Morgunblaðið - 29.12.1990, Blaðsíða 31

Morgunblaðið - 29.12.1990, Blaðsíða 31
31’ MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 29. DESEMBER 1990 Minning: Sveinn Sveinsson Fæddur 16. apríl 1917 Dáinn 19. desember 1990 Ég var ekki óviðbúin fregnum þeim, er frænka mín færði mér símleiðis 19. þ.m. Sveinn hafði verið rúmliggjandi síðustu vikur á' Landspítalanum, þar háði hann harða baráttu við þann óvæga sjúkdóm, sem enn fæst ekki lækn- ing á. Hann hélt ró sinni og æðru- leysi til síðustu stundar, og gerði lítið úr veikindum sínum, þó þjáður væri, og mætti Ijölskyldu sinni og vinum með glettni og hlýleika, sem hann bjó svo ríkulega yfir. Sveinn var af skaftfellskum ættum, fæddur 16. apríl 1917 í Eystri-Ásum í Skaftártungu. For- eldrar hans voru Jóhanna Margrét Sigurðardóttir frá Breiðabólstað á Síðu og Sveinn Sveinsson frá Hörgsdal. Hann var ellefti í röð- inni af fimmtán börnum þeirra hjóna, og eru átta á lífi. Sex ára gamall fluttist Sveinn með foreld- rum sínum og systkinum að Norður-Fossi í Mýrdal, og átti þar sín uppvaxtarár. Börn þessara tíma urðu snemma að. taka til hendinni við lífsbjörg fjölskyldunn- ar, og var Sveinn þar ekki eftirbát- ur. En hugur hans stefndi til menntunar, og með dugnaði og sparsemi gat hann kostað sig til náms, og tvítugur lauk hann námi frá Laugarvatni og átta árum síðar frá Samvinnuskólanum. Að loknu námi, hélt hann aftur á heimaslóð- ir, og gerðist kaupfélagsstjóri á Kirkjubæjarklaustri. Þar varð hann þeirrar gæfu aðnjótandi að kynnast móðursystur minni Pál- hönnu Magnúsdóttur frá Orustu- stöðum á Brunasandi, sem var reiðubúin að feta með honum lífsbrautina. Þau giftu sig 29. júlí 1950, og stofnuðu^. heimili í Barmahlíð 35 í Reykjavík. Þar fæddust þeim þrjú börn, elst er Jóhanna Margrét, f. 1957, gift Böðvari Hermannssyni og búa þau í Hafnarfirði, næstur er Sveinn, f. 1953, kvæntur Súsönnu Ollý Skaftadóttur og búa þau í Reykjavík, og yngst er Katrín Sig- urlaug, f. 1957, gift Rafael Bruna og búa þau á Spáni. Barnabörnin eru sex og eitt barnabarnabarn. Eftir að Sveinn fluttist til Reykjavíkur starfaði hann lengi hjá Sambandinu, en síðustu staiís- ár sín var hann hjá Húsasmiðj- unni, þar til hann hætti störfum fyrir fimm árum vegna heilsu- brests. Sveinn bjó við einstaka heimilis- hamingju, hann átti elskulega og örláta eiginkonu, sem stóð við hlið hans í blíðu og stríðu, og annaðist hann af ástúð í veikindum hans, uns yfir lauk. Börnum sínum var hann ástríkur faðir, og barnabörn- unum gaf hann dýrmætar sam- verustundir. Á heimili þeirra var oft gest- kvæmt, bæði áttu þau mörg systk- ini og vinahópurinn var stór, öllum þiggja, þótt efni væru ekki mikil. Þetta lífsviðhorf var leiðarljós Birnu alla tíð og nutu margir góðs af hennar umhyggju. Vorið 1935 gerist Bima kaupa- kona hjá Hilmari Arngn'mi Frímannssyni, bónda á Fremstagili, sem áður segir. Hilmar var þá bú- inn að búa þar nokkur ár, harðfrísk- ur bóndi, bráðmyndarlegur og mað- ur hinn gjörvilegasti. Svo er að sjá að Birnu hafi líkað vistin vel því hún fór ekki aftur frá Fremstagili og árið eftir gifta þau sig, Birna og Hilmar. Birna gerist húsmóðir og skapar með manni sínum myndarlegt og hlýlegt heimili og lagði allt sitt fram, svo það gæti orðið þeim sem hjá þeim dvöldu sem best. Búskaparsögu þeirra hjóna á Fremstagili í rúma fjóra áratugi ætla ég ekki að rekja nema að litlu leyti. Þau bættu jörð sína, byggðu útihús, endurbyggðu og stækkuðu íbúðarhús. Túnið var sléttað og aukið og búið stækkað. Allt var þetta gert með hagsýni og dugn- aði. Hilmari bónda voru og falin ýmis störf fyrir félög og félagasam- tök hér í sýslu, sem tóku tíma hans frá bustörfum, það kom ekki að sök því husmóðirin Birna vakti yfir vel- ferð búsins og vann jafnt sem þörf krafði úti sem inni. Þau Hilmar og Birna bjuggu á Fremstagili í fulla fjóra áratugi, síðustu árin í samvinnu við son þeirra, Valgarð, og Vilborgu eigin- konu hans. Mann sinn missti Birna 13. júní 1980, en var svo lánsöm að geta dvalist eftir það, allt til dauðadags á Fremstagili í skjóli ástríks sonar og tengdadóttur. Þau hjón, Hilmar og Birna, eign- uðust fimm börn sem eru, talin í aldursröð: Halldóra húsmóðir, bú- sett ( Reykjavík, maki Ólafur Jóns- son; Guðmundur Frímann lög- gæslumaður, búsettur á Blönduósi, maki Gerður Hallgrímsdóttir; Anna Helga fóstra, búsett í Reykjavík; Valgarður bóndi og oddviti Fremstagildi, maki Vilborg Péturs- dóttir; Hallur hópferðabílstjóri, bú- settur á Blönduósi, sambýliskona Elín Jónsdóttir. Birna á Fremstagili var mikilhæf kona, hún var vel gefin, víðlesin og því frð um marga hluti, ljóðelsk og hafði mjög gaman af söng, skap- festi hennar var einstætt. Alltaf sama hýra glaðværa viðmótið, lét aldrei erfiði líðandi stundar hamla glaðværð og góðum hug til þeirra sem hún umgekkst. Ég var svo lánsamur að eiga þess kost að kynnast Birnu og Fremstagilsfólkinu vel, bæði var að ekki er langt á milli bæjanna, Blanda reyndar farartálmi hluta úr árinu, en heimsóknir milli heimilis- fólksins á Fremstagili og í Köldu- kinn var fastur þáttur hvern vetur eftir að ísa lagði. Það var gaman að koma að Fremstagili, glaðværð og góðvild umvafði mann strax og inn var komið og tíminn fljótur að líða við spil og góðar veitingar. Þarna lagði húsfreyjan Birna ekki hvað minnst- an hlut að borði. Margvísleg önnur samskipti hafa verið gegnum árin miili þessara heimila, sem eru mér minnisstæð og ég þakka af alhug. Við fráfall þessarar mikiihæfu konu er ljóst að miklu og giftu- drjúgu dagsverki er lokið. Dags- verki sem miðaðist fyrst og fremst við að auðga og bæta það samfélag sem næst henni var og sannarlega tókst Birnu á Fremstagili það. Ég færi systkinunum frá Fremstagiii og öðrum aðstandend- um innilegar samúðarkveðjur.. Ég minnist látinnar sæmdar- konu, Birnu Helgadóttur, með virð- ingu og þökk. # Kristófer Kristjánsson var tekið opnum örmum og veitt af höfðingsskap og örlæti. Ég undirrituð fór ekki varhluta af velgjörðum þeirra, það var til- hlökkun í bernsku að heimsækja þau, seinna var ég svo heppin að fá að búa hjá þeim þegar ég stund- aði nám í Reykjavík, og njóta at- lætis hans. Ég minnist margra stunda með Sveini, hvort heldur þar var grín og gamansemi, eða aivörumálin rædd. Samræðurnar voru oft hressilegar og hlegið hátt. Hann var hreinskiptinn, fastur í skoðunum, víðlesinn og fylgdist vel með málefnum líðandi stundar. Margar myndir.( minningunum laða fram bros, og orna manni á ókomnum árum. Nú á kveðjustund vil ég þakka honum af alhug, fyrir allt sem hann gerði fyrir mig, og alit sem hann var mér. Samfylgd hans var dýrmæt. Elsku frænka min, Jóhanna, Sveinn og Katrín, ég bið Guð að styrkja ykkur á sorgarstund. Öll- um öðrum ástvinum sendi ég inni- legar samúðarkveðjur. Far þú í friði, friður Guðs þig blessi. Hafðu þökk fyrir allt og allt. (V. Br.) Esther Jakobsdóttir Pálína K. Guðjóns- dóttir - Minning Fædd 29. desember 1925 Dáin 3. júlí 1990 Elskuleg vinkona okkar, Pálína Kristjana, lést á miðju sumri, langt um aldur fram, en í dag, 29. desem- ber, hefði hún orðið 65 ára. Hægt og hljótt kvaddi hún þennan heim, en í fjölmörg ár höfðu langvarandi veikindi dregið smátt og smátt úr þreki hennar uns yfir lauk. En aldrei minntist hún á, að hún gengi ekki heil til skógar. Hún var borin og barnfædd í Reykjavík, 29. desember 1925, dóttir hjónanna Magnúsínu Jóhannsdóttur og Guðjóns Helga Kristjánssonar vélstjóra. Ung að árum fluttist hún til ömmusystur sinnar, Jóhönnu Hallgrímsdóttur, og manns hennar, Júlíusar Þorsteinssonar á Bergstaða- stræti 41, en þau tóku hana sér í dóttur stað, var sem augasteinn þeirra og ólst hún upp í skjóli þeirra til fullorðinsára. Pálínu verður lengi minnst fyrir störf í þágu þeirra sem hjálpar þörfn- uðust og sannaðist það best í störfum hennar fyrir Sjálfsbjörgu, félag fatl- aðra. Voru ófáar þær vinnustundir sem hún varði til eflingar starfsem- inni. Kom þar glögglega í ljós mann- leg reisn hennar. Samúð í garð þeirra sem vegna fötlunar gátu ekki staðið jafnuppréttir sem aðrir var ekki í orði heldur á borði og taldi hún þá ekki eftir sér að dvelja langtímum saman í óupphituðum bílum við opinn gluggann í nepjunni á jólaföstunni og selja happdrættismiða til eflingar líknarstarfs þessara merku samtaka. Var hvergi slegið af þótt heilsan væri ekki alltaf upp á það besta. Pálína fylgdi Sjálfstæðisflokknum að málum og fór hvergi dult með. En jafnframt því var Pálína í hjarta sínu mikill jafnaðarmaður í þess orðs bestu merkingu og þá voru það verk- in sem töluðu, ekki bara orðin tóm, „res, non verba“, eins og störf henn- ar að líknarmálum sönnuðu. Það fór því ekki hjá því að Pálína eignaðist ijölda vina, ekki síst meðal þeirra, sem hjálpar voru þurfi, og kom það enda berlega í ljós við útför Pálínu frá Dómkirkjunni, því hver bekkur var þéttsetinn þakklátum vinum. Málshátturinn „vinur er sá er til vamms segir“ kemur fljótt upp í hugann þegar nafn Pálínu ber á góma. Hún kom jafnan til dyranna eins og hún var klædd, var hrein og bein og laus við allt fals og ætlaðist til þess af öðrum, að sá hin sami klæddi ekki orð sín dulargervi eða segði hálfan sannleikann. Það gefur augaleið að slík persóna var ekki allra og er okkur ekki grunlaust um að sumir hveijir hafi allt að því ótt- ast hana á stundum, því hún talaði hreint út og dró hvergi undan ef við- mælandi hennar hafði eitthvað óhreint í pokahorninu. Að geta kom- ið svona hreint fram er engum öðrum kleift en miklum mannþekkjara, en það var hún svo sannarlega. Sjaldan var Pálínu svo getið að ekki væri um leið minnst á eigin- mann hennar, Runólf J. Elínusson frá Heydal, því svo^samhent voru þau í einu og öllu alla þeirra hjúska- partíð. Hún giftist honum 28. júnL 1953. Bjuggu þau fyrstu hjúskapar- árin á Bergstaðastrætinu, en allt frá 1970 var heimili þeirra í Skipasundi 6. Við bjuggum um hríð steinsnar þaðan og eignuðumst þá vináttu hennar, sem var gagnkvæm og án fölskva. Fyrir það erum við afar þakklát. Pálína stendur okkur ljóslifandi fyrir hugskotssjónum og svo mun verða um langan aldur. Blessuð sé minning hennar. Ólafía og Friðrik VINNINGSNUMER í Happdrætti Krabbameinsfélagsins --------Dreglö 24. desember 1990 - VOLVO 460 GLE: 8739 165878 185171 DAIHATSU CHARADE SEDAN SGi: 30301 70090 157044 VINNINGAR ÁKR. 120.000: Vörur eöa þjónusta frá BYKO, Hagkaupum, Húsgagnahöllinni, Radíóbúöinni, Úrvali-Útsýn eöa Útilífi. 7411 33065 50767 87274 109142 123073 142126 152232 186133 13629 35412 63670 99802 110065 123152 142564 161911 186905 13907 39910 70776 100370 110259 124224 142594 162524 20427 41343 72061 101720 115646 129091 142912 165670 24809 44506 72732 102517 119099 133933 143476 177151 32227 47713 77457 108606 122958 138792 146666 181745 VINNINGAR Á KR. 60.000: Vörur eöa þjónusta frá sömu aöilum. 3496 17881 30594 55895 82203 104231 136545 157663 179596 4915 18377 30979 73847 85548 107953 137348 162314 186251 5286 24636 33078 76363 86215 111272 138772 170507 10753 25112 33553 77541 93992 113106 141747 177090 12364 27980 36136 79588 95602 122314 146010 177260 13159 30126 53878 80110 98863 132591 151802 179455 Handhafar vinningsmiöa framvísi þeim á skrifstofu Krabbameinsfélagsins aö Skógarhllö 8, sími 621414. Krabbameinsfélagiö þakkar landsmönnum veittan stuöning. 4 f Krabbameinsfélagið

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.