Morgunblaðið - 19.04.1991, Qupperneq 38

38
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 19. APRÍL 1991

Útgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Fulltrúar ritstjóra
Fréttastjórar
Árvakur, Reykjavík
Haraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Þorbjörn Guðmundsson,
Björn Jóhannsson,
Árni Jörgensen.
Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson,
ÁgústlngiJónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aðalstræti 6, sími 691100. Auglýsingar: Aðal-
stræti 6, sími 691111. Afgreiðsla: Kringlan 1, sími 691122. Áskriftar-
gjald 1100 kr. á mánuði innanlands. í lausasölu 100 kr. eintakið.'
Ulfur, úlfur!
Lýðræðið er bezta stjómarfor-
mið, sem fundið hefur verið
upp en engu að síður eru veikleik-
ar þess stundum æpandi. Það er
ekki sízt, þegar barátta er háð
flokka á milli fyrir kosningar, sem
brestimir í lýðræðinu koma skýrt
í ljós og þá fyrst og fremst hjá
stjórnmálamönnum og fjölmiðl-
um. Menn yppta gjarnan öxlum
og segja, að svona sé pólitíkin.
En það er ekki sjálfsagt og eðli-
legt, að vinnubrögð í stjómmálum
séu með þeim hætti, að heiðarlegt
og sómakært fólk mundi telja sér
til vansæmdar að koma þannig
fram í daglegu lífi sínu. Þvert á
móti er hægt að gera meiri kröf-
ur til stjómmálamanna og raunar
fjölmiðla einnig, sem eru ríkur
þáttur í stjómmálabaráttunni.
Þær kröfur geta kjósendur einir
gert. Þegar Morgunblaðið hafði á
orði í Reykjavíkurbréfi sl. sunnu-
dag, að „kannski væri nauðsyn-
legt að ala kjósendur upp fyrst,
áður en meiri kröfur eru gerðar
á hendur stjómmálamönnum" var
einfaldlega átt við það, að kjós-
endur þurfa hvatningu til þess
að sætta sig ekki við vinnubrögð
stjórnmálamanna.
Þetta kann að þykja þungur
áfellisdómur yfír stjórnmála-
mönnum og auðvitað er hæpið
að alhæfa með þessum hætti
vegna þess, að vinnubrögð manna
í stjómmálum eru ákaflega mis-
munandi. Það á hins vegar við
um marga þátttakendur í stjóm-
málabaráttunni, að þeir svífast
einskis, hvorki þegar þeir era að
beijast fyrir eigin stöðu né í bar-
áttu á milli flokka. Nánir sam-
starfsmenn geta átt von á því að
verða skildir eftir á miðri leið í
kosningabaráttunni, ef það hent-
ar samstarfsflokki. Dæmi um
þetta era vinnubrögð tveggja
stjórnarflokka í Evrópumálunum
svonefndu, þar sem því hefur ver-
ið lætt inn í hugskot kjósenda,
að þriðji stjórnarflokkurinn, Al-
þýðuflokkurinn, og Sjálfstæðis-
flokkurinn hyggist leiða Island
inn í Evrópubandalagið án þjóðar-
atkvæðagreiðslu og brjóta þannig
stjórnarskrá landsins. í þessum
umræðum hafa engin málefnaleg
rök komizt að. Aróðursaðferðir
af því tagi, sem kenndar voru við
Jósep Göbbels fyrir meira en
hálfri öld hafa verið notaðar eins
og ekkert væri sjálfsagðara. Nú
hefur verið upplýst, að þeir, sem
hafa gengið fram fyrir skjöldu f
þessum leik vora fyrstir tii að
opna möguleika á veiðiheimildum
fyrir erlend fískiskip í íslenzkri
fískveiðilögsögu!
Að svo miklu leyti, sem rætt
hefur verið um fískveiðistefnuna,
hefur borið á sams konar vinnu-
brögðum. I stað þess að ræða um
málefni í því skyni að upplýsa
fólk er hrópað: sósíalistar, sósíal-
istar (!) að þeim, sem hafa aðrar
skoðanir. Þessi aðferð, sem hefur
verið notuð í umræðum um fisk-
veiðistefnuna og EB-málið, í fyrra
tilvikinu að saka menn um sósíal-
isma, í síðara tilfellinu að saka
menn um eins konar landráð, er
auðvitað tekin beint úr kennslu-
bókum einræðisseggja. Svona
vinna þeir. Er það sæmandi þeim,
sem þátt taka í umræðum í lýð-
ræðisþjóðfélagi og upplýstu sam-
félagi að haga sér með þessum
hætti? Lýðræði er ekki alfullkom-
ið. Fylgikvillar þess era margir.
Það er ófullkomið eins og maður-
inn sjálfur, en við getum samt
ekki þolað alla fylgikvillana.
Höskuldur Þráinsson, prófess-
or við Háskóla íslands, skrifaði
athyglisverða grein í Morgunblað-
ið sl. þriðjudag, þar sem hann
fjallaði um orðanotkun í opinber-
um umræðum hér á landi og benti
á, hvernig hægt er að nota orð
til þess að blekkja fólk og gefa
ranga mynd af því, sem til um-
ræðu er. Prófessorinn tók dæmi
um þetta og sagði: „Fyrir örfáum
misserum átti, að því er mér
skilst, að gera tilraun til þess að
jafna lífskjör með óbeinum skatti,
skatti, sem átti að leggja á
neyzluvörar. Um leið átti að gera
hliðarráðstafanir til að tryggja
það, að þeir, sem mest þurftu á
því að halda, fengju þessa fjár-
muni aftur til baka. En þessar
upplýsingar komust í raun aldrei
almennilega til skila af því, að
andstæðingar skattheimtunnar
völdu fyrirbærinu nafnið matar-
skattur. Þetta bragð heppnaðist
vel ... Heitið gerði skattinn þegar
mjög óvinsælan enda hljóta menn
að sjá að það er ljótt og ósiðlegt
að leggja skatt á mat, eða hvað?“
Fólkið í landinu getur með
réttu gert kröfu til stjómmála-
manna og fjölmiðla um vinnu-
brögð, sem eru á hærra plani.
Ef þessar kröfur eru ekki gerðar,
breytist ekki neitt. Þá halda
óprúttnir stjórnmálamenn áfram
að beita þeim vinnubrögðum, sem
vel hafa gefízt í hinu daglega
stríði og óvandaðir fjölmiðlar
halda áfram að íjalla um menn
og málefni af ábyrgðarleysi og
tillitsleysi.
Skortur á málefnalegum um-
ræðum og vönduðum vinnubrögð-
um á opinberum vettvangi er orð-
inn alvarlegt vandamál í okkar
þjóðfélagi. Raunar má segja, að
hér sé um tneinsemd að ræða, sem
verði að uppræta. Þetta er merki
um þjóðfélag í hnignun, þjóðfélag,
þar sem agi í meðferð opinberra
fjármuna, þ.e. skattpeninga al-
mennings, er á hröðu undanhaldi
og virðist í sumum tilfellum ekki
til. Við eigum ekki að láta fara
svona með okkur. Við eigum að
gera meiri kröfur.
Davíð Oddsson um fiskveiðistj órnunina:
Skynsamlegt að breyta
stj órnarskrámii til
að tryggja fyrstu grein
DAVÍÐ Oddsson, formaður Sjálf-
stæðisflokksins, telur að skynsam-
legt geti verið að breyta stjórnar-
skránni þannig að ákvörðun um
að hinn óveiddi afii í sjónum sé
sameign þjóðarinnar geti ekki
breyst fyrir hefðar sakir. Þetta
kom fram í þætti á Stöð 2 í fyrra-
kvöld er Páll Magnússon innti
Davíð eftir því hvernig tryggja
bæri virkni 1. greinar laga um
fiskveiðistjórnun. Þar er kveðið á
um að fiskistofnarnir við ísland
séu sameign allrar þjóðarinnar.
Davíð sagði í þættinum að í Iögun-
um um fískveiðistjórnun væri ákvæði
um að þau bæri að endurskoða. „Við
tökum það hátíðlega og munum velta
því fyrir okkur með hvaða hætti beri
að gera það,“ sagði Davíð.
Hann sagði alla þekkja þann rugl-
ing sem verið hefði í þessum mála-
flokki. Byijað hefði verið á afla-
marki, síðan farið út í aflamark og
sóknarmark og loks aflamark aftur.
Bytjað hefði verið á að hafa engar
trillur í kvóta en síðan farið út í að
hafa allar trillur í kvóta. „Allur þessi
ruglingur, hlaup til og frá með mikil-
vægar reglur hafa skaðað hagsmuni
í þessari grein.-Við vitum líka að
mikið af fiski er hent og það er eitt
af því sem við viljum taka á,“ sagði
Davíð. Varðandi virkni laganna sagði
Davíð að miðin gætu verið sameign
þjóðarinnar en hún gæti jafnframt
falið ákveðnum aðilum eins og út-
gerðarmönnum og fiskimönnum að
sjá um að nýta arðinn af þeim í þágu
hennar. „Það má hins vegar ekki
gerast þannig að ákvæði fyrstu
greinar verði marklaust. Ég tel að
rétt væri að breyta stjórnarskránni
þannig að löng hefð gæti ekki breytt
þessum þætti,“ sagði Davíð.
Hann sagði ljóst að ef stjórnvöld
vildu breyta fyrirkomulagi, afnema
kvótakerfið eftir að jafnvægi væri
komið á, flotinn hefði minnkað
o.s.frv. þá væri sú heimild ekki úr
greipum þjóðarinnar gengin. „Þess
vegna get ég séð fyrir mér að það
væri skynsamlegt að breyta stjómar-
skrá þannig að þessi ákvörðun um
að hinn óveiddi afli í sjónum, sé sam-
eign þjóðarinnar geti ekki breyst
fyrir hefðar sakir," sagði Davíð.
Davíð sagðist vera andvígur sölu
veiðileyfa og jafnframt andvígur því
að eignarrétturinn verði færður út-
gerðarmönnum endurgjaldslaust.
„Það stangast ekkert á að vera
andvígur þessu hvorutveggja,“ sagði
Davíð „ég tel að sú leið að færa út-
gerðarmönnum eignarréttinn endur-
gjaldslaust gangi of langt og hún
gangi á svig við það sem ég er að
tala um í fyrstu greininni.“
Heimastj órnarsamtökin:
RUV kært fyrir að mis-
muna frambjóðendum
TÓMAS Gunnarsson hæstaréttar-
lögmaður hefur fyrir hönd Heim-
astjónarsamtakanna sent ríkissak-
sóknara kæru þar sem krafist er
opinberrar rannsóknar vegna
meintrar mismununar Ríkisút-
varpsins við kynningar á framboð-
um vegna alþingiskosninganna og
meintra brota starfsmanna RÚV
í opinberu starfi við kynningar
framboða. Samtökin telja sig hafa
sætt grófri mismunun við kynn-
ingar frambjóðenda í RÚV, sérs-
taklega í Sjónvarpinu.
Samtökin telja að almenn fram-
kvæmd kynningar á frambjóðendum
og fréttaflutnings af framboðum feli
í sér mismunun og brjóti gegn
ákvæðum útvarpslaga, meðal annars
um óhlutdrægni. Þá segir að starfs-
menn fréttastqfu Sjónvarps hafí án
heimildar frá Útvarpsráði og að því
er virðist einnig án heimildar-frá
útvarpsstjóra og fjármálastjóra RÚV
ráðist í að láta gera víðtæka skoðana-
könnun þrátt fyrir að fundargerðir
útvarpsráðs staðfesti að brotið hafi
verið gegn fyrirmælum ráðsins, sem
hafi ákvörðunarvald um dagskrá
RÚV lögum samkvæmt. Lögmaður-
inn dregur í efa að nefnd skoðana-
könnun hafi verið unnin í samræmi
við alþjóðareglur Gallupskoðana-
kannana, einkum þar sem fyrstu
þættir könnunarinnar hafí verið birt-
ir áður en þeir síðari voru unnir.
Fleiri atriði eru tiltekin í kærunni.
Þá er því haldið fram að útvarps-
ráðsmenn hafi ekki gegnt þeim
starfsskyldum sínum að fylgjast eðli-
lega með dagskrá Ríkisútvarpsins
og að starfsmenn Sjónvarpsins hafí
farið á bak við útvarpsráðsmenn við
undirbúning og gerð dagskrár.
Stolnar fjaðrir
eftirMaríu E.
Ingvadóttur
Ég heyri það gjarnan í sam-
tölum mínum við fólk, að fráfar-
andi ríkisstjórn hafí tekist þar sem
forverar hennar gátu ekki, það er
lækkað blessaða verðbólguna. Það
er rétt, að verðbólgan hefur hjaðn-
að í stjórnartíð þessarar ríkis-
stjórnar, en var þar að koma í ljós
árangur af skipulegum aðgerðum
ríkisstjómarinnar? Nei, þar ber
fyrst og fremst að þakka launa-
fólki og einnig á stöðugt gengi
þar hlut að máli. Heimavinnan er
hins vegar öll eftir. Fráfarandi
ríkisstjóm stóð ekki við sinn hluta
þjóðarsáttar. Ríkisstarfsmönnum
fjölgaði, ríkisumsvif og ríkisaf-
skipti jukust, sem leiddi til enn
hærri skatta. Það er staðreynd að
hækkun á opinberum útgjöldum
og þar með háír skattar, stuðla
að hærra verðbólgustlgi og lakari
samkeppnlshæfni atvinnullfsins. í
stað þess að hlúa að starfsum-
hverfi fyrirtækja voru skattaálög-
ur hækkaðar og kaupmáttur launa
minnkaði. Auknar skattaálögur í
tíð fráfarandi ríkisstjómar upp á
16 miljarða, voru ekki notaðar í
arðvænlega atvinnuuppbyggingu.
Hvert stefnir þegar tekjur ríkis-
sjóðs af beinum sköttum hafa auk-
ist úr 2,9% af vergri landsfram-
leiðslu árið 1987 í 5,3% árið 1990,
þ.e. beinir skattar ríkisins, tekju-
og eignaskattar einstaklinga og
fyrirtækja, hafa aukist um 82%
að raungildi á þessu tímabili. Hvar
sjáum við arðsemi þessa fjár-
magns?
Það er reyndar ekki sjáanlegt
að núverandi ráðherrar reikni með
að þurfa að standa ábyrgir gerða
sinna eftir rúma viku eins og þeir
hafa ausið út gúmmítékkum í allar
áttir. Við eigum ekki að venjast
slíku raunsæi úr þeirri átt. Aðgerð-
ir þeirra minna einna helst á það
þegar írakar kveiktu í olíulindum
Kúveita áður en þeir yfirgáfu
landið. Annað eins siðleysi og
ábyrgðarleysi hlýtur að leiða hug-
ann að því hvort takmarka verði
völd ráðherra síðustu víkur fyrir
kosningar til að forða þjóðinni frá
slíku eyðsluæðí,
Aukinn kaupmáttur — bætt
rekstrarumhverfi fyrirtækja
Það sem skiptir máli nú, er að
halda verðbólgunni niðri, en jafn-
framt að auka kaupmátt launa með
skattalækkunum. Það þarf að búa
þannig að fyrirtækjunum að þau
geti tekist á við ört vaxandi sam-
keppni komandi ára, bæði á okkar
útflutningsmörkuðum og ekki síst
hér innanlands. Frá 1988, eða á
sama tíma og Evrópubandalags-
löndin, okkar helstu samkeppnis-
lönd, stefna að tekjuskattslækkun
fyrirtækja í 25-30%, hafa íslensk
fyrirtæki mátt þola hækkun úr 45%
í 50%, framlög í fjárfestingasjóði
hafa verið lækkuð úr 30 í 15% og
afskriftarreglur þrengdar. Það er
staðreynd, að fyrirtæki og einstakl-
ingar eru betur hæfir til að ákveða
með hvaða hætti tekjum er ráðstaf-
að. Of þung skattbyrði dregur úr
samkeppnishæfni þeirra og minnk-
ar hagnaðinn, sem leiðir til þess að
fyrirtækin draga úr fjárfestingum
og vöruþróun. Hvaða vit er í því
að leggja á fyrirtæki aðstöðugjald,
eða veltuskatt sem tekur ekkert
mið af afkomu þeirra. Eignaskattar
eru aðeíns tvísköttun, ég vil nú
kalla það eignaupptöku að skatt-
leggja árlega þærtekjur sem lagðar
hafa verið í íjárfestingu og þegar
hafa verið skattlagðar.
Verri afkoma fyrirtækja dregur
úr áhuga manna á að fjárfesta í
þeim. Það verður til þess að fyrir-
tækin verða að leita skammtíma-
lausna við öflun rekstrarfjár og þar
með hefst vítahringur sem oft end-
ar með gjaldþroti. Það er gjarnan
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 19. APRÍL 1991
.,39
A R
50^
%
i flokka
á landsvísu
45,4 45,1
40,4
40-
30-
skv. skoðana-
könnunum
íapríl
15,2
20-
1B.9
15,2
15
10-
5-
13^------14;»-
12,4----

20,2
u
19.0
I . :l Kosningar 1987
I I Könnun SKÁÍS
I I Könnun Fél.vís.st.
] Hönnun DV
SKÁÍS-könnunin var gerö dagana 5.-9. apríl. Úrtakið
var 1.000 manns af landinu öllu og svöruðu 81,8%.
Könnun Félagsvísindastofnunar var gerö fyrir
Morgunblaðiö dagana 13.-15. aprií. Handahófsúrtak
1.500 manns var tekið úr þjóðskrá og svöruðu 1.177
manns eða um 78,5%.
Könnun DV var gerð dagana 16. og 17. apríl.
Úrtakið var 1.200 manns og 64,6% tóku afstöðu.
ö S?
3.3 Qi 2.6
□□□
Aðrir
Steingrímur Hermannsson forsætisráðherra:
Veiðar fyrir veiðar, aldr-
ei veiðar fyrir tolla
„ÉG VILDI gjarnan spyija um það fyrst, hvar Davíð Oddsson fékk
þá fundargerð sem hann vitnaði í, því allar svona fundargerðir eru
trúnaðarmál," sagði Steingrímur Hermannsson forsætisráðherra
þegar hann var spurður álits á því sem fram kom hjá Davíð Odds-
syni, formanni Sjálfstæðisflokksins á fundi í Kópavogi í fyrradag,
að forsætisráðherra og Jón Baldvin Hannibalsson utanríkisráðherra
hefðu í apríl í fyrra léð máls á gagnkvæmum veiðiheimildum á
fundi með Delors, forseta framkvæmdastjórnar Evrópubandalags-
ms.
Hef aldrei léð máls
á gagnkvæmum
veiðiheimildum
- segir Jón Baldvin Hannibalsson
Steingrímur sagði að það væri
alls ekki hægt að líta svo á þessa
fúndi hans og Jóns Baldvins með
forráðamönnum EB á þann veg
að þeir hafi verið að gefa undir
fótinn með það að opna íslenska
fiskveiðilögsögu fyrir fiskiskipum
Evrópubandalagsins.
„Það hefur alltaf verið fallist á
það að ræða við EB um sameigin-
lega fiskveiðistefnu, ef það snertir
bæði EB-löndin og ísland. Á þess-
um fundum hefur alltaf verið rætt
um gagnkvæmar heimildir, því við
höfum spurt hvort þeir hjá EB
gætu bent okkur á einhvern ugga
í sinni fiskveiðilögsögu, sem við
hefðum áhuga á og þeir hafa aldr-
ei getað það,“ sagði forsætisráð-
herra.
Steingrímur sagði að á þessum
fundi með Delors hefðu forsvars-
menn EB strax farið að ræða að
.þeir þyrftu að fá fiskveiðiheimildir
hjá Islendingum, gegn niðurfell-
ingu tolla. „Því höfnuðum við strax
og sögðum það er ekki um það að
ræða. Þá spurði "Marin hvort við
neituðum að ræða við þá á grund-
velli bókunar 6 um fiskveiðarnar.
Við sögðumst vilja ræða fiskvéiðar
fyrir fiskveiðar, en aldrei fiskveiðar
fyrir tolla,“ sagði Steingrímur.
UTANRÍKISRÁÐHERRA segist
aldrci hafa léð máls á að opna
fyrir gagnkvæmar veiðiheimildir
í samningum við Evrópubandalag-
ið eins og haft var eftir Davíð
Oddssyni í gær.
„Ég stend við það sem ég hef
sagt. Það er staðreynd að Halldór
Ásgrímsson sjávarútvegsráðherra
opnaði fyrir umræðu við Evrópu-
bandalagið um veiðiheimildir í
íslenskri lögsögu á gagnkvæmis-
grundvelli í formlegum viðræðum við
sjávarútvegsdeild bandalagsins í
mars og október 1989,“ sagði Jón
Baldvins Hannibalsson í gær.
Á baksíðu Morgunblaðsins í gær
er haft eftir Davíð Oddssyni að for-
sætisráðherra og utanríkisráðherra
hafi rætt um gagnkvæmar veiði-
heimildir til handa ríkjum Evrópu-
bandalagsins við framkvæmdastjórn
bandalagsins í Brussel.
„Á þessum fundi kom fram spurn-
ing frá sjávarútvegsdeild bandalags-
ins hvort íslensk stjórnvöld stæðu
við þær hugmyndir um gagnkvæmar
veiðiheimildir, sem áður höfðu verið
reifaðar. Forsætisráðherra varð fyrir
svörum og sagði að það mætti svo
sem ræða en spurði um leið hvort
Evrópubandalagið byði íslendingum
einhverjar veiðiheimildir á móti og
ég fylgdi þeirri spurningu eftir. Svar
þeirra var hins vegar neikvætt en
ég lét orð falla á þá leið að við vær-
um tilbúnir að ræða það mál ef ein-
hver slík tilboð bærust.
Kjarni málsins er að í samninga-
viðræðum EFTA-ríkjanna við Evr-
ópubandalagið höfum við mótað
stefnu sem er algjörlega afdráttar-
laus. EFTA-ríkin óska eftir tollfijáls-
um aðgangi að evrópumörkuðum
fyrir sjávarafurðir en hafna kröfum
EB um veiðiheimildir á móti. í þeim
samningum hef ég aldrei léð máls á
að opna fyrir veiðiheimildir, hvorki
einhliða né á gagnkvæmnisgrund-
velli,“ sagði Jón Baldvin.
EB hefur
ekkert að
bjóða
segir Halldór
Ásgrímsson
„ÞETTA er margslungið mál. í
fyrsta lagi er um að ræða fiski-
stofn sem við eigum sameiginleg-
an með öðrum þjóðum, kolmunn-
ann. Það er venjan að semja um
veiðiheimildir úr sameiginlegum
stofnum. í öðru lagi hefur Evr-
ópubandalagið keypt veiðiheim-
ildir af Grænlendingum, karfa,
rækju og loðnu,“ sagði Halldór
Ásgrímsson sjávarútvegsráð-
herra þegar hann var spurður um
tilgang þess að orða gagnkvæmar
fiskveiðiheimildir við EB í ljósi
þess að hann hefur jafnframt sagt
að aldrei hafi komið til greina að
samþykkja aðgang erlendra fiski-
skipa að íslenskri lögsögu gegn
aðgangi að markaði.
Halldór sagði að búið væri að
semja um loðnuna en samningavið-
ræður stæðu yfir við Grænlendinga
um nýtingu karfa- og rækjustofn-
anna.
„Við höfum ekkert að bjóða, höf-
um ekki næg verkefni fyrir okkar
eigin fiskiskip. Við höfum viljað fá
það fram hvaða fiskveiðiheimildir
þeir eru að tala um, hvað þeir hafa
að bjóða. Hvort það væri hagkvæmt
fyrir báða,“ sagði Halldór Asgríms-
son.
María E. Ingvadóttir
„Það er rétt, að verð-
bólgan hefur hjaðnað í
stjórnartíð þessarar
ríkisstjórnar, en var
þar að koma í ljós
árangur af skipulegum
aðgerðum ríkissljórn-
arinnar? Nei, þar ber
fyrst og fremst að
þakka launafólki og
einnig á stöðugt gengi
þar hlut að máli.“
sagt sem svo að fyrirtæki verði að
fara þrisvar á hausinn áður en það
hefuqöðlast það sterka eiginfjár-
stöðu að það geti snúið sér óskipt
að rekstrinum í stað stöðugra
bankareddinga. Og hveijir borga
brúsann, auðvitað við skattborgarn-
ir með einum eða öðrum hætti. Því
má segja að þungar skattaálögur
sem tekjuöflun fyrir ríkissjóð sé
skammtímalausn sem hefur aðeins
skömm og sárindi í för með sér.
Hér þarf að vinna faglegar að
málum og láta af skattagleði fráfar-
andi ríkisstjórnar. Stjórnvöld verða
að hafa skilning á því, að með vel
reknu fyrirtæki er von um aukna
hagsæld í byggðarlaginu og hagn-
aðarvon fyrirtækjanna er nauðsyn-
leg ef áframhaldandi uppbygging á
að eiga sér stað.
Ég vona svo sannarlega að sjálf-
stæðismenn komist í þá stöðu að
geta tekið á þessum málum af
ábyrgð og festu og þannig búið
fyrirtækjunum nauðsynleg rekstr-
arskilyrði fyrir framtíðina, þar sem
ekki verður tjaldað til einnar nætur.
Svipað má segja um ofsköttun á
einstaklinga, enda á að stefna á því
að leggja af eignaskatt af íbúðar-
húsnæði. Er ekki meira en lítið að,
þegar fólk neitar að vinna auka-
vinnu, vegna þess að það borgi sig
ekki, helmingur launanna fer í
skatta, Við vitum líka að of þung
skattbyrði er hvati fyrir svarta hag-
kerfíð og þvi má segjti að atjórn*
völd á hverjum tíma bera ábyrgð á
því hvort blómstrar meira, opinbert
hagkerfi eða hagkerfí undirheim-
anna.
Höfundur skipar 6. sæti á
framboðslista Sjálfstæðisflokksins
íReykjaneskjördæmi. _ _________
Svavar lesi lögin sín
eftirÞuríði
Pálsdóttur
Svavar Gestsson skrifar sér-
kennilega grein í Morgunblaðið
fimmtudaginn 18. apríl undir fyrir-
sögninni „Formaður Þjóðleikhús-
ráðs á móti framlögum til þess?“.
Satt að segja skildi ég lítið af efni
greinar þessarar utan það sem við-
kom greiðslum úr sjóði Þjóðarbók-
hlöðu. En þar stendur orðrétt:
„Framlög til Þjóðarbókhlöðunnar
hafa verið margfalt hærri að raun-
gildi alia mína stjórnartíð en fram-
lög til byggingarinnar í tíð Sjálf-
stæðisflokksins. Og það sem eftir
er. Hvert hefur það farið? í ríkis-
sjóð til að borga laun ríkisstarfs-
manna? Nei. I vaxtagreiðslur ríkis-
sjóðs? Nei. í Þjóðleikhúsið og endur-
byggingu þess? Já.“
Það væri kannski rétt að benda
menntamálaráðherra á að lesa og
læra þau lög sem honum ber að
starfa eftir. En í fyrstu grein laga
„um Þjóðarbókhlöðu og endurbætur
menningarbygginga" er skýrt kveð-
ið á um að njóðnum skuli í upphafi
varíð til þess aðJjúkn byggingu
Þjóðarbókhlöðu. í stjórnarsáttmála
ríkisstjórnarinnar 1988 segir: „Bók-
hlaðan verður fullgerð innan fjög-
urra ára.“ Raunveruleikinn er sá,
að Þjóðarbókhlaðan er hálfköruð
og langt frá því að séð verði fyrir
endann á byggingu hennar. Á árinu
JL990 fékk Þjóðarbókhlaðan aðeins.
Þuríður Pálsdóttir
„Það væri kannski rétt
að benda menntamála-
ráðherra á að lesa og
læra þau lög sem hon-
um ber að starfa eftir.“
67 milljónir af þeim 265 sem sér-
stakur eignarskattur vegna bygg-
ingarinnar skilaði. Fjárframlög þau
sem fjárveitinganefnd Alþingis
veitti til að standa straum af breyt-
ingum og viðgerð á Þjóðleikhúsinu
má því, lögum samkvæmt, undir
engum kringumstæðum taka af
þeim framlögum sem greidd eru
gagngert til byggingar Þjóðarbók-
hlöðu. Sérstakur eignarskattur til
byggingar Þjóðarbókhlöðu var í
upphafi lagður á til þriggja ára sem
þjóðarátak til að reisa og fullgera
Þjóðarbókhlöðu. Það sem hér um
ræðir er, að brotin eru lög og bygg-
ingarsjóður Þjóðarbókhlöðu sviptur
því fé, sem fjöldi manna hefur
greitt á fölskum forsendum.
Að mati Svavars Gestssonar
merkir það að hafa ekki vinstri
stefnu í menningarmálum hið sama
og að hafa enga stefnu. Það var
einmitt þetta mat Svavars Gests-
sonar og hans flokksbræðra sem
ég skrifaði um í þeirri grein, sem
Svavar er nú að reyna að svara.
Yfirlýsing Svavars án spurninga-
merkis og innan greinarinnar þess
efnis að ég sé „á móti endurbygg-
ingu Þjóðleikhússins" er furðuleg
og líkast til fram borin vegna þess
að ég vakti athygli á, að hann not-
aði viðgerð á leikhúsinu sem kosn-
ingaauglýsingu fyrir sjálfan sig.
Að lokum smá ábending, gott
væri að menntamálaráðherra sem
boðar málrækt í skólum ritaði svo
greinar sínar „korteri fyrir kosning-
ar“, að ekki slæddust með blóts-
yrði. Svona skólabarnanna vegna.
Höfundur er yfirkennari við
Söngskólann í Reykjavík.