Morgunblaðið - 15.08.1991, Blaðsíða 38

38
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 15. ÁGÚST 1991
>
þarf a£> Lata, konuna, m'tna, (S/éct
toi/enser 'eg þarfaJídreJcka,• "
HÖGNI HREKKVlSI
Hættuleg skattastefna
Sýna verður
gagnkvæma
tillitssemi
Oft er það að ökumenn kenna
öðrum alfarið um þegar gijót lend-
ir á bifreið þeirra og brýtur framr-
úðuna. Staðreyndin mun reyndar
vera sú að bíll sem kemur á móti
eða fer framúr rótar upp grjótinu
en síðan ekur sá sem brýtur rúðuna
á það. Þess vegna er hægt að draga
verulega úr hættu á rúðubrotum
með því að hægja verulega á við
mætingar og þegar einhver fer
framúr. Þó dugar þetta ekki alltaf
til - það fékk ég að reyna í sumar
þegar ég mætti bíl í grennd við
Hreðavatn. Ég dró verulega úr
hraðanum en hann keyrði á veruleg-
um hraða og jós gijótinu yfir bílinn
minn. Afleiðingin varð sú að gijót
lenti á rúðunni og sprakk fyrir. Þó
sprungan væri ekki mikil í fyrstu
stækkaði hún sífellt og varð síðast
að skipta um rúðu.
Við mætingar á malarvegum
gildir sem annars staðar í umferð-
inni að sýna verður gagnkvæmt til-
lit. Þannig má koma í veg fyrir
mikið eignatjón, því að sjálfsögðu
fer gijótið illa með lakk bifreiða
ekki síður en rúðurnar. Allir öku-
menn ættu að taka sig saman um
að fækka tilvikum sem þessum.
Einn í umferðinni
Bibba er týnd
Bibba sást síðast í Hlaðbrekku í
Kópavogi um miðjan júlí en hún var
þar í pössun. Hún á heima í Njörva-
sundi. Bibba er bröndótt, það er
ekkert hvítt í henni, hún er frekar
stygg, með bleika óí og eyrna-
merkt. Þeir sem telja sig hafa séð
hana eru vinsamlegast beðnir að
hringja í sím 34317 eða 642212.
Guðrún Helgadóttir var fyrir
skömmu að skrifa í Morgunblaðið
og þar hélt hún því fram að Hita-
veita Reykjavíkur væri eign Reykvík-
inga. Væri eign almennings metin
eftir þessari ályktun þá er skýringin
fengin á því hvers vegna kommarnir
telja sjáifsagt að leggja á hærri og
fleiri skatta, því það mun ekki telj-
ast lítil eign að eiga Hitaveitu
Reykjavíkur, Rafmagnsveituna,
Landsímann, landið og miðin um-
hverfis landið. Þetta er dágóður
eignahlutur ef metinn er til skatts
en sem betur fer er þessi skilgreining
Guðrúnar röng eins og stefnuskrá
Alþýðubandalagsins og annarra
kommúnista. Hitaveita Reykjavíkur
er þjónustufyrirtæki og eru sambæri-
leg fyrirtæki víðs vegar um landið
sem taka gjald fyrir þjónustu sína
og afnot af framleiðslu hvort sem
það er heitt vatn eða annað. Eigna-
raðild að fyrirtæki er hlutafjáreign
eða hrein eign og getur enginn verið
eigandi þó hann vinni hjá fyrirtæki
og þiggi laun fyrir, en það mun vera
hugmyndafræði margra vinstri-
manna að þeir séu nokkurs konar
eigendur fyrir að leggja fram vinnu
sína en það er út í Hróa hött, eins
og málsnillingar fjölmiðlanna segja
þegar mikið liggur við.
Greiðsla fyrir vinnu er fullkomin
kvittun fyrir því að vinnuveitandinn
og sá sem leysir vinnuna af hendi
eru hvor öðrum óháðir, það er kvitt-
ir, en það er talsverð árátta vinstri-
manna að þykjast eiga alla skapaða
hluti, jafnvel þó þeir hafi ekkert til
lagt. Uggvænleg er sú stefna vinstri-
manna að reka áróður fyrir eignahlut
í öllu til lands og sjávar og skugga-
legast er að þeir ætla sér að þjóð-
nýta óveiddan fisk í sjónum og gera
sjomenn þar með þræla ríkisvaldsins
með því að skattleggja óveiddan fisk
og margfalda þannig skattlagningu
á sjómennina. Engin vinna yrði í
landi ef sjómanna nyti ekki við og
þá engar tekjur í landi til að leggja
skatt á. Þarna er um sóðaleg vinnu-
brögð vinstri manna að ræða sem
nauðsynlegt er að breyta nú þegar
áður en verra hlýst af fyrir efnahag
landsmanna.
Það eru aumar persónur sem hafa
verið að skrifa í blöðin um Perluna
dýru sem orðið hefur áróðurstilefni
óheiðarlegs fólks til að níða stjórn
borgarinnar og hitaveitu. Mikið er
útlit fyrir að svalað hefði hefndar-
þorsta ýmissa ef slys eða óhöpp hefðu
orðið alvarleg. Manndrápstækið
þeirra áróðursmanna, lyftan í Perl-
unni, sem að sjálfsögðu er hægt að
ofbjóða eins og öðrum tækjum með
því að yfirhlaða svo hætta stafi af,
var og er kærkomið áróðurs og
óhróðurs fréttaefni til ítrekaðra
mannorðsskemmda þeim til skamm-
ar sem skrifað hafa.
Þorleifur Kr. Guðlaugsson
Skrifið eða hringið til
Velvakanda
Velvakandi hvetur lesendur til
að skrifa þættinum um hvaðeina,
sem hugur þeirra stendur til —
eða hringja milli kl. 10 og 12,
mánudaga til föstudaga, ef þeir
koma því ekki við að skrifa. Með-
al efnis, sem vel er þegið, eru
ábendingar og orðaskiptingar,
fyrirspurnir og frásagnir, auk
pistla og stuttra greina.
Víkverji skrifar
Víkvetja barst fyrir skömmu
dreifirit, sem eftir öllum sólar-
merkjum að dæma er gefið út af
Náttúruverndarráði íslands, en
prentað hjá bandarísku fyrirtæki.
Ritið er gefið út til að kynna fyrstu
útgáfu aukafrímerkis í flokki nátt-
uruverndarmerkja og er ritað bæði
á ensku og íslensku. Ástæða þess
að Víkveiji kýs að fjalla um ritið er
sú, að sjaldan eða aldrei hefur sést
jafn slæmur frágangur á texta, sem
ætlaður er augum almennings.
XXX
A
Itexta, þar sem fjallað er um lista-
manninn, sem málaði frímerkið,
segir meðal annars: „Stíl hans og
næmu auga la elur jafavel að mála
tígurlegar kanadagæs standandi í
flæðarmáli stöðuvatns í Norður-
Minnisota og hraðan vengjaslátt
þriggja húsanda á flugi yfir Mývatns-
sveit.“ Hvernig má það vera að Nátt-
úruverndarráð kýs að auglýsa með
þessum hætti? Og það er ekki eins
og þessi kafli sé sá eini, sem óskiljan-
legur er vegna klúðurs. Þannig segir
á öðrum stað: „Mývatn og nánasta
umhverfi þess eru friðlýsi og á skrá
Ramsar-samþykktarinnar, en hún
tekur yfir votlendissvæði sem teljast
mikilvæg á heimsmaelikvarða." Þá
er sagt að „útgáfudagurdagur"
merkjanna sé september 1991.
XXX
að er ekki aðeins hinn íslenski
texti, sem sker í augu, þó sá
enski sýnist í fljótu bragði ágætur.
Þar er forseti Islands þó á einum
stað sagður vera Finnbagadóttir. í
frétt frá Náttúruverndarráði segir
að Vigdís Finnbogadóttir sé stuðn-
ingsmaður þessa verkefnis og muni
árita hluta útgáfunnar. Víkveija
finnst að Náttúruverndarráð ætti að
sjá sóma sinn í því að afturkalla
umrætt kynningarrit, því það er
hvorki ráðinu, hvað þá heldur forseta
íslands, samboðið.
XXX
Fyrir nokkru gerði Víkveiji að
umtalsefni vegarkaflann frá
Laugarvatni inn í Biskupstungur og
hafði allt á hornum sér, enda enn
miður sín eftir akstur um holóttan
og illfæran veginn. Fyrir skömmu fór
Víkveiji þessa leið á ný og komst
þá að því, sér til mikillar ánægju,
að Vegagerðin hefur sett bundið slit-
lag á stóran hluta leiðarinnar. Það
var því Víkveija jafn mikil ánægja
að aka leiðina nú eins og ömun áð-
ur, enda þurfti engar áhyggjur að
hafa af því að bifreiðin, eða fjölskyld-
an, hristist í sundur á ferðalaginu.
Nú fer sjálfsagt að styttast í að bund-
ið slitlag verði lagt á veginn alla leið
að Gullfossi, íslendingum og ótal
erlendum ferðamönnum til ánægju.
XXX
Kunningi Víkveija ákvað fyrir
skömmu að fara í ferðalag til
Krítar. Þó hann sé maður víðförull
hefur hann ekki komið til Krítar
áður á lífsleiðinni. Hann hafði af því
töluverðar áhyggjur hvemig hann
færi að því að rata um ókunnar slóð-
ir, enda er hann maður varkár og
vildi ekki villast á nein hættusvæði.
Hann bar þessi miklu vandræði und-
ir vin sinn og tók gleði sína á ný
þegar vinurinn benti honum á, að
það hlyti að vera nægjanlegt að taka
með sér „Krítarkort"!