Morgunblaðið - 13.09.1991, Side 32

32
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 13. SEPTEMBER 1991
Ást er.
.. að sofa í þröngu rúmi.
TM Reg. U.S. Pat Otf.—all rights reserved
® 1991 Los Angeles Times Syndica te
Með
morgunkaffínu
Lentir þú annars í nokkru ævin-
týralegu i frumskóginum?
Þó hann geti ekki kyngt pillu,
hvarf 10 kr. peningurinn oní
hann á stundinni og það tveir!
HÖGNI HREKKVlSI
„ FÓRSTO ÓT AAEÐ
RUSLlP/ PLSKAN ?"
Fallin falleg hugsjón
Hlýir vindar berast nú yfir haf-
ið, alla leið frá Eystrasalti. Hrun
kommúnismans er staðreynd. Sjö-
tíu ára harðstjórn er lokið í þriðja
ijölmennasta ríki veraldar. Milljón-
ir manna geta fagnað frelsi. Óttinn
hefur vikið fyrir von um betra líf,
og bjartari framtíð. Tugmilljónir
saklausra manna, sem fórnað var
fyrir dauðadæmda hugsjón, verða
þó ekki aftur vaktar til lífsins. En
hvað var það sem gerðist, og hvers
vegna hið skyndilega hrun?
Marxisminn er hugsjón „ideo-
logia“, falleg hugsjón sem byggist
á bræðralagi og jafnrétti borgar-
anna. Hinu stéttlausa þjóðfélagi.
Karl Marx var „idealisti“ sem vildi
frelsa mannkynið frá ánauð, fá-
visku, kúgun og þrældómi hins
borgaralega þjóðskipulags. „Ör-
eigar allra landa sameinist," gegn
kúgun og kapítalisma. Hugsunin
var fróm og orðin fögur. í okkar
stéttlausa þjóðfélagi í dag hljómar
þetta þó eins og háð, talað úr
grárri forneskju. En Engels (sam-
starfsmaður Marx) líkir verkalýðs-
• hreifingunni við frumkristindóm.
Hinir fátæku, hrjáðu og þjáðu
þrælar RómVeija leituðu lausnar
í frumkristindómnum. Hann gaf
fyrirheit um betra líf á himnum
Sá eða sú, sem ritaði undir heit-
inu „Víkverji skrifar'1 hér Morgun-
blaðinu föstudaginn 6. september,
var að amast við því að lögreglan
væri hugsanlega við radarmælingar
með slökkt á ljósum lögreglubifreið-
arinnar.
Þetta þótti Víkverja hið versta
máþ enda frnnst honum að lögregl-
an megi alls ekki fela sig þegar hún
er við hraðamælingar. Hann bendir
á að í útlandinu þar sem allt er svo
siðfágað, flott og fínt, þar séu skilti
sem vari við radarmælingum og
„hefur þetta yfírleitt þau áhrif að
þeir, sem eru yfir löglegum hraða
hægja á sér, og tilganginum er
náð“.
Nú má vel vera að Víkverji þessi
sé vel kunnugur umferðarmálum
erlendis en afar er hann lítt fróður
um þau mál hér á landi. Skilti með
aðvörun um radarmælingar er víða
að finna við vegi hér, bæði í þétt-
býli og utan. M.a. á Reykjavíkur-
svæðinu og rétt við borgarmörkin.
A Bæjarhálsi og við Leifsstöð eru
auk þess skilti með ljósabúnaði sem
blikkar ef ökumaður nálgast á of
miklum hraða. Þá má bæta við að
að þessu jarðneska lífi liðnu. Sós-
íalisminn vildi leysa fólkið úr jarð-
neskri ánauð, með breyttu þjóð-
skipulagi, og réttlátari skiptum
auðæfanna.
Það er eftirtektarvert í þessu
sambandi hve margir „frelsarar
mannkyns“ hafa lagt stund á guð-
fræði. Marx, Stalín og félagi Felix
Dsersjinski, yfirmaður hinnar ill-
ræmdu KGB leynilögreglu, eru
hreint ekki þeir einu. En gleymum
því ekki að þetta voru hugsjóna-
menn, „frelsarar mannkýns“, þar
sem tilgangurinn helgar meðalið
og einstaklingurinn er aðeins
áhrifalaust peð í hinni miskunar-
lausu baráttu. Marx sjálfur var
þó ekki trúaður, a.m.k. ekki í venj-
ulegum skilningi, enda var við-
kvæði hans að „trúin væri ópíum
fólksins".
Gallinn á þessum klæðskera-
saumuðu „ismum“ er sá að þeir
eru ekki sniðir fyrir fólkið, heldur
á að þröngva fólkinu inn í fötin
(kerfið). En þar sem alls ekki allir
eru eins í laginu sprengir fólkið
að lokum „fötin“ utan af sér. Það
er þetta sem gerðist og er að ger-
ast í Rússlandi.
Hugsjónamenn hafa alltaf verið
til, og munu alltaf verða til. Marg-
hver ökumaður á að fylgjast með
skiltum með vegum og götum sem
gefa upp hámarkshraða og í öllum
bílum, trúlega einnig þeim sem Vík-
veiji ekur, er stór mælir sem sýnir
hraða bílsins. Ef Víkveiji hugar að
öllu þessu ætti honum að vera al-
gerlega sama hvar og hvernig lög-
reglan ber sig við löggæslu. Þeim
sem aka of hratt og tillitslaust í
umferðinni er reyndar að öllu jöfnu
afar illa við að lögreglan, lítt sýni-
leg, sé við eftirlitsstörf og þeir fá
sér gjarnan radarvara. Ekur þessi
tiltekni Víkveiji með radarvara?
Það er heldur enginn vafi að inn-
brotsþjófum þætti fengur í ef lög-
regla og gæslumenn færu ávallt um
með áberandi hávaða. Ætli Vík-
veija fyndist það ósanngjörn krafa?
Þeir sem eru sama sinnis og marg-
nefndur Víkveiji ættu einfaldlega
að stilla ökuhraða sínum í það hóf
að vera nálægt réttum mörkum,
spara sér kaup á radarvara og
hætta að hafa áhyggjur af því
hvernig lögreglan stendur að hraða-
mælingum.
Kristinn Snæland
leigubílstjóri
ir andans menn hafa verið
kommúnistar (sjá frönsku aka-
demíuna), göfugir menn, góðir
menn, greindir menn. Við skulum
ekki kasta skít í þá núna. „Hæðist
ekki að mér,“ sagði Gorbatsjov,
„eins og mér líði ekki nógu illa
fyrir.“
Nú er „sósíalisti“ orðið að hálf-
gerðu skammaiyrði, og víða í Evr-
ópu keppast menn við að skifta
um flokksheiti, í samræmi við hinn
nýja tíma. En við skulum ekki
miklast af fengnum sigri né niður-
lægja andstæðinga okkar. Það er
enginn glæpur að vera „öðru vísi
þenkjandi", og gildir það jafnt uin
stjómmál, trúmál sem önnur mál.
Enginn einn getur gert tilkall til
hins algilda sannleika. Lýðræðið
eitt rúmar þó allar hinar mismun-
andi skoðanir.
Við skulum heldur ekki reka
kommúnista út á gaddinn, heldur
bjóða þeim inn í ylinn. Inn í hið
nýja framtíðarfélagsheimili allra
lýðræðissinnaðra Evrópubúa. Inn
í hús okkar allra, „Evrópuhúsið“.
Riehardt Ryel
Hefurðu
séð Snúllu?
Lýst er eftir fimm og hálfs árs
gamalli læðu, Snúllu. Snúlla er
stórvaxin, blágrá og hvít á feldinn.
Snúlla var með rauða hálsól. í 61-
inni voru tvær bjöllur en merki-
spjald var farið í sundur. Snúlla
hvarf frá heimili sínu, Þúfuseli 4
í Breiðholti, um kl. 9, sunnudags-
kvöldið 8. september. Þeir sem
hafa séð til Snúllu eru vinsamlega
beðnir um að hringja í síma 77644.
Fólk vestast í Seljahverfi og í
Kópavoginum við Reykjanesbraut
er sérstaklega beðið um að leita á
neðri hæðum og í bílskúrum.
Með radarvara?
Víkveiji skrífar
Víkveiji hafði af því spurnir í
vikunni að feðgar í Reykjavík,
prestur og háskólanemi, hefðu sest
niður fyrir framan sjónvarpið um
síðustu helgi með það í huga að
reyna að horfa á beina útsendingu
af eins og einum fótboltaleik. Til
margra ára hafa þeir feðgar undr-
ast þann óskaplega áhuga fólks á
öllum aldri, sem eyðir ómældum
tíma í gláp á íþróttaviðburði, eins
og annar þeirra orðaði það. Nokkuð
sem þeir hafa aldrei getað skilið
og finnst satt að segja sóun á dýr-
mætum tíma.
Feðgarnir reyndu hvað þeir gátu
til að vera jákvæðir gagnvart íþrótt-
amönnunum á skjánum og fylgdust
af athygli með lýsingu og útskýr-
ingum þess sem lýsti. Þrátt fyrir
góðan vilja og einlægan ásetning
gáfust þeir feðgar fljótlega upp og
eru jafn nær um hvað það er sem
V 1
dregur fólk að skjánum til að glápa
á „svona hopp og skopp“.
xxx
Hefðu sómamennirnir sem getið
er hér að framan orðið vitni
að viðbrögðum víkingsins sem ók
Reykjanesbrautina á þriðjudags-
kvöldið er úrslit í leik Fram og KR
lágu fyrir hefðu þeir eflaust talið
viðkomandi sjúkan og stórhættu-
legan umhverfi sínu, og sjálfsagt
hefur hann á þeirri stundu verið
hvort tveggja. Er KR-ingarnir jöfn-
uðu í leiknum og dómarinn flautaði
af skömmu síðar hægði maðurinn
á bílnum, lagðist á flautuna, öskraði
og æpti og baðaði út öllum öngum.
Er hann áttaði sig á því hvar hann
var staddur og við umferðaröng-
þveiti lá á fjölfarinni götunni kom
hann sér hið snarasta í burtu.
Fyrir nokkrum árum var sú
breyting gerð á stigagjöf í
knattspyrnu hérlendis að í stað
tveggja stiga fyrir sigur var ákveð-
ið að þijú stig fengjust fyrir vinn-
ing. Þessi breyting mun ekki hafa
skipt miklu hingað til um endanlega
röð liða í 1. deildarkeppninni hvað
varðar topp og botn. Fyrir síðustu
umferðina í keppninni er hins vegar
staðan sú að þessu sinni að Fram
hefði eitt stig umfram Víking ef
gömlu reglunni væri beitt, en sam-
kvæmt núgildandi reglum eru liðin
jöfn að stigum. Markatala Víkings
er hins vegar hagstæðari sem nem-
ur tveimur mörkum. Margt getur
þó 'gerst ennþá í deildinni og er
með ólíkindum hversu spennandi
og sviptingasöm keppnin hefur ver-
ið á því fallega sumri sem nú er
að líða.