Morgunblaðið - 22.03.1992, Blaðsíða 30

30 C
MORGUNBLAÐIÐ SAMSAFNIÐ SUNNUDAGUR 22. MARZ 1992
ÆSKUMYNDIN...
ERAFLÁRU V. JÚLÍUSDÓTTUR, FRAMKVÆMDASTJÓRA ASÍ
Lærði snemma
að bjarga sér
„Það sem hefur einkennt Láru alla tíð er
hvað hún hefur verið ákveðin og dugleg
að bjarga sér. Hún hefur alltaf haldið á
sínum rétti og ekki látið neitt aftra sér,“
segir Ingibjörg Júlíusdóttir, systir hennar,
sem er sex árum eldri. „Tveggja ára fór
hún út í búð með túkall í vasanum á svunt-
unni sinni og snuð í munninum og ætlaði
að kaupa nammi. Hún kom reyndar heim
án þess að hafa keypt neitt en þetta lýsir
framtaksseminni,“ segir Ingibjörg.
Lára fæddist 13. apríl 1951 í
Reykjavík, næstyngst fjögurra
systkina. Foreldrar hennar eru
Kristín Símonardóttir og Júlíus
Halldórsson. Lára bjó öll æskuárin
á sama stað, við Þorfinnsgötu. Þar
ólst hún upp í sannkölluðu fjöl-
skylduhúsi því að þar bjuggu líka
afi hennar og amma auk frænd-
fólks. Af þeim var mikill styrkur
að sögn þeirra systra og umhverf-
ið mjög öruggt að alast upp í.
„Eg held að ég hafi verið ósköp
venjuleg sem krakki en eldri systk-
ini mín kvörtuðu sáran yfir því
hve frek og uppáþrengjandi ég
var, en ég held að eldri systkini
geri það nú yfirleitt,“ segir Lára.
Ingibjörg systir hennar segir að
þar sem hún var elst hafi það
komið í sinn hlut að passa Láru
þegar þess þurfti. „Lengi á eftir
elti hún mig og vinkonu mína og
gaf sig ekki þótt við reyndum að
sleppa undan henni. En henni fyr-
irgafst allt því að hún var svo Ijúf
og góð.“
Að sögn Láru var líf og fjör hjá
krökkunum úti á kvöldin í brenni-
bolta og öðrum þeim leikjum sem
vinsælir voru þá. Landspítalatúnið
var sérstaklega vinsælt. Nálægðin
við skátaheimilið olli því að hún
komst snemma í kynni við skátana
og þeirra starf. „Skátamir voru

Lára V. Júlíusdóttir hefur alltaf verið framtakssöm og hefur ekki látið neitt aftra sér. ijlJ 1
; .
mun vinsælli í þá daga en þeir eru jHr |j||||^
í dag. Ég held ég hafi verið sex
eða sjö ára þegar ég byijaði í
skátunum. Það voru alltaf einhver
skátamót, útilegur eða böll. Ég
man eftir að einu sinni ætlaði ég
og vinkona mín að fara á skáta-
ball en það var uppselt. Við létum
samt ekkert aftra okkur og skrið-
um inn um glugga og komumst á
ballið. Enginn sá okkur og við
skemmtum okkur konunglega.“
Ingibjörg segir Láru alltaf hafa
verið einstaklega duglega við að
útvega sér vinnu. Hún hafi byijað
að bera út blöð þegar hún var sjö
eða átta ára og hafi haldið því
áfram í sex ár. Hún Iét hvorki
veður né vind aftra sér í blaðaút-
burðinum og stóð alltaf utan við
Ríkið á Snorrabrautinni og seldi
aukablöðin. Lára fór líka í sveit
að Selparti i Flóa á hveiju sumri
frá tíu ára aldri þangað til hún
varð fjórtán ára. Þar undi hún sér
vel í garðyrkjunni og kom heim
sæl og útitekin á haustin.
ÚR MYNDASAFNINU . .
ÓLAFUR K. MAGNÚSSON
Hdmsóknir erlendra
Heimsóknir __ erlendra þjóðhöfð-
ingja til íslands hafa löngum
þótt tíðindum sæta enda hafa slíkir
viðburðir ætíð fengið
rækilega umfjöllun í
fjölmiðlum. í mynda-
safninu í dag rifjum við
upp nokkrar heimsóknir
erlendra þjóðhöfðingja,
sem vöktu mikla athygli
á sínum tíma. Elst'a
myndin er frá því í júlí
1948 þegar danski for-
sætisráðherrann Hans Hedtoft kom
í heimsókn til íslands. Heimsóknin
þótti vel heppnuð og styrkti hún
vináttubönd Islendinga og Dana
eftir viðkvæmt tímabil í kjölfar lýð-
veldisstofnunarinnar. Danski for-
sætisráðherrann hélt boð um borð
í freigátunni Niels Ebbesen og þar
var myndin tekin af honum og hjón-
unum Paul Reumer og Önnu Borg.
Tvær myndanna eru frá þyí unl og
eftir 1960 og á annarri
þeirra er Lyndon B. Jo-
hnsson, þáverandi vara-
forseti Bandaríkjanna
og síðar forseti, í hópi
íslendinga á götu í
Reykjavík. Á hinni er
Golda Meir, sem kom
hingað til lands í maí
1961. Hún var þá utan-
ríkisráðherra ísraels, en varð síðar
forsætisráðherra á árunum 1969 til
1974. Loks er svo mynd frá því í
október 1970 þegar Nicolae Ceau-
sescu þáverandi Rúmeníuforseti
kom í stutta en formlega heimsókn
til íslands á leið sinni vestur um
haf til Bandaríkjanna.
Hjónin Paul Reumer og Anna Borg ásamt danska forsætisráðherran-
um Hans Hedtoft um borð í freigátunni Niels Ebbesen.

SVEITIN MÍN...
HRAPPSSTAÐIR í VÍÐIDAL, V-HÚNAVATNSSÝSLU
Hrappsstaðir í Víðidal.
„ÞAÐ SEM hefur tengt mig við
sveitina síðan ég flutti er það
að ég hef farið þangað í göngur
á hverju hausti," segir Ingi
Tryggvason, deildarlögfræðing-
ur hjá lögreglunni. „Ég átti
heima á Hrappsstöðum fram
undir tvítugt eða þangað til að
ég fór í skóla suður. Foreldrar
mínir og síðan bróðir minn
bjuggu þarna þar til fyrir þrem-
ur árum. Þar býr engin núna.“
Hrappsstaðir eru fremsti bær í
Víðidal austan Víðidalsár,
alveg við heiðarröndina þar sem
við tekur Víðidalstunguheiði. Upp
af henni er Arnarvatnsheiði og
Ieiðin niður í Borgarfjörð. Bærinn
stendur rétt austan við Víðidalsá
Ingi Tryggvason.
sem er ein besta laxveiðá landsins.
Víðidalsá rennur eftir dalnum nið-
ur í Hópið. I ánni er skammt frá
bænum mikið gljúfur sem heitir
Kolugljúfur. Ofan Hrappsstaða
austanmegin er Víðidalsfjall sem
er lítill fjallgarður sem aðskilur
Víðidal frá Vatnsdal. Frá bænum
er gott útsýni til norðvesturs til
Vatnsnesfjalls."
Sérstaða Hrappsstaða er ná-
lægðin við heiðina, enda er oft
mikil umferð ferðalanga á sumrin
yfír Arnarvatnsheiði.“
ÞANNIG...
GERJR GUÐNÝ JÓHANNSDÓTTIR BLÓMASKRE YTINGAR
Morgunblaðið/Jón Svavar
Guðný í Blómavali með skreytingu þar sem meðal annars er að finna
krókusa, írís, birkigreinar og mímósugreinar.
Efhiúr
náttúrunni
heilla
Guðný, sem er skrúðgarð-
yrkjufræðingur að mennt, segir
að það sé um að gera fyrir fólk
að nota hugmyndaflugið þegar
það hefst handa við gerð blóma-
skreytinga. „Það gengur allt í
blómaskreytingar," segir hún og
aðalatriðið er að nota það sem
maður hefur við höndina hverju
sinni og vera ófeiminn við að
nota hluti úr náttúrunni, „meira
að segja rabarbarablöð geta ver-
ið skemmtileg til skreytingar".
Fyrst af öllu finn ég mér hentuga
körfu með breiðu opi og í botn-
inn set ég blautan oasis (grænn
svampur) og þek hann með lauf-
blöðum eða jafnvel mosa. Þá er
röðin komin að blómunum og venjan
er að hafa 3-5 aðalblóm í skreyting-
una, svo sem fimm misháar páska-
liljur ef um er að ræða páskaskreyt-
ingu. Mikið atriði er að stinga blóm-
unum vel niður í svampinn þannig
að þau verði stöðug." Guðný segir
líka miklu skipta að notuð séu beitt
áhöld þegar leggirnir á blómunum
séu skornir. „Það á að skáskera
mjúka leggi og hafa sárið um 1 sm
á lengd. Alls ekki má tæta mjúka
leggi né klippa þá því þá er hætta
á að þeir loídst og taki þá ekki upp
neitt vatn.“
Með aðalblómunum er svo hægt
að setja hvaða blóm sem er og bend-
ir Guðný á krókusa með páskaliljun-
um og eins sé sniðugt að skreyta
með miklu af birkigreinum. Hún
segir ágætt að velja saman blóm
sem standi svipaðan tíma eða haga
því þá þannig að eitt geti tekið við
af öðru og þá séu dauðu blómin
fjarlægð jafnóðum. Skreytinguna
þarf svo að vökva vel á hveijum
degi.
Guðnýju finnst mikilvægt að hafa
blóm í kringum sig og hún er ákaf-
lega hrifin af villtum íslenskum jurt-
um. „Það er hægt að ná alveg ótrú-
legri fjölbreytni í skreytingar með
því að nota villtar jurtir og þar má
til dæmis nefna hvöpn, stör og bald-
ursbrá. Nú svo er hægt að nota
laufblöð af hvaða pottaplöntu sem
er í skreytingarnar."