Morgunblaðið - 22.03.1992, Blaðsíða 31

MORGUNBLAÐIÐ
SAMSAI
:*
SUNNÚDAGUR 22. MARZ 1992
c n
Forseti íslands, Krist-
ján Eldjárn, tekur í
hönd Nicolae Ceau-
sescu Rúmeníuforseta
á Keflavíkurflugvelli.
Elena Ceausescu er
fyrir aftan mann sinn
og Pétur Thorsteins-
son sendiherra lengst
til hægri.
Guðmundur í. Guðmunds-
son þáverandi utanríkisráð-
herra tekur á móti Goldu
Meir á Reylqavíkurflugvelli
17. maí 1961. Við hliðinaá
Guðmundi er Sigurgeir
Sigurjónsson ræðismaður.
Lyndon B. Johnson, þáver-
andi varaforseti Bandaríkj-
anna, og kona hans Lady
Bird Johnson ásamt ís-
lensku aþýðufólki á götu í
Reykjavík.
SÍMTALIÐ . . .
ER FIÐ ÖNNU MARGRÉTITÓMASDÓTTUR NEMA
Þungt íNorðmönnum
9472714576
Halló.
- Góðan daginn, er þetta ekki
í Ósió? Anna Margrét Tómasdóttir?
Jú, það er rétt.
- Komdu sæl, þetta er á Morg-
unblaðinu, Kristín Maija Baldurs-
dóttir. Mig langaði nú bara að vita
hvað væri að frétta af Norðmönn-
um. Þú ert nemi í arkitektúr, ertu
búin að vera þarna lengi?
Síðan 1987.
- Segðu mér eitt, kynda þeir
enn upp með viði þarna í Ósló?
Já, elskan mín! Ég er nú ný-
flutt, en ég bjó í húsi þar sem fólk-
ið á neðri hæðinni var með ofninn
í gangi allan daginn og það var
svo heitt hjá okkur uppi að við
gengum í stuttbuxum. Við kyntum
hins vegar upp með rafmagni.
- Dugði það?
Já, af því að þau kyntu hjá sér!
Síðan er miðstöðvarkynding hjá
mörgum, þá er vatnið hitað upp
með olíu.
- Það er bara í blokkum, er það
ekki?
Það eru nú reyndar kaminuofnar
í eldri blokkunum.
- Já, þeir bruðla ekki með ol-
íuna, Norðmenn.
Nei, þeir selja hana bara úr
iandi, og reyndar líka á upp-
sprengdu verði til bifreiðaeigenda!
- Hvernig er verðlagið annárs?
Hafa orðið einhveijar hækkanir
síðan þú komst?
í rauninni ekki.
Ég kom þegar
uppgangstíman-
um var að ljúka,
ekkert húsnæði
að fá og mikil
dýrtíð. Nú er
nægjanlegt fram-
boð á húsnæði og
verðlag svipað.
— En matvör-
ur? Hvað kostar
mjólkurlítrinn?
Æ, hvernig
spyrðu, ég man
það ekki. Bíddu
aðeins, ég var að henda innkaupa-
strimli rétt áðan. Við skulum sjá,
jú, lítrinn af undanrennu er á 6,16.
Kílóið af hakki á 80 til 90 krónur.
- En er ekki kaupið hærra en
hér heima?
Ég veit það nú ekki, en námslán-
ið er hið sama.
- En hvernig hefur veðrið verið?
Það hefur verið rigning upp á
síðkastið. Þeir hafa miklar áhyggj-
ur af því að geta ekki stokkið í
Holmenkollen.
- Hefur ekki skíðaáhugi stór-
aukist eftir sigurinn á Ólympíuleik-
unum?
Ja, þeir eru bara eyðilagðir yfir
snjóleysinu!
- Snjóleysi og rigning, já.
Það var vorveður í morgun.
- Um hvað þrasa frændur vorir
núna? Þeir kalla það víst að diskút-
era það sem við köllum þras. Hvað
er helst í fréttunum?
- Helst er nú fjallað um nauðg-
anir núna. Einhver maður gengur
laus og er búinn að nauðga sex
eða sjö konum. Þetta er aðalefni
síðdegisblaðanna. Því miður hef
ég misst af sjónvarpsfréttum und-
anfarið því þeir færðu fréttatímann
fram um klukkutíma. Annars er
mikið talað um samdrátt, þeir ætla
að fækka störfum hjá hernum til
dæmis. Það er mikið atvinnuleysi
hérna, einkum hjá bankastarfs-
mönnum og yfir-
leitt er mjög
þungt hljóðið í
fólki.
- Jahá. En
hvað á að borða
um helgina?
Borða! Fyrst er
athuga hvað er í
ísskápnum.
- Jæja, ég
þakka spjallið og
óska þér yndis-
legs vors.
Þakka þér
sömuleiðis.
Anna Margrét Tómasdóttir
FRÉTTA-
LJÓS ÚR
FORTÍÐ
„Snúðu þér við ígröf-
inniy Beethoven“
Upphaf bítlaæðisins á íslandi 1964
HEGÐUN unglinga hefur alltaf verið eldri kynslóðinni hneykslun-
arefni. Bítlaæðið var þar engin undantekning. Þá spratt upp
unglingamenning sem ekki lét sér nægja að vera í andstöðu við
fullorðinsheiininn heldur gerði það á allháværan hátt, sem eftir
var tekið.
*
Ibyijun sjöunda áratúgarins
breiddist bítlaæðið út um víða
veröld. íslendingar létu ekki sitt
eftir liggja í þeim efnum og voru
Hljómar ókrýndir konungar ís-
lenskra bítla. Hinn 4. mars 1964
voru fyrstu bítlatónleikarnir haldn-
ir hér á Iandi í Háskólabíói. Það
voru svo kallaðir miðnæturhljóm-
leikar og komu þar fram fjórar
bítlahljómsveitir með Illjóm.a í far-
arbroddi, auk Savanna tríósins.
Blaðamaður Morgunblaðsins var á
staðnum og lýsti því sem fyrir augu
bar, en ekki virtist hann yfir sig
hrifinn af tiltektum unglinganna.
Hann skrifar að fjórar af fimm
hljómsveitunum hafi leikið að
mestu sömu lögin sem hafi það
verið tónsmíðar sem Bítlarnir hafi
„ært“ ungt fólk með að undan-
förnu og skrifar síðan: „Húsið var
fullsetið unglingum, sem flestir
voru á aldrinum 14 til 18 ára. Þeg-
ar hávær strengjasláttur hljóm-
sveitanna og skerandi óp söngvar-
anna dundu við sem hæst, missti
mikill hluti áheyrendanna stjórn á
sér og klappaði af sefjun, æpti og
stappaði niður fótunum, sumir í
gólfið en aðrir dönsuðu á stólsetum
eða jafnvel stólbökum. Sumir
drengjanna drógu af sér jakkana
o g hentu þeim í loft upp í hita leiks-
ins.“
Hann heldur áfram: „Mest sefj-
un greip um sig undir leik
„Hljóma" frá Keflavík, sem léku
bæði fyrir og eftir hlé. Er þeir
höfðu lokið leiknum í fyrra skiptið,
var klappið og orgið svo ærandi,
að köll kynnisins, Jónasar Jónas-
fjWBKUgwr
AóUWóI l tyrrikvöld. Stnt
>»r
p«r I hU6*n*v»Ulr 16ku.
4 hU6m*v*IUnn» léku »0
matiu »ömu Jögln. hv»r i l«t
Hr»nn*rH. Vocu >»8 t6n*mJð-
»r, *em htrdr m»r«unUölu6y
DmUm'' h»f» «ri unft lótk
mrð »6 urxUnfömu. ltó»16 v»r
(ulUoUB unftlnfum. wn 9»
lr voni i »ldrlnum U U1 1®
*r». Þ«8*r hóviur »trcn«l»*
(litlur hlþlm»velUnn» og tkcr
■ndl óp *6n«v»r»nn« dundu
vlS «*m hio*t, mlwtl mlklll
hlutl iheyrondonn* itlórn k
tit oe kl«pp»6l »f íefjun,
■róu os »upi»»OI nlóur fólun-
um, »umlr 1 eöVflO, en »ðrlr
dóntuðu i ítdUonun eð» Jnfn-
vel jlólbökum. Sumir drcnd-
»nn» drósu »f »tr J-hkon. OE
bcntu þcim 1 loft upp 1 hiu
U juíji Inu miwu ijaruetour.
nokótur *por. Stóðu þi flc»Ur I
þcir, »c>n fyrlr fr»mán Inn- 1
Cangana *itu, upp oe »neru I
sér við, klappandi þó og «p- 1
andi. Stóðu margir i »lólum 1
og »lógu höndunum saman I
fyrir ofan höfuO tir. Um hrlð j
heyrðUt okkcrt 1 „Hljómum“.
»cm þó þykja luifa alUiávær
taski I þjónustu *ínni. Fyrlr- !
myndir þeirra „The Bcatle*" j
hafa UUð hafa eítir tcr, að 1
þeir tcu ekki inœgðir fyrr en :
hsott er að heyra*t U1 þeirra
fyrir ótátum 1 íalnum. — þi
fyrst hafi þeir náð Ukmarkl
*lnu. Mega „Hljúm*r“ þ\i vel
við una. *
Morgunblaðið hafði i gxr
samband við Pctur Guðjóns-
aon. rakara, *om cr umboðs-
maöur þriggja af hljómsvcitun
um. Sagði hann að ákveöið
v*ri aö halda tvenna aðra
ansöngvar þessir feiknalcga
kálinu nteðal iheyrenda.
, Mett aefjun greip um tlg
undir leik „Hljóma" írá Keíla
vik. tcm lcku bœði fyrir og
eftir hlc. Er þeir hixíðu lokið
leiknum i fyrra akiplið. var
klappið og orgið tvo œrandi.
að köll kynnitins, Jónatar
Jónatsonar, i hljóðnemann.
hartti en þcgar hinir áttu 1
hluk
Eitt laganna, »cm tumar
hUómavcitanna lcku, hcitir
„Rolt over. Bcclhoven”, »om
er allur Uxtinn, hrópaður
öðru hverju. Stjómandi einn-
ar hUóm*vciurim.ar þýddi
nafniö: „Snúðu þór við 1 gröf
inni. Bcctlíoven". Ef gamli
■ . i_.... »u,i SaA
lclktln*. Ullð bar ó öh-un. en
þó var plltur nokkur, *cm tvl
vegit hafði dantað unt gang-
ana og eilt ainn upp á tvióíð,
fiarltegður *akir ölæðU.
Fimmta hljónuvellin, Sav-
tnna trióið, itU 1 «ngu tam-
lcið með hinuir. öðrum aU.
tkemmiunar þeaíarar. Meðliin
ir trióína leika i giura og
tyngja ýmU lög. fl«»t Ulentk,
»om þeir hafa »jálfur fært i
búning og gefið lórkennilcgan
blæ. H*f» þcir hv.rvelna v»k-
ið miklt athygli fyrir *ong
»inn og ekkl »Ut örugg. frtnt-
komu i iviði og óyíirdrifna
kinuii. Ahcyrendur fögnuðu
Savanna-trióinu ckk| »iöur en
óðrum og ælluðu oldrei »ð
tlcppa þvi út af tviðinu, en
hrifningin var látin 1 ljó» með
alll öðrum og aiðmennlaðri
á þe»sari »tundu. þi
. . .. ... i..,i
að lullyrða. að tall ntuni i
hann bíta.
Savanna-lrióið ge'ði hina
vegar enga Ulr»un lll #ð r»»Wa
ró framliðinna. Þcgar piltarn-
U brugðu i leik, »uagu þcir
um Pálinu, Jóaafat og »aum«
matkínuna. Elnnig *ungu þcir
BilvUur. er Bjarni Björntson
gcrði frægar forðum daga. l
cigin úUelnlngu. Vöklu gatn-
hljómlcika mcð tömu tkemmU
atriðum. Vrðu þcir i Auttur-
bæjarbiól. Kvoðst Pctur a-
nægður með hijómleikana 1
fyrrakvöld. Aðtpurður um
þes» efnU að „Uljómar" lóku
aflur eítir hlóð, bAriut wkki
til cyrna iheyrenda.
Pað var I aiöara tkiplið scm
..Hljómar" lcku, að lcikurinn
tók að æratl fyrir alvöru.
Drukkinn piltur dantaði um
allt hútið og fóiti tvcir mcnn
á eítir honum og ýmiít hand-
sömuöu cða rnisstu hann aftur
Svo kom þó, að honum rann
nukkuð ntúðurtnn, en þepar
logrcglumenn komu tkoi.'mu
tiðar oð fjarlægja tónlUlor-
unnunda þcnnun, *ló hann cnn
togði Pétur, »ð krakkarnir
hcfðu bara tckið þitt i hljóm-
lUtorttommingunni. Um ólæt-
in »agði Pélur. að unglingar
v«ru tlltaf mcð „golsa og
glcðskap". þegar einhver einn
yrði *cr lil tkanur.ar á ai-
mannofæri.
þrlr af „Ttljómura''
sonar, í hljóðnemann, þess efnis
að „Hljómar" léku aftur eftir hléð,
bárust ekki til eyrna áheyrenda.
Það var í síðara skiptið sem
„Hljómar" léku, að leikurinn tók
að ærast fyrir alvöru. Drukkinn
piltur dansaði um allt húsið og
fóru tveir menn á eftir honum og
ýmist handsömuðu eða misstu
hann aftur. Svo kom þó, að honum
rann nokkuð móðurinn, en þegar
lögreglumenn komu skömmu síðar
að fjarlægja tónlistarunnanda
þennan, sté hann enn nokkur spor.
Stóðu þá flestir þeir, sem fyrir
framan inngangana sátu, upp og
snéru sér við, klappandi þó og
æpandi. Stóðu margir á stólum og
slógu höndunum saman fyrir ofan
höfuð sér. Um hríð heyrðist ekkert
í „Hljómum", sem þó þykja hafa
allhávær tæki í þjónustu sinni.
Fyrirmyndir þeirra,„The Beatles",
hafa látið hafa eftir sér, að þeir
séu ekki ánægðir fyrr en hætt er
að heyrast til þeirra fyrir ólátum
í salnum, — þá fyrst hafi þeir náð
takmarki sínu. Mega „Hljómar því
vel við una.“
Við annan tón kvað þegar Sav-
anna tríóið spilaði. Segir Morgun-
blaðið að þeir hafi ekki átt nokkra
samleið með hinum hljómsveitun-
um. Að vísu nafi þeim verið fagnað
ekki síður en hinum en sú hrifning
hafi verið látin í ljós með öðrum
og siðmenntaðri hætti en þegar
bítlahljómsveitirnar áttu í hlut.
Eitt lagið sem sumar bítlahljóm-
sveitirnar léku, „Roll over, Beethov-
en“, þýddi einn stjórnandinn:
„Snúðu þér við í gröfinni, Beethov-
en“. Segir Morgunblaðið að ef
gamli meistarinn hafí ekki gert það
þarna, muni fátt bíta á hann.