Morgunblaðið - 16.08.1992, Page 24

24
MORGUNBLAÐIÐ IÞROTTIR SUNNUÐAGUR 16. ÁGÚST 1992
KNATTSPYRNA
Fjöldi erlendra
íeikmanna á
Ítalíu veldur
þar áhyggjum
FLESTIR af bestu knattspyrnumönnum heims leika með félagslið-
um á Ítalíu. Þar eru peningarnir og fá félög í öðrum löndum eru
samkeppnisfær, þegar gull og grænir skógar eru íboði. En
böggull fylgir skammrifi. Heimamenn verða að víkja fyrir stjörnun-
um og eru allt annað en ánægðir með það, benda á að ítalska
landsliðið líði fyrir, sem sjáist best á því að það komst ekki í
úrslitakeppni Evrópumótsins fyrr í sumar og U-23 ára liðið stóð
ekki undir væntingum á Ólympíuleikunum.
Erlendir knattspymumenn á ítal-
íu eru ánægðir með hlutskipti
sitt, en heimamenn kvarta og í lok
síðasta tímabils hótuðu þeir að fara
í verkfall til að mótmæla fyrirhug-
aðri fjölgun útlendinga hjá hvetju
liði. Knattspyrnusamband Evrópu,
UEFA, hefur tekið málstað ítalskra
knattspymumanna og í Evrópumót-
unum í vetur má hvert lið aðeins
vera með þijá erlenda leikmenn, en
fjórir vom leyfðir á síðasta tíma-
bili. UEFA styður ekki að deildar-
keppni innan sambanda þess verði
samsafn ólíkra manna frá ýmsum
þjóðum. Þetta stangast á við at-
vinnufrelsi Evrópubandalagsins,
sem á að taka gildi um næstu ára-
mót, en EB hefur látið ákvörðun
UEFA afskiptalausa.
Þrátt fyrir þessar takmarkanir
hafa eigendur ítalskra knattspym-
uliða ekki setið auðum höndum í
sambandi við kaup á erlendum leik-
mönnum og nýta sér óspart smugur
í kerfinu.
Samið við efnilega unglinga
Algengt er að félög kaupi leik-
menn og láni þá síðan til annarra
félaga, þar til þau þurfa sjálf á
þeim að halda. Til að mynda er
Bari með Króata í láni frá AC Milan,
sem á einnig Brasilíumann, sem
leikur í Sviss.
Samkvæmt reglum UEFA má lið
leika með þijá erlenda leikmenn í
Evrópumótunum, en auk þess mega
þrír útlendingar, sem hafa leikið
með unglingaliðum í viðkomandi
landi eða eru keyptir sem ungling-
ar, vera í liðinu hveiju sinni. Loker-
en lék þennan leik í sambandi við
Arnór Guðjohnsen á sínum tíma.
Anderlecht gerði einnig samning
við Brasilíumanninn Luid Olivera,
þegar hann var 15 ára, en nú átta
árum síðar, er hann orðinn belgísk-
ur landsliðsmaður.
Ekki allt gull sem glóir
í knattspyrnunni eins og almennt
í íþróttum, er engin trygging fyrir
árangri, þó dýrir Ieikmenn séu
keyptir. Erlendar stjörnur eiga oft
. í erfiðleikum með að falla inní hóp
innlendra manna og talsmenn tak--
markana benda á að ítölsk lið hafi
ekki náð að sigra í Evrópumótum
félagsliða í ár.
Vita ekki hvort fjöl
skyldan er á É
BOSNIA Herzegóvína, eitt lýð-
veldanna í Júgóslavfu hefur ver-
ið mikið f fréttum vegna strfðs-
ástands á sfðustu vikum. Átök
hafa geysað í landinu og þeim
hefurfylgt skortur á nauðsynja-
vörum auk þess sem dauðsföll
eru tfð hjá aimennum borgurum.
Það hefur óneitanlega snert þá
Izudin Dervic og Salih Porca
sem leika með 1. deildarliði Vals
f knattspyrnu. Þeir eru Bosnfu-
menn og hafa ekki fengið neinar
fréttir að heiman ítæpa þrjá
mánuði.
Þeir Dervic og Porca voru ná-
grannar í Bosníu nálægt landa-
mærunum við Króatíu og léku með
sama knattspyrnul-
iðinu þegar þeir
Eiðsson ákváðu að koma
skrifar hingað til Islands á
útmánuðum ársins
1989 til að leika knattspymu með
Selfossi í 2. deildinni. Ári síðar fór
Dervic til FH og á þessu keppnistíma-
biii lágu leiðir þeirra aftur saman
hjá Val.
Símasambandslaust
Síminn er þarfaþing og ekki síst
fyrir menn sem búa sjö þúsund kíló-
metra frá heimaslóðum. Síminn brú-
ar fjarlægðir og er eina tækið sem
hægt er að notast við til að heyra
fréttir af fjölskyldunni. í vetur gátu
þeir félagar stundum hringt heim til
sín þrátt fyrir að oft væri erfitt að
ná sambandi. Eftir klukkustunda til-
raunir bar þolinmæðin stundum
árangur og samband náðist. Það var
þó oft skammgóður vermir, símtölin
gátu slitnað fyrirvaralaust eða eins
og Dervic lýsir því:
„Stundum gat maður haldið sam-
bandi í nokkrar sekúndur en síðan
rofnaði það. I gegnum símann gat
maður fengið að vita það nauðsyn-
legasta, hvort allir í fjölskyldunni
væru á lífi og hvort hana vanhagaði
um eitthvað. Ég spurði aldrei hvem-
ig ástandið væri, því það er ekki
hægt að ræða þau mál í símann.
Einhver annar gat verið á línunni
að hlusta og maður vildi ekki hætta
á að koma fjölskyldunni í vandræði."
„Nú er landið hins vegar algjör-
lega sambandslaust. Það hefur verið
það frá því 20. maí og á því tínia-
bili höfum við ekki fengið neinar
fréttir af fjölskyldunni og vitum ekki
einu sinni hvort hún er á lífí,“ segja
þeir.
„Við vitum þó að fjölskyldur okkar
eru ekki í peningavandræðum, ein-
faldlega vegna þess að peningar eru
gagnslausir í Bosníu þar sem allar
búðir eru lokaðar," bætti Porca við.
Dervic getur þó haldið sambandi
við yngri bróður sinn, Irvud sem leik-
ur knattspymu með Víkingi á Ólafs-
vík í 4. deildinni. Faðir þeirra lést í
mars á þessu ári en hvorugur þeirra
komst heim til að vera við jarðarför-
ina né til að styðja aðra meðlimi fjöl-
skyldunnar í sorginni.
Vaknar upp um nætur
„Síðustu mánuðir hafa verið erf-
iðir. Helst vildi ég geta gleymt þessu
og hætt alfarið að hugsa um þessi
mál en það er mjög erfítt. Það kem-
ur fyrir að ég stend upp frá sjónvarp-
inu og geng að símanum og byija
ósjálfrátt að velja númerið heim. Á
næturnar vaknar maður stundum
upp eftir að hafa dreymt illa og
stundum getur maður ekki sofnað,"
sagði Dervic sem sagði iðjusemi vera
skásta meðalið við þessum þrenging-
um.
„Besta ráðið til að gleyma þessu,
er að vinna mikið. Maður gleymir
sér í vinnunni og fótboltanum og
hugsar þar að leiðandi minna um
ástandið heima fyrir heldur en þegar
maður situr aðgerðarlaus."
Dervic og Porca vinna báðir í Mik-
lagarði við Sund hálfan daginn auk
þess sem þeir þjálfa kvennaflokka
hjá Val. Dervic er með 2. flokk og
Porca með 4. og 5. flokk félagsins.
Þeir koma báðir úr sex manna fjöl-
skyldu, eiga tvo bræður og systur
auk þess sem þeir eiga hvor um sig
eitt barn í Bosníu.
Hlutirnir fljótir að breytast
„Fólk heldur að ég sé að segja
ósatt, en ég veit ekki af hveiju það
er stríð í Bosníu. Menn heyra í frétt-
um að Serbar drepi hundrað Króata
og að Króatar drepi hundrað Serba
en ég held að fólk verði að fara til
Júgóslavíu og sjá þetta með eigin
augum. Sjálfur veit ég ekki hvað er
að gerast þarna núna. Ég er ekki
heima átta eða níu mánuði ársins
og veit því lítið hvað er að gerast.
Síðast var ég í Bosníu í desember
og þá var ekkert að gerast, fólk vann
og skemmti sér en hlutirnir eru mjög
fljótir að breytast," sagði Dervic og
rifjaði upp atvik úr heimabænum frá
því í fyrra þegar Serbar og Króatar
hefðu skemmt sér saman í Bosníu.
30-40 km vestar, inní Króatíu var
blóðug styijöld á milli þessara sömu
hópa. „Ég veit lítið annað en
stendur í blöðunum og hvorki vil né
þori að ræða þessi mál. Ég óttast
að ef ég segði eitthvað þá gæti það
valdið misskilningi hjá öðrum Júgó-
slövum hér á landi.“
Að halda hópinn
Þeir leikmenn sem koma frá Júgó-
slavíu hafa haldið hópinn mikið hérna
á iandi og að sögn þeirra Dervic og
Porca skiptir ekki máli hvort menn
eru Króatar, Serbar eða annars stað-
ar frá. „Ég hef eignast marga vini
en enga óvini og það skiptir ekki
máli fyrir mig hvort menn koma frá
Króatíu eða Slóvaníu eða annars
staðar frá,“ sagði Dervic. „Við förum
saman að skemmta okkar og engin
OLYMPIULEIKARNIR/LUKKUDYR
„Hvaðer'etta“ dansar á lokaathöfn Ólympíuleikanna í Barcelona.
Reuter
„Hvaðer’etta" fær
misgóðar undirtektir
Lukkudýr Ólympíuleikanna í Atl-
anta, sem kynnt var á lokaat-
höfn Barcelona leikanna, hefur fallið
í misgóðan jarðveg. í skoðanakönn-
un sem gerð var meðal íbúa Atlanta
fljótlega eftir athöfnina kom fram
að meirihluti þeirra líkaði ekki dýrið,
sem kallað hefur verið Whatizit, eða
„Hvaðer’etta".
Billy Payne, forseti framkvæmda-
nefndar Ólympíuleikanna í Atlanta,
sagði að þeir hefðu búist við gagn-
rýni á dýrið. „Sumir gagnrýna eitt
og aðrir gagnrýna annað,“ sagði
hann og virtist kæra sig kollóttan
um gagnrýnina. „Við þurfum ekki
að veija þetta val. Þetta er okkar
lukkudýr og við munum kynna það
fyrir heiminum."