Morgunblaðið - 29.11.1992, Síða 10

10 B
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 29. NÓVEMBER 1992
I
Lagt á ráðin. Frá
vinstri Erik Zobler,
Guðmundur Jónsson,
Birgir Baldursson,
Stefán Hilmarsson
(með húfuna), Jens
Hansson, Atli Örvars-
son (situr) og Friðrik
Sturluson.
Friðrik holufyllir.
Birgir í pönkeyrslu.
V
eftir Árna Matthíosson, myndir Bjorni Eiríksson
SÁLIN hans Jóns míns er fremst meðal
íslenskra poppsveita; sveitin hefur sent frá
sér hveija metsöluplötuna af annarri og
leikið hvarvetna fyrir fuUu húsi um land
allt. Hljómsveitin var komin með gott tak
á íslenskum tónlistarmarkaði og ekki bar
á öðru en formúlan, lög Guðmundar Jóns-
sonar gítarleikara og textar Stefáns Hilrn-
arssonar söngvara, gæti malað sveitar-
mönnum gxdl um ókomin ár. Þá var það
að Sálarmenn ákváðu að gera eitthvað sem
þeir hefðu aldrei gert; að taka upp ný vinnu-
brögð og semja öU lög í sameiningu. Af-
rakstur þess er nýútkomin plata Sálarinn-
ar, Þessi þungu högg, sem unnin var á aUt
öðrum nótum en fyrri plötur hennar.
eins og áður sagði
hefur aðal Sálarinnar
fram að þessu verið
lagasmíðar Guð-
mundar Jónssonar
og textar Stefán
Hilmarssonar, en eft-
ir að Sálin lauk við
breiðskífu sína sem
út kom um síðustu
jól, ákváðu menn að
tímabært væri að breyta til og rétt
að fleiri sveitarmeðlimir fengju að
njóta sín við lagasmíðar, en auk
þeirra Stefáns og Guðmundar hefur
Sálin verið skipuð þeim Jens Hans-
syni saxófónleikara, Atla Örvars-
syni trompet- og hljómborðsleikara,
Birgi Baldurssyni trommuleikara og
Friðriki Sturlusyni bassaleikara síð-
ustu tvö ár.
í spjalli fyrir skemmstu sögðu
þeir Guðmundur og Stefán að þegar
þessi hugmynd vaknaði hafí Sálar-
menn verið allþreyttir á hljóðvers-
hangi:
Guðmundur: „Þegar við lukum
við síðustu plötu vorum við búnir
að vera að meira og minna í fjóra
mánuði og langaði því að taka næstu
plötu upp á stuttum tíma, spila hana
beint inn og þá í hljóðveri ytra. Þá
kom líka upp á yfirborðið að gefa
öllum færi á að spreyta sig í laga-
smíðum með því að við kæmum
saman og spinnum saman, að prófa
eitthvað nýtt.“
Stefán segir að sú hugmynd að
spinna saman lög á þennan hátt
hafi verið ný fyrir sér og Guðmund-
ur skýtur því inní að þó hann eigi
sér alllangan aldur í tónlistarbrans-
anum sé hún ný fyrir honum líka.
Það tóku og allir því vel að fara
þess leið þó ljóst mætti vera að það
væri ekki hlaupið að því fyrir ráð-
setta sveit að taka upp nýja háttu.
Sálarmenn komu saman í æfinga-
plássi sveitarinnar strax eftir síð-
ustu áramót til að byrja að vinna
hugmyndir og þá kom í ljós að
menn höfðu mismunandi tónlistar-
áhuga og Guðmundur segir tónsvið
sveitarinnar vera allt frá „hreinu
pönki í létt popp“. Það var einnig
nýtt fyrir sveitarmönnum að vera
að æfa svo stíft saman sem gert
var til að semja á plötuna, enda
segir Stefán að þeir félagar æfí
sjaldan.
Stefán: „Það var erfitt að byija
á þessu, þó þetta sé eitthvað sem
nánast allar hljómsveitir byija á.