Morgunblaðið - 10.01.1993, Qupperneq 31

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
llffilW__________m
SUNNUDAGUR 10. JANUAR 1993
31*
Kristján minntist þess að þegar
allt var afstaðið tók hann eftir því
að allir hnappamir á lögreglujökkum
þeirra Ólafs, sem hnepptir höfðu
verið upp í háls, vom dottnir af.
„Við vomm svo aðþrengdir af köfn-
unartilfínningu að þegar við kom-
umst inn íbúðina sviptum við jökk-
unum frá til að fá loft í lungun."
Þessi systursonur minn mun einn
eftirlifandi af þeim, sem Kristján
heitinn og Ólafur björguðu svo fræki-
lega. Emm við og fjölskyldur okkar
jafnan þakklát þeim félögum fyrir
hvernig þeir brugðust við og lögðu
sjálfa sig í mikla hættu. Samstarfs-
menn Kristjáns töldu þetta dæmigert
fyrir atgervi hans, en hann var einn-
ig einstaklega háttprúður maður og
hvers manns hugljúfí. Hvíli hann í
friði.
Hilmar Foss.
Að kvöldi gamlársdags fengum við
þær sorglegu fréttir að afi okkar
væri dáinn. Afí sem alltaf var hress
og kátur, þegar við komum í heim-
sókn, var nú farinn, en ekki er hann
horfínn úr huga okkar og við munum
alltaf minnast hans sem besta afa í
heimi.
Alltaf var jafngott að koma í heim-
sókn til afa og ömmu á Hjalló, og
alltaf var manni fagnað þar. Þau
voru ófá skiptin sem farið var í bíl-
túr suður með sjó eða niður á
bryggju, og ævinlega var lagið tekið.
Þessar ferðir enduðu oftast á kaffi
og kökum í Kaffívagninum eða á
kjúklingi og frönskum á Svörtu pönn-
unni, því að afí gat ekki hugsað sér
svanga manneskju nálægt sér.
Afí var íþróttamaður af guðs náð,
og þeir voru óteljandi, að okkur
fannst, verðlaunapeningamir og bik-
aramir sem hann hafði unnið til.
Þess vegna fannst okkur æðislegt
þegar afi og amma komu og sóttu
okkur í sumarbúðir á Hlíðardalsskóla
og við báðar kallaðar upp og verð-
launaðar fyrir sund og hlaup.
Alls staðar þar sem afí kom bar
hann af að glæsileika og reisn. Megi
Guð almáttugur geyma Kristján afa
og styrkja elsku ömmu og alla þá
sem eiga um sárt að binda.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vðm í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(S. Egilsson)
Lovfsa Rristín og Lilja.
Það var vorið 1936 sem undirrit-
aður byijaði að æfa frjálsar íþróttir
á gamla Melavellinum í Reykjavík.
Fljótt veitt ég athygli háum glæsileg-
um ljóshærðum manni með fallegan
svip. Ég komst fljótlega í kynni við
piltinn sem var Kristján Vattnes
Jónsson og var KR-ingur, en hann
bar af öllum íþróttamönnum á vellin-
um fyrir fjölhæfni og getu. Engum
tókst að sigra hann í hans úrvals-
greinum, sem voru spjótkast, kúlu-
varp, kringlukast og reyndar fleiri
íþróttir. Kristján setti alls íslandsmet
í fímm íþróttagreinum, tugþraut,
fimmtarþraut, kringlukasti, kúlu-
varpi og síðast en ekki síst í spjót-
kasti. Með okkur tókst mikil og sönn
vinátta, sem haldist hefur ætíð síð-
an. Kristján var í hópi íslenskra
íþróttamanna sem tóku þátt í Ólymp-
íuleikunum í Berlín 1936 og stóð sig
vel, þótt ekki kæmist hann á verð-
launapall. Hann var einnig fánaberi
hópsins og vakti athygli vegna glæsi-
leika.
Kristján fæddist á Vattamesi við
Reyðarfjörð, sonur hjónanna Magneu
Torfadóttur frá Stokkseyri og Jóns
Eiríkssonar bátasmiðs. Seinna flutt-
ust þau hjón ásamt börnum sínum
til Reykjavíkur.
Árið 1939 gerðist Kristján lög-
regluþjónn í Reykjavík og setti hann
svip á lögregluliðið sökum þreks og
gjörvileika. Við urðum vaktfélagar 'á
svonefndri Matthíasarvakt. Kristján
vann vináttu allra félaganna, því
ekki var sá illa staddur sem hafði
samfylgd hans í erfíðum verkefnum,
sem svo oft kom fyrir á stríðsárun-
um. Einnig var hann ágætur sögu-
maður.
Eftirminnilegasta atvik í samstarfí
okkar var þegar kviknaði í neðstu
hæð hússins í Hafnarstræti 11, en
við komum þar fyrstir á vettvang.
Okkur var sagt að fólk væri í hættu
á efstu hæð hússins en mikill eldur
var í fordyri og lagði eldtungur að
stiga. Við ákváðum að fara upp stig-
ann þrátt fyrir mikinn eld og reyk
er fylgdi okkur upp. Okkur tókst að
bjarga að mig minnir þremur konum
og tveimur börnum upp á þak húss-
ins og þaðan niður með hjálp
slökkviliðsins. Mikil mildi var að ekki
varð mannskaði í þessum eldsvoða.
Ég þakka snarræði og líkamsþreki
Kristjáns hve vel tókst til í sam-
starfí okkar við þessar erfíðu aðstæð-
ur. Við vorum heiðraðir af lögreglu-
stjóra, Agnari K. Hansen, fyrir björg-
unaraðgerðirnar.
I fristundum stundaði Kristján
fískveiðar og skotferðir á góðum
smábáti, sem faðir hans smíðaði. Ég
fór oft í slíkar ferðir með honum og
ávallt vegnaði honum vel í þessum
ferðum sínum.
Hinn 29. október 1938 kvæntist
Kristján Lovísu Helgadóttur frá
Reykjavík, en hún var þekkt fím-
leikastúlka úr KR, dugleg og
skemmtileg og hallaði ekki á með
þeim hjónum.
Þeim fæddist fyrsta bamið 1939.
Var það fönguleg dóttir, skírð
Magnea. Alls eignuðust þau sjö böm,
þijá drengi og fjórar stúlkur. Böm
þeirra sem nú lifa eru Magnea, Bryn-
geir, Guðríður, Eyþór og Sólveig. Tvo
drengi misstu þau á besta aldri,
Helga, sem fórst með vitaskipinu
Hermóði, og Jón, sem lést af slysför-
um hér í Reykjavík. Mikill harmur
var kveðinn að þeim hjónum við frá-
fall þessara efnilegu pilta.
Kristján hætti lögreglustörfum 1.
september 1963 vegna meiðsla er
hann hlaut á íþróttaferli sínum. Hann
fluttist síðan til Hveragerðis og vann
um tíma sem verkstjóri hjá bæjarfé-
laginu þar. Eftir að hann fluttist
aftur til Reylqavíkur fór hann að
kenna meins sem síðan dró hann til
dauða. Hann bar sjúkdóm sinn sem
hetja allt til dauðadags.
Stjáni vinur minn er horfínn til
æðri heima og er hans sárt saknað.
Blessuð sé minning um góðan dreng.
Einlægar samúðarkveðjur til þín
Lúlla mín og allrar tjölskyldunnar.
Þess óskar f.v. starfsbróðir og vin-
ur.
Ólafur Guðmundsson.
Elskulegur tengdafaðir minn
kvaddi þennan heim að kvöldi gaml-
ársdags eftir löng og erfið veikindi.
Ég vil byija á að þakka starfsfólki
á Borgarspítala, deild 5-B, fyrir
framúrskarandi hlýja og góða hjúkr-
un frá fyrsta degi til hins síðasta.
Ég var þeirrar gæfu njótandi að
kynnast fjölskyldu tengdaföður míns
fyrir um 30 árum og hefur mér liðið
vel í faðmi hennar. Hlýjan og nota-
legheitin frá honum og gleðin og
hressleikinn frá tengdamóður minni,
Lovísu Helgadóttur.
í hvert sinn sem ég kom á heim-
ili þeirra, sem var nú nokkuð oft, fór
ég þaðan glöð og kát. Þeim hjónum
var sérstaklega lagið að taka vel á
móti öllum. Tengdafaðir minn var
mikið náttúrubam og útivistarmaður
og er það sérstakt að allir í karllegg
hafa erft það frá honum. Því var oft
talað um veiðiferðir þegar fjölskyldan
hittist. Ég heyrði oft útundan mér
þegar karlamir í fjölskyldunni voru
að spjalla — og alltaf var talað um
veiði, jafnt skotveiði sem fiskveiði.
Veiðisögur voru líka aðalumræðuefni
tengdaföður míns alveg fram til hins
síðasta. Hann var mikill áhugamaður
um íþróttir og keppti á Olympíu-
leikunum árið 1936. Allt fram síð-
asta dag var hann eins og ungur
maður hvað líkamsbyggingu snertir,
teinréttur og vel á sig kominn líkam-
lega, að minnsta kosti það sem sást.
Bömin mín öll biðja fyrir hlýjar
kveðjur til ömmu sinnar og þakka
fyrir góðar stundir á liðnum árum.
Lovísa, dóttir mín, sem búsett er í
Lúxemborg, átti sérstaklega ánægju-
legar stundir með afa sínum nú um
jólin og biður Guð að styrkja ömmu
sína sem nú á um sárt að binda.
Tengdafaðir minn var og verður í
minningunni alveg einstæður maður,
ljúfur og drengur góður. Megi góður
Guð styrkja tengdamóður mína og
þá aðra sem um sárt eiga að binda.
Ég veit að vel verður tekið á móti
honum í Guðsríki. Að lokum vil ég
þakka fyrir að hafa verið svo lánsöm
að kynnast honum.
Ég og fjölskylda mín kveðjum
elsku tengdapabba með söknuði en
góðar minningar hlaðast upp og ylja.
Tíminn læknar öll sár, fari hann í
friði.
Bezti faðir, bama þinna gættu,
blessun þín er múr gegn allri hættu,
að oss hlúðu, hryggð burt snúðu,
hjá oss búðu,
orð þín oss innrættu.
(Pétur Guðmundsson)
Ragna Gísladóttir.
Hin langa þraut er liðin,
nú loksins hlauztu friðinn,
og allt er orðið rótt,
nú sæll er sigur unninn
og sólin björt upp runnin
á bak við dimma dauðans nótt.
(V. Briem),
Á morgun verður til moldar bor-
inn Kristján Vattnes Jónsson,
Hjallavegi 9 hér í borg, en hann
lést í Borgarspítalanum síðasta dag
ársins 1992.
Ég kynntist Kristjáni fyrst 1976,
þá verðandi tengdasonur hans. Síð-
an þá hef ég heyrt hann segja frá
mörgu sem á daga hans hefur drif-
ið. Hann var íþróttamaður af guðs
náð og fylgdist með öllum íþróttaat-
burðum af miklum áhuga og þá
sérstakiega strákunum í íslenska .
handknattleikslandsliðinu. Hann
lifði sig bókstaflega inn í leikina
og fagnaði þegar sigur vannst.
1936 var Kristján valinn í íslenska
Ólympíuliðið. Þar voru ekki unnin
nein afrek á íþróttasviðinu, enda
voru flestir reynslulitlir og höfðu
hvorki keppt á svona stóru móti né
farið út fyrir landsteinana áður.
Minnisstæðast fannst Kristjáni frá
þessum leikum þegar íþróttafólkið
tók í hönd Hitlers, en það hvarflaði
ekki að honum þá að þessi maður.
SJÁ NÆSTU SÍÐU
SÉRTIÍ.BOH
A HELGARFERDUM

4
London Amsterdam Glasgow
14.-17. janúar 14.-17. jan. 19.-23. jan.
29. jan.-l. feb. 29. jan.-2 feb. 30. jan.-2 feb.
5. feb.-8. feb. 11. feb.-14. feb. 13. feb.-16. feb.
18. feb.-21. feb. 26. feb.-2.mars 16. feb.-20. feb.
12. mars-15. mars 13. mars-16. mars
25. mars-28. mars 16. mars-20. mars
Verð frá:* Verð frá:* Verð frá:*
25.600 kr. þrjár nætur 28.000 kr. þrjár nælnr 21.500 kr. þrjár nætur
30.800 kr. tjðrar nætur 23.300 kr. fjórar nætur
Hotel Hospitality Inn Picadilly. Hotel Estherea. Hotel Central.
Almennt verð í þrjár nætur er Almennt verð í þrjár nætur er Almennt verð í þrjár nætur er
frá 31.500 kr.* frá 32.700 kr.* frá 25.700 kr.*
Baltimore
29. jan.-l. feb.
19. feb-22. feb.
12. mars-15. mars
Verð frá:*
34.900 kr. þijár nætur
Hotel Sheraton Towson.
Almennt verð í þrjár nætur er
frá 39.200 kr.*
Hafðu samband við söluskrifstofur Flugleiða eða farskrárdeild í
síma 690300 (svarað alla 7 daga vikunnar frá kl. 8-18).
^Verð á mann í tvíbýli miðað við gengi 7. janúar 1993.
Flugvalíarskattar eru ekki innifaldir, ísland 1.250kr., USA 1.365 kr., Holland 230 kr.
FLUGLEIDIR
Traustur íslenskur ferðafélagi