Morgunblaðið - 25.03.1993, Blaðsíða 47
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 25. MARZ 1993
47
Svar til Kristrúnar Gimnarsdóttur
Kvennaknattspyma
Frá Halldóri E. Sigurbjörnssyni:
SL. SUNNUDAG var ítarleg um-
ijöllun í Mbl. um svonefnda „hæfi-
leikamótun“ yngri knattspyrnu-
manna, karlkyns. Er það von mín
að Mbl. sjái sér fært að fjalia með
sama hætti um stöðu mála í kvenna-
knattspyrnunni hvað þetta varðar.
Ekki kom fram í. máli formanns
KSÍ að svipuð „hæfileikamótun"
ætti sér stað meðal yngri knatt-
spymukvenna, hins vegar ætla ég
að svo sé. Tel ég KSÍ bæði rétt og
skylt að gæta fyllsta jafnréttis á
þessu sviði.
í þessu sambandi skora ég á
Ellert B. Schram forseta ÍSI að
beita sér fyrir bættum hlut kvenna
í íþróttum. Tekur það til jafns rétt-
ar til fjármuna, aðstöðu, umfjöllun-
ar og stefnumarkandi aðgerða inn-
an sérsambanda ÍSÍ. Reyndar væri
réttast að um sinn yrði hlutur
kvenna aukinn, þannig að staða
þeirra yrði sem fyrst sambærileg
við karla.
HALLDÓR E. SIGURBJÖRNSSON,
Ásbraut 11,
200 Kópavogi.
Frá Eiríki Þorlákssyni:
NÝVERIÐ (þriðjud. 16. mars) birt-
ist langt bréf til blaðsins frá ungri
listakonu, Kristrúnu Gunnarsdótt-
ur, sem kvartaði sáran undan skrif-
um mínum um sýningar, sem hún
og önnur ung listakona héldu í
kringum síðustu mánaðamót í Ný-
listasafninu.
Málefnaleg umræða er eitt, en
hneykslan Kristrúnar er slíkt, að í
fáeinum málsgreinum tekst henni
að saka mig um skítkast, fjas og
umframt allt fáfræði. Eftir fyrsta
lestur undraðist ég eigin ill-
mennsku, en taldi síðan rétt að
reyna að bera blak af minni auvirði-
legu persónu, þó enginn sé dómari
í eigin sök.
Aldrei fyrr hef ég verið sakaður
um skítkast, og þykir illt fyrir hönd
þeirra sem reyndu að kenna mér
ungum kristilegt lítillæti, kurteisi
og umburðarlyndi. Hafna ég því
þeirri ásökun, nema beinar tilvitn-
anir geti sýnt mér fram á villu míns
vegar.
Tilraun til málefnalegrar um-
ræðu hjá einum getur verið fjas
eitt í eyrum náunga hans, og sit
ég aumur en rólegur undir slíku
ámæli. Á meðan ég fæ ekki þau
viðbrögð við skrifum mínum al-
mennt, verður þó haldið áfram á
sömu braut.
Ásakaður um fáfræði um mynd-
list og allar hræringar heimsins á
Apartheid, Afríska þjóðarráðið og
baráttan fyrir lýðræði í Suður-Afríku
Frá Sigurlaugu S. Gunnarsdóttur:
Á „SKIPULAGSRÁÐSTEFNU“
ijölmargra aðila í Jóhannesarborg
5.-6. mars tóku lýðræðisöflin í land-
inu undir forystu Afríska þjóðar-
ráðsins enn skref í áttina að kosn-
ingum til stjórnlagaþings í Suður—
Afríku. Fleiri tóku þátt í ráðstefn-
unni en áður höfðu tekið þátt í
samningaviðræðum og allar 26
sendinefndirnar samþykktu að einni
undanskildri, að halda áfram í
næsta mánuði samningaviðræðum
um gerð nýrrar stjórnarskrár.
Lýðræðishreyfingin hefur því
frumkvæðið í Suður—Afríku. Brest-
ir komu í samstöðu hægrisinna sem
krefjast „sjálfsákvörðunarréttar
Afríkaner“ annars vegar, og hinna
sem verja svokölluð heimalönd eins
og Inkatha-hreyfingin, þegar
íhaldsflokkurinn féllst á næsta stig
í samningaviðræðunum.
Staða ríkisstjórnarflokksins,
Þjóðarflokksins, hefur veikst. Það
hlutverk öryggissveita ríkisstjórn-
arinnar að ýta undir ofbeldi og
morð á þeim er beijast gegn apart-
heid, kemur æ berlegar í ljós og
rýrir stjórnina trausti. Þegar 16
manns, þar á meðal börn eins af
leiðtogum Inkatha-hreyfingarinnar,
voru myrt í tveimur árásum í Natal
héraði, tóku fulltrúar ANC á ráð-
stefnunni virkan þátt í samþykkt
yfirlýsingar frá fulltrúum Inkatha-
hreyfingarinnar þar sem þessi
manndráp voru fordæmd.
Ávinningar lýðræðishreyfingar-
innar eru afrakstur áratuga bar-
áttu, allt frá uppreisninni í Soweto
til fjöldaaðgerðanna um þær mund-
ir er ríkisstjórnin neyddist til að
láta Nelson Mandela lausan úr
fangelsi 1990. ANC og bandamenn
þeirra hafa sótt styrk í virka þátt-
töku fjöldans til þess að draga fleiri
og fleiri að samningaborðinu, ein-
angra hörðustu rasistana og knýja
stjórnvöld til þess að hefja uppræt-
ingu apartheid kerfisins.
Lýðræðisöflin í Suður-Afríku
verðskulda fulla samstöðu. Á ís-
landi hefur samstaða einkum birst
í upplýsingastarfi ýmiss konar,
VELVAKANDI
SAMKYN-
HNEIGÐ
VEGNA greinar sem Agnes
Bragadóttir skrifaði í Morgun-
blaðið sl. sunnudag um ballet
og minnist þar á kýnvillu, lang-
ar okkur að benda henni, og
fleirum sem tjá sig í fjölmiðlum,
á að til er annað orð yfir kyn-
villu. Það er orðið „samkyn-
hneigð" og er það notað yfir
fólk sem laðast að fólki af sama
kyni. Þetta orð, samkynhneigð,
er nú að finna í Orðabók Menn-
ingarsjóðs og er ekki eins nei-
kvætt og orðið kynvilla. Orðið
kynvilla bendir til þess að fólk
sé að villast á kyni, en samkyn-
hneigð að fólk laðist að sama
kyni en sé ekki að villast á neinu.
Ég vona að fólk fari að átta
sig á þessum merkingarmun og
verði jafnframt jákvæðara
gagnvart samkynhneigðum.
BJörgvin Gíslason,
Gunnar Rafn.
EININGARTIL-
FINNING
EININGARTILFINNINGIN er
viska allrar visku. Hún elur af
sér léttleika, gleði, ferskleika og
lipurð. Sé hún fyrir hendi‘er
hægt að afla sér allrar þekking-
ar milli himins og jarðar. Og
tala um hana sín á milli eins og
hún sé okkar sameiginlega eign.
Hún er sjálf trúin; hún er í öllu
og allt í henni. Alhrein, glaðvak-
andi, tær vitund; viska. Máttur
almættisins sem mætir sjálfu sér
í öllu sem heyrt er og séð er.
Elsa Georgsdóttir
í Kaupmannahöfn
F/EST
I BLAOASÖLUNNI
Á JÁRNBRAUTA-
STÖÐINNI,
KASTRUPFLUGVELLI
OG Á RÁÐHÚSTORGI
því sviði játa ég sekt mína hik-
laust; annað væri hroki. Þó tel ég
að við formlegt nám hér á landi og
erlendis, skoðun tuga eða hundruða
sýninga hér á landi (og erlendis,
eftir því sem fé og færi hafa gefið
tilefni til) árlega um langt skeið,
lestur bóka og listtímarita, hafi set-
ið eftir nokkur þau þekkingarkorn
og sjónreynsla, sem geri mér mögu-
legt að stunda þá iðju að fjalla um
listsýningar fyrir lesendur Morgun-
blaðsins. Og á meðan lesendur
blaðsins og ritstjórar eru ekki hund-
óánægðir með þá umfjöllun, og
heimta höfuð mitt á fati, mun ég
halda því áfram.
Umfjöllun um myndlist í dagblaði
verður að miðast við þarfir hins
almenna sýningargests, eftir því
sem mögulegt er, en getur ekki
helgast af sjálfsáliti eða viðkvæmu
stolti einstakra listamanna. Ádeilur
listamanna á þá sem annast þau
skrif eru ekki nýtt fyrirbæri, og
tíminn einn mun leiða í ljós hvor
aðilinn mat listina réttar á hverjum
tíma. Þar vísa fordæmin vissulega
til beggja handa.
í lokin vil ég gera að mínum orð
Jóns Þorleifssonar, sem sat sem
gagnrýnandi undir svipuðum ákúr-
um fyrir rúmlega fjörutíu og fímm
árum (reyndar frá öllu reyndari
listamönnum en Kristrúnu Gunn-
arsdóttur): „Ef það er ábyrgðar-
hluti að skrifa um sýningar, þá er
það engu minni ábyrgðarhluti að
setja saman sýningar, það ættu
þessir listamenn að muna, engu síð-
ur en aðrir .. . Að mínum dómi var
sýningin of einhæf og svið hennar
of þröngt í sniði ... Svo ef þeir,
sem skrifa um þessi efni, ættu ein-
ungis að hrósa öllu eftir fyrir fram
ákveðinni línu, væri ekkert gaman
á ferðum. Mætti þá segja með réttu,
að menn tækju gagnrýnenda starfið
létt. Því allt eins og listamanninum
er fijálst að mála, móta, vefa eða
tálga, eins og hugur hans girnist,
á gagnrýnanda að vera það líka
frjálst.“
Ég vona að lokum að hin unga
listakona nái um síðir að hreinsa
sína hneykslan úr blóðinu, og geti
snúið sér óskipt að þeirri listsköp-
un, sem hugur hennar hneigist til.
EIRÍKUR ÞORLÁKSSON,
myndlistargagnrýnandi.
heimsóknum fulltrúa ANC og við-
skiptabanni á landið. ANC hvetur
til þess að viðskiptabanninu verði
viðhaldið þar til dagsetning fyrir
kosningar til stjórnarlagaþings hef-
ur verið ákveðin og nefnd skipuð
til að sjá um kosningarnar. Þá
hvatningu ber að virða.
Við hljótum að halda í heiðri
samstöðu með baráttunni fyrir lýð-
ræði í Suður—Afríku þar sem hver
maður, karl og kona, hefur eitt at-
kvæði, þar sem ekki er byggt á
kynþáttafordómum og ekki á kven-
fyrirlitningu, svo vitnað sé í grund-
völl lýðræðishreyfingarinnar þar.
Við hljótum að fylgja þeirri hreyf-
ingu síðasta spölinn og setja sem
mestan þrýsting á stjórnvöld þar í
landi og hér heima, að íbúar þurfi
ekki að gjalda fleiri mannslíf vegna
lengri lífdaga valdakerfisins í Suð-
ur—Afríku.
SIGURLAUG S. GUNNLAUGS-
DÓTTIR,
Seljavegi 11,
101 Reykjavík.
Aðalfundur
ISLANDSBANKI
Aðalfundur Islandsbanka hf. árið 1993
verður haldinn í Borgarleikhúsinu
mánudaginn 29. mars 1993 og hefst kl. 16:30.
Dagskrá
1. Aðalfundarstörf í samræmi við
19. gr. samþykkta bankans.
2. Tillögur til breytinga á samþykktum
bankans.
3. Önnur mál, löglega upp borin.
■ Tillaga til breytinga á samþykktum varöar 20. gr. og er
svohljóðandi:
"Stjórn bankans sem í samþykktum þessum nefnist
bankaráö, skipa 7 menn ogjafnmargirti! vara. Þeir
sem gefa kost á sér til setu í bankaráði skulu
tilkynna þaö skriflega til bankaráös eigi síðar en
þremur virkum dögum fyrir upphaf aðalfundar.
Stjórnin skal kosin hlutfallskosningu á aðalfundi ár
hvert. Aðalmenn skulu kosnir fyrst en varamenn
síðan. Varamenn skulu taka sæti í forföllum
aðalmanna þannig að sá sem flest atkvæði fær
tekur fyrst sæti og síðan koll af kolli. Sé ekki unnt
að gera upp á milli varamanna eftir atkvæðum skulu
aðalmenn tilnefna varamenn sem taki sæti þeirra
við forföll og í hvaða röð.
Hlutfallskosningin er án listaframboðs. Hún skal
fara þannig fram að nöfnum allra frambjóöenda er
raðað á einn atkvæðaseðil. Hver hluthafi má greiða
frá einum og upp í sjö mönnum atkvæöi. Atkvæða-
magni sínu má hann skipta í þeim hlutföllum sem
hann vill milli frambjóðendanna. Skipti hann því
ekki sjálfur skal það skiptastjafnt á milli þeirra sem
hann kýs."
■ Atkvæðaseðlar og aðgöngumiðar að fundinum veröa
afhentir hluthöfum eöa umboðsmönnum þeirra í
islandsbanka, Ármúla 7 (3. hæö), Reykjavík, 24., 25. og
26. mars kl. 9:15 -16:00, sem og á fundardegi kl. 9:15 -
12:00.
■ Ársreikningur félagsins fyrir árið 1992 sem og tillögur
þær sem fyrir fundinum liggja verða hluthöfum til sýnis á
sama stað og tíma.
■ Hluthafar eru vinsamlegast beðnir að vitja atkvæöaseöla
og aögöngumiða sinna fyrir kl. 12:00 á fundardegi.
Reykjavík, 23. mars 1993
Bankaráö íslandsbanka hf.