Morgunblaðið - 08.07.1993, Blaðsíða 38

38
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 8. JÚLÍ 1993
©1967 Univrnl Prew Syndicate
u7/i/aÍ í/ar þessL QLugga.pússcxrC
ai hrapcx. ? "
TM Rog. U.S Pat Oft.—all rights reserved
® 1993 Los Angeles Times Syndicate
Hún hefur verið að horfa á Ég man ekki betur, Pétur, en
eigin framtíð núna. ég hafi sparkað. þér í gær.
3Horðunþíflí>ií.
BRÉF TIL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reykjavík - Sími 691100 - Símbréf 691329
Dómstólar og
kristindómur
Frá Jakobi Sverríssyni:
HINN 23. júní ritar Sigurður A.
Magnússon grein í Morgunblaðið
sem hann kallar „Hvað virðist yður
um Krist?“. Margt í þessari grein
er athyglisvert og vel skrifað eins
og t.d. kaflinn „Mammon í önd-
vegi“.
En í kaflanum „Bylting Krists“
finnst mér aðeins fáeinar línur
verá mjög íhugunarverðar. Það er
bara mín persónulega skoðun. Þar
standa þessi orð:
„En þeir sem réttlátir eru gagn-
vart lögmálinu — faríseamir á
máli Biblíunnar — þeir .sem allt
hafa gert rétt og hafa ekkert
að álasa sjálfum sér fyrir, þeir
munu aldrei komast í tæri við
heilagleikann og þann alltum-
lykjandi kærleik sem sprettur
af iðrun og er hinsti leyndardóm-
urinn, hin mikla guðsgjöf."
Athugum sérstaklega setning-
una „þeir sem alltaf hafa gert rétt
og hafa ekkert að álasa sjálfum
sér fyrir“.
Þessi setning er vissuleg'a mjög
athyglisverð. Venjulegur einstak-
Iingur sem telur sig ekki hafa
framið glæp eða gert eitthvað sem
hann sér eftir að hafa gert, slíkur
einstaklingur kemst aldrei í tæri
við kærleikann.
Til eru trúaðir einstaklingar sem
ganga svo langt í þessu efni að
þeir halda því fram, að þeir, sem
ekki hafa syndgað eða framið
glæp, geti ekki komist til Himna-
ríkis. í þeirra augum er glæpurinn
einskonar aðgöngumiði til Himna-
ríkis, þeir halda því sem sagt fram,
að án glæpsins sé ekki hægt að
fyrirgefa og þar með ekki heldur
að iðrast, en án iðrunar er enginn
kærleikur og ekkert Himnaríki.
Nú þekki ég Sigurð ekki,
kannski er hann alveg syndlaus
‘ maður. En hugsum okkur bara sem
dæmi að Sigurður sé syndugur,
eins og það er kallað, en konan
hans syndlaus? Hvað mun verða
af þeim samkvæmt slíkum trúark-
reddum? Syndin gefur Sigurði
ókeypis aðgöngumiða til Himna-
ríkis, það eina sem hann þarf að
gera til að komast inn hjá Lykla-
Pétri er að iðrast synda sinna. En
hin syndlausa kona Sigurðar sem
ekki hefur „eignast“ neinn glæp,
verður að fara hina leiðina og búa
hið neðra. Hún hefur engan glæp
til að iðrast fyrir, engan að-
göngumiða að Himnaríki. Þannig
hugsar sumt fólk sem kallar sig
kristið.
Þegar vel er að gáð eru slík
sjónarmið ríkjandi í Bandaríkjun-
um, sérstaklega fyrir dómstólun-
um. Þar er mjög algengt að sak-
lausum manni, sem á röngum for-
Frá Sigurði Grétarí Guðmundssyni:
FLUGLEIÐIR hf. hafa oft höfðað
til þjóðhollustu íslendinga og beðið
þjóðina að standa á bak við sitt
stærsta fiugfélag, flugfélag sem
annast nær allt áætlunarflug til
annarra landa.
Þess vegna vekur það furðu mína
og eflaust margra samlanda, að við
stórbyggingu Flugleiða hf. á Kefla-
víkurflugvelli virðist fyrmefnd þjóð-
hollusta grafin og gleymd. Aðal-
verktakinn er kandaískur og skilaði
sínu verki með þeim eindæmum að
byggingin var þaklaus strax og hún
var tekin í notkun. Kannski er þar
fundin hin eina sanna lausn á hinum
frægu íslensku þaklekum. Þak, sem
ekki er til, lekur ekki. Fjölmagir
iðnaðarmenn voru fluttir inn þrátt
fyrir atvinnuleysi íslenskra iðnaðar-
mana, efni nánast allt innflutt. Það
kann e.t.v. að vera eðlilegt þar sem
innlend framleiðsla á byggingarefn-
um er takmörkuð.
Fyrir skömmu sá ég mynd í
Morgunblaðinu af lögn gólfhita-
sendum er ákærður fyrir glæp, sé
ráðlagt að játa á sig glæpinn til
að sleppa við þungan dóm. Hópur
af saklausu fólki í Bandaríkjunum
hefur orðið að játa á sig glæpi sem
það hefur alls ekki framið, til að
sleppa við fangelsi eða fá mildari
dóm. Það kemur einnig þráfaldlega
fyrir að menn hafi orðið að játa á
sig morð sem þeir hafa ekki fram-
ið til að sleppa við dauðarefsingu.
Ég sá nýlega heimildarkvikmynd
um slíkan atburð þar sem saklaus
maður var neyddur til að játa á
sig morð sem hann hafði ekki
framið til að sleppa við dauðarefs-
ingu, en dómararnir sviku hann
og létu lífláta hann þótt vitað
væri hver hinn raunverulegi morð-
ingi var. Slík réttarmorð eru al-
geng.
Þegar ég hafði Iesið þessa at-
hyglisverðu grein Sigurðar spurði
ég sjálfan mig: Hvaða bók eða
hvaða leikrit hefur Sigurður lesið
sem fékk hann til að skrifa þessa
merkilegu grein?
JAKOB SVERRISSON,
Helsingborg,
Svíþjóð.
kerfis í þessa stórbyggingu og mér
til mikillar furðu gat ég ekki betur
séð en að þarna væru notuð inn-
flutt plaströr af sænskri gerð, sem
nefnast Meltaway, vissulega hin
ágætustu rör. En nú spyr ég:
„Hvers vegna vár ekki hægt að
nota plaströr frá íslenskum fram-
leiðendum? Islenskir framleiðendur
plaströra eru hvorki fleiri né færri
en fimm og framleiða rör úr þrem-
ur plastefnum (polypropylen, polye-
tylen og polybudylen) sem að mínu
áliti hefðu ekki síður komið til grein
en _hin innfluttu.
Ég hef engra persónulegra hags-
muna að gæta í þessu efni, en það
skiptir alla íslendgina máli þegar
íslenskur iðnaður er settur skör
lægra en erlendur, þó að hann bjóði
jafngóða ef ekki betri vöru.
Ég vona að Flugleiðir hf. gefi
mér og öðrum greinargóð svör.
SIGURÐUR GRÉTAR
GUÐMUNDSSON,
pípulagningameistari,
Sæbólsbraut 26, Kópavogi.
Fyrirspum til Flugleiða
HÖGNI HKEKKVÍSI
"HANJN El? AE> YFIfðGeFA OKLKUI? OG HANN
TEKUR’ RÍJAIHP SITTA1EÐ Séfi."
Yíkveiji skrifar
A
Ihvert skipti sem Víkveiji fer
austur fyrir fjall undrast hann
þann ökumáta sem margir Islend-
ingar virðast hafa tamið sér. Þrátt
fyrir að vegurinn yfir Hellisheiðina
sé með þeim betri á landinu er eins
og sumir ökumenn séu að aka á
malarvegi lengst uppi í sveit.
Það virðist litlu skipta hvort
umferð um veginn er mikil eða lítil
eða aðstæður góðar eða slæmar.
Alltaf eru þarna að myndast bíla-
lestir. Og þessar lestir haga sér
ákaflega einkennilega því þeim
virðist fyrirmunað að halda jöfnum
hraða; hraðinn er sífellt að sveiflast
frá 50-60 upp í 90-100 án sjáan-
legra ástæðna.
Þeir sem koma að þessum lestum
eiga um tvennt að velja; að hengja
sig aftan í þær eða reyna að kom-
ast framhjá þeim. Margir velja síð-
ari kostinn og fieyta kerlingar fram-
hjá lestinni með því að troða sér
innfyrir þegar bílar koma á móti.
Það er auðvelt að gera sér í hugar-
lund þá slysahættu sem þetta hefur
í för með sér auk þess sem svona
akstursmáti er verulega stressandi.
Víkveiji hefur oft velt fyrir sér
ástæðunum fyrir því að svona bíla-
lestir myndast án þess að komast
að niðurstöðu. Síðast á laugardags-
morguninn var ók Víkveiji austur
yfir Hellisheiðina og þá voru að-
stæður hinar bestu; frekar lítil
umferð og gott veður en sólarlaust
— en bílalestirnar voru samt sem
áður á sínum stað.
xxx
Vikuna áður ók Víkveiji í nokkra
daga um Ítalíu, Frakkland og
Sviss. Fjallvegir á þessum slóðum
eru ekki ósvipaðir veginum yfir
Hellisheiði þótt aðstæður séu á
margan hátt verri þar sem vegir
hlykkjast gegnum fjölda jarðganga.
Víkveiji varð samt hvergi var við
að bílalestir mynduðust því öku-
menn reyndu að halda sem jöfn-
ustum hraða.
Víkveiji er ekki að hvetja til óhóf-
legs hraðaksturs á íslenskum þjóð-
vegum en það hlýtur að vera hægt
að ætlast til þess að ökumenn hugsi
ekki aðeins um sjálfa sig heldur
einnig um aðra þegar þeir bregða
sér bæjarleið. Allt of margir virðast
vera í eigin heimi við aksturinn og
láta sig engu skipta þótt þeir geri
öðrum gramt í geði.
xxx
Stundum heyrist kvartað yfir
himinháu verðlagi úti á lands-
byggðinni á varningi sem ferða-
menn þurfa á að halda. Víkveiji
þurfti að bíða í klukkutíma á Um-
ferðarmiðstöðinni í vikunni og þeg-
ar svengd sótti að keypti hann sér
pylsu, súkkulaðistykki og appelsín-
flösku. Fyrir þetta þurfti hann að
greiða 340 krónur. Þar sem honum
þótt þetta býsna dýrt spurði hann
afgreiðslustúlkurnar um verð á
hveijum hlut. Þá kom í Ijós að pyls-
an kostaði 150 krónur og appelsín-
ið 110. í lauslegri verðkönnum hjá
söluturnum borgarinnar kom í Ijós
að appelsínflaska með gleri kostar
65-85 krónur og hæsta verð á pyls-
um er 140 krónur. Sé verðlag í
söluturnum á ferðamannaslóðum
hátt úti á landi virðist ljóst hvar
fyrirmyndin er.