Morgunblaðið - 14.11.1993, Síða 31

MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR SUNNÚDAGUR 14. NÓVEMBER 1993
31
Hvammi í Ölfusi (fæddur 12. októ-
ber 1796, dáinn 6. desember 1850)
og kona hans Þóranna Rósa Ólafs-
dóttir (fædd 14. desember 1791,
dáin 2. júlí 1843). Móðir Þórönnu
Rósu var Skáld-Rósa Guðmunds-
dóttir (fædd 23. desember 1795,
dáin 28. september 1855). Guðlaug-
ur og Guðrún eignuðust 11 börn
og dó eitt þeirra rúmlega eins árs.
Systkini Pálínu voru: Hannes, Her-
dís Helga (dó ung), Valdimar, Her-
dís Helga, Rósa Júlíana, Guðmund-
ur, Sveinbjörn, Árni, Helgi og Hall-
dóra. Má segja með sanni að í
vöggugjöf hafi systkinin öll hlotið
góðar gáfur, mannlega hlýju og
hógværð. Nú er aðeins Helgi á lífi
en hann býr á blindraheimilinu
Hamrahlíð 17. Guðmundur, faðir
okkar (dáinn 31. október 1965), og
Pálína voru tvíburar. Pálínunafnið
má rekja til dálætis Skáld-Rósu á
því nafni.
Pálina stundaði nám í Yfirsetu-
kvennaskólanum í Reykjavík og
lauk þaðan prófi 2. apríl 1919 og
hlaut ágætiseinkunn. Sama ár var
hún skipuð ljósmóðir í Ölfushreppi
í Árnessýslu. Pálína starfaði síðan
sem ljósmóðir í Ölfusi til 1925. Er
hún kom til Reykjavíkur var hún
ráðin aðstoðarljósmóðir hjá Helgu
M. Níelsdóttur, fyrst á Njálsgötunni
en síðan á fæðingarheimili hennar
við Eiríksgötu. Árið 1937 fór Pálína
til Kaupmannahafnar til að afla sér
meiri þekkingar í ljósmóðurstörfum
og starfaði hún í nokkra mánuði á
fæðingardeild ríkisspítalans í Kaup-
mánnahöfn. Þegar hún kom heim
frá Kaupmannahöfn hóf hún störf
sem sjálfstæð ljósmóðir í Reykjavík
allt til ársins 1965. Þá var Pálína
ráðin ljósmóðir á fæðingardeild
Sólvangs í Hafnarfirði. Árið 1971
hætti hún ljósmóðurstörfum vegna
aldurs. Starfsþrek hennar var þá
enn mikið og starfaði hún mörg ár
sem ráðskona á Blindraheimilinu
við Hamrahlíð. Þeir sem til þekktu
ljúka upp einum munni um frábæra
hæfni hennar í ljósmóðurstörfum. Á
fyrstu árunum í Reykjavík fór hún
um á hjóli en fijótlega fékk hún bíl
til umráða og var með fýrstu konum
sem nýttu sér þetta farartæki við
störf. Pálína bjó lengstum á neðri
hæðinni á Urðarstíg 7a (Kambi) í
húsi foreldra okkar og Ingimundu
Guðmundsdóttur móðursystur okk-
ar. Utan á húsinu var ljósmóður-
skiltið á áberandi stað. Á efri hæð-
inni bjuggu foreldrar okkar með
okkur börnin þrjú. Má segja að
samgangur hafi verið svo mikill á
milli hæðanna að við værum sem
ein fjölskylda og nutum við systkin-
in ástúðar alls þessa góða fólks.
Nokkrum árum eftir stríð flutti
Pálína í Barmahlíð 44. Hún eignað-
ist aðra hæð hússins. Upprunalega
ætluðu þau systkinin Helgi, Pálína,
Sveinbjörn og Herdís helga að búa
í húsinu en svo fór að þau Pálína
og Sveinbjörn höfðu sína hæðina
hvort en Helgi og Herdís Helga
seldu sínar. Síðustu árin bjó Pálína
í lítilli íbúð í Austurbrún 4 eða þar
til hún flutti að Skjóli. Dætur Her-
dísar Helgu, systur Pálínu, Gyða,
Rósa, Guðrún og þeirra börn sem
og María, dóttir Halldóru, systur
Pálínu, hafa reynst henni mik" ' >ð
hin síðari ár. Má segja að 'a
hafi reynst henni sem besta d r.
108 Reykjavík. Sími 31099
Opið öll kvöld
til kl. 22,* einnig um helgar.
Skreytingar við öll tilefni.
Gjafavörur.
Ljósa giftist ekki og eignaðist
sjálf ekki börn en breiddi faðm sinn
á móti systkinabörnunum.
Virðuleiki, ljúfmennska og glæsi-
leiki voru aðalsmerki Ljósu okkar
og í nálægð hennar fann maður
þann frið sem geislaði frá henni.
Við systkinin, sem hófum líf okkar
í höndum Ljósu, þökkum fyrir að
hafa fengið að vera þar sem hún
var.
Guðlaugur Rúnar Guðmundsson,
Guðfinna Inga Guðmundsdóttir.
Þegar ég hugsa til hennar Pálínu
Guðlaugsdóttur, sem hvarf burt úr
þessum heimi hinn 1. nóvember síð-
astliðinn, reikar hugurinn aftur til
ársins 1965. Það var var mikið
hamingjuár, bæði hjá mér og félög-
um mínum í Hamrahlíð 17, húsi
Blindrafélagsins. Þar bjó nokkurs
konar stórfjölskylda, þar sem Rósa
Guðmundsdóttir, síðar formaður
félagsins, var óumdeilanleg hús-
móðir. Það ár eignaðist Rósa dóttur
með manni sjnum, Einari Halldórs-
syni blindrakennara. Þær mæðgur
nutu samvista Einars aðeins
skamma hríð, því að hann lést langt
um aldur fram, árið 1968. Dóttir
þeirra Rósu, hún Helga, var þá
nýlega orðin þriggja ára. Það hlýtur
að hafa verið reiðarslag fyrir Rósu,
sem var blind, að sjá á bak svo
ágætum manni sem Einar var og
hvað þá fyrir litlu dótturina. Þá kom
hún Pálína móðursystir Rósu til
skjalanna og nánast fluttist inn á
heimili þeirra mæðgna og var þeirra
hægri hönd og einhver sá allra besti
vinur, sem nokkur getur eignast.
Pálína, eða hún Ljósa, eins og
fjölskyldan kallaði hana, reyndist
Rósu og Helgu slíkur bakhjarl, að
ómetanlegt er. Hún aðstoðaði þær
mæðgur á allan þann hátt, sem hún
gat, fóstraði litlu stúlkuna á meðan
móðirin sinnti störfum sínum, var
augun hennar Rósu og fór með þær
flestra þeirra erinda, sem þær
þurftu. Oft spurði Helga móður sína
hver ætti að fara með þeim hitt og
þetta og hver ætti að gera hlutina
með þeim. Rósa svaraði þá: „Ætli
hún Ljósa geri það ekki.“
Þetta varð til þess að Ljósa varð
ein af hópnum í Hamrahlíðinni og
þar var henni vel fagnað. Á þeim
tímum var hópurinn, sem bjó í
Blindrafélagshúsinu, sá kjami, sem
Blindrafélagið byggði félagslíf sitt
á, en meðal þessa fólks voru flestir
stofnendur félagsins. í Hamrahlíð-
inni voru íbúðir og einstaklingsher-
bergi, þar sem fólk átti heimili sín
og í hádeginu var starfrækt mötu-
neyti, þar sem heimilismenn og
þeir, sem unnu á Blindravinnustof-
unni gátu matast.
Árið 1971 hætti ráðskonan þar
störfum vegna heilsubrests. Pálína,
sem var þá orðin 73 ára, bauðst til
þess að leysa af í einn mánuð, þar
til einhver annar fengist, en sá
mánuður varð að 14 árum. Þá hóf-
ust miklir breytingatímar, Blindra-
félagið stóð í stórræðum, nýbygg-
ing félagsins við Hamrahlíð var
tekin í notkun, mötuneytið stækk-
aði og starfsfólkinu fjölgaði. Ljósa
vann þar öllum stundum, var ráðin
í hlutastarf, en vinnudagurinn
hennar varð oft miklu lengri en
gengur og gerist nú á dögum. Hún
þá aldrei nein aukalaun fyrir og var
boðin og búin að aðstoða alla, sem
leituðu til hennar, naut þess að
gefa af þeim mikla kærleik, sem
hún átti og var elskuð og virt af
þeim, sem þar unnu og einnig gest-
um og gangandi, sem þótti gott að
koma til hennar Ljósu. Ég vann
þarna í húsinu, oft fram eftir og
hélt að ég væri með þeim seinustu,
sem yfírgáfu staðinn, en svo reynd-
ist ekki vera. Ljósa vann oft langt
fram á kvöld við mötuneytið, og
þegar samkomur eða mannfagnaðir
voru í Hamrahlíð, taldi hún skyldu
sína að vera þar sem matmóðir.
Pálína vann fórnfúst og óeigin-
gjamt starf. Hún vann verkin Sín
hljóðlátlega og af lítillæti. Hún
skipti aldrei skapi, var sami ljúfling-
urinn, hvað sem á bjátaði, en mað-
ur fann traustan grunn, þar sem
hún fór. Við hjá Blindrafélaginu
þökkum fyrir að hafa kynnst ann-
arri eins manneskju og henni Pál-
ínu. Hún hætti störfum hjá félaginu
87 ára gömul, ekki vegna aldurs,
heldur vegna þess að hún gat ekki
meir. Minningin um hana yljar okk-
ur, sem þekktum hana og þegar
við hugsum til Pálínu, getur vart
farið hjá því að maðúr reyni að
rækta allt það góða, sem kann að
leynast hjá okkur hveiju og einu.
Megi minning hennar lifa og ylja
öllum þeim sem hana þekktu.
Fyrir hönd Blindrafélagsins,
Gísli Helgason.
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
JÓRUNN GUÐMUNDSDÓTTIR,
Hrafnistu, Hafnarfirði,
áður til heimilis í Lönguhlið 21,
Reykjavík,
sem andaðist 4. nóvember, verður jarðsungin frá Fossvogskirkju
mánudaginn 15. nóvember kl. 15.00.
Guðmundur Pálmason, Sólrún Engilbertsdóttir,
Jakobína Pálmadóttir, Guðmundur M. Jónsson,
Anna Pálmadóttir Wilkes, Bonner T. Wilkes,
Helga Pálmadóttir, Sævar Helgason,
Margrét Sigurðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir færum við öllum þeim fjölmörgu, sem sýndu
,okkur samúð og vinarhug við fráfall eiginmanns míns, föður okk-
ar, tengdaföður og afa,
HALLDÓRS BENEDIKTSSONAR
frá Hellissandi.
Sérstakar þakkir færum við læknum og starfsfólki Heimahlynning-
ar Krabbameinsfélagsins og deildar 3B á Landakotsspitala.
Ólöf Jóhannsdóttir,
Þorgerður Elín Halldórsdóttir,
Jóhann Þór Halldórsson, Þórlaug Arnsteinsdóttir,
Hafdís Halldórsdóttir, Páll Pálsson,
Ragnheiður G. Halldórsdóttir, Vilhjálmur Gunnarsson
og barnabörn.
LEGSTEINAR
MOSAIK H.F.
Hamarshöf da 4 — sími 681960
F*1
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð
og hlýhug við andlát og útför föður
okkar, tengdaföður, afa og langafa,
LÁRUSAR F. BJARNASONAR,
Sléttuvegi 11,
(áður Fornhaga 24).
Gunnar Þ. Lárusson, Björk Kristjánsdóttir,
Teitur Lárusson, Elfn Kristjánsdóttir,
Anna Lárusdóttir, Þórður R. Magnússon,
Bjarndfs Lárusdóttir, Óskar Guðnason,
Jóna Lárusdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Elskuleg móðir okkar, tengamóðir,
amma og langamma,
HLÍN INGÓLFSDÓTTIR,
Hlíðartúni 10,
Mosfellsbæ,
verður jarðsungin frá Lágafellskirkju
þriðjudaginn 16. nóvember kl. 15.00.
Þeim, sem vildu minnast hinnar látnu,
er bent á Vinnuheimilið að Reykjalundi.
Auður Árnadóttir, Hermann Þórðarson,
Svala Árnadóttir, Björn Kjartansson,
Ingólfur Árnason, Kristjana E. Friðþjófsdóttir,
Hlín Árnadóttir, Ketill Oddsson,
Einar Árnason, Betty Berjouhi Nikulásdóttir,
Páll Árnason, Kristín Anna Einarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð
og vinarhug við andlát og útför eigin-
manns míns, föður okkar, tengdaföður
og afa,
MAGNÚSAR
SIGURGEIRSSONAR,
Efstasundi 34.
Elín Ágústsdóttir,
Inga Magnúsdóttir, Ólafur Böðvarsson,
Helga Magnúsdóttir, Njörður Svansson,
Arndfs Magnúsdóttir, Þórður Þórðarson,
Björn Magnússon,
Þór Magnússon
og barnabörn.
t
Innilegar þakkir færum við öllum þeim,
sem sýndu okkur samúð og vinarhug
við andlát og útför
GUÐJÓNS
GUÐMUNDSSONAR,
Rauðalæk 5,
Reykjavík,
Ingi B. Guðjónsson.
SigmundurÓ. Magnússon,
Ásgeir Magnússon
og fjölskyldur.
t
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð
og vinarhug við andlát og útför föður
okkar, tengdaföður, afa og langafa,
ÓLAFS BJÖRNS
ÞORSTEINSSONAR,
Njálsgötu 17,
Reykjavík.
Marfa Ólafsdóttir,
Sigurður H. Ólafsson,
Ingibjörg Ólafsdóttir,
Kristín Olafsdóttir,
Ester Ólafsdóttir,
Anna Ólafsdóttir,
Unnur Ólafsdóttir,
Hanna Ólafsdóttir,
harnahrirn t
Siguður Ásgeirsson,
Kristfn Þorvaldsdóttir,
Vilhjálmur Hendriksson,
Sigurður Guðjónsson,
Karl Steingrímsson,
Arnar H. Gestsson,
Sigurmundur Einarsson,
Matthías Ægisson,
barnabarnabörn.
i