Morgunblaðið - 15.12.1993, Síða 39
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 15. DESEMBER 1993
39
innflutningsdeild Pósts og síma.
Auður var glæsileg kona á velli svo
eftir henni var tekið. Hún var ætíð
grannvaxin og hnarrreist og geislaði
frá henni miklum persónutöfrum.
Hún var ekki allra, sem ef til vill
má rekja til þess að hún kom ávallt
til dyranna eins og hún var klædd
og sagði öllum hug sinn umbúða-
laust. I vinahópi var hún ræðin og
gamansöm. Hún var höfðingi heim
að sækja, átti glæsilegt heimili á
Flókagötu 56 sem bar henni og upp-
runa hennar fagurt vitni.
Auður átti fjöldamörg áhugamál
sem tóku huga hennar allan og tíma.
Eitt þeirra var félagsstarf í Zonta-
klúbbi Reykjavíkur. I klúbbinn gekk
hún árið 1960 sem fulltrúi starfsstétt-
ar loftskeytamanna, fyrsta og eina
konan sem gegndi því starfi um langt
árabil. Komu hæfileikar hennar fljótt
í ljós. Hún sinnti margvíslegum trún-
aðarstörfum fyrir klúbbinn, var for-
maður 1965-’66, fulltrúi Zontaklúbb-
anna á íslandi í Norðurlandasam-
starfinu 1967-’69. Þá sat hún í ótal
nefndum. Hafði hún markmið Zonta-
hreyfingarinnar í hávegum. Háleit,
siðræn gildi eru þar leiðarljós í öllum
störfum.
Auður var sönn Zontakona, sem
lét sig varða hagi annarra kvenna í
klúbbnum og fylgdi því eftir. Má þar
nefna framtak hennar, sem margar
okkar minnast, er hún bauð heim til
sín nýliðum í klúbbnum til að kynna
betur fyrir þeim tilgang þessarar
merku hreyfingar og ekki síst til að
þær gætu kynnst hvor annarri sem
best. Umfram allt lýsir þetta ósér-
hlífni hennar og áhuga fyrir velferð,
starfi og högum yngri kynslóðarinn-
ar. Hún hafði stálminni og fylgdist
vel með gangi félagskvenna.
Fyrir tveimur mánuðum stóð hún
enn fyrir slíkri kynningarsamkomu.
Gleymist þeim seint sem þar voru
áhugi hennar og velvilji og ekki síst
það hvernig hún hreif okkur hinar
með sér og hvatti til dáða. Hún vildi
veg Zontaklúbbs Reykjavíkur sem
mestan og lagði sig fram af mikilli
vandvirkni við hvaðeina sem henni
var falið.
Zontaklúbbur Reykjavíkur hefur
frá árinu 1944 lagt málefnum heym-
arlausra lið. Mesta stórvirkið sem
klúbburinn hefur ráðist í var árið
1962 þegar komið var á fót Heyrnar-
stöð í Heilsuvemdarstöð Reykjavíkur.
Lögðu konur úr Zontaklúbbi Reykja-
víkur stöðinni til tæki og stóðu að
þjálfun starfsfólks. Til þessa þurfti
að afla mikils fjár sem tókst með
útsjónarsemi og dugnaði margra
kvenna í klúbbnum. Er Auður mér
minnisstæð þar sem hún stóð í farar-
broddi Zontakvenna bæði við mót-
töku erlendra ráðgjafa og fyrirlesara,
sem komu til að veita aðstoð í þessum
mikilvægu málum, og einnig við
skipulag fjáröflunar og framkvæmd
hennar. Lét hún sannarlega sinn hlut
ekki eftir liggja.
í veikindum sínum undanfarið
minntist Auður oft á þá góðu þjón-
ustu sem heimaaðhlynning krabba-
meinsfélagsins veitti henni. Var hún
ákaflega þakklát fyrir þá umönnun.
Hún vissi að hverju stefndi en kvart-
aði aldrei hversu þjáð sem hún var.
Eyddi hún tali um slíkt en benti á
hve þakklát hún mætti vera fyrir það
góða og skemmtilega líf sem henni
hafði hlotnast. Hún sagði á sinn gam-
ansama hátt að hún væri forvitin að
vita hvað hinum megin væri.
Að leiðarlokum vil ég koma á fram-
færi þakklæti frá konum í Zonta-
Eríklr\kkjur
Glæsileg kaftl-
hlaðborð lallcgir
salir og m)ög
góð þjónusta.
Upplýsingar
ísíma22322
FLUGLEIDIR
klúbbi Reykjavíkur fyrir margar
ánægjulegar samverustundir á liðn-
um árum. Auður hefur með nærveru
sinni og smitandi persónuleika mótað
okkur allar og haft mikil áhrif á sam-
starf okkar. Við skulum vera þess
minnugar að þó félagsskapur verði
aldrei meira en það sem við erum
hver um sig þá vega einstakir með-
limir misjafnlega þungt. Því er nú
mikils misst og skarðið í röðum okk-
ar vandfýllt.
Við kveðjum Auði Proppé með virð-
'ingu og söknuði. Vandamönnum
hennar vottum við innilega samúð.
Blessuð sé minning Aúðar Proppé.
Sigriður Dagbjartsdóttir, for-
maður Zontaklúbbs Reykjavíkur
Fyrir tæpum 60 árum kynntust
nokkrar unglingsstúlkur í Verslunar-
skóla íslands og varð úr því ævilöng
vinátta. Auður Proppé var ein af
þeim. Við stofnuðum saumaklúbb,
sem hittist einu sinni í viku í meira
en 50 ár, en nokkru sjaldnar síðustu
árin. Auður var mjög sterkur per-
sónuleiki og var oftast í forystu bæði
í vinkvennahópnum og meðal skóla-
systkinanna, m.a. stóð hún ekki að
baki strákunum í ræðustól.
Auður fór heldur ekki troðnar slóð-
ir í námi og vinnu, fór í Loftskeyta-
skólann og vann eftir það á þeim
vettvangi í Gufunesi og síðar á tal-
sambandi við útlönd hjá Pósti og
síma. Hún var í Zontaklúbbi Reykja-
víkur og kvenfélaginu Hringnum og
lét gott af sér leiða á báðum stöðum.
Þegar litið er yfír farinn veg, ber
þó hæst vináttuna, sem aldrei brást
til æviloka.
Við minnumst hennar með þakk-
læti fyrir það.
Fyrir hönd saumaklúbbsins,
Sigríður Gísladóttir.
Nei, var mín fyrsta hugsun þegar
ég las dánartilkynningu Auðar
Proppé í Morgunblaðinu fímmtudag-
inn 9. desember. Og ég sem var á
dánardegi hennar að hugsa að nú
yrði ég að fara að hringja í hana og
vita hvernig hún hefði það, hvort við
gætum kannski farið að hittast. Eg
hafði nefnilega ekki séð hana né heyrt
í henni síðan í apríl þegar við hitt-
umst á sýningu í Óperunni. Þá var
hún nokkuð brött miðað við erfiðan
sjúkdóm og aðgerð. En nú var of
seint að hafa samband, við höfðum
kvaðst í síðasta sinn.
Auður var minn fyrsti lærimeistari
í atvinnulífinu þar sem ég vann með
henni í innflutningsdeild Pósts og
síma og af henni lærði ég margt sem
ég bý að enn í dag. í fyrstu var hún
kannski ekki allra, en við nánari
kynni kom í ljós að hún var góður
vinur vina sinna. Ég er því fegin að
eftir að okkar samvinnu lauk, hitt-
umst við yfirleitt einu sinni á ári og
þá oftast heima hjá Auði í notalegu
íbúðinni hennar með öllum bókunum
sem heilluðu mig. Alltaf bauð Auður
upp á hina ljúffengustu rétti, suma
nýstárlega fyrir mér og það var ein-
mitt skemmtilegast. I þeim sömu
heimsóknum sagði Auður ýmsar sög-
ur; frá uppvexti sínum, námi, starfi
eða ferðalögum um víða veröld.
Áhugamál hennar voru fjölmörg og
hún var alls staðar vel að sér. En
annað sem tengdi okkur saman var
íslenska óperan en þar komst ég inn
fyrir dyr fyrir tilstilli Auðar og átti"
þar síðan hátt í tíu ára starfsferil,
mjög svo ánægjuríkan, svo það er
ýmislegt sem ég á Auði að þakka.
Að leiðarlokum langar mig að votta
aðstandendum hennar samúð mína
og ég treysti því að Auði hitti ég ein-
hvers staðar, einhvern tíma síðar.
Guðrún O. Guðjónsdóttir.
t
INGIBERGUR ÁRNASON,
dvalarheimilinu Höfða,
verður jarðsunginn fré Akraneskirkju föstudaginn 17. desember
kl. 14.00.
Þeim, sem vildu minnast hans, er bent á dvalarheimilið Höfða.
Þórður Árnason
Sigursteinn Árnason,
Játmundur Árnason.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
KRISTJÁN ALFONSSON,
Reynimel 78,
Reykjavík,
sem lést þann 11. desember s1. á hjúkr-
unardeild Borgarspítalans, verður jarð-
sunginn frá Fossvogskirkju föstudaginn
17. desember kl. 15.00.
Jóhanna Eliasdóttir,
Elín H. Kristjánsdóttir,
Ásthildur Kristjánsdóttir,
Rakel Kristjánsdóttir,
Berglind Kristjánsdóttir,
Einar Jón Ólafsson
og barnabörn.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
GUÐMUNDUR HAGALÍN GUÐJÓNSSON,
Vesturgötu 164,
Akranesi,
sem andaðist á heimili sínu 10. desember, verður jarðsunginn
frá Akraneskirkju fimmtudaginn 16. desember kl. 14.00.
Þórunn Stefánsdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Móðir okkar,
STEINUNN J. GUÐMUNDSDÓTTIR
frá Heinabergi,
sem lést 7. desember sfðastliðinn, verður jarðsett frá Fossvogs-
kirkju fimmtudaginn 16. desember næstkomandi kl. 13.30.
Guðrún Steingrímsdóttir, Maria Steingrímsdóttir,
Brandís Steingrímsdóttir, Magga Steingrímsdóttir,
Lárus Magnússon, Bogi Thorarensen.
t
Ástkær eiginkona mín, dóttir okkar, systir og mágkona,
HELGA HARALDSDÓTTIR
hjúkrunarfræðingur,
Hörðalandi 20,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Bústaðakirkju föstudaginn 17. des. kl. 13.30.
Naguib Zaghloul,
Ragnhildur G. Pálsdóttir, Haraldur Guðnason,
Páll Haraldsson,- Björg Sigurðardóttir,
Gunnar Haraldsson, Kristín Ógmundsdóttir
og bræðrabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og
útför föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
PÉTURS STEFÁNSSONAR,
Heiðvangi 16,
Hafnarfirði.
Björk Pétursdóttir, Kjartan Guðmundsson,
Stefán Pétursson, Bryndis Jónsdóttir,
Sveinn Ingi Pétursson, Hólmfríður Jónsdóttir,
Hallgerður Pétursdóttir, Jón Gauti Jónsson,
Helga Pétursdóttir, Vilhjálmur Gunnarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vináttu við andlát og
útför
TORFHILDAR ÞORVALDSDÓTTUR,
Stigahlfð41,
Reykjavík.
Ragnar Guðmundsson,
Þorvaldur Ragnarsson, Fanney Einarsdóttir,
Jakob Ragnarsson, Guðrún Birgisdóttir,
Sigurrós Ragnarsdóttir, Stefán Á. Einarsson,
Svandfs Ragnarsdóttir, Sigurður Sigurjónsson
og barnabörn.
t
Hugheilar þakkir færum við öllum þeim,
sem heiðruðu minningu systur okkar,
GUÐMUNDUJ.
JÓHANNSDÓTTUR
Brekkuhvammi 1,
Hafnarfirði.
Systkinin.
t
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim, sem auðsýndu okkur
vináttu og samúð við andlát og útför eiginmanns míns, föður
okkar, tengdaföður og afa,
LEIFS GUÐMUNDSSONAR
bryta.
Sérstakar þakkirtil heimahlynningar Krabbameinsfélags íslands.
Guð blessi ykkur öll.
Steinunn Gisladóttir,
Hulda Leifsdóttir, Bjarni Pálsson,
Helga Leifsdóttir,
Hafdfs Leifsdóttir, Magnús Pétursson
og barnabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð
og hlýhug við andlát og útför eiginkonu
minnar, móður okkar, stjúpmóður,
tengdamóður og ömmu
KRISTÍNAR RÍKEYJAR
BÚADÓTTUR
frá Ferstiklu.
Kristján Ólafsson,
Gréta Fanney Guðlaugsdóttir,
Jón Bui Guðlaugsson,
Hlynur Guðlaugsson,
Einar G. Guðlaugsson,
Vilhjálmur Guðlaugsson,
stjúpbörn, tengdabörn og barnabörn.