Morgunblaðið - 04.09.1994, Blaðsíða 34

34 SUNNUDAGUR 4. SEPTEMBER 1994
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
+
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okk-
ar, bróðir, mágur og tengdasonur,
JÓHANN PÉTUR JÓNSSON
brunavörður,
Hraunbæ 162,
verður jarðsunginn frá Hallgrímskirkju
þriðjudaginn 6. september kl. 13.30.
Guðrún Filippusdóttir,
Gyða Björg Jóhannsdóttir, Linda Dögg Jóhannsdóttir,
Ása Jóna Jónsdóttir, Jóhann Gunnlaugsson,
Birgir Þór Jónsson, Louisa Gunnarsdóttir,
Arnbjörg Lilja Jónsdóttir.
Hjartkær eiginmaður minn, faðir okkar,
afi, sonur og tengdasonur,
MAGNÚS KRISTJÁN HELGASON
brunavörður og ökukennari,
Háaleitisbraut 133,
verður jarðsunginn frá Hallgrímskirkju
þriðjudaginn 6. september kl. 13.30.
Ingibjörg Sesselja Gunnarsdóttir,
Gunnar Magnússon, Erla Gísladóttir,
María M. Magnúsdóttir, Helgi Jóhannesson,
Heiðar Örn Helgason,
Málfrfður Kristjánsdóttir, Helgi Bjarnason,
Katrfn Hulda Tómasdóttir.
Blóm vinsamlega afþökkuð en þeim, sem vildu minnast þeirra,
er bent á björgunarsveitina Brák, Borgarnesi.
GUÐBRANDUR
GUÐBJARTSSON
+ Guðbrandur
Guðbjartsson,
fyrrverandi hrepp-
stjóri í Ólafsvík,
fæddist 23. apríl
1907 að Hjarðar-
felli í Miklaholts-
hreppi, Snæfells-
nesi. Hann lést 10.
ágúst síðastliðinn á
elli- og hjúkrunar-
heimilinu Grund í
Reykjavík. Foreldr-
ar hans voru Guð-
branda Þorbjörg
Guðbrandsdóttir og
Guðbjartur Krist-
jánsson, bóndi á Hjarðarfelli.
Guðbrandur var annar í röð
átta systkina en þau voru í ald-
ursröð: Alexander, Guðbrand-
ur, Kristján, Sigríður Elín, Þor-
kell Agúst, Gunnar, Ragnheið-
ur og Guðbjörg, eftir lifa syst-
umar þrjár og Kristján. Guð-
brandur giftist 18. október
1930 Kristjönu Sigþórsdóttur
frá Klettakoti, Fróðárhreppi.
Þau eignuðust fimm böm, en
misstu tvö þeirra í frum-
bernsku. Böm þeirra era: Pét-
ur Þór, fæddur í Klettakoti 3.2.
1932, dáinn 22.1. 1933, Krist-
björg, fædd í Ólafsvík 15.6.
1934, kaupkona á Sauðárkróki,
gift Magnúsi H. Sig-
uijónssyni fram-
kvæmdastjóra frá
Nautabúi í Skaga-
firði, þau eiga þijú
börn. Bryndís, fædd
í Ólafsvik 20.7. 1939,
dáin 10.6. 1940. Guð-
brandur Þorkell,
fæddur i Ólafsvík
23.11. 1941, skrif-
stofumaður á Sauð-
árkróki, kvæntur
Droplaugu Þorsteins-
dóttur frá Ilólmavík,
þau eiga þijú böra.
Sigurþór fæddur í
Ólafsvík 8.4. 1944, bifvélavirki
og starfsmaður RARIK, kvænt-
ur Magneu Kristjánsdóttur frá
Feijubakka, bankastarfsmanni,
þau eiga tvo syni. Kristjana
Sigþórsdóttir lést í október
1983 og var jarðsett í Ólafsvík.
Guðbrandur var hreppstjóri í
Ólafsvík 1936-1978. Hann var
löggiltur vigtarmaður í Ólafs-
vík 1957 og vann á hafnarvog
í Ólafsvík óslitið í 30 ár. Aðal-
starfsvettvangur hans var við
ýmis þjónustu- og sljórnsýslu-
störf. Útför Guðbrandar var
gerð frá Ólafsvíkurkirkju 17.
ágúst síðastliðinn.
+
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okk-
ar, tengdafaðir og afi,
EINAR EINARSSON
frá Urriðafossi,
Hraunbæ 15,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Árbæjarkirkju
mánudaginn 5. september kl. 13.30.
Halldóra Jónsdóttir,
Jóhanna Einarsdóttir, Bjarni Reynarsson,
Einar Einarsson, Hrönn Albertsdóttir,
Rannveig Einarsdóttir, Kristmundur Ásmundsson,
Jón Helgi Einarsson, Dagmey Valgeirsdóttir
og barnabörn.
+
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
BENEDIKT F. ÞÓRÐARSON
fv. sendibílstjóri,
Álftamýri 26,
Reykjavík,
sem andaðist í Landakotsspítala 28.
ágúst sl. verður jarðsunginn frá Kópa-
vogskirkju miðvikudaginn 7. september
kl. 15.00.
Guðný Jónsdóttir,
Aðalheiður Benediktsdóttir, Hörður Árnason,
Jón Ágúst Benediktsson, Jónína Sigurðardóttir,
Guðrún Benediktsdóttir, Hjörtur Erlendsson,
Þórður Benediktsson, Kristín Unnur Þórarinsdóttir
og barnabörnin.
+
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim,
sem sýndu okkur samúð og vináttu við
andlát og útför eiginmanns míns, föður,
sonar, tengdasonar og bróður,
GUÐMUNDAR KRISTINS
VILBERGSSONAR
rafvélavirkjameistara,
Bollagörðum 15,
Seltjarnarnesi.
Helga Guðmundsdóttir,
Vilberg Guðmundsson,
Ingibjörg Guðmundsdóttir,
Guðrún Guðmundsdóttir,
Jóhannes Vilbergsson, Guðrún Andrésdóttir,
Vilberg Vilbergsson, Anna Kristín Kristinsdóttir,
Sigurður Vilbergsson, Lilja Benediktsdóttir.
GUÐBJARTUR og Guðbranda á
Hjarðarfelli voru bændahöfðingjar
síns tíma, báru hátt merki Hjarðar-
fellsættarinnar. Æskuheimili Guð-
brandar, í stórum systkinahópi,
mótaði lífsviðhorf hans og skoðanir.
Hjarðarfell var eitt af merkari
menningarheimilum sýslunnar. Þar
var ungmennahreyfíngin og Sam-
vinnuhreyfíngin í öndvegi og rækt-
un lands og lýðs var boðorð dagsins.
Guðbjartur á Hjarðarfelli varð
fljótlega forystumaður meðal sveit-
unga. Hann vann að jarðarbótum
með tækni þess tíma, bætti húsa-
kost jarðarinnar og gerði hana að
stórbýli sem orð fór af. Hjarðarfell
var í þjóðbraut, vegurinn yfír Kerl-
ingaskarð norður yfír Snæfellsnes
lá um hlaðið á Hjarðarfelli, þar var
því oft gestkvæmt en opið öllum
er þar áttu leið.
Það var reisn yfír heimilishaldinu
undir öruggri stjóm glæsilegrar
húsfreyju sem var gestrisin og glað-
vær, það var fjölmennt og búið stórt
á Hjarðarfelli á þeirra tíma mæli-
kvarða.
Hjarðarfellssystkinin voru lífs-
glöð og kraftmikil til allra verka
og þátttaka í félagslífí, íþróttum
og söng voru í hávegum höfð á
þessu stóra heimili. Ungmennafélag
Miklaholtshrepps starfaði af mikl-
um krafti, systkinin á Hjarðarfelli
voru þátttakendur af miklum
áhuga. Guðbrandur var í fremstu
röð íþróttamanna félagsins. Hann
átti kost á að fara í Iþróttaskóla
Jóns Þorsteinssonar í Reykjavík
1926 og útskrifaðist þaðan með
íþróttakennararéttindum, sem þótti
mikilvægt á þeim árum. Guðbrand-
ur var glæsilegur ungur maður
bjartur yfírlitum, líkamlega sterkur
og sópaði að honum hvar sem hann
fór. Eftir námið við íþróttaskólann
kenndi hann íþróttir og þjóðdansa
víðs vegar í sveitum Dalasýslu og
á Snæfellsnesi við góðan orðstír.
Á vegum Búnaðarsambands
Snæfellinga starfaði hann að jarða-
bótum, ferðaðist um sveitir með
sérþjálfaða hesta og jarðvinnslu-
tæki og vann við jarðrækt og túna-
sléttun. Þetta voru erfíð verkefni
en Guðbrandur skilaði þeim með
miklum ágætum. Var eftirspum
mikil eftir þessum framkvæmdum
víðs vegar í héraði, enda kærkomin
nýjung til framfara sem fljótlega
hafði jákvæð áhrif á afkomu bænda.
í þessum ferðum, við íþrótta- og
þjóðdansakennslu og jarðrækt á
sumrum, kynntist hann konuefni
sínu, Kristjönu Sigþórsdóttur frá
Klettakoti í Fróðárhreppi, dóttur
Kristbjargar Gísladóttur og Sigþórs
Péturssonar bónda og skipstjóra í
Klettakoti.
Þau Guðbrandur og Kristjana
felldu hugi saman, gengu í hjóna-
band 18. október 1930 og hófu
búskap að Klettakoti. Með þeim var
jafnræði, glæsileg hjón sem voru
samhent í öllu meðan þau lifðu.
Búskapur þeirra Guðbrandar og
Kristjönu í Klettakoti, á jörð for-
eldra Kristjáns, stóð stutt. Heims-
kreppan var í algleymingi og bú-
skaparhorfur slæmar. Þau urðu fyr-
ir þeirri miklu sorg að missa sitt
fyrsta barn er það var á fyrsta ári.
Þau brugðu búi og fluttu til Ólafs-
víkur vorið 1933 og stofnuðu heim-
ili að Fögrubrekku í Ólafsvík. í
Ólafsvík stundaði Guðbrandur al-
menn störf er til féllu og Kristjana
gerðist organisti við Ólafsvíkur-
kirkju auk þess að vera organisti
við Vallnakirkju.
Vorið 1940 urðu þau fyrir öðru
áfalli. Guðbrandur og dæturnar
tvær veiktust skyndilega alvarlega
af ókenndum sjúkdómi. Heimilið
var sett í sóttkví og var tvísýnt um
líf Guðbrandar og dætranna. Þann
10. júní lést yngri dóttirin, Bryndís,
en Guðbrandur og Kristbjörg náðu
heilsu á ný eftir langa og tvísýna
legu. Ég nefni þetta hér sem dæmi
um sérstæða lífsreynslu fjölskyld-
unnar og ekki síst til að minna á
baráttuþrek, bæði líkamlegt og
+
Bróöir minn,
KJARTAN Ó. BJARNASON,
sem lést 22. ágúst sl., verður jarðsung-
inn frá Fossvogskapellu 8. september
kl. 15.00.
Valgerður Jakobsdóttir
og fjölskylda.
andlegt, Kristjönu húsfreyju, sem í
nær algjörri einangrun varð að beij-
ast fyrir lífí ástvina sinna vikum
saman. Ég fullyrði að þessi lífs-
reynslusaga móður og eiginkonu,
Kristjönu Sigþórsdóttur, sé einstæð
hetjusaga, sem vert er að minnast.
Guðbrandur og Kristjana gáfust
ekki upp, þau byggðu fallegt hús
að Ennisbraut 33, sem þau nefndu
Hjarðarból. Þar komu þau upp hlý-
legu heimili sem varð framtíðar-
heimili þeirra og þriggja bama
þeirra. Böm þeirra eru öll mann-
kostafólk, hafa komið sér vel fyrir
í þjóðfélaginu, njóta trausts samfé-
lagsins, hafa eignast maka og
myndarheimili og eiga efnileg börn.
Á Guðbrand hlóðust fljótlega
ýmis trúnaðarstörf fyrir samfélag-
ið, enda hæfileikaríkur. Hann var
skipaður hreppstjóri í Ólafsvík 1936
og gegndi þvi stafi í nær hálfa öld.
Hann var formaður skattanefndar
í mörg ár og síðan umboðsmaður
skattstjóra. Hann átti sæti í kjör-
stjórn og var formaður kjörstjórnar
í áratugi. Auk þessa var hann skip-
aður í ótal nefndir og ráð á vegum
sýslu- og sveitarstjórnar.
Það er ástæða að velqa athygli
á að hreppstjórastarfíð á þessu
tímabili var í raun lögreglustjóra-
starf, hreppstjóri í sjávarþorpi varð
ávallt að vera tiltækur ef eitthvað
kom fyrir. Heimilið fór ekki var-
hluta af þessu starfi, ónæðið var
ávallt fyrir hendi nótt sem dag,
helgidaga sem virka daga. Starfið
fól í sér yfímmsjón með alþingis-
og hreppsnefndarkosningum, utan-
kjörstaðakosningu og margs konar
opinbemm tilskipunum, vottorðum
og vandamálum sem hreppstjóra-
embættið verður að fjalla um eða
taka þátt í að leysa. Kristjana studdi
Guðbrand í öllum þessum störfum,
þótt heimilið væri oft undirlagt, það
kom sér vel að gestrisni var með-
fæddur eiginleiki beggja.
Guðbrandur var löggiltur vigtar-
maður í Ólafsvík frá 1957 og starf-
aði hann óslitið við hafnarvogina í
Ólafsvík til 1978. Alltaf var Guð-
brandur til staðar er á þurfti að
halda. Starfíð var kreijandi, hann
var stundvís og samviskusamur við
störf sín, honum var hægt að
treysta.
Guðbrandur tók þátt í ýmsum
félagsmálum, var virkur í Verka-
lýðsfélaginu og sat meðal annars
þing ASÍ. Hann studdi bindindis-
hreyfínguna og stúkustarfíð í Ólafs-
vík.
I áratugi tóku þau hjónin beinan
þátt í kirkju og safnaðarstarfí,
bæði við Brimisvallakirkju og Ólafs-
víkurkirkju. Kristjana var organisti
í Vallnakirkju og Ólafsvíkurkirkju
í áratugi, Guðbrandur var safnaðar-
fulltrúi, sóknarnefndarmaður í
Ólafsvíkurkirkjusókn, fulltrúi á
kirkjuþingi og héraðsfundum, hann
hafði ágæta söngrödd og var virkur
þátttakandi í kirkjukór og sönglífi
í áratugi.
Kristjana Sigþórsdóttir lést í
október 1983. Eftir lát hennar brá
Guðbrandur búi og dvaldist um tíma
hjá dóttur sinni á Sauðárkróki en
flutti suður á elli- og hjúkrunar-
heimilið Grund í Reykjavík, enda
þrotinn að heilsu og kröftum. Þar
lést hann 10. ágúst sl. Útför hans
var gerð frá Ólafsvíkurkirkju 17.
ágúst sl. að viðstöddu fjölmenni.
Ég átti því láni að fagna að eiga
náin samskipti við Guðbrand og
Kristjönu í áratugi og starfa méð
þeim, milli okkar og fjölskyldu
þeirra var ávallt traust og góð vin-
átta.
Ég minnist Guðbrandar ekki að-
eins sem frænda heldur ekki síður
fyrir trúnað og hollráð á ýmsum
tímum sem hann var fús að veita
og taka þátt í málefnum sem til
heilla horfðu fyrir byggðina.
Ég veit að ég mæli fyrir hönd
margra íbúa Ólafsvíkur að þegar
ég flyt Guðbrandi og Kristjönu alúð-
arþakkir og votta þelm virðirigu
fyrir störf þeirra í þágu byggðar-
lagsins.
Við Björg og böm okkar þökkum
vináttu og eftirminnilega samfylgd
og vottum börnum þeirra og öðrum
ástvinum innilega samúð.
Alexander Stefánsson.