Morgunblaðið - 06.01.1995, Page 40

40 FÖSTUDAGUR 6. JANÚAR 1995
MORGUNBLAÐIÐ
Grettir
(jXJA p'A, HVER.PBAKIC,
v_, HVl'TLAUNSPUNSlMNp'
TAKIE? EFTIF?] PABBI /fcTLAl^
/VP LESA HIKiA'AKLEGU
JÓLASÖGU um ,xóta ._
. TKOÞ, S6M 8JAfSGAB» >
v"-_. JÓLUUUM."'
KOAIIP ÖLL HINSAP
OG HLUSTIP X.'
W« FAVíe
Tommi og Jenni
Smáfólk ■
Mamma segir að ég geti fengið Ætlarðu að standa þarna þangað Ég er mjög þolinmóður einstakl-
herbergið þitt þegar þú ferð í til? ingur.
menntaskóla...
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reykjavík • Sími 691100 • Símbréf 691329
Fátt réttlætir
hrokann
Frá Ásmundi U. Guðmundssyni:
FÁTT ER það í mínum huga, sem
réttlætir þann peningaaustur sem
fer í daggreiðslur í formi dagpen-
inga til maka ráðherra í þeirra utan-
landsreisum sem sumar hveijar
mættu vera ófarnar.
Það er mikið meira en nóg fyrir
íslensku þjóðina að greiða flugfar,
fæði og húsaskjól fyrir ráðherrann
sjálfan í hans utanlandsreisum þó
herrann sjálfur borgi fyrir konu sína
sé hún með í för.
Það er heldur engin þörf á að
senda svo og svo fjölmennt
skrautflibbalið með ráðherranum,
bara til að eyða peningum okkar
skattgreiðenda þar sem meiri þörf
væri fyrir þá heima við til að laga
fjárhagsstöðu lands og þjóðar.
Til að kóróna allt saman heyrðist
það og sást á öldum ljósvakans, að
meiri háttar skömm væri að taka
við þessum dagpeningagreiðslum
svo aumar væru þær. Fyrir mér er
þetta lægsta plan fáviskunnar, sem
er kryddað fádæma hroka.
I einu ráðuneytinu er dagpen-
ingagreiðsla til maka meiri en árs-
laun mín. Sennilega eru þeir pen-
ingar undanþegnir slcatti, en mín
árslaun ekki. Því gladdist ég mikið
er ég sá og las sundurliðaðan lista
ráðuneytanna nú fyrir stuttu. Sá
fjárlagahalli ríkissjóðs á komandi
ári yrði örlítið minni ef þessar millj-
ónir (14.072.328) í dagpeninga-
greiðslur maka hefðu farið í að
þrengja gat fjárlagahallans á um-
liðnum árum.
ÁSMUNDUR U. GUÐMUNDSSON,
Suðurgötu 124, Akranesi.
Vegna athugasemda
Valgerðar
Gunnarsdóttur
Að marggefnu tilefni
Frá Ólínu
Þorvarðardóttur:
MORGUNBLAÐIÐ
hefur nú í tvígang birt
„athugasemdir" Val-
gerðar Gunnarsdóttur
við grein sem ég skrif-
aði í það ágæta blað
7. desember sl. Augljóst
er að einhverjum er það
hjartans mál að koma
skrifum Valgerðar á
framfæri, og úr því sem
komið er tel ég rétt að
„kvitta" fyrir móttöku
þeirra með örfáum lín-
um. (Hafði annars
hugsað mér að láta kyrrt liggja, því
athugasemdir á athugasemdir ofan
hafa aldrei verið til þurftar í opin-
berri umræðu.)
Greinin sem er tilefni umræddra
„athugasemda" Valgerðar bar heitið
„Sannleikurinn er sagna bestur".
Hana skrifaði ég vegna ómaklegra
árása Valgerðar Gunnarsdóttur á
Jóhönnu Sigurðardóttur, og rang-
færslna hennar varðandi varaform-
annsafsögn Jóhönnu sumarið 1993
o g kjör Rannveigar Guðmundsdóttur
í sama embætti skömmu síðar. Ef
frá er talin ábending um það hve
lengi Rannveig sat sem varaformað-
ur Alþýðuflokksins (eitt ár — ég
þakka leiðréttinguna), þá eiga marg-
ítrekaðar athugasemdir Valgarðar
lítið skylt við staðreyndaflutning.
Þvert á móti bera þær vott um þrá-
hyggju, sem ég sé ekki ástæðu til
að elta ólar við efnislega. Ég tel víst
að Valgerði svíði það, að sjá rifjað
upp á prenti margt það sem gerðist
að tjaldabaki sumarið 1993, m.a.
hennar eigin aðild að öllu saman.
En Valgerður verður að lifa með því
og eiga um við sína eig-
in samvisku — ekki
mig.
Hún og þær flokks-
systur hennar sem hafa
farið mikinn í fjölmiðl-
um að undanförnu, í
árásarskrifum á fyrrum
samheija sína úr Al-
þýðuflokknum, hafa
talað af mikilli kok-
hreysti um stýrk og
ágæti kvennasamstöð-
unnar innar flokksins
nú um stundir. Lesend-
ur Morgunblaðsins geta
sjálfir séð af þeim skrif-
um út á hvað sú sam-
staða gengur. Sjálfri þykir mér dap-
urlegt að heyra gleiðgosalegar yfir-
lýsingar þeirra stallsystra bergmála
í veggjabrotum þeirra ijúkandi rústa
sem áður var stjórnmálaflokkur. Ég
held satt að segja að þeim væri holl-
ara að skoða afleiðingar þeirra at-
burða sem eru tilefni þessara blaða-
skrifa.
Staðreyndin er sú, að Alþýðu-
flokkurinn hefur misst sinn hæfasta
leiðtoga. Leiðtoga sem konurnar í
flokknum náðu ekki samstöðu um
að styðja sem vert var. Starfsaðferð-
ir og stjórnarhættir forystumanna
flokksins hafa gert það að verkum
að flokkurinn er klofinn í herðar
niður. Hann hefur misst á annað
hundrað fylgismenn sem voru
gangnir í flokkinn með aðild að Jafn-
aðarmannafélagi íslands, og í raun
réttri hrakið það fólk frá sér. Fylgi
Alþýðuflokksins mælist nú 2,9% í
Reykjavík á sama tíma og Þjóðvaki
mælist með 25,9% fylgi á landsvísu.
ÓLÍNA ÞORVARÐARDÓTTIR,
Framnesvegi 36, Reykjavík.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók verður framvegis varðveitt í
upplýsingasafni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu það-
an, hvort sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu
efni tii'birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.