Morgunblaðið - 31.01.1995, Blaðsíða 21

30 þúsundasti áhorfandinn heiðraður
SÖNGLEIKJALÖG
Hólmfríður Benediktsdóttir sópr-
an, Karl Olgeirsson píanó, Jón
Rafnsson bassi, Karí Petersen
trommur: Söngleikjalög eftir Weill,
Kern, Kander, Bernstein, Lloyd
Webber og Gershwin. Fimmtudag-
inn 27. janúar.
ÞAÐ VERSTA var fnykurinn.
Um allt húsnæði Söngsmiðjunnar
í Skipholti 25 og lengst út á götu
lagði stæka lím- eða lakkstybbu,
svo manni lá við köfnun. Annars
voru söngleikjalagatónleikar
Hólmfríðar Ben & Combó hinir
ánægjulegustu, enda þótt tónlistin
hefði, úr því að leiksvið og búning-
ar voru ekki tiltæk, vafalaust not-
ið sín betur við kabarettlegri að-
sætður (stök borð og rauðvínsglös)
en í nöktum kennslusal með svarta
plaststóla í röðum.
Fyrri hluti tónleikanna var helg-
aður Kurt Weill (1900-1950),
e.t.v. eina Þjóðveijanum sem ekki
aðeins tileinkaði sér Broadway-
stílinn, heldur sló í gegn vestan-
hafs á forsendum innfæddra. Eins
og Hólmfríður fræddi hlustendur
um, dó hann frá ókláruðum söng-
leik um Stikilsbeija-Finn, og var
það fleirum en unnendum Marks
Twains mikill skaði. Hlustendur
fengu sýnishorn af hvoru tveggja,
ameríska Weill og hinum evrópska
samstarfsmanni Bertolts Brechts,
en síðarnefndur Weill er eflaust
meiri áhrifavaldur í leikhústónlist
Norðurálfu en sá ameríski; alltjent
þekkist kabarett-„mars“-stíll hans
eins og skot, hvort sem er í lögum
eftir hann sjálfan eða aðra höf-
unda, enda svipsterkur með ólík-
indum.
Það kom undirrituðum satt að
segja á óvart, hvað báðar hliðarn-
ar á Weill léku vel við Hólmfríði
- og það þrátt fyrir að röddin var
auðheyrilega klassískt skóluð í sí-
gildri hefð Gamla heimsins. Því
hvort sem tekin voru fyrir lög á
þýzku eins og Surabaya-Johnny
eða á ensku eins og September
Songúr „Knickerbocker Holiday“,
var útkoman ljómandi góð.
Hólmfríður sýndi skínandi til-
þrif sem „beltari" í hæð og styrk,
sem eru ábyggilega fáheyrð í sí-
gildum söng, enda þótt nokkuð
vantaði upp á sannfærandi croon;
söngstíl, er útheimtir þéttan
bijósttón og mikið úthald („susta-
in“) á löngum tónum á neðra sviði.
Þó að kæmi í ljós í Can’t Help
Loving That Man úr „Show Boat“
eftir Jerome Kern, og enn meir í
hraðari lögunum eftir Gershwin,
að bilið frá klassíkinni yfir í vestur-
heimska sveiflu væri ekki fullbrú-
að, þá mátti glöggt heyra, að hér
fór bláupplagt efni í stjörnuhlut-
verk á músíkleikhússviði - að við-
bættri fínpússningu á swing-til-
finningu og leikrænni tjáningu.
Cabaret, söngur Sallyar Bowles
úr samnefndum söngleik Kanders,
fór þannig að mestu í vaskinn, því
þar vantaði einmitt leikrænan tal-
söng á köflum; söngmáta sem að
vísu hentar betur fyrir ráma alt-
rödd en lýrískan sópran eins og
Hólmfríði.
This World og einkum hið
spænskuskotna númer Gömlu frú-
arinnar I Am Easily Assimilated,
bæði úr Birtingi Leonards Ber-
steins, heppnuðust mjög vel hjá
Hólfríði. Lögin tvö úr Operudraugi
Lloyds Webbers þörfnuðust aftur
á móti heldur meira „krúns“ en
Hólmfríður átti til að svo stöddu,
auk þess sem söngurinn hefði
þurft að liggja „aftar í bítinu“,
eins og sagt er, en það er nokkuð
sem klassískt menntaðir söngvar-
ar eru upp tit hópa gersneyddir
tilfinningu fyrir. Fyrir vikið verður
í lokin var komið að George
Gershwin. Eins og fyrr var ýjað
að, tókust hægustu lögin hans
bezt: The Man I Love, They Cant
Take That Away From Me og
Foggy Day. Fascinating Rhythm
og I Gót Rhythm skiluðu sér ekki
alveg eins vel, en svo var reyndar
einnig „kombóinu“ að kenna, því
gruna mátti, að piltarnir hefðu enn
ekki öðlast þá áratuga sjóun sem
þarf í sveiflu fyrir lengra komna,
þó að furðu margt slyppi fyrir
horn. Helzt saknaði maður
kannski lagrænna athugasemda
frá píanóleikaranum og „drop-ins“
milli sönghendinga til að rúnna
af heildarhljóðmyndina.
Þrátt fyrir heldur hlutlaust
hljómaundirspil var píanóið þar að
auki oftast ívið of sterkt. Söngvar-
anum var því ekki vanþörf á að
geta stillt á „brass canto“ röddina,
eins og Hólmfríður orðaði það svo
hnyttilega.
67. SÝNING á Gauragangi eftir
Ólaf Hauk Símonarson í Þjóðleik-
húsinu verður miðvikudags-
kvöldið 1. febrúar og áþeirri
sýningu verða áhorfendur orðnir
yfir 30 þúsund talsins. Af því til-
efni verður 30 þúsundasti gestur
sýningarinnar leystur út með
gjöfum það kvöld.
Gauragangur var frumsýndur
11. febrúar á síðasta ári og hefur
nú verið á fjölunum í tæpt ár.
Sýningum fer þó að ljúka innan
skamms því eftir að söngleikur-
inn West Side Story hefur verið
frumsýndur í byrjun mars, verð-
ur verkið að víkja vegna
þrengsla.
Ríkarður Ö. Pálsson.
SUZUKI SWIFT
Verulega góður kostur
Suzuki Swift er bíll, sem hefur reynst einstaklega vel við íslenskar aðstæður, eins og mikill fjöldi
ánægðra eigenda getur vitnað um.
Rekstrarkostnaður er sérstaklega lágur vegna lítillar bilanatíðni og sparneytni er í algjörum
sérflokki, frá 4.0 lítrum á hundraðið. Endursöluverð á Suzuki Swift er einnig óvenju hátt.
Nú getum við boðið Suzuki Swift á ákaflega hagstæðu verði:
Verð: Suzuki Swift, beinskiptur, frá kr. 939.000
Sjálfskiptur frá kl". 1.029.000
Handhafar ökutækjastyrks TVyggingastofnunar ríkisins athugið!
Við tökum loforð um ökutækjastyrk strax sem útborgun í nýjum Suzuki Swift.
Eftirstöðvar má greiða með upptökubíl og/eða láni til allt að 60 mánaða. •
$ SUZUKI
iWF ...........
SUZUKI BÍLAR HF
SKEIFAN 17, SÍMI 568 5100
MORGUNBLAÐIÐ
ÞRIÐJUDAGUR 31. JANÚAR 1995 21
LISTIR
„Brass Canto“
Gauragangur í Þi’óðleikhúsinu
TONT IST túlkun þeirra-á flestum afsprengj-
---------------------------- um R&B-stíls alltaf meira eða
S ö n g s m i ð j a n minna stressuð.