Morgunblaðið - 02.07.1995, Blaðsíða 26

26 SUNNUDAGUR 25. JÚNÍ 1995
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
t
Ástkær eiginmaður minn, tengdasonur, faðir okkar, tengdafaðir,
afi og langafi,
STEFÁN ARNBJÖRN INGÓLFSSON,
Stapasíðu 15D,
Akureyri,
verður jarðsunginn frá Glerárkirkju miðvikudaginn 5. júlí kl. 13.30.
Auður Guðjónsdóttir,
Valborg Hjálmarsdóttir,
Valborg Marfa Stefánsdóttir.Gunnlaugur Konráðsson,
Guðrún Stefánsdóttir, Anton Pétursson,
Sigrún Svava Stefánsdóttir, Hjörtur Sígurðsson,
Stefán Auðunn Stefánsson, Hugrún Stefánsdóttir,
Hugrún Stefánsdóttir, Evert Magnússon,
Guðjón Stefánsson, Edda Friðfinnsdóttir,
Garðar Hólm Stefánsson, Guðrún Ágústsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
útför elskulegrar móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
HILDE MARIU FREITAG PÁLSSON,
Iðufelli 6,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir og kveðjur til starfsfólks á hjúkrunarheimilinu
Kumbaravogi, Stokkseyri.
Guðríður Pálsdóttir, Kristbjörn Þorkelsson,
Halldór Pálsson,
Hjörleifur Pálsson,
Páll S. Pálsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
t
Þökkum innilega fyrir samúð og hlýhug
vegna andláts og útfarar
JÓHANNESAR BJARNASONAR
verkfræðings,
Laugarásvegi 43.
Sérstakar þakkir sendum við öllum
þeim, er önnuðust hann í veikindum
hans.
Margrét Ragnarsdóttir,
Ásta Ragnheiður Jóhannesdóttir, Einar Örn Stefánsson,
Guðrún Jóhannesdóttir, Ævar Guðmundsson,
Ragnar Jóhannesson,
Bjarni Jóhannesson, Auður Þórarinsdóttir
og barnabörn.
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem
sýndu okkur samúð og hlýhug vegna
andláts og útfarar eiginmanns míns,
ÞÓRÐAR KRISTJÁNSSONAR
fyrrv. bifreiðarstjóra,
Rauðagerði 8,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á Vífils-
staðaspítala.
Þóra Sæmundsdóttir.
Sæmundur H. Þórðarson,
Kristján Sig. Þórðarson,
Gunnar Þórðarson,
Árni Þórðarson,
Kristín Þórðardóttir,
Gunnar Ellert Þórðarson,
Rosmary K. Sigurðardóttir,
Susan Hawkes,
Anna Lydia Hallgrímsdóttir,
Sigrún Steingrímsdóttir,
Sævar Örn Kristjánsson,
Elísabet Zophaniusdóttir,
Ólafur Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir fyrir samúð, hlýhug og
veittan styrk við andlát og útför dóttur
minnar, móður okkar, tengdamóður,
systur, ömmu og langömmu,
SÓLVEIGAR JÓNSDÓTTUR.
Þakkir til starfsfólks Landakotsspítala
og sérstakar þakkir til Kristínar Gunn-
arsdóttur og starfsfólks á gjörgæslu-
deild Borgarspítalans.
Guðný Jóakimsdóttir,
ÓmarÆgisson,
Jón Guðni Ægisson, Arna Harðardóttir,
Gísli Theodós Ægisson,Guðbjörg Guðmundsóttir,
Hulda Ægisdóttir,
Guðný Ægisdóttir,
Svala Lind Ægisdóttir,
systkini, barnabörn og barnabarnabarn.
DAVÍÐ
ÓLAFSSON
+ Davíð Ólafsson,
fyrrverandi
seðlabaukastjóri,
fæddist 25. apríl
1916 í Bakkagerði í
Borgarfirði eystra.
Hann lést miðviku-
daginn 21. júní sl.
Davíð var sonur
hjónanna Jakobínu
Davíðsdóttur og
Björns Ólafs Gísla-
sonar fram-
kvæmdasljóra. Eft-
irlifandi eiginkona
Davíðs er Ágústa
Þuríður Gísladóttir,
f. 4. apríl 1918. Börn þeirra eru
Ólafur, ráðuneytisstjóri í for-
sætisráðuneytinu, og Sigrún,
rithöfundur.
Utför Davíðs var gerð frá
Dómkirkjunni 30. júní sl.
ÞAÐ var gæfa Fiskifélags íslands,
þegar Davíð Ólafsson var ráðinn til
félagsins árið 1940. Hann var fyrsti
maðurinn sem bar heitið fiskimála-
stjóri og markaði óafmáanleg gæfu-
spor í sögu félagsins.
Þegar Davíð Ólafsson hóf störf
hjá Fiskifélagi íslands fyrir meira
en hálfri öld voru aðstæður aðrar
en nú. Heimsstyrjöldin geisaði, at-
vinnuhættir voru fábrotnir og
margt ógert við uppbyggingu ís-
lensks samfélags. Á því er enginn
vafi að Davíð Olafsson bar með sér
margvíslega strauma alþjóðlegra
viðhorfa inn í landið. Hann hafði
numið hagfræði við erlenda skóla,
sem þá var fátítt. Sérþekking hans
varð því eftirsótt og eftir henni leit-
að víða. Það er þess vegna enginn
vafi á því að Fiskifélag íslands efld-
ist _mjög við ráðningu hans.
Á þeim tíma sem Davíð Ólafsson
gegndi starfí fískimálastjóra er
óhætt að fullyrða að fáum málum
hafí verið ráðið á sviði sjávarútvegs-
ins nema að til hans væri leitað.
Yfírburðaþekking hans á þessu
sviði, dugnaður og framtak urðu til
þess að eftir honum var sóst til
þessara verka.
Með þessum störfum sínum jók
hann einnig mjög veg Fiskifélags-
ins. Á vettvangi félagsins og þing-
um þess, Fiskiþingum, var stofnað
til margs konar framfaramála, sem
höfðu ómæld áhrif í sjávarútvegin-
um síðar meir. Þar má meðal ann-
ars nefna þá uppbyggingu sem varð
við rannsóknir og vísindastofnanir
sjávarútvegsins, svo sem Rann-
sóknastofnun fískiðnaðarins og
Hafrannsóknastofnun.
Á þeim liðlega aldarfjórðungi
sem Davíð Ólafsson var fískimála-
stjóri urðu mikil umbrot og breyt-
ingar í íslenskum sjávarútvegi. Eins
og fyrr og síðar sann-
aðist að sjávaraflinn er
svipull og menn urðu
vitni að góðæri með
góðum aflabrögðum og
hagfelldum markaðs-
skilyrðum, en einnig
daprari tíð þegar afli
brást á heimamiðurn,
síldarstofnar hrundu
og markaðir lokuðust.
Þá skipti máli að í fyr-
irsvari fyrir íslenskan
sjávarútveg var maður
á borð við Davíð Ólafs-
son, er naut víðtæks
trausts. Af kynnum
mínum við samtíðarmenn hans er
mér ljóst að innan sjávarútvegsins
naut Davíð Ólafsson álits og virð-
ingar, sem hann verðskuldaði af
verkum sínum.
Það var því eðlilegt að hann skip-
aði forystusveit þjóðar okkar þegar
kom að hafréttarmálum. Á starfs-
tíma Davíðs Ólafssonar sem físki-
málastjóra voru stigin risaskref í
þeim málum. Sú barátta var ströng.
En miklu varðaði að eiga þá mál-
svara er gat haldið uppi merki ís-
lands af þekkingu og myndugleik.
Það varð einmitt hlutverk Davíðs
Ólafssonar.
Islensk þjóð stendur í þakkar-
skuld við menn á borð við Davíð
Ólafsson. Fyrir Fiskifélag var það
mikilvægt að fá hann til starfa. Það
var því eðlilegt að hann var gerður
heiðursfélagi þess. Fiskifélag ís-
lands sendir konu hans Ágústu
Gísladóttur, bömum þeirra og fjöl-
skyldum, einlægar samúðarkveðjur.
F.h. Fiskifélags íslands.
Einar K. Guðfinnsson.
i
Með Davíð Ólafssyni er fallinn
frá yfírburðamaður, sem með hóg-
værð sinni, seiglu og skarpskyggni
kom mörgu góðu til leiðar í störfum
sínum. Hann var ráðgjafi og náinn
samstarfsmaður helstu stjómmála-
manna þjóðarinnar á sviði sjávarút-
vegs- og landhelgismála, sem fiski-
málastjóri, um miðbik aldarinnar
og síðar á sviði efnahags- og at-
vinnumála, sem bankastjóri Seðla-
banka íslands. Framganga hans
einkenndist ávallt af yfirvegun, ör-
uggri dómgreind og góðvild.
Mikil eftirsjá er að slíkum manni.
Sjálfur kynntist ég Davíð Ólafs-
syni fyrst eftir að ég hafði lokið
laganámi og hafíð störf í viðskipta-
ráðuneytinu haustið 1983. Davíð
var þá formaður nefndar sem Matt-
hías Á. Mathiesen, þáverandi við-
skiptaráðherra, hafði skipað, m.a.
til að endurskoða gjaldeyrislöggjöf-
ina. Árin þar á eftir urðum við
nánir samstarfsmenn og komum
að ýmsum málum á vegum Matthí-
asar Á. Mathiesen í utanríkisráðu-
neytinu og síðar í samgönguráðu-
neytinu. Minnisstæður er sá tími
haustið 1986 þegar við sátum upp-
haf allsheijarþings Sameinuðu
þjóðanna í New York, en ég var
þá aðstoðarmaður utanríkisráð-
herra og Davíð átti sæti í sendi-
nefndinni. Þá var Davíð formaður
nefndar sem Matthías Á. Mathiesen
setti á laggimar í samgönguráðu-
neytinu 1987 til að gera tillögur
um rekstur og fyrirkomulag undir-
stofnana ráðuneytisins. Ég var rit-
ari og starfsmaður þessarar nefnd-
ar, en með okkur í nefndinni var
Árni Vilhjálmsson, prófessor. Afar
lærdómsríkt var fyrir mig að fá
þarna tækifæri til að kynnast
vinnubrögðum og þankagangi þess-
ara mætu manna. Reglulega geng-
um við Davíð síðan á fund ráðherr-
ans, Matthíasar Á. Mathiesen, og
gerðum honum grein fyrir fram-
vindu mála, en vinátta þeirra Dav-
íðs og Matthíasar var djúp og ein-
læg.
Mér er minnisstætt atvik frá
haustinu 1987. Nefnd okkar Davíðs
og Áma var að skoða málefni
ákveðinnar undirstofnunar ráðu-
neytisins. Þótti mér yfírmenn stofn-
unarinnar heldur svifaseinir í við-
brögðum við erindum okkar og
hafði einnig ákveðnar hugmyndir
um fyrirkomulag rekstrar stofnun-
arinnar. Atvikið gerðist þegar við
Davíð komum sem oftar af fundi
ráðherrans. Taldi ég að nú yrði að
fara með nokkurri hörku gegn
þeim. Varð mér þá að orði „að rétt
væri að fara eins langt og við kæm-
umst“ í skiptum okkar við yfir-
mennina. Greip Davíð þá mildilega
í handlegginn á mér og sagði:
„Hreinn minn, það eru bara skepn-
urnar sem fara eins langt og þær
kornast!" Þetta atvik hefur oft kom-
ið upp í hug minn síðar.
Seinna veitti Davíð mér ómetan-
legan stuðning þegar ég skyndilega
þurfti að fóta mig á nýjum starfs-
vettvangi eftir að Sjálfstæðisflokk-
urinn hvarf skyndilega úr ríkis-
stjórn haustið 1988, en ég var þá
aðstoðarmaður samgönguráðherra.
Leigði ég mér þá herbergi og opn-
aði lögfræðiskrifstofu. Kom Davíð
þá og heimsótti mig og talaði máli
mínu við ýmsa menn. Stend ég í
þakkarskuld við hann vegna þessa.
Hitt var ekki síður mikilsvert á
þessum tíma að vita af stuðningi
og velvild þessa mæta manns. Ári
síðar gekk ég til liðs við Vilhjálm
Árnason, Eirík Tómasson o.fl. um
rekstur lögfræðiskrifstofu. Henti
Davíð gaman að samstarfi „fijáls-
hyggjumannsins" við þessa valin-
kunnu framsóknarmenn en hvatti
mig til þess. Hafði hann þekkt Árna
Vilhjálmsson föður Vilhjálms á
árum áður þegar Davíð gegndi
starfí fískimálastjóra. Haustið 1991
áræddi ég að fara í prófkjör Sjálf-
stæðisflokksins í Reykjavík vegna
Alþingiskosninga árið eftir. Enn
stóð Davíð þétt við hlið mér og
studdi mig með ráðum og dáð. Kom
hann reglulega á kosningaskrifstof-
una og hvatti mig en hann vissi
fullvel, að á brattann var að sækja.
Enn var mér ómetanlegt að finna
stuðning Davíðs á erfiðri stundu
ósigursins. En þannig var Davíð
Ólafsson. Hann stóð með sínum
mönnum sama hvað á gekk.
Fyrir um mánuði síðan ræddum
við Davíð saman í síma í síðasta
sinn. Lýsti hann ánægju sinni með
margt af því sem fram kemur í
stjórnarsáttmála nýrrar ríkisstjórn-
ar, en ég var þess heiðurs aðnjót-
andi að taka þátt í undirbúningi
hans. Hvatti hann mig til að vinna
áfram að málum einkavæðingar ef
tök væru á. Þótti mér vænt um
áhuga hans á þeim verkefnum. Ég
var á förum vestur um haf en við
ákváðum að hittast og láta ekki svo
langan tíma líða milli funda okkar
sem raunin hafði verið hin síðustu
misseri. Ekkert varð af þeim fundi.
Ég kveð góðan vin minn hryggur
í huga og færi Ágústu og fjölskyldu
hennar mínar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Blessuð sé minning Davíðs Ólafs-
sonar.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvu-
sett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Auðveld-
ust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslu-
kerfin Word og Wordperfect eru einnig auðveld i úrvinnslu. Senda má greinar til
blaðsins á netfang þess Mbl@centrum.is en nánari upplýsingar þar um má lesa á
heimasíðum. Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina fari ekki yfir eina og hálfa
örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega iínulengd — eða 3600-4000 slög.
Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sin en ekki stuttnefni undir greinunum.
Hreinn Loftsson.