Morgunblaðið - 02.07.1995, Blaðsíða 8

8 SUNNUDAGUR 2. JÚLÍ 1995
MORGUNBLAÐIÐ
FRÉTTIR
ÍTALINN Enrico Bianci veður i land með boltalax í Brynjudalsá.
Þar höfðu veiðst 15 laxar á föstudagskvöld. Þá var enn fremur sleppt
100 stórlöxum í viðbót við þá fiska sem þegar voru komnir í ána.
ar og er það mál manna að betri
júnímánuður hafi ekki komið lengi
í laxveiði í Gljúfurá. Áin hefur ver-
ið vatnsmikil en tær og laxinn
mest neðarlega. Einkum í Kerinu
og þar í kring. Lax hefur þó sést
og veiðst víða ofar. Síðast er frétt-
ist voru stærstu laxarnir 10 punda,
en flestir 4 til 6 pund.
Hér og þar . . .
Reytingsveiði hefur verið síðustu
daga í Laxá í Aðaldal að sögn
Orra Vigfússonar. Gott skot kom
um miðja viku og síðan hafa menn
verið að reyta upp 5 til 10 laxa á
dag sem er að vísu ekki mikið en
samt stórfelld framför frá því sem
var í byrjun veiðitímans. Stærsti
laxinn er 19,5 pund.
Mjög góð veiði hefur verið í
Þórisvatni að undanförnu að sögn
Kolbeins Ingólfssonar í Vesturröst
sem selur í vatnið og fylgist með
gangi mála. Algengt er að menn
hafi verið að fá 5 til 20 fiska á
dag, allt spikfeitan og fallegan
urriða 2-4,5 punda. Dagamunur
er þó á veiðinni og segir Kolbeinn
að verst sé að standa þarna að
veiðum í hvassviðri.
Langá
kemur til
Langá á Mýrum virðist vera að
koma til, en veiði byrjaði mjög ró-
lega þar fyrir vestan, enda áin mjög
vatnsmikil. Á föstudagskvöldið var
komið á sjötta tug laxa á land og
höfðu síðustu dagar að sögn Þórdís-
ar Sveinsdóttur í veiðihúsinu að
Langárfossi verið „ágætir“.
Lifnar yfir Langá
Sem dæmi um vaxandi veiði í
Langá má nefna að 10 laxar veidd-
ust á fimmtudaginn og nærri annað
eins á föstudag. Síðustu daga fyrir
stærsta strauminn á fimmtudag
höfðu menn séð laxatorfu sveima
um í sjónum fyrir neðan Sjávarfoss
og er að sjá að einhver hluti hennar
hafi gengið í ána. Aflinn nú saman-
stendur einkum af smálaxi, 4 til 6
punda, en einn og einn 8-11 punda
fiskur er í aflanum. Spánverjar sem
veitt hafa í Langá um árabil undir
forystu Antonio Ruis Ochoa, ræðis-
manns íslands í Puerto Rico, eru
nú byrjaðir að veiða og hitta ein-
mitt á fyrstu alvöru göngumar.
Frekar rólegt í
Straumfjarðará
„Við byijuðum 20. júní og þetta
hefur farið frekar rólega af stað.
Það eru þó komnir 7 laxar á land.
Þetta hefur verið að seinka sér síð-
ustu árin, en þetta er þó með dauf-
asta móti,“ sagði Stefán Valde-
marsson leigutaki Straumfjarðarár
í samtali við Morgunblaðið.
Stefán sagði ána vatnsmikla, en
samt hæga til veiða. Fimm af sjö
löxum til þessa voru stórir, 10 til
12 pund, hinir tveir smálaxar. „Það
er stundum sjóbleikja hérna í bland
við laxinn, hún kemur og fer, en
hefur ekki sést enn. Það eru aðeins
tveir silungar komnir á land,“ bætti
Stefán við.
Góð byrjun I Gljúfurá
Rúmlega 40 laxar voru komnir
á land úr Gljúfurá undir lok vikunn-
Ásmegirt og ungt fólk í Evrópu
Listrænar há-
lendis-ogút-
kjálkarannsóknir
Guðjón Árnason
SMEGIN ernafnið
á félagsskap, sem
stendur fyrir
„listrænum hálendis- og
útkjálkarannsóknum á
Hornströndum" dagana
1.-23. júlí nk. Þátttak-
endur eru ungmenni frá
Svíþjóð, Þýzkalandi og
fleiri löndum auk íslands.
Forsvarsmaður Ásmeg-
ins er Guðjón Ámason,
einn af stjómendum
Waldorf-skólans í Lækj-
arbotnum.
Guðjón, hvað er Ás-
megin?
„Ásmegin er sjálfs-
eignarstofnun, rekstrar-
aðili W aldorfleikskólans
Yls og Waldorfskólans í
Lækjarbotnum. Starf-
semin byggir á uppeldis-
fræði Rudolfs Steiners
(1861-1925) og nýtur
engrar forsjár íslenzkra yfirvalda.
Ásmegin hefur á síðastliðnum
fimm árum tekið á móti um 300
gestum erlendis frá og skipulagt
ferðir þeirra."
- Hvers konar gestir og hvers
konar ferðir hafa þetta verið?
„Þetta hafa aðallega verið lista-
menn; leikhúsfólk, myndlistarfólk
o.fl. Verkefnið í sumar er fjórða
fjölþjóðlega samstarfsverkefnið
sem við stöndum að. Við erum í
samstarfí við Listaskólann Elías
Mickelson í Jáma og Valleröds-
lundleikhúsið í S-Svíþjóð. í tengsl-
um við lýðveldishátíðina í fyrra
stóð þessi sænsk-íslenzki hópur
að götuleikhússýningunni „Á valdi
Goða“ í Reykjavík og á Akureyri.
- Og hvers konar verkefni er
þetta sem þið ætlið að ráðast í á
Hornströndum?
„Þetta verkefni ber yfirskriftina
„Ungt fólk í Evrópu - Hvar er
heildarleiklistin?" og er að nokkru
leyti framhald á því sem gert var
með götuleikhúsinu í fyrra. Leik-
ritið fjallar um heimsókn banda-
rísks ferðamanns til íslands og þau
áhrif sem hann verður fyrir af ís-
lenzkri náttúm.
í ferðinni á Hornstrandir ætla
tæplega 20 ungmenni, sem öll eru
í kring um tvítugt og af mismun-
andi þjóðerni, að leita innblásturs
til listrænnar sköpunar með því
að komast í samband við náttúm
landsins.
Náttúra íslands í sinni við-
kvæmu og stórbrotnu fegurð vill
og getur kennt listhneigðum að
landslagið og augnablikið hafí eitt-
hvað að segja okkur. Það er þessi
reynsla sem við emm að sækja á
stórbrotinn stað eins og Horn-
strandir, þar sem maður upplifir
náttúruna í andstæðum sínum, þar
sem form og efni sýna kraftinn
og hugmyndimar.
- Er það aðal-
markmiðið að komast í
snertingu við náttúruna?
„Það má segja það.
Náttúran hefur svo
margt að segja okkur, ef við bara
beram skynbragð á að umgangast
hana rétt. Sérstaklega er það mik-
ilvægt fyrir okkur íslendinga að
gera okkur grein fyrir hvað í nátt-
úranni felst, sem umlykur okkur.
Margir sjá hana ekki öðra vísi en
með hjálp einhverra tækja, út um
bílglugga, af baki vélsleða svo
dæmi séu nefnd. Þennan neyzlu-
túrisma verðum við að takmarka,
hann má ekki verða allsráðandi.
Fyrir hvern einstakling, sérstak-
lega á þeim aldri sem hópurinn
er, er einstaklega mikilvægt að
læra að skynja kraft náttúrannar
- á hvaða árstíma sem er - og
►Guðjón Árnason er fæddur
árið 1958 í Reykjavík. Hann hóf
störf í garðyrkjulandbúnaði í
Noregi 1977 og stundaði nám
og störf á því sviði á Norður-
löndum og í Þýzkalandi um sjö
ára skeið. Hann lærði lífræna
ræktun í Skillebyholm-ræktun-
arskólanum í Jgrna í Svíþjóð á
árunum 1982-84. Hann var síð-
an um nokkurra ára skeið garð-
yrkjusljóri á Sólheimum í
Grímsnesi.
Á miðju árinu 1990 stofnaði
Guðjón ásamt níu öðrum fyrr-
um nemum úr Rudolf-Steiner-
skólum erlendis sjálfseignar-
fyrirtækið Ásmegin, sem hefur
séð um rekstur Waldorf-skólans
í Lækjarbotnum síðan. Guðjón
situr í stjórn skólans og er einn
forsvarsmanna Ásmegins.
• Kona Guðjóns er Kerstin
Anderson, sem starfar í Lækj-
arbotnaskólanum. Þau eiga
þrjár dætur en Guðjón átti eina
dóttur fyrir.
nýta sér hann til að virkja eigin
sköpunargleði og efla persónuleg-
an þroska. Það er aðalmarkmiðið."
- Hvað gerir hópurinn svo nán-
ar tiltekið þegar á hóiminn er kom-
ið?
„Það er ýmist málað, sungið,
lesið upphátt og leikið, farið í
gönguferðir, klifrað og svo fram-
vegis. Hópurinn verður á Horn-
ströndum í tvær vikur en þriðju
vikuna, þ.e. 17-23. júlí, verður
unnið úr ferðinni og mun sú úr-
vinnsla aðallega fara fram í Kópa-
seli í Lækjarbotnum.
í lokin verður samin skýrsla um
ferðina og verkefnið í heild, sem
nýtur styrks frá Evrópusamband-
inu. Það er UFE (Ung-
dom för Europa) sem
miðlaði þessari styrk-
veitingu, en UFE hefur
m.a. það á stefnuskrá
sinni að brúa bilið milli
þjóða Evrópu, sem bezt gerist með
samstarfi ungs fólks á borð við
það sem við stöndum að.
Með haustinu verður síðan hald-
in sýning, sennilega í Hinu húsinu,
þar sem listrænn afrakstur ferðar-
innar í myndverkum ogtexta verð-
ur til sýnis.
- Með því að mæta á þá sýn-
ingu geta áhugasamir fengið for-
vitni sinni um starfsemi ykkar
betur svaiað? _
„Einmitt. Á sýningunni mun
gefast gott tækifæri til að kynnast
þeim hugmyndum sem starfsemin
í ferð sem þessari byggir á og
hvaða afrakstri hún skilar.“
Náttúran seg-
ir listhneigð-
um margt