Morgunblaðið - 21.07.1995, Side 23

22 FÖSTUDAGUR 21. JÚLÍ 1995
MORGUNBLAÐIÐ
MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 21. JÚLÍ 1995 23
STOFNAÐ 1913
ÚTGEFANDI: Árvakur hf., Reykjavlk.
FRAMKVÆMDASTJÓRI: Haraldur Sveinsson.
RITSTJÓRAR: Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
SEMJA ÞARF UM
SÍLDINA
EVRÓPUSAMBANDIÐ hefur nú óskað eftir viðræðum við
ísland og Noreg um löndunarbann síðarnefndu ríkjanna á
fiskiskip ESB, sem veiða í Síldarsmugunni svokölluðu. Bannið
er sett með vísan til fyrirvara við ákvæði EES-samningsins um
fijálsan aðgang fiskiskipa að höfnum. Þar segir að EES-ríki
megi hafna löndun á fiski úr fiskistofnum, sem báðir aðilar hafi
hagsmuni af að nýta „og sem alvarlegur ágreiningur er um stjórn-
un á“.
Bæði norsk og íslenzk stjórnvöld líta svo á að ágreiningur sé
við Evrópusambandið um stjórnun á norsk-íslenzka síldarstofnin-
um, þar sem skip ESB-ríkja hafa veitt í Síldarsmugunni í trássi
við vilja íslands og Noregs, sem telja sig eiga tilkall til nýtingar
síldarstofnsins ásamt Rússlandi og Færeyjum. Skip Evrópusam--
bandsins telja sig hins vegar í fullum rétti á alþjóðlegu hafsvæði
og talsmenn ESB benda á að engar viðræður hafi farið fram um
veiðar úr stofninum. Þess vegna sé ekki hægt að tala um neinn
ágreining og löndunarbann Noregs og íslands sé þar af leiðandi
brot á EES-samningnum. Þessi framsetning Evrópusambandsins
er auðvitað aðeins hártogun. Ágreiningur um nýtingu síldarstofns-
ins liggur fyrir.
Að öllu óbreyttu ættu ísland, Noregur og hin löndin tvö, sem
nýtt hafa síldarstofninn í einhverjum mæli, að standa vel að vígi
í síldardeilu við ESB, ekki sízt í ljósi þeirra reglna um takmörk-
un veiða á úthafinu og aukinn rétt strandríkja, sem eru til um-
fjöllunar á úthafsveiðiráðstefnu Sameinuðu þjóðanna í New York.
Þessari stöðu hefur hins vegar verið spillt, með því að ekki náð-
ist samkomulag á fundi þessara fjögurra landa um síldina í
Reykjavík í maí síðastliðnum. Þar var rætt um að þau myndu
setja reglur, sem veittu skipum þeirra rétt til að veiða sild innan
efnahagslögsögu hvers ríkis um sig, eftir því hvar hún gæfi sig,
en sett yrði á veiðibann í Síldarsmugunni. Þessar hugmyndir
náðu hins vegar ekki fram að ganga, einkum vegna stífni norsku
sendinefndarinnar að samþykkja hógværar kröfur íslenzkra
stjórnvalda um kvóta, sem tæki eitthvert mið af sögulegum síld-
veiðum íslendinga.
Norðmenn hurfu frá samningaborði í Reykjavík vegna ágrein-
ings um þrjátíu til fjörutíu þúsund tonn af síld. Þar var einblínt
á skammtímahagsmuni. Langtímahagsmunir Noregs og íslands
eru auðvitað þeir að komið sé í veg fyrir að rányrkja annarra
ríkja valdi nýju hruni í síldarstofninum.
Jafnt norsk sem íslenzk stjórnvöld hafa lýst því yfir að nauðsyn-
legt sé að semja um stjórnun á síldarstofninum til að halda skip-
um utanaðkomandi ríkja frá Síldarsmugunni og vera viðbúin gild-
istöku nýrra úthafsveiðireglna. Kröfugerð Evrópusambandsins á
hendur Islandi og Noregi sýnir hversu aðkallandi er að setzt sé
að samningaborði að nýju.
VANDIFISKVINNSL-
UNNAR
ÞAÐ ERU gamalkunnug tíðindi, að talsmenn fiskvinnslunnar
komi til stjórnvalda og tilkynni þeim, að meðaltals tap á
rekstri fiskvinnslunnar sé svo og svo mikið. Meðaltölin segja tak-
markaða sögu. Þess vegna skiptir máli að upplýsa fólk um rekstr-
árstöðu bezt reknu húsanna, þeirra sem hafa miðlungsafkomu
og hinna verst settu. í síðastnefnda hópnum eru áreiðanlega
mörg fiskvinnslufyrirtæki, sem ekki ættu að vera í rekstri.
Forsvarsmenn fiskvinnslunnar segjast ekki sækjast eftir geng-
islækkun og það er jákvætt út af fyrir sig. Þeir hafa óskað eftir
viðræðum við Landsvirkjun um lægra raforkuverð og benda á,
að fiskvinnslan greiði sexfalt hærra verð fyrir raforku en Járn-
blendiverksmiðjan á Grundartanga. Ljóst er, að fiskvinnslufyrir-
tækin sem heild eru stór orkukaupandi, þótt þau séu dreifð víðs
vegar um landið.
Halldór Jónatansson, forstjóri Landsvirkjunar, segir í viðtali
við Morgunblaðið í dag, að fiskvinnslufyrirtækin geti ekki gert
kröfu til sama raforkuverðs og stóriðjufyrirtæki. Dreifingarkostn-
aður orkunnar til þeirra sé margfalt hærri en til stóriðjufyrirtækis.
Á móti kemur sú staðreynd, að fiskvinnsla í heild er stór orku-
kaupandi. Er fráleitt, að þessi fyrirtæki geti sem heild samið við
Landsvirkjun um umtalsvert lægra verð á raforku í krafti þess-
ara miklu viðskipta og semji síðan við almenningsrafveitur um
dreifingu á þeirri orku fyrir ákveðið verð, kannski mismunandi
verð eftir aðstæðum? Hvað mælir á móti þvi að hugsa dæmið á
þennan veg?
Þá eru athyglisverðar ábendingar Arnars Sigurmundssonar,
formanns Samtaka fiskvinnslustöðva, i Morgunblaðinu i dag, að
sumit' fjárfestingarlánasjóðir atvinnuveganna séu að verðleggja
sig út af markaðnum með of háu vaxtaálagi og að sterkari fyrir-
tæki í sjávarútvegi eigi kost á hagstæðari lánum á hinum ftjálsa
markaði en í þeim sjóðum og öðrum hefðbundnum lánastofnun-
um. Hér getur munað verulegum fjárhæðum, enda vaxtakostnað-
ur sjávarútvegsins hár. Hvaða ætla þessar lánastofnanir að gera
til þess að verða samkeppnisfærar á ný?
FISKVINNSLA
Hráefnisverð ekki fylgt
afurðaverðslækkunum
Afkomunni er afar misskipt milli einstakra
greina innan botnfískvinnslunnar, eins og
Guðjón Guðmundsson komst að. Þannig
hefur sjófrysting gengið afar vel og æ fleiri
útgerðir búa skip sín til slíkrar vinnslu en
landfrystingin hefur gengið illa.
GENGISÞROUN DOLLARS OG STERLINGSPUNDS
frá september 1994, sölugengi
70 kr.
Dollar
____Breyting frá
1. seþt. ’94
68,65 -8,91%
62,85
62 I - I „ I „I
S 0 N D J F M A M J J
112 kr.
110 -
Pnnd
Breyting frá
1. sept. ’94
106,03^^ %
104 .. m .

100,38
1994 1995
yb 1 S 0 N D J F M A M J J
BOTNFISKVINNSLAN er
rekin með 9% halla sam-
kvæmt stöðumati Sam-
taka fiskvinnslustöðva og
Þjóðhagsstofnun hefur komist að
sömu niðurstöðu. Tapið á rekstrin-
um er um 3.600 milljónir kr. miðað
við heilt ár. Þá eru ísfiskveiðarnar
reknar með 4-5% halla, sem er
rekstrartap upp á nálægt einn millj-
arð kr. miðað við heilt ár. Afkoma
botnfiskvinnslunnar er 5% lakari en
Þjóðhagsstofnun áætlaði í sept-
ember sl. en 2% betri í ísfiskveiðum.
Afkoma frystiskipa er hins vegar
talin jákvæð um 15-16% en hún var
talin verða jákvæð um 12% í sept-
ember sl.. Þjóðhagsstofnun áætlar
að afkoma botnfiskveiða og
-vinnslu, að frystiskipum meðtöld-
um, verði neikvæð um 2-3% á árinu
en með tilliti til veiða og vinnslu á
loðnu, síld og rækju verður afkoma
sjávarútvegsins í járnum á þessu
fiskveiðiári.
Viðmælendur Morgunblaðsins
innan greinarinnar segja að með
niðurskurði í öðrum tegundum en
þorski á næsta fiskveiðiári aukist
hallinn enn og verði nálægt 11-12%.
Vandinn felst, að mati viðmælenda,
einkum í lágu gengi Bandaríkjadoll-
ars og sterlingspunds, háu hráefnis-
verði og lágu afurðaverði í Banda-
ríkjunum og Bretlandi og sjá það
helst til ráða að fram komi hráefnis-
verðlækkun. Fæstir tala fyrir geng-
islækkun enda raungengi íslensku
krónunnar í sögulegu lágmarki.
Rækjukvóta til ísfiskskipa
Afurðaverð til landvinnslunnar
hefur lækkað um 5,5% í Bandaríkj-
unum, frá áramótum, þangað sem
um 46% afurðanna fara, en um 3%
í Evrópu, en þangað eru um 53%
af afurðunum seldar. Verð fyrir sjó-
frystar afurðir hefur á sama tíma
lækkað um 4,9% á Bandaríkjamark-
aði en hækkað um 2,9% í Evrópu
og 3,5% í Japan.
Einar Svansson, framkvæmda-
stjóri Skagfirðings hf., segir að
framleiðsla á þorski og ýsu inn á
Bandaríkin og Bretland gangi afar
illa vegna verðlækkana. Nálægt
80% af landvinnslu fyrirtækisins eru
í þessum tegundum en landvinnslan
er á milli 40 og 50% af framleiðslu
fyrirtækisins. Mikið framboð virðist
vera af ýsu inn á Bandaríkjamarkað
og meira hefur veiðst á
þessu ári og í fyrra úr
Norður-Atlantshafi.
Einnig hefur þorskverð
farið lækkandi undanfar-
in ár. Einar segir að spár
um verðhækkanir vestra
séu á skjön við ailt sem hann hafi
heyrt.
„Mér fyndist ekkert óeðlilegt,
miðað við hvað var gert fyrir eig-
endur loðnuskipa þegar þeir voru í
vandræðunum, að eitthvað svipað
yrði gert fyrir isfisktogarana sem
halda þessari vinnslu uppi, t.d. með
því að láta þá hafa rækjukvóta af
heiidinni. Ég ætti að geta jafnað
út hallareksturinn með 100 tonnum
af rækju á hvert skip eða samtals
400 tonnum,“. sagði Einar. Hann
sagði tómt mál að tala um að vinnsl-
an drægi úr hallanum með lækkun
á kostnaði. Fyrir utan fasta kostn-
aðarliði eins og hráefni, laun og
umbúðir, væri væri annar kostnaður
hjá Skagfirðjngi aðeins 6-7% af
veltu.
„Það er ekki hægt að lækka
kostnað um 10% af veltu nema fara
í þessa stóru liði sem eru hráefni
og laun. Sumir innan okkar raða
voru á því að ekki hefði átt að
hækka laun í byijun árs en þær
raddir voru ekki vinsælar. Fiskverð-
ið sem greitt er fer að hluta til eig-
in skipa sem eru í tapi. Lækki fisk-
verðið eykst tap útgerðarinnar.
Aðalvandinn er sá að við fáum ekki
nógu hátt verð fyrir þann þorsk og
ýsu sem við seljum úr landi," sagði
Einar.
Engar almennar
efnahagsráðstafanir
Þorsteinn Pálsson sjávarútvegs-
ráðherra segir að innbyrðis sveiflur
hafi orðið í afkomu einstakra þátta
í sjávarútvegi en engar verulegar
sveiflur hafi orðið í afkomu sjávar-
útvegsins í heild. Hann segir að
núllrekstur fyrir greinina í heild sé
ekki viðunandi. „Aðstæðuf hafa
ekki breyst varðandi afkomu grein-
arinnar í heild miðað við áætlun
Þjóðhagsstofnunar frá því í septem-
ber og raungengið hefur ekki rask-
ast sem neinu nemur. Af þessu leið-
ir að það er ekki tilefni til almennra
efnahagsráðstafana, eins og geng-
isbreytinga," sagði sjávarútvegs-
ráðherra.
Arnar Sigurmundsson, formaður
Samtaka fiskvinnslunnar, segir að
það sé aðeins spurning um vikur
og mánuði hve lengi reksturinn
gangi við óbreytt skilyrði hjá sum-
um fyrirtækjum. „Þau fyrirtæki
standa sig betur þar sem botnfisk-
veiðar og -vinnsla eru hluti af
rekstrinum. Það hallar hins vegar
mjög fljótt á þau fyrirtæki sem eru
eingöngu í botnfiskveiðum og
-vinnslu. Þetta hefur verið að ger-
ast áberandi í febrúar og mars.
Menn hafa vissulega miklar áhyggj-
ur af því að ef ekkert gerist mun
vinnslan í auknum mæli færast út
á sjó, störfum í landi fækka, ein-
hver fyrirtæki leggja upp laupana
en önnur breyta sinni vinnslu. Þró-
unarstarf í sjávarútvegi
er náttúrulega langmest
vöruþróunin í landvinnsl-
unni,“ sagði Arnar.
Flestir minni framleið-
endur eru fyrst og fremst
í botnfiskveiðum og
-vinnslu. Eftir því sem fyrirtækin
eru stærri er reksturinn yfirleitt
Ú'ölþættari.
Alltof hár hráefniskostnaður
Arnar segir að hluti af vanda
fiskvinnslunnar sé of hátt hráefnis-
verð. Lækki afurðaverðið, eins og
nú hefur gerst, eigi hráefniskostn-
aðurinn einnig að lækka. Þetta hafi
gerst árin 1992 og 1993. -
„Eftir því sem við komumst næst
er hráefnisverðið óbreytt en sem
hlutfall af heildarkostnaði hefur það
hækkað um rúm 1,5% vegna lækk-
andi afurðaverðs," sagði Arnar.
Verðhækkanir, sem búist hefur
verið við á erlendum mörkuðum,
hafa ekki komið fram eða verið
minni en Þjóðhagsstofnun hafði
gert ráð fyrir. Þjóðhagsstofnun
hafði gert ráð fyrir 4% verðhækkun
á öllum sjávarafurðum milli ára en
afurðaverð til botnfiskvinnslunnar
hefur lækkað og var 1,2% lægra í
júní sl. en að meðaltali í fyrra. Verð
á öllum sjávarafurðum var hins veg-
ar 3,5% hærra i júní sl. en að meðal-
tali í fyrra. Mest verðhækkun hefur
orðið á rækju og var rækjuverð 33%
hærra í júní sl. en að meðaltali í
fyrra og 49% hærra á milli júnímán-
aða 1994 og 1995 en júní 1993 til
júní 1994.
Ásgeir Daníelsson hjá Þjóðhags-
stofnun segir að þrátt fyrir allt
hafi botnfiskverð verið merkilega
stöðugt í sögu sjávarútvegsins og
minni verðsveiflur en í öðrum teg-
undum. Umræða varð um
það í Bandaríkjunum fyr-
ir nokkrum mánuðum að
útlit væri fyrir verðhækk-
anir á fiskafurðum. I
millitíðinni hefur gengi
Bandaríkjadollars iækk-
aö, birgðir hafa verið taldar tiltölu-
lega litlar og framboð af ufsa og
Alaskaufsa talið verða tninna i ár
en undanfarin ár. Segir Ásgeir að
samkvæmt hagfræðilegum lögmál-
um ætti þetta að leiða til fiskverðs-
hækkunar. Það hefur hins vegar
ekki gerst enn.
Þorsteinn Pálsson sjávarútvegs-
ráðherra hefur lýst því yfir að geng-
isbreytingar séu ekki á dagskrá hjá
stjórnvöldum. Álitamál er hvort af-
koma sjávarútvegs breyttist til hins
betra með gengislækkun vegna
hækkunar sem þá yrði á skuldum
fyrirtækjanna og þar með vaxta-
greiðslum. Auk þess er vafamál
hvort afkoman batnaði ef geng-
islækkun hefði áhrif til hækkunar
launa í landinu. Þá er til þess að
líta að raungengi krónunnar er um
þessar mundir í sögulegu lágmarki.
Nær öll fyrirtækin undir núllinu
Arnar segir að vinnslan hafi einn-
ig þurft að taka á sig kostnað-
arhækkanir innanlands. Launa-
kostnaður samkvæmt kjarasamn-
ingunum, sem gerðir voru í febr-
úar, vegur 1,3% í afkomu botnfisk-
vinnslunnar, umbúðir hafa hækkað
um 11% og vegur sá kostnaður 0,4%
í afkomunni.
„Vinnslan var aðeins undir núll-
inu í upphafi fiskveiðiársins en þeg-
ar tölurnar færast upp í 9% halla
eru nær öll fyrirtæki komin niður
fyrir núllið. Okkar reynsla er sú að
þegar hallinn fer að nálgast svona
tölu eru fyrirtækin sem best standa
í kringum núllið og þau sem lakast
standa jafnvel rekin með 20% halla.
Við teljum að mjög mörg fyrirtæki
séu rekin með á bilinu 7-11% halla.
Það er óhætt að segja það að allir
í botnfiskveiðum og -vinnslu séu
fyrir neðan núllið núna, ekki síst
burðarásarnir í sjávarplássunum,"
sagði Arnar.
Hráefniskostnaður botnfisk-
vinnslunnar vegur um 62% í afkom-
unni. Segir Arnar hann alltof háan
og að reksturinn gangi ekki við slík-
ar aðstæður. Hlutfall hráefnis hefur
hækkað á tveimur árum úr 55% í
kostnaði botnfiskvinnslunnar í 62%.
Arnar segir að Rússafiskur hafi
verið vaxandi þáttur í botnfisk-
vinnslunni. Verðlagningin á honum
er nálægt fiskmarkaðsverði og
skapar hann því ekki mikla fram-
legð. „Þegar hann fer að koma
sterkar inn í vinnsluna þá hækkar
hráefniskostnaðurinn fremur en
hitt,“ sagði Arnar.
Arnar segir að samdráttur í veið-
um á næsta fiskveiðiári hafi mikil
áhrif á botnfiskvinnsluna og að öllu
öðru óbreyttu verði hallareksturinn
á bilinu 11-12% þegar upp verður
staðið. Það sé ekki síst af þessum
sökum sem menn líti horfurnar nú
mun alvarlegri augum en áður.
Arnar segir að mikilvægast sé
að ná niður kostnaði vinnslunnar.
Einnig bendir hann á að lækki hrá-
efnisverðið dragi úr hallarekstrin-
um. Hallarekstur í ísfiskveiðum
geri það þó víða erfiðara að ná fram
hráefnisverðlækkun.
„Það er líka mjög raunalegt,
finnst mér, að gengi krónunnar,
mælt á gjaldeyriskvarða Seðlabank-
ans, hefur hækkað um 0,5% frá því
um áramót og hafði einnig hækkað
fyrir áramót. Ef gengi krónunnar
hækkar um 1% munar það sjávarút-
veg á íslandi gm 800 milljónir kr.
á heilu ári t Iækkun útflutnings-
tekna. Við erum fyrst og fremst að
benda á þetta en setjum það ekki
fram sem gengisfellingarkröfu,“
sagði Arnar.
Fulltrúar fiskvinnslunnar hafa
fundað með Landsvirkjun og dreifi-
veitunum um lækkun raforkukostn-
aðar til fiskvinnslunnar. Viðræðun-
um verður haldið áfram á næstu
dögum. Arnar bendir á að breyting
hafi orðið á rekstri Landsvirkjunar
og hagnaður orðið fyrstu sex mán-
uði ^Lrsins. „Lækkun Bandaríkja-
dollara kemur sér ákaf-
lega vel fyrir Landsvirkj-
ur., sem skuldar mikið í
dollurum, á sama tíma
og lágt gengi dollara
lcemur illa niður á fisk-
vinnslunni. Við borguð-
um sjö sinnum hærra verð fyrir
kílóvattstundina af raforku en Járn-
blendiverksmiðjan og núna á milli
fimm og sex sinnum hærra. Við
settum fram þá kröfu að okkar raf-
orkukostnaður, sem er 650 milljónir
kr. á ári, lækki um 200 milljónir
kr.,“ sagði Arnar.
Hann bendir einnig á að vextir
séu enn of háir hér á landi og að
fyrirtæki í sjávarútvegi hafi leitað
út fyrir bankakerfið eftir lánsfé.
Afurðaverð
lækkað um
5,5% í Banda
ríkjunum
Hlutfall hrá-
ef nis í kostn-
aði vinnslunn-
ar 62%
Framkvæmdir við Höfðabakkabrúna komnar á lokastig
Morgunblaðið/Þorkell
Umferðin örvar
framkvæmdimar
FRAMKVÆMDIRNAR við
Höfðabakkabrú eru komnar á
lokastig og eru menn nú að und-
irbúa lokun þann 25. júlí til 18.
ágúst.
Vesturlandsvegi verður haldið
opnum en umferð frá Grafarvogi
og Árbæ verður beint annað og
mun því umferð um svæðið
minnka um helming. Á meðan á
lokuninni stendur verður brúin
tengd götunni, auk þess sem lok-
ið verður við malbikun, lýsingu
og uppsetningu gatnayósa.
Að sögn Jens Sandholts, verk-
stjóra hjá Álftárósi, sem hefur
framkvæmdir brúarinnar með
höndum, verða verklok um miðj-
an september en þá á eftir að
ganga frá einhveiju smálegu.
Hann segir að framkvæmdirnar
séu hálfum mánuði á undan áætl-
un og að stefnt sé á að halda því
forskoti.
Engin Hawaiiferð!
Forskotið og það flýtifé sem
framkvæmdaraðilar fá fyrir
hvern dag sem þeir eru á undan
áætlun, hefur orðið að frjórri
umræðu í þjóðfélaginu um flug-
miða til Hawaiieyja sem verka-
mennirnir eiga að fá í vasann að
framkvæmdum loknum. Jens
segir að í upphafi hafi verið rætt
um að nýta flýtiféð til ferðar
handa mönnunum svo þeir ynnu
liratt og vel. í fyrstu var talað
um helgarferð til London í þessu
sambandi. Tiltekinn fjölmiðill
hafði ferð til Hawaii í flimtingum
við forsvarsmenn fyrirtækisins
og fyrr en varir birtist stór frétt
um málið sem fljótt varð á allra
vörum. „Fyrr fáum við eldingu í
hausinn, slík langferð var aldrei
inni í myndinni. Hins vegar er
verið að leita tilboða hjá ferða-
skrifstofum um helgarferð til
Evrópu.“
Forskotið umferðinni að þakka!
Jens segir að hann hafi í fyrstu
óttast umferðina en nú telji hann
að hún hafi hjálpað til. „Umferð-
i in er þung og henni fylgja inikil
lætí sem hefur örvandi áhrif á
j mennina. Það myndast ákveðin
i spenna í kringum starfið hér,
menn vinna ósjálfrátt hradar til
að losna undan umferðarniðnum
og stressinu sem fylgir, Hér er
ekki farið í óþarfa kjaftapásur.
Það liggur við að við þökkum
umferðinni forskotið,“ segir
Jens. Hann segir að mennirnir
Morgunblaðið/Golli
DAVÍÐ Freyr Oddsson verkamaður er í sumarvinnu á Höfða-
bakkabrúnni og líkar starfið nokkuð vel. Vinnudagurinn hins
vegar er langur og umhverfið mengað, því gerir hann fátt annað
en að vinna og sofa. Hann segist finna fyrir talsverðri spennu í
tengslum við framkvæmdirnar, að klára verði verkið fyrir tiltek-
inn tíma. Davíð Freyr segir að góður vinnuandi ríki meðal vinnufé-
laganna og það bæti upp stressið.
Morgunblaðið/Golli
ÞÓRARINN Bjarnason smiður segir að framkvæmdum miði vel
en að erfitt sé að vinna svo nálægt umferðinni. Hann segir að
þetta sé það versta vinnuumhverfi sem hann hafi kynnst og sérstak-
lega hafi fyrstu dagarnir verið erfiðir. Þórarinn telur að ökumenn
sýni oft á tíðum vítavert gáleysi og bæði keyri of hratt og of ná-
lægt vinnandi mönnum. Þórarinn verður því hvíldinni ieginn þegar
þar að kemur, sérstaklega ef af utanlandsferð verður.
hafi verið órólegir í fyrstu og
óvanir að vinna undír þessum
kringumstæðum en síðar náð að
venjast við.
Misjöfn tillitssemi ökuþóra
Að sögn Jens er það mjög mis-
jafnt hve hratt menn aka með-
fram og í gegnum framkvæmd-
irnar, Þegar hraði ökutækja var
lækkaður niður í 45 km/klst. var
ég farinn að hafa áhyggjur af
því að á verkhraðanum myndi
hægjast. Sem betur fer, liggur
mér við að segja, hafa ökumenn
ekki fylgt þessu eftir.