Morgunblaðið - 24.03.1996, Blaðsíða 8

8 B SUNNUDAGUR 24. MARZ 1996
MORGUNBLAÐIÐ
Fram nú
sækir
fólskulið
Vísnatorg
Á Vísnatorgi er komið við í Skagafírði, í
Hvalfjarðargöngum og norður á Langa-
nesi. Þá er fjallað um matarvenjur lögregl-
unnar. Pétur Blöndal er umsjónarmaður.
EFTIR harðan og mis-
kunnarlausan vetur í
fyrra fer ekki hjá því
að það létti yfir Islend-
ingum í því milda tíðarfari sem
ríkt hefur undanfarið. Er nú svo
komið að sumir viðmælenda um-
sjónarmanns byrja á því að óska
honum gleðilegs sumars þegar
þeir gefa sig á tal við hann.
Þó líklega séum við ekki alveg
laus undan vetrinum ennþá lífgaði
frásögn bónda af komu lóunnar
upp á fréttaflóruna í síðustu viku.
Pétur Stefánsson sendi sléttu-
bönd, sem má lesa bæði aftur á
bak og áfram:
Þá er komið að vísnagátunni.
Þórarinn sendi:
Ávarp kært og kunnugt hér.
Kambur lítt sem notast þér.
Skarti búinn einatt er.
Oft hann þyrstur notar sér.
Á hagyrðingamóti á Hótel KEA
á Akureyri voru vel á fjórða
hundrað manns. Er nú svo komið
með hagyrðingamót að þau hafa
vart verið vinsælli í aðra tíð. Féllu
vísur um forsetamálin í góðan
jarðveg. Stefán Vilhjálmsson orti:
Morgunblaðið/Árni Sæberg
„í VINASKÓGI vaxatré/sem vitna um nálægð þína,“
segir í vísu Halldórs Blöndals.
Vigdís hefur verið horsk
víða stakk hún niður tré,
sífellt var að selja þorsk
og syngja lofgjörð æskunne.
Ósk Þorkelsdóttir bætti við:
Trygg eins og klettur trúir þjóð,
treyst henni allir geta.
Það verður ekki auðveld slóð
eftirmanni að feta.
Þá Halldór Blöndal:
Vigdís þína sól ég sé
á sígrænan akur skína;
í Vinaskógi vaxa tré
sem vitna um nálægð þína.
Hákon Aðalsteinsson vék sög-
unni að forsetakosningum:
Frægðin ekki fellur mér,
þó fáir muni skilja’ða.
Ekki ég ! framboð fer
þó flestir mundu vilja’ða.
Hjálmar Freysteinsson heilsu-
gæslulæknir sagði gott að vita
af lausu starfi:
Yfirmaður á þeim bæ
einhver þarf að vera;
eg þigg starfið ef ég fæ
ekkert skárra að gera.
Sigurður Loftsson vildi koma
vísu um Hvalfjarðargöngin á
framfæri í framhaldi af vísum um
þau á hagyrðingamótinu:
Þeim sem vilja gera göng
og ganga breiða veginn
þykir sjálfsagt leiðin löng
í Ijósið hinumegin.
Nú verður tekið upp á þeim sið
á Vísnatorgi að láta hagyrðinga
Snjóa bingur allur er
eyddur kringum flóa.
Lóa syngur hljómþýtt hér
heilsar lyngi og móa.
í síðasta þætti var borin á torg
vísa Óskar Þorkelsdóttur um
Skagfirðinga. Þar sagði hún Þing-
eyinga aldrei hafa getað greint
gáfur í Skagfirðingum. Ekki stóð
á svörum úr Skagafirði. Jóhann
Guðmundsson frá Stapa yrkir um
Þingeyinga:
Þó ég meti þeirra dyggð
og þætti kvæðaslynga
á misskilningi er margoft byggð
meining Þingeyinga.
Pálmi Jónsson bætir við:
I andans rúmi allt er hreint,
ástúð skilning lofar
jafnt þó Ósk ei geti greint
g'áfur henni ofar.
Loks kveðjur frá Skagfirðingi:
Vit og þroska sé ég seint
sauðarhausa og Þingeyinga,
sem að ekki geta greint
gáfur okkar Skagfirðinga.
Lengi er Guð að skapa menn
Það er líkt og ylur í
ómi sumra braga;
mér hefur hlýnað mest á því
marga kalda daga.
Eg vel þessa vísu eftir Þor-
stein Erlingsson vegna
þess að mér finnst hún lýsa vel
minni tilfinningu til ljóða,“ segir
Málmfríður Sigurðardóttir, sem
er gestkomandi á Vísnatorgi að
þessu sinni. „Eg vil koma því að
hvað mér finnst mikilvægt að
fólk læri ljóð. Eg lærði mörg Ijóð
í æsku og ef maður kann ljóðin
eru þau alltaf hjá manni."
Ilún segir að sér finnist of lítil
áhersla lögð á þetta í seinni tíð
ekki einungis efnisins vegna:
„Háttbundin Ijóð vekja fólki til-
finningu fyrir hljómfalli og orða-
lagi. Það er ekki sama hvernig
fólk setur orðin fram. Mér finnst
mikilvægt að týna ekki niður
þeim knappa stíl sem ljóðin krefj-
ast.
Með þessu er ég ekki að agnú-
ast út í órímuð ljóð. Vissulega
komast margir þar vel að orði
og selja hugsanir
sínar vel fram, en
tilfinningin fyrir
hrynjandi er svo
mikilvæg gagn-
vart málinu og
máltilfinningu.
Menn hafa oft
deilt um það
hvort skáldskap-
urinn beri skaða
af því að vera
hnepptur í
ákveðið form
ríms og stuðla.
Ég held að hann
hafi oftar en ekki
gott af því að
vera færður í knappt form. Þá
verða menn að bijóta hugsunina
til mergjar en mega ekki láta
hana ganga lausbeislaða."
Aðspurð segist hún ekki muna
hvenær hún lærði sína fyrstu
vísu. Hún hafi þó verið mjög ung
þegar fréttist að presturinn ætl-
aði að húsvitja og kanna hvað
börnin kynnu á heimilinu. „Ein
konan vildi sjá til þess að ég
kynni eitthvað til að hafa yfir
fyrir prestinn og lét mig
læra kvæði Arnar Arnar-
sonar „Sköpun manns-
ins“.
Presturinn kom ekki
eftir allt saman, en ætli
það hefði ekki orðið
skrýtið upplitið á honum
þegar hann hefði farið
að kanna þekkingu bam-
anna og sex ára stúlka
hefði þulið kvæði um
sköpun mannsins. Það er
fyrsta kvæðið sem ég
lærði:
Alfaðir í Eden fann
apa, sem um greinar rann,
ætlaði að gera úr honum mann,
sem elskaði Guð og náungann.
Sat hann við með sveittar brár
sextán hundruð þúsund ár.
Apinn reyndist þijóskur, þrár,
þykkjukaldur og hyggjuflár.
Að hálfu leyti api enn,
eðlin geymir tvenn og þrenn,
lítil von hann lagist senn.
Lengi er Guð að skapa menn.
ljóða hvern á annan. Umsjónar-
maður leitaði hófanna hjá Friðrik
Steingrímssyni í Mývatnssveit og
bað hann ríða á vaðið. Friðrik
brást vel við. Hann sagði að Jó-
hannesi Sigfússyni á Gunnars-
stöðum væri illa við að vera kall-
aður Langnesingur:
Ekki beysin ævitíð
er hjá Jóhannesi,
norpar hann í nepjuhríð
norður á Langanesi.
Óskar Sigurfinnsson í Meðal-
heimi yrkir um landsfrægt mál:
Lögreglan okkar er löngum í fréttum
liðið í Nesbúð að fagnaði sat;
þeir höfðu þar veislu með hefðbundnum
réttum
og hjálparsveit skáta í eftirmat.
Friðrik Steingrímsson bætir við:
í aðgerðir setja þeir aukinn kraft
svo almúginn verði nú hlýðinn,
byijuð er löggan að brúka kjaft
í baráttu sinni við lýðinrn
í sjónvarpsfréttum var bitfar á
skáta sýnt. Um það yrkir Friðrik:
Fram nú sækir fólskulið,
fæstir komast lægra,
búmark þeirra blasir við
biti aftan hægra.
í síðasta þætti var borinn á torg
fyrripartur um sama mál:
Lagaverðir skátum skutu
skelk f bringu á dögunum
Hákoni Aðalsteinssyni hafði
borist fyrriparturinn til eyrna þeg-
ar hagyrðingamótið var haldið á
Akureyri og ákvað að „stela" vís-
unni. Hann botnaði:
Hálsa teygðu, hendur brutu,
hentu síðan nögunum.
Ósk Þorkelsdóttir botnar:
Opnum kjafti að þeim lutu
og átu samkvæmt lögunum.
Þá Hjálmar Freysteinsson:
Dijúgan hluta drukknir brutu
af dýravemdarlöpnum.
Helgi Hafliðason sendir sínar
bestu kveðjur og botninn:
hrottalega beinin bmtu-
og bitu andstætt lögunum.
Að síðustu er borinn fram vísir
að hringhendu:
Ungar snótir ennþá mér
undir fótinn gefa
'S'/pi/ .73 gigjojnusmsq
• Póstfang þáttaríns er:
Vísnatorg/Morgunblaðinu,
Krínglunni 1, 103 Reykjavík
Netfang: pebl@mbl.is

Lærðu til ai veröa Napiapat
— nútímalegt starf
Naprapati er algengasta sérmeðferðin, sem beitt er þegar reynt er að lækna
óþægindi í hrygg, liðamótum og vöðvum með höndum.
Læknisfræðilega efnið:
Líffærafræði, líftækni, lífefnafræði, lífeðlis-
fræði, taugasjúkdómafræði, matvælafræði,
bæklunarsérfræði, meinafræði.
Sjúkraþjálfun:
Rafsegulfræði, liðamótafræði, nudd, teygjur.
Lækning með höndum (manuell medicin):
Sjúkdómsgreining, tæknileg lífeðlisfræði, hag-
kvæm líffærafræði, losunar- og hreyfíngatækni.
íþróttalæknisfræði:
Íþróttalífeðlisfræði, íþróttasálarfræði, „tejpning".
í kennaraliðinu eru dósentar, læknar, háskóla-
kennarar og doktorar í naprapati.
Menntunin samsvarar 160 p.
Noprapathögskolan
Menntun, sem leiðirtil sjálf-
stæðs og mikilverðs starfs.
Observatoriegatan 19-21, 113 29 Stockholm
Tel. 08-16 01 20
T ímadj
a^n
Efstalandi
26
Sími
553
9260
- Gott úr er goðfermingargjöf-
(Sportlegt o§ sterkt
ORIENT h i
erraur.
V Einnig fúanlegt meö keðju.
v Áletrun í tilefni fermingar innifalir
V Verð kr. 9.980.
Ef þú gerir kröfur um gæði,
veldu þó ORIENT