Morgunblaðið - 08.10.1996, Blaðsíða 11

MORGUNBLAÐIÐ
ÞRIÐJUDAGUR 8. OKTÓBER 1996 11
FRÉTTIR
Vélarvana
fiskibáti
bjargað
AÐSTOÐARSKIPIÐ Elding bjarg-
aði 250 tonna fiskibáti, Guðmundi
Kristni SU, úr hafsnauð í Garðsjó
á föstudagsmorguninn. Bátinn rak
vélarvana í átt að Garðskagafjör-
um sunnan við Sandgerði og átti
hann aðeins eftir um tvær sjómílur
að landi þegar Eldingin kom að
og tók hann í tog.
Orsök bilunarinnar var sú að
lega í aðalvél bátsins hafði fest og
að sögn Þorgeirs Jóhannssonar
kafara, sem gerir út Eldinguna,
var báturinn algerlega hjálpar-
vana. „Það var ekkert annað hægt
að gera en að ná honum frá landi
með öðru skipi. Veðrið var leiðin-
legt og dálítil kvika. Svo fór vindur
að snúa sér fljótlega eftir að við
tókum bátinn í tog og varð meira
vestanstæður þannig að það blés
að landi,“ sagði Þorgeir í samtali
við Morgunblaðið. Báturinn var
dreginn til Hafnarfjarðar þar sem
gert verður við vélina.
Þorgeir og félagar hans þrír á
Eldingunni leggja fljótlega af stað
á miðin fyrir austan land þar sem
þeir verða síldarflotanum til að-
stoðar. „Þessi bátur er að endur-
taka gömlu góðu söguna,“ sagði
Þorgeir og vísaði þar með til upp-
haflegs hlutverks skipsins en eldri
bróðir hans, Hafsteinn Jóhannsson
kafari, lét smíða Eldinguna sem
björgunarskip fyrir tæpum þrjátíu
árum.
Morgunblaðið/Ásdís
Melaskólinn
50 ára
MIKIÐ var um dýrðir í Mela-
skólanum á laugardaginn
þegar haldið var upp á 50 ára
afmæli skólans. Nemendur og
velunnarar skólans fóru í
skrúðgöngu um hverfið og
að því loknu var opið hús í
skólanum og komu fjölmargir
gestir í heimsókn.
Manni dæmdar 3 milljónir úr hendi tryggingafélags
Heimilistrygging í gildi
þrátt fyrir leigu á húsi
HÉRAÐSDÓMUR Reykjavíkur hef-
ur dæmt tryggingafélagið Skandia
til að greiða manni 3 milljónir króna
vegna tjóns á innbúi hans. í málinu
var ekki tekin til greina hækkun
mannsins á verðmæti innbústrygg-
ingar skömmu áður en innbúinu var
stolið, en ekki heldur fallist á það
með tryggingafélaginu að trygg-
ingin hafi fallið niður þar sem mað-
urinn bjó ekki lengur í húsi sínu
sjálfur, heldur leigði það út.
Maðurinn keypti fjögurra millj-
óna króna vátryggingu gegn tjóni
á innbúi af völdum bruna, vatns
eða innbrots í ágúst 1993. Nokkr-
um mánuðum síðar flutti hann af
landi brott, leigði hús sitt en
geymdi innbúið á háaloftinu. Hann
sagðist hafa komið heim í lok jan-
úar 1995 og daginn eftir haft sam-
band við tryggingafélagið til að
kaupa líf- og sjúkratryggingu.
Honum hafi verið tjáð að það gæti
hann ekki gert, vegna búsetu er-
lendis og hafi hann því ákveðið að
nota fé, sem hann átti inni hjá
félaginu vegna niðurfellingar
tryggingar á bifreið, til að hækka
heimilistrygginguna í 5,5 milljónir.
Þann 12. febrúar hafi komið í ljós,
að brotist hefði verið inn í húsið
og allt innbú hans tekið.
Rangar og misvísandi
upplýsingar
Tryggingafélagið sagði að mað-
urinn hefði gefið rangar og misvís-
andi upplýsingar. Hann hafi leigt
hús sitt, leigutakar haft greiðan
aðgang að innbúinu og hætta á tjóni
þar með aukist. Leigutakinn hafi
fengið hluti lánaða og eitthvað af
þeim hlutum, sem maðurinn krefð-
ist bóta fyrir, væru þar, auk þess
sem ættingjar mannsins hafi fjar-
lægt eitthvað af innbúinu. Þá hafi
maðurinn flutt hluta innbús til út-
landa, nokkrir munir hafí fundist
en hann ekki hirt um að taka þá
og loks hafi hann óskað hækkunar
á tryggingu eftir að lögreglumenn
hafí komið að húsinu opnu og rúðu
í aðaldyrum brotinni. Þessu mót-
mælti maðurinn harðlega.
Dómarinn benti á, að í trygginga-
skilmálum væri tekið fram að
tryggingin gilti á heimili vátrygg-
ingartaka, sem nefnt væri í skírtein-
inu. Maðurinn hefði átt lögheimili
í húsi sínu, þrátt fyrir dvöl erlend-
is. í skilmálum væri tryggingafé-
lagið ekki undanþegið ábyrgð þótt
heimili væri leigt. Meiri Iíkur væru
til að brotist hefði verið inn í húsið
og innbúi hans stolið en að leigjend-
ur eða aðrir menn, sem aðgang
höfðu að húsinu, hefðu stolið innbú-
inu.
Bætur eftir álitum
Dómarinn sagði að meta yrði það
sem stórkostlegt gáleysi af hálfu
mannsins, að kynna sér ekki ástand
húss og innbús áður en hann hækk-
aði trygginguna. Utilokað sé að
henda reiður á verðmæti þess hluta
innbúrins sem komst til skila eða
hvarf ekki og ýmislegt væri á huldu
um innbúið að öðru leyi. „Við svo
búið þykir verða að ákvarða bætur
eftir álitum og þykir hæfilegt að
dæma stefnda til að greiða stefn-
anda kr. 3.000.000,“ segir í dómi
Arngríms ísbergs, héraðsdómara.
Þá var tryggingafélaginu gert
að greiða 300 þúsund krónur í
málskostnað.
Rændi verslun
vopnaður hnífi
KARLMAÐUR um tvítugt rændi á
annað hundrað þúsund krónum úr
matvöruversluninni Straumnesi við
Vesturberg á sunnudagskvöld.
Hann var vopnaður hnífi og ógnaði
afgreiðslustúlku með honum.
Afgreiðslustúlkan veitti skömmu
eftir klukkan 21 á sunnudagskvöld
athygli ungum manni sem var að
skoða skjólflíkur, sem verslunin sel-
ur, skammt frá afgreiðslukassanum.
Hann óskaði upplýsinga um fötin
og þegar hún hafði veitt honum þær
gekk hún aftur að kassanum. Mað-
urinn fylgdi henni eftir og rétti
henni miða sem á stóð „afhendið
mér peningana".
Ekkert grín á ferð
Hún neitaði þessari kröfu og
hélt að um einhvers konar sjúklegt
spaug væri að ræða, en þá dró
hann upp hníf og otaði að henni
með þeim orðum að hann væri ekki
að gera að gamni sínu. Stúlkan
gekk þá til samstarfskonu sinnar,
sem var við vinnu sína skammt frá,
og fylgdi maðurinn henni og ógnaði
báðum með vopninu.
Hann neyddi þær til að fara að
afgreiðsluborðum verslunarinnar,
taka peninga úr kössunum og setja
þá í plastpoka. Maðurinn tók við
pokanum og hvarf á brott út í
myrkrið við svo búið.
Fleiri viðskiptavinir voru staddir
í versluninni en urðu ekki varir við
ránið. Talið er að þjófurinn hafi
haft um 160 þúsund krónur í pen-
ingum upp úr krafsinu. Samkvæmt
upplýsingum frá lögreglu eru uppi
grunsemdir um hver þarna var að
verki, en þjófurinn gerði enga til-
raun til að hylja andlit sitt og gátu
afgreiðslustúlkurnar gefið greinar-
góða lýsingu á manninum.
Þjófurinn var sagður mjög
grannur, lágvaxinn, með ljósan
skegghýjung á höku, klæddur
dökkri mittisúlpu, svartri hettu-
peysu, ljósbláum buxum, íþrótta-
skóm og með dökkbláa derhúfu á
höfði.
Grunaður um
fleiri rán
Sá hinn sami er einnig jafnvel
grunaður um aðild að tveimur eða
þremur öðrum hliðstæðum ránum
undanfarin misseri. Rannsóknar-
lögregla ríksins fer með rannsókn
málsins og hefur verið gefin út
handtökuskipun á hendur þeim
manni sem liggur undir grun.
Miðill ehf.
gjaldþrota
MIÐILL ehf., útgáfufélag Helg-
arpóstsins, var tekið til gjald-
þrotaskipta sl. föstudag.
Bústjóri þrotabúsins er Sig-
urmar K. Albertsson, hrl. Sig-
urmar sagði að eigandi Miðils
ehf., Ámi Möller, hefði sjálfur
farið fram á skipti búsins.
„Þar sem mjög skammt er
liðið frá úrskurði um gjaldþrota-
skipti hef ég ekki haft tækifæri
til að líta nánar á stöðu máls-
ins. Það er þó ljóst að prent-
smiðjan Oddi yfirtók reksturinn,
á grundvelli þess að fyrirtækið
hefði átt veð í öllu traustu og
lausu. Um þá yfirtöku, sem og
um stöðu þrotabúsins að öðru
leyti, er ekkert annað að segja
að sinni, enda þarf kröfulýsing-
arfrestur að líða áður en lengra
er haldið."
Kjarvals
verkið seld-
ist ekki
LESIÐ á gullbók, verðmætasta
Kjarvalsmálverk sem boðið hef-
ur verið upp um langt árabil,
seldist ekki á uppboði Gallerís
Borgar á sunnudag. Reyndar
barst tilboð í verkið, sem hljóð-
aði upp á tvær milljónir króna,
en þvi var hafnað. Málverkið
er metið á um þijár milljónir kr.
„Auðvitað eru það vonbrigði
að menn skyldu láta þetta verk
framhjá sér fara,“ segir Pétur
Þór Gunnarsson hjá Gallerí
Borg. Hann er þó vongóður um
að verkið seljist á næstunni.
Síðasta málverk Jóns Stef-
ánssonar var hins vegar slegið
á 1.700.000 krónur.
Pétur segir að verulegur
áhugi hafi verið á uppboðinu,
troðfullt hús og mikil stemmn-
ing. Einungis hafi vantað fleiri
aðila með þrútin veski. „I sum-
um tilfellum fór verðið til að
mynda yfir matsverð, sem sjald-
an gerist. Það bendir því margt
til þess að málverkasala sé á
uppleið á ný.“
Dæmdur
fyrir að
hrinda gesti
HÉRAÐSDÓMUR Reykjavíkur
hefur dæmt dyravörð á veit-
ingastað í Reykjavík til greiðslu
50 þúsund króna sektar. Mann-
inum var gefið að sök að hafa
hrint gesti niður stiga.
Atburðurinn varð á Glaumb-
ar við Tryggvagötu í apríl sl.
og var kærandinn kona á þrí-
tugsaldri. Konan sagðist hafa
verið á efri hæð veitingastaðar-
ins að bíða eftir kápu, sem syst-
ir hennar var að sækja, þegar
dyravörðurinn sagði henni að
fara út þar sem búið væri að
loka. Konan og vinkonur henn-
ar báru að dyravörðurinn hefði
ýtt við konunni svo hún féll
niður á næsta stigapall. Hún
fékk mar á olnboga, bijóst-
kassa, mjöðm og hné, hreyfing-
ar á öxl urðu skertar og sárar
og konan kvartaði undan eymsl-
um víðar.
Dyravörðurinn sagði konuna
hafa brugðist mjög illa við þeg-
ar henni hefði verið vísað út,
hún hefði snúið sér snöggt við
og klórað sig í framan, en við
það misst jafnvægið og fallið
niður stigann.
Héraðsdómur taldi sekt
mannsins sannaða með fram-
burði vitna. Var maðurinn því
dæmdur til að greiða 50 þúsund
króna sekt, auk 35 þúsund
króna saksóknarlauna og sömu
upphæð til skipaðs verjanda
síns.