Morgunblaðið - 01.11.1996, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FÖSTUDAGUR 1. NÓVEMBER 1996 41
GUÐRÍÐUR
EIRÍKSDÓTTIR
+ Guðríður Eiríks-
dóttir fæddist í
Efri-Gróf í Villinga-
holtshreppi 30. des-
ember 1909. Hún
lést 25. október síð-
astliðinn. Foreldrar
Guðríðar voru hjón-
in ' Eiríkur Guð-
mundsson og Ing-
veldur Jónsdóttir.
Fósturforeldrar
hennar voru Björn
Guðmundson og
Ingibjörg Asmunds-
dóttir í Vesturkoti á
Skeiðum.
Guðríður giftist 1936 Jóhanni
Baldvinssyni, bifreiðastjóra, f.
20.12.1911, d. 9.3.1993. Foreldr-
ar hans voru hjónin Baldvin Jón-
asson og Þóra Kjartansdóttir.
Systkini Guðríðar voru Jónína,
ljósmóðir, látin; Bjamþóra,
húsfrú, látin; Guðrún, ljósmóðir;
Það er viðfangsefni sérhverrar
fjötskyldu að takast á við breyting-
ar, svo sem þegar fulltrúar eldri
kynslóða fara. Þá er gott að staldra
við og meta gildi fjölskyldunnar og
íhuga hvert hlutverk og hvaða þýð-
ingu hver og einn fjölskyldumeðlimur
hefur.
Nú þegar amma Guðríður er látin
er efst í okkar huga þakklæti. í
fyrsta lagi fyrir það að hún fékk að
lifa ævikvöld sitt með reisn og í öðru
lagi fyrir það að hafa átt samfylgd
hennar sem skilur eftir góðar minn-
ingar. Hún hafði þann eiginleika að
gefa hlýju og hvatningu til sinna
afkomenda og var stöðugt að fylgj-
ast með velferð þeirra.
Fyrir u.þ.b. þremur og hálfu ári
féll eiginmaður hennar, Jóhann afi,
frá og var það mikill missir fyrir
hana, sem hún tókst þó á við með
einstöku æðruleysi. Þeirra hjóna-
band einkenndist af mikilli hlýju og
gagnkvæmri virðingu og af því sam-
spili mátti mikið læra. Meðan hans
naut við voru þau oft á ferðalögum
til afkomenda sinna og miðluðu þar
góðum gjöfum, hvatningu og mikl-
um áhuga á þeim viðfangsefnum
sem afkomendumir voru að takast
á við hveiju sinni.
Eftir að afi lést flutti hún í íbúð
í eigu sonarsonar síns í nálægð son-
ar og tengdadóttur sem hafa fylgst
vel með líðan hennar, skapað henni
öryggi og aðstoðað hana við að
halda sjálfstæði sínu og reisn. Hefur
sú aðstoð verið ómetanleg.
Amma var hógvær og yfirveguð
kona og minnumst við hennar þann-
ig. Eftir að hún varð ekkja höfðum
við það fyrir sið hér á Sólvallagöt-
unni að taka hana af og til í svokall-
að „húsmæðraorlof", en þá dvaldi
hún hjá okkur í nokkra daga og var
margt skrafað, m.a. frásagnir og
fróðleikur frá liðnum ámm. Þá voru
þessir dagar einnig notaðir í ferða-
lög í sumarbústað hennar og heim-
sóknir til ættingja og vina. Tengjast
þeim stundum margar góðar minn-
ingar, ekki síst vegna þess hversu
hún naut þeirra og hafði gaman af.
Dætur okkar hafa fengið að njóta
ástríkis hennar og nærveru. Einkum
er það Hrönn eldri dóttir okkar sem
saknar nú langömmu sárt.
Við hugsum hlýtt til Guðríðar
ömmu og munum hlúa að minningu
hennar um ókomna tíð.
Birna, Magnús og dætur.
Það bærðust með okkur blendnar
tilfinningar þegar við fengum þær
fréttir að amma í Kefló væri dáin.
Hún var búin að vera mjög veik sl.
vikur og því nokkur léttir fyrir okkur
öll að nú þarf hún ekki að finna til
lengur. Amma hafði þá trú að annað
biði okkar að þessu lífi loknu. Það
er því gott að vita að nú er hún
búin að hitta hann afa aftur. Við
eigum góðar minningar um ömmu
og hún var tengd öllum stórum
stundum í okkar lífí. Jólin voru til
dæmis ekki gengin í garð fyrr en
Ásmundur, bóndi;
Guðmundur, gull-
smiður, látinn; og
Ingvar, sem lést á
fyrsta ári. Uppeldis-
systkini Guðríðar
voru Einar Ásgeirs-
son, en hann lést
fyrr á þessu ári, og
Ingibjörg Björndís,
sem einnig er látin.
Börn Guðríðar og
Jóhanns eru: 1)
Björn, f. 24.3. 1936,
kvæntur Hrönn Sig-
mundsdóttur, þau
eiga 3 böm, Sigmar,
Birnu og Jóhann. 2) Sigríður, f.
5.8. 1937, gift Roy Ólafssyni og
eiga þau 3 börn, Jóhönnu Guð-
ríði, Ólaf Björn og Sigríði.
Langömmubörnin em 9.
Utför Guðríðar verður gerð
frá Keflavíkurkirkju I dag og
hefst athöfnin klukkan 14.
afí og amma voru komin til okkar á
aðfangadagskvöld og á jóladag hélt
svo hátíðin áfram heima hjá. þeim.
Allar sumarbústaðaferðimar og
ferðalögin er gott að muna. Það var
alltaf gott að koma til ömmu bæði
á Hafnargötuna og svo eftir að afi
dó á Hringbrautina. Ömmu fannst
alltaf gaman þegar von var á litlum
bömum í fjölskylduna. Hún pijónaði
litlar flíkur og teppi meðan hún gat.
Elstu langömmubömin nutu svo
sannarlega góðs af því. Nú er von á
litlu langömmubami sem ekki mun
kynnast ömmu, en við munum svo
sannarlega segja því frá afa og
ömmu í Kefló og deila með því öllum
góðu minningunum svo við eigum.
Elsku amma, bestu þakkir fyrir
allt, frá okkur öllum, þín verður
sárt saknað.
Þó jörðin sé frosin og fokið í gömul skjól,
þá fylgir þeim gæfa, sem treysta á ástina
og vorið.
Með einum kossi má kveikja nýja sól.
Eitt kærleiksorð getur sálin til himins borið.
Hin innsta þrá getur eld til guðanna sótt.
Ein auðmjúk bæn getur leyst hinn hlekkjaða
fanga.
Svo fögnum þá og fljúgum þangað í nótt,
sem frelsið rikir, og sígrænir skógar anga.
(Davið Stefánsson)
Ólafur og Sigríður.
Það kom okkur vissulega ekki á
óvart þegar dóttir Gauju hringdi í
okkur og tjáði okkur að móðir sín
hefði andast um morguninp. Við
höfðum heimsótt hana nokkrum
sinnum á sjúkrahúsið, og sáum vel
að hveiju stefndi.
Gauja, Guðríður Eiríksdóttir, var
orðin háöldruð kona, og hvíldin sjálf-
sagt orðin henni kærkomin. Hún
missti manninn sinn, Jóhann Bald-
vinsson, fyrir nokkrum árum, og
varð það henni þungt áfall, svo sam-
rýnd og einhuga sem þau voru og
samhuga um allt er að fjölskyldu
þeirra laut.
Gauja og Jói voru fyrstu nábúarn-
ir, sem við kynntumst, fyrir 40 árum
þegar við hófum búskap í Keflavík.
Þau bjuggu í næsta húsi, sem þau
höfðu byggt þá fyrir allnokkru. Þau
hjónin tóku okkur nýju nágrönnun-
um strax af slíkri fádæma góðvild
og elskusemi að betur hefðu þau
ekki getað gert þó við hefðum verið
börnin þeirra. Þau vináttubönd, sem
þarna voru bundin, hafa haldist æ
síðan, svo og við böm þeirra tvö,
þannig að aldrei hefur borið skugga
á og nutum við og síðar böm okkar
ríkulega af hjálpsemi þeirra og for-
eldralegri umhyggju þeirra við okk-
ur.
Gauja var um margt einstök
kona, hún var svo vönduð til orðs
og æðis, að aldrei heyrðist hún hall-
mæla nokkrum manni eða taka und-
ir slíkt, heldur lagði hún ætíð gott
eitt til allra mála. Þeir sem minni
máttar vom, áttu ætíð hauk í horni
þar sem Gauja var. En greiðasemi
sína við þá smáu bar hún ekki á
torg. Hennar góðverk voru unnin í
þeim anda að láta vinstri höndina
ekki vita hvað sú hægri gerði.
Gauja var ættuð úr uppsveitum
Árnessýslu, fæddist og ólst upp á
Skeiðunum. Þeirri fögru og blóm-
legu sveit unni hún ætíð og þráði
hana, og oft leitaði hugur og um-
ræða á þær slóðir, og helst gæti ég
trúað, að þrátt fyrir yfír 50 ára
búsetu hér í Keflavík, hafi hún aldr-
ei fest hér raunverulega rætur, ég
hygg hún hafi ávallt saknað grös-
ugrar víðáttunnar í sveitinni sinni.
Nú þegar þau hjón, Gauja og Jói,
eru baeði horfin yfir móðuna miklu,
þá viljum við þakka þeim af alhug
órofa tryggð við okkur, umhyggju-
semi og elskulegheit I hvívetna.
Við fjölskylda okkar vottum börn-
um þeirra og öðrum ástvinum inni-
lega samúð okkar og biðjum þeim
allrar blessunar.
Við kveðjum Gauju með miklum
söknuði, en erum þess fullviss að
vistaskiptin verði henni góð.
Halldís og Tómas.
Meðan veðrið er stætt
berðu höfuðið hátt
og hræðstu ei skugga á leið.
Bak við dimmasta él
glitrar lævirkjans Ijóð
upp við ljóshvolfin björt og heið.
Þó að steypist í gep
þér stormur og regn
og þó byrðin sé þung sem þú berð
þá stattu fast og vittu fyrir víst
þú ert aldrei einn á ferð.
(Höf. ók.)
Margir trúa því að lífi okkar sé
hægt að líkja við bók, þar sem að-
eins upphaf, endir og meginkaflar
séu skráðir og því ráðum við litlu
um. Allir stórir atburðir eru fyrir-
fram ákveðnir en öðru ráðum við
sjálf og fer það þá eftir því hvernig
við lifum lífinu. Þessi bók er stund-
um kölluð Lífsbókin og er sannar-
lega vert að hugsa um hana þegar
við erum að velta fyrir okkur ýmsu
sem við göngum í gegn um. Eru
tilviljanir e.t.v. eitthvað sem búið
er ákveða fyrir okkur, eitthvað sem
átti að gerast?
Víst er að hún Guðríður amma
mín lifði lífinu eins og hún best
gat. Samkvæm sjálfri sér og vildi
öllum gera gott, ekki síst þeim sem
voru minni máttar.
Hvort það var fyrirfram ákveðið
að ég yrði eins mikið ömmubarn og
raun varð á er ekki gott að segja.
Amma og afí voru svo stór þáttur
í mínu lífi og víst er að á nærri 35
árum er margt sem gerist og svo
margar gátur sem þarf að leysa.
Bernskuárin, þegar lífið er leikur,
umbar hún dúkkulísur, vinkonur og
teikningar um allt hús af stakri
þolinmæði. Unglingsárin, þegar allt
er svo spennandi, benti hún mér á
að auðveldara væri að eyða aurun-
um en að afla þeirra. Trúlega hefur
henni ekki litist vel á hvernig hluta
af launum sumarvinnunar var eytt.
Fullorðinsárin, allar stóru stundirn-
ar, þá var svo sjálfsagt og gaman
að hafa ömmu með.
Amma var mjög trúuð og kenndi
mér margar bænir. Hún trúði því
líka að annað og betra líf tæki við
þegar vist okkar hér á jörðinni væri
lokið. Hún sagði mér frá þessu og
svo mörgu öðru sem þessu tengist
og kenndi mér að hræðast ekki hið
óþekkta. Með árunum meðtók ég
þessar hugmyndir og efasemdunum
fækkaði. Hún hvatti mig til að lesa
um þessi mál og sjálf átti hún marg-
ar bækur sem gaman var að skoða.
Þegar afi dó fyrir rúmum 3 árum,
var gott að trúa því að hann væri
kominn í betri heim og þar liði hon-
um vel.
Nú hefur Lífsbók ömmu Guðríðar
verið lokað. Hvort lokakaflinn var
ákveðinn fyrirfram veit ég ekki, en
víst er að hennar bíður betra líf þar
sem sjúkdómar eru ekki til og þar
er hún með afa og öllum þeim sem
voru famir á undan henni. Gaman
væri að fá að lesa þá bók, en það
er vist ekki á færi okkar sem enn
erum hér á jörð til að þroskast og
læra.
Elsku amma, hjartans þakkir fyr-
ir allt, frá okkur Bjama, Ásgeiri og
Jónasi Roy. Skilaðu kveðju til afa.
Jóhanna Guðríður.
t
GUNNAR ÓSKARSSON,
Víðivöllum,
verður jarðsunginn frá Miklabæjarkirkju í Skagafirði laugardaginn
2. nóvember kl. 14.00.
Ættingjar og aðstandendur,
Vfðivöllum.
t
Ástkær móðir okkar, systir, mágkona
og frænka,
GERÐURÁRNÝ
GEORGSDÓTTIR
(Dæja),
írabakka 14,
lést á heimili sínu aðfaranótt 30. októ-
ber sl.
Halla B. Sigurðardóttir,
Georg J. Sigurösson,
Ari G. Georgsson, Benedikta H. Gisladóttir,
Gyða B. Georgsdóttir,
Guðrún Georgsdóttir.
t
Elskuleg systir okkar,
MÓÐIR ELÍSABET
AFHL. ÞRENNINGU
fyrrum priorinna
í Hafnarfirði,
lést í Karmelklaustrinu í Tromso 29.
október 1996.
Sálumess til minningar um hana verður
sungin í Karmelklaustrinu í Hafnarfirði
laugardaginn 2. nóvember 1996 kl.
11 '00' Karmelnunnurnar í Hafnarfirði.
t
Móðir okkar og tengdamóðir,
SIGRÚN KRISTÍN JÓNSDÓTTIR
frá Söndum
í Miðfirði,
sem lést í Sjúkrahúsi Reykjavíkur Foss-
vogi þriðjudaginn 29. október sl., verður
jarösungin frá Blönduóskirkju mánu-
daginn 4. nóvember kl. 14.00.
Rútuferð verður frá BS( kl. 8.00 á mánu-
dagsmorgun.
Sólrún Kristín Þorvarðardóttir, Börkur Benediktsson,
Valgerður Þorvarðardóttir, Sigfús Jónsson,
Halldóra Þorvarðardóttir, Þórður Jónsson,
Stefán Egill Þorvarðarson,
Kristján Einar Þorvarðarson, Guðrún Lára Magnúsdóttir.
t
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
AUÐUR KRISTÍN
JÓHANNSDÓTTIR,
Stangarholti 36,
Reykjavík,
andaðist í Landspítalanum að morgni
30. október.
Óskar Waagfjörð Jónsson,
börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang-
amma og langalangamma,
GUÐRÚN ÁGÚSTA ÁGÚSTSDÓTTIR
(Lóa frá Kiðjabergi),
Heiðarvegi 55,
Vestmannaeyjum,
verður jarðsungin frá Landakirkju laug-
ardaginn 2. nóvember kl. 14.00.
Guðrún Andersen, Jóhanna Andersen,
Ágústa Þyri Andersen, Þór Guðmundsson,
Willum Pétur Andersen, Sigríður Ingólfsdóttir,
Halla Júlía Andersen, Baldvin Kristjánsson,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.
Lokað
Vegna jarðarfarar PÉTURS PÉTURSSONAR, fyrr-
verandi forstjóra, verður skrifstofa Ríkiskaupa,
Borgartúni 7, lokuð eftir hádegi í dag, föstudaginn
1. nóvember, frá kl. 13.00.
Ríkiskaup.