Morgunblaðið - 01.12.1996, Blaðsíða 8

8 E SUNNUDAGUR 1. DESEMBER 1996
MORGUNBLAÐIÐ

FERSKIR ávextir og grænmeti eiga upp á pall-
borðið hjá blómaskreytingakonunni Erlu Dögg
Ingjaldsdóttur, sem tók að sér að búa til nokkrar
jólaskreytingar úr blöndu af hefðbundnu efni og
því sem sjaldnar sést f skreytingum.
Þær eiga það allar sammerkt að vera einfaldar
að gerð og sumar eru að stórum hluta til ætar.
Þótt markmiðið sé ekki að hægt sé að háma í
sig skreytingarnar á þrettándanum, er góð til-
breyting að leita fanga f ísskápnum, ávaxtakörf-
unni og jafnvel garðinum heima.
Morgunblaðið/Golli
Aðventukransinn
getur sýnt á sér
fleiri en eina hlið.
Erla Dögg gerði
þennan krans, sem
er bastkrans vafinn
með heyi og
skreyttur með
rauðum jólaeplum.
Fjögur kerti full-
komna myndina, nú
eða þá jólasería, og
þá getur kransinn
ekki síður átt heima
á vegg eða úti í
glugga.
ÞRIGGJA arma
kertastjaki skreytt-
ur með mosa, myrtu
og hnetum, sem
fest er á stjakann
með blómavfr.
HJARTA gert úr þykkum koparvfr, skreytt með korni,
buxus-laufum og greni, að ógleymdri jólakúlu. Sómir
sér vel í glugga, á vegg eða þar sem smekkvísir
telja að jólahjarta eigi heima.
ÞEGAR vatnakarfarnir sprikla í
baðkarinu kætast litlu börnin í
Póllandi því þá vita þau að jólin
er í nánd.
Mikil örtröð er í fiskbúðunum
i Póllandi síðustu dagana fyrir
hátíðarnar, enda geta fáir Pól-
verjar hugsað sér jól án þess að
snæða vatnakarfa í faðmi fjöl-
skyldunnar. Þeir vilja hafa hann
eins ferskan og mögulegt er og
kaupa hann þess vegna lifandi.
Þegar kaupmaðurinn hefur
veitt karfana með háfum úr ker-
inu og stungið þeim í plastpoka
tekur viðskiptavinurinn til fót-
anna og hleypur í einum spretti
heim því ekki má fiskurinn drep-
ast á leiðinni. Vatnakarfinn er
síðan settur í vatn í baðkarinu.
Fiskurinn spriklar í karinu í
einn til tvo daga, börnunum til
mikillar ánægju. Sum þeirra
laumast til að strá sykri í vatnið
til að halda lífi í karfanum og
þrábiðja foreldrana að þyrma
aumingja fiskinum.
Þrátt fyrir kvabbið er karfinn
rotaður á aðfangadag og mat-
reiddur; ýmist steiktur á pönnu
eða soðinn og súpa búin til úr
soðinu. Ýmislegt meðlæti fylgir
þessu hnossgæti, svo sem kál og
sveppir.
Þegar matreiðslan hefst hafa
börnin yfirleitt jafnað sig og bíða
í ofvæni eftir því að fyrsta stjarn-
an birtist á himni því þá eru jól-
in komin. Þegar fjölskyldan hef-
ur gætt sér á glænýjum og góm-
sætum vatnakarfa eru gjafirnar
teknar upp og litlu börnin hafa
gleymt aumingja fiskinum í
baðkarinu.
I
i
IIreinJýrið er stórstcils. I^axinn, reykiur
fyrir fá scnt vilja og grafinn,
kraftmikiÖ kjöt. ávalli gómsœtur.
NOATÚN117. RQFABÆ 39. HRINGBBAUT 121. KLEIFARSEL118. LAUGAVEG1116. HAMRABORG KÓP. FURUGRUND KÓP. MOSFELLSBÆ. AIISTURVEBI.
S vartfuglapatc, Ijti ’sin, svíkur cngan
Rjúpan, kin sígilda nýÍun9 hrír sœlkcra. mcÖ sfnum hciðakcim.
jólastcik með mildu ^ ^
■NOATTIN
FURUGRUND KÓP. MOSFELLSBÆ. AUSTURVERI. MIW
f
I
t
c
!
I
I
f
l
|
I