Morgunblaðið - 01.12.1996, Qupperneq 45

MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 1. DESEMBER 1996 E 45
Teikning/IngaJóhannsdóttir
af gleði, því þetta var einmitt það
sem hann langaði í. Hinsvegar
man hann aldrei hvað hann fékk
um síðustu jól frá henni, sé hann
spurður.
Ég held að íslendingar geri allt
of mikið veður út af jólagjöfum.
Kannski vegna þess að þeir gefa
sjaldan gjafir og þegar þeir loks
gera það á allt að kaffæra. Drekkja
manni bara. Útlendir menn og sið-
aðir gefa miklu oftar smágjafir all-
an ársins hring og fara því sjaldan
á taugum út af jólagjöfum.
Þetta er mál sem þarf að at-
huga. Það má nefnilega ekki eyði-
leggja þessa stemmningu sem
skapast þegar maður ráfar með
rautt nef milli búða í bænum, um-
vafinn jólaljósum og jólavarningi,
fullur tilhlökkunar eftir að komast
inn á kaffihús til að fá sér heitt
súkkulaði.
Svo barmar hún vinkona mín sér
líka yfir jólafatnaðinum á börnin.
Það er auðvitað vegna þess að
íslendingar eru enn hræddir við
jólaköttinn. Þeir hugsa og tala um
jólaföt í stað þess að hugsa og
tala um spariföt eins og útlendir
og siðaðir menn. En börn þurfa
að sjálfsögðu spariföt allt árið eins
og hinirfullorðnu. Fyrirjól á bara
að bæta einhverju litlu við þann
fatnað ef þess er þörf, en vera
ekki að dressa liðið upp fyrir tugi
þúsunda og eitt jólaball. Það er
hvort eð er vaxið upp úr þessu
öllu í mars eða apríl.
Jólamatnum hefur hún líka verið
að væla yfir, segist ekki fara frá
eldavélinni yfir jólin og svo sé
matarreikningurinn svo hár. Það
er nú ekkert nýtt, hann er það allt
árið. En hafa menn velt þvífyrir
sér að frá aðfangadegi til nýárs-
dags borðar hinn venjulegi íslend-
ingur um það bil fimm stórsteikur?
Á átta dögum semsagt. Ótaldar
eru tertur og desertar, meðlæti
og konfekt. Manni verður bara
bumult.
Nú veit ég um marga sem vildu
gjarnan slaufa eins og einni eða
tveimur steikum, en þeir kunna
bara ekki við það, því ef það spyrst
út gætu menn haldið að þeir tímdu
ekki að éta. Við verðum að átta
okkur á því að íslenska sálin hugg-
ar sig við mat og hefur gert það
frá því hún sat hokin með askinn
sinn í torfbænum góða.
Annað sem veldur því að fimm
stórsteikur eru borðaðar á átta
dögum er það, að islendingar vilja
vera ofboðslega góðir á jólunum
og gefa öllum að borða, svo að
aftur sé vísað í askinn og torfbæ-
inn. Þess vegna bjóða þeir öllum
í matyfir jólin, allri ættinni helst,
eða ættin býður þeim, og svo
reyna menn að deila hver öðrum
niður á jóladagana og áramótin.
Og allir verða auðvitað að fá stór-
steikur, deserta, tertur og konfekt.
E
| g hef haldið jól bæði með
Þjóðverjum og Norð-
mönnum, og satt best að
segja man ég ekki eftir
þessum ættarlátum hjá þeim. Þeir
hljóta að hafa skipt þessu niður
milliára. Þaðerað segja.efTore
hafði jólaboð fyrir stórfjölskylduna
þetta árið, hafði Torsten boðið
næsta ár, Turid þar næsta ár, og
svo framvegis. Þetta er hvort eð
er alltaf sami kjarninn.
Svo voru þeir heldur ekki með
þennan hamagang út af matnum.
Þeirvoru bara meðeina myndar-
lega steik á jóladag. Þjóðverjarnir
voru nú svo léttlyndir sumir hverj-
ir, að þeirfóru bara á eitthvert
veitingahús fyrir utan bæinn og
borðuðu þar jólasteikina sína. Létu
bara fagmenn elda ofan í sig. Ég
fór einu sinni með Herr og Frau
Knoblauch, borðaði kanínu og upp-
lifði einstakajólastemmningu. En
þau fara reyndar ekki á hausinn
eins og við íslendingar þótt þau
fari með fjölskylduna út að borða.
Aðra jóladaga var reyndar líka
prýðilegur matur hjá þessu fólki,
þó ekki væri hann íburðarmikill.
Ég man til dæmis að Norðmenn
sumirtóku ekki annað í mál en að
fá þorsk á aðfangadagskvöld.
Rifjasteikin var svo borðuð á jóla-
dag.
Vinkona mín eryfirbuguð af
streitu. Því að til að geta gert öllum
til hæfis, keypt dýrar jólagjafir,
keypt dýr jólaföt, keypt dýran jóla-
mat, þurfti hún og maðurinn henn-
ar að vinna aukavinnu í nóvember
og það álag bætist ofan á auka-
vinnuna núna í desember. Ég býð
ekki í manneskjuna á aðfanga-
dagskvöld. Og ballið er ekki búið
þá, því eftir áramót taka hryllings-
mánuðirnir við, allt gaman búið,
bara andvökur og ógreiddir reikn-
ingareftir.
En þessi ágæta kona, sem þjá-
ist af kaupsýki eins og þorri íslend-
inga, því þeir eru alltaf að hugga
sig með því að éta eitthvað eða
kaupa eitthvað, hefur nú tekið við
áðurnefndum jólaskyldum mínum
við samfélagið, og vísa ég öllum
hlutaðeigendumtil hennar. Ég
verð hins vegar ekki mikið á ferð-
inni, því ég ætla að reyna að sjá
þetta Ijós sem prestarnir eru alltaf
að tala um á jólunum.
Wið ernuLi
Jólatilboð
Konfektskál cí fceti
nú kr. 1.990 áður kr. 2.550
lYIessingkertastjcikar
nú kr. 1.490 áður kr. 2.880
Hvíta stellið 30 cm fat
nú kr. 2.920 áður kr. 3.805
Carmen skál
nú kr. 3.990 áður kr. 5.550
WJYIF hnífapör 24 stk.
nú kr. 5.895 áður kr. 8.480
Trébakk
nú kr. 3.820 áður kr. 5.450
r Suðurlandsbraut ^
■l MC
c (D ■ r Donalds
03 15 l“Hj< ártur Nielsen
LL
v_
Við Faxafen - Suðurlandsbraut 52
Blað allra landsmanna!
- kjarni málsins!
I
I
i
<
I
I
ökuii
kökugerðarmaður tekur.. J
...fyrst af öllu stefnuna í Húsasmiðjuna. Þar fást öll
áhöld sem að gagni koma við piparkökubakstur og
annan jólabakstur. Mót fyrir piparkökuhús,
smákökumót, smákökuskeiðar, skeiðamál, kökukefli
í ýmsum stærðum, kökugrindur, kökusprautur...
og svo má lengi telja. ________________________
HÚSASMIÐJAN
Skútuvogi 16 • Sími 568 7710
Helluhrauni 16 S(mi 565 0100