Morgunblaðið - 08.08.1997, Blaðsíða 34

34 FÖSTUDAGUR 8. ÁGÚST 1997
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR

%
+ Guðfinna Guð-
mundsdóttir
fæddist í Fjalli á
Skeiðum 25. júlí
árið 1915. Hún lést
á hjúkrunarheimil-
inu Ljósheimum 1.
ágúst síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru hjónin Guð-
mundur Lýðsson
frá Hlíð í Gnúp-
verjahreppi, bóndi
í Fjalli frá 1902, f.
17. apríl 1867, d. 8.
mars 1965, og kona
hans Ingibjörg
Jónsdóttir frá Holti í Stokks-
eyrarhrepp f. 14. júlí 1883 d.
18. maí 1965. Systkini Guðfinnu
voru Ingibjörg, f. 20. nóvember
1904, d. 22. maí 1989, bókari,
búsett í Reykjavík, Aldís, f. 20.
maí 1906, d. 11. júní 1972, hús-
freyja í Fjalli, Lýður, f. 11. febr-
úar 1980, d. 11. september
1981, bóndi í Fjalli, Sigríður
Guðrún, f. 1. apríl 1911, hús-
freyja í Fjalli, og Jón, f. 3. nóv-
ember 1919, d. 1. júní 1997,
bóndi í Fjalli.
Eftir barnaskólanám fór
Guðfinna til náms í Héraðsskól-
ann á Laugarvatni og stundaði
síðar nám í fata- og kjólasaum.
Guðfinna giftist 13.
júní 1940 Valdimar
Bjarnasyni, f. 23.
mars 1911, d. 20.
september 1964.
Foreldrar hans
voru hjónin Ing-
veldur Jónsdóttir,
f. 13. maí 1881, d.
19. janúar 1956, og
Bjarni Þorsteins-
son, f. 7. júní 1876,
d. 28. mars 1961,
bændur á Hlemmi-
skeiði.
Guðfinna og
Valdimar eignuðust
þrjú börn: 1) Guðmundur, f. 24.
mars 1942, bifreiðarstjóri, bú-
settur í Reykjavík, kvæntist
Báru Kjartansdóttur. Þau slitu
samvistum. Þeirra dætur eru
Aslaug Björt og Guðfinna Auð-
ur. Sambýliskona Guðmundar
er Stella Gunnars. 2) Ingibjörg,
f. 16. febrúar 1945, kennari,
búsett í Kópavogi, giftist Þor-
steini M. Gunnarssyni, látinn.
Þeirra börn eru Valdimar, Ingi-
björg og Gunnar Bragi. Sam-
býlismaður Ingibjargar er Ár-
mann Árni Stefánsson.
3) Bjarni Ófeigur f. 18. október
1949, bóndi í Fjalli, kvæntur
Bryndísi Jóhannesdóttur.
Þeirra börn eru Hrönn, Valdi-
mar og Svala. Langömmuböm-
in em átta talsins.
Guðfinna og Valdimar hófu
búskap í austurbænum í Fjalli
vorið 1940 en síðustu sex árin
dvaldi Guðfinna á Ljósheimum.
Útför Guðfinnu fer fram frá
Ólafsvallakirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
Tvær minningagreinar um
Guðfinnu birtust í Morgunblað-
inu í gær vegna mistaka og eru
hlutaðeigendur beðnir afsökun-
ar á því.
Okkur systkinin langar að
kveðja hana Finnu ömmu með fá-
einum orðum.
Við ólumst upp á sama heimili
og amma og það var okkur
ómetanlegt, því þegar eitthvað
bjátaði á var alltaf hægt að treysta
á huggun ömmu, jafnvel þótt við
hefðum gert eitthvert skammar-
strik. Amma var alltaf hlý og góð
og okkur þótti notalegt að fara inn
í „ömmó“, sem var herbergið henn-
ar ömmu, því hún lumaði oft á
nammi eða öðru góðgæti.
Hún amma átti mjög stóran
þátt í því að göfga málfar okkar
krakkanna því hún var stöðugt að
leiðrétta okkur ef við beittum mál-
inu ekki rétt. „Það á að segja ég
hlakka til en ekki mér hlakkar til“
o.s.frv.
Amma brá sér í bæjarferð svona
einu sinni til tvisvar á ári, til að
heimsækja hin börnin sín og barna-
böm í Reykjavík. Hún var vart
farin að heiman þegar við vorum
farin að spyija foreldra okkar hve-
nær hún amma kæmi heim aftur.
í minningunni virðist þessi tími
sem amma var í burtu sem heil
eilífð, þó að hún hefði kannski
ekki verið í burtu nema í viku eða
svo. Og alltaf var gaman þegar
amma kom aftur því þá var nokk-
uð víst að okkar biði eitthvert góð-
gæti og jafnvel dót.
Amma var mikil handverkskona
og lagði sitt af mörkum til að flytja
menningararfinn á milli kynslóða,
því hún kenndi okkur mörg gömul
handbrögð eins og t.d. að flétta
bönd og bregða gjarðir. Það var
ekki eins og að hún væri að
þröngva þessari kunnáttu sinnni
upp á okkur, því okkur þótti mjög
spennandi að fylgjast með því sem
amma var að gera og langaði að
læra það svo að við gætum gert
eins og hún.
Ömmu féll sjaldan verk úr hendi
og hafði hún alltaf eitthvað fyrir
stafni, hvort heldur sem var að
pijóna ullarsokka, vinna hluti úr
leðri, búa til laxanet eða bara eitt-
hvað allt annað.
Við horfum á eftir ömmu okkar
með eftirsjá, en það er okkur þó
huggun að nú er hún komin til
mannsins síns, afa okkar hans
Valdimars. Vertu bless elsku
amma og megi Guð geyma þig.
Hrönn, Valli
og Svala.
GUÐFINNA
GUÐMUNDSDÓTTIR
ÓLÖF
ELIMUNDARDÓTTIR
+ Ólöf Elimundardóttir fædd-
ist á Stakkabergi í Klofn-
ingshreppi í Dalasýslu 11. júlí
1905. Hún lést í Reykjavík 7.
júlí síðastliðinn og fór útför
hennar fram frá Staðarfells-
kirlgu á Fellsströnd 12. júlí.
Síðbúin kveðja, elsku Lóa. Okkur
langar til að setja nokkur minn-
ingarbrot á blað og þakka fyrir all-
ar góðu stundirnar.
Margs er að minnast. Við ólumst
upp á næsta bæ við Stakkaberg og
mikill samgangur var á milli bæj-
anna. Þið systurnar á Stakkabergi
voruð hluti af tilveru okkar. Já,
ekki er hægt að minnast þín án
þess að minnast á Siggu systur þína,
hún bjó með þér, var fötluð og hafð-
ir þú gert það að þínu hlutverki að
annast hana.
Við vorum oft sendar í sendiferð-
ir til ykkar eða jafnvel til að dvelja
þar í nokkra daga. Ekki minnumst
við þess að vera á móti því að tölta
yfir ána. Við vissum sem var að við
kæmum ekki tómhentar til baka.
Ef við þáðum ekki góðgjörðir var
laumað að okkur sælgætismola eða
peningaseðli, og áfram var haldið,
börnin okkar og barnabörn hafa
notið góðvildarinnar. Sem dæmi um
gæskuna má nefna að einum af
drengjunum í ætt okkar varð að
orði eftir að hafa litið heim að bæn-
um þínum „hún Lóa er örugglega
besta kona í heirni". Ekki er lengra
síðan en í fyrrasumar að ein af
okkur lá á sama sjúkrahúsi og heim-
sótti þig. Þá dróst þú upp konfekt-
kassa og gafst viðkomandi.
Oft var gist, og þá keyrði úr hófi
fram, vel skyldi hugsað um nætur-
gestinn. Hlýtt yrði rúmið að vera,
hitapoki til fóta, þykk sæng og teppi
og helst ekki að fara fram úr á
morgnana fyrr en færður væri heit-
ur drykkur í rúmið. Og jólaheim-
sóknirnar til þín. Þá var nú betra
að hafa nóg magapláss. Steikin,
kaffihlaðborðið, ijúkandi súkkulaðið
og appelsínur og epli í þeyttum
tjóma. Að lokum var tekið í spil.
Þvílíkir dýrðardagar.
Þú vannst ekki hratt, Lóa mín,
og við sögðum oft í gamni að við
yrðum að hafa nógan tíma þegar við
færum í heimsókn til þín. En ekki
kom til greina að láta heimsóknirnar
falla niður. Margt var þá spjallað,
grínast og hlegið og sjálfsagt að
hvolfa bollanum og fá þig til að spá.
Minningarnar streyma fram,
eflaust efni í heila bók. Við látum
hér staðar numið. En ef það er til
líf eftir þetta ertu hjá Siggu og
kúnum þínum sem þér þótti svo
vænt um. Við efum ekki að þær
hafa verið glaðar að sjá þig.
Við segjum aftur kærar þakkir
fyrir allt með kveðju frá okkur og
fjölskyldum.
Áuður, Unnur og Alda
frá Ormsstöðum.
+
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
MAGNÚS INGVARSSON
frá Minna-Hofi,
Heiðvangi 13,
Hellu,
verður jarðsunginn frá Oddakirkju laugar-
daginn 9. ágúst kl. 14.00.
Börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför ástkærrar eigin-
konu minnar, móður, tengdamóður, dóttur,
systur og ömmu okkar,
SIGRÍÐAR JÓNSDÓTTUR,
New Jersey,
(áður Rauðagerði 62),
Sérstakar þakkir til laekna og starfsfólks hjá
heimahlynningu Krabbameinsfélagsins.
Mark Andrew Peterson,
Stefán Úlfarsson, Bjarklind Guðlaugsdóttir,
Guðný Hrönn Úlfarsdóttir, Heimir Helgason,
Inga Lóa Peterson,
Jón Sigurðsson, Guðný Gróa Óiafsdóttir,
Hilmar Jónsson, Jóhanna Gunnlaugsdóttir,
Reynir Jónsson, Kristín Sigurðardóttir
og barnabörn.
+
Ástkær eiginmaður minn,
NIELS KRISTINN GUNNARSSON,
Nesvegi 1,
Hauganesi,
andaðist á Fjóröungssjúkrahúsinu á Akureyri
miðvikudaginn 6. ágúst.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Rósa Stefánsdóttir.
+
Þökkum af alúð öllum þeim, sem sýndu okkur
hlýhug og vináttu við andlát og útför áskærrar
eiginkonu, móður okkar, dóttur og tengda-
dóttur,
ÚLLU HARÐARDÓTTUR
og vottuðu minningu hennar virðingu.
Guð blessi ykkur öll.
Jóhannes Eiðsson, Brynja & Birta Jóhannesdætur,
Úlla Sigurðardóttir, Hörður Þórhallsson,
Ágústa Lúðvíksdóttir, Eiður Jóhannesson.
Lokað
Lokað verður í dag, föstudaginn 8. ágúst, vegna jarðarfarar
ESTERAR SVAN JÓNSDÓTTUR.
BOÐI ehf. stimplagerð,
Hverfisgötu 49.
Afmælis-
og minn-
ingar-
greinar
MIKILL fjöldi minningar-
greina birtist daglega í Morg-
unblaðinu. Til leiðbeiningar
fyrir greinahöfunda skal eftir-
farandi tekið fram um lengd
greina, frágang og skilatíma:
Lengd greina
Um hvern einstakling birt-
ist ein uppistöðugrein af hæfi-
legri lengd á útfarardegi, en
aðrar minningargreinar um
sama einstakling takmarkast
við eina örk, A-4, miðað við
meðallínubil og hæfilega línu-
lengd, - eða 2200 slög (um
25 dálksentimetrar í blaðinu).
Tilvitnanir í sálma eða ljóð
takmarkast við eitt til þijú
erindi.
Formáli
Æskilegt er að minningar-
greinum fylgi á sérblaði upp-
lýsingar um hvar og hvenær
sá, sem fjallað er um, er fædd-
ur, hvar og hvenær dáinn, um
foreldra hans, systkini, maka,
og börn, skólagöngu og störf
og loks hvaðan útför hans fer
fram. Ætlast er til að þessar
upplýsingar komi aðeins fram
í formálanum, sem er feitletr-
aður, en ekki í greinunum
sjálfum.
Undirskrift
Greinarhöfundar eru beðnir
að hafa skírnarnöfn sín en
ekki stuttnefni undir greinun-
um.
Frágangur og móttaka
Mikil áherzla er lögð á að
handrit séu vel frá gengin,
vélrituð eða tölvusett. Sé
handrit tölvusett er æskilegt
að disklingur fylgi útprentun-
inni. Það eykur öryggi í text-
amenferð og kemur í veg fyr-
ir tvíverknað. Þá er enn-
fremur unnt að senda greinar
í símbréfi - 569 1115 - og
í tölvupósti (minning-
@mbl.is). Vinsamlegast send-
ið greinina inni í bréfinu, ekki
sem viðhengi.
Skilafrestur
Eigi minningargrein að
birtast á útfarardegi (eða í
sunnudagsblaði ef útför er á
mánudegi), er skilafrestur
sem hér segir: í sunnudags-
og þriðjudagsblað þarf grein
að berast fyrir hádegi á föstu-
dag. í miðvikudags-, fímmtu-
dags-, föstudags- og laugar-
dagsblað þarf greinin að ber-
ast fyrir hádegi tveimur virk-
um dögum fyrir birtingardag.
Berist grein eftir að skila-
frestur er útrunninn eða eftir
að útför hefur farið fram, er
ekki unnt að lofa ákveðnum
birtingardegi.
IÐNAÐARHURÐIR
FELIIHURÐIR LYFTIHURÐIR
GÖNGUHURÐIR ELOVARNARHURÐIR
Kva\l-ejo;<ga £Hf
HÓFDABAKKA 9. 112 REYKJAVIK
SIMI .'.'87 8780 FAX 587 875 I