Morgunblaðið - 16.09.1997, Síða 40
40 ÞRIÐJUDAGUR 16. SEPTEMBER 1997
MORGUNBLAÐIÐ
MIIMIMINGAR
Elskuleg móöir mín, systir okkar, amma og
langamma,
MARGRÉT EINARSDÓTTIR,
hjúkrunarkona frá Bakka,
Akranesi,
Furugerði 1,
sem andaðist mánudaginn 8. september sl.,
verður jarðsungin frá Akraneskirkju fimmtu-
daginn 18. september kl. 14.00.,
Halldóra Jónasdóttir,
Sigríður Einarsdóttir, Halldór Einarsson,
Margrét Hákonardóttir, fris Margrét Valdimarsdóttir,
Guðbjörg Hákonardóttir, Vala Sveinsdóttir,
og langömmubörn.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vin-
semd við andlát og útför mannsins míns,
föður, tengdaföður og afa,
BALDURS GUÐMUNDSSONAR
Dunhaga 15.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Elli- og hjúkr-
unarheimilins Grundar.
Helga Daníelsdóttir,
Skúli Baldursson, Stefanía Guðmundsdóttir,
Bryndfs Bender,
Ingibjörg Helga Skúladóttir,
Helga Guðmundsdóttir Bender,
Auður Olga Skúladóttir.
”V
+
Hugheilar þakkir sendum við öllum þeim, sem
sýndu okkur hlýhug og samúð við andlát og
útför ástkærs föður míns, sonar okkar, bróður
og mágs,
AÐALSTEINS VERNHARÐSSONAR,
Þinghólsbraut 34.
Hlýr hugur ykkar er okkur ómetanlegur styrkur.
Guð blessi ykkur öil.
Arnór Ýmir Aðalsteinsson,
Vernharður Aðaisteinsson, Anna Rannveig Jónatansdóttir,
Jónatan Vernharðsson, Sylvía Reynisdóttir,
Anna Sigríður Verharðsdóttir, Auðunn Páll Sigurðsson.
+
við
afa
Þökkum auðsýndan hlýhug og samúð
andlát ástkærs föður okkar, tengdaföður,
og langafa,
GUÐMUNDAR JÓHANNESAR
ÓLAFSSONAR.
Utförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins
látna.
Börkur Guðmundsson,
Ólafur Guðmundsson,
Elín Guðmundsdóttir,
tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.
+
Hjartans þakkir til allra sem auðsýndu okkur
samúð og vinarhug vegna andláts eiginmanns
míns, föður, fósturföður, tengdaföður og afa,
SIGURBERGS E. GUÐMUNDSSONAR,
Aðalgötu 5,
Keflavfk.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Sjúkrahúss
Suðurnesja fyrir frábæra umönnun og hlýhug.
Sveinbjörg Kristinsdóttir,
Esther Sigurbergsdóttir Foidl,
Kristín Sigurbergsdóttir Taylor,
Júlfa Vincenti, Joe Vincenti,
Grétar Grétarsson, Guðný Björnsdóttir,
Halldóra Grétarsdóttir, Elfs Kristjánsson,
Gísli Grétarsson, Sigríður J. Jóhannesdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+ Ólafur Steinar
Valdimarsson
fæddist í Reykja-
vík 11. ágúst 1931.
Hann lést á heim-
ili sínu 4. septem-
ber síðastliðinn og
fór útför hans
fram frá Dóm-
kirkjunni 12. sept-
ember.
í dag verður til
moldar borinn Ólafur
Steinar Valdimars-
son, fyrrverandi
ráðuneytisstjóri í
samgönguráðuneytinu.
í apríl 1993 greindist Ólafur
Steinar með þann sjúkdóm sem nú
hefur borið hann ofurliði. Ég minn-
ist þess þegar Ólafur Steinar kom
í ráðuneytið fagran vordag eftir að
hafa farið í skoðun til læknis. Sagði
hann samstarfsfólki sínu frá veik-
indum sínum og að hann þyrfti að
gangast undir uppskurð. Greindi
hann frá þessu áfalli af því æðru-
leysi sem honum var í blóð borið,
því hann var ekki þeirrar gerðar
að bera tilfinningar sínar á torg.
Sá er þetta ritar átti því láni að
fagna að starfa með Ólafi Steinari
í samgönguráðuneytinu í tæpan
aldarfjórðung og sem staðgengill
hans í embætti í áratug. Þetta langa
og nána samstarf mótaði og þrosk-
aði mig sem starfsmann og mann-
eskju.
I starfi sínu, fyrst sem deildar-
stjóri í iðnaðar- og samgönguráðu-
neytinu og síðar sem skrifstofu-
stjóri og ráðuneytisstjóri í _ sam-
gönguráðuneytinu, vann Ólafur
Steinar með 12 samgönguráðherr-
um. Hann hóf störf á árinu 1967 í
samgönguráðherratíð Ingólfs Jóns-
sonar og síðasti ráðherrann sem
hann þjónaði var Halidór Blöndal.
Auk þess sem hann vann fyrstu
árin að fjárlagagerð og að eftirliti
með fjármálum stofnana ráðuneyt-
isins starfaði hann alla tíð mikið
að siglinga-, hafna- og ferðamálum.
Einkum voru mál er varðaði skipu-
lag ferðamála honum hugleikin.
Reyndar er það svo að í fámennu
ráðuneyti, starfsmenn fylltu tæpast
tuginn meginhluta af starfstíma
Ólafs Steinars, var ekki um hreina
verkaskiptingu í ráðuneytinu að
ræða. Starfsmenn höfðu umsjón
með skilgreindum málaflokkum en
nauðsynlegt var að hafa þekkingu
og geta annast alla
málaflokka ráðuneytis-
ins og grípa inn í ef
ástæða þótti til. Við
þessar aðstæður nýttust
hæfileikar Ólafs Stein-
ars vel. Hann átti auð-
velt með að skipuleggja
störf sín og að mæla
fyrir til annarra starfs-
manna hvemig best væri
að leysa úr verkefnum.
Hann var mjög úrræða-
góður og afar góður
málamaður. Honum var
mjög tamt að skrifa á
góðri íslensku og hann
lagði áherslu á að allt sem færi frá
ráðuneytinu væri á lýtalausu máli.
Ólafur Steinar starfaði um árabil
í norrænum nefndum um ferða- og
samgöngumál. Þar ávann hann sér
virðingu og traust starfsbræðra
sinna í norrænu samgönguráðu-
neytunum og ég veit að þeir sakna
vinar og samstarfsfélaga.
Mjög margt mætti skrifa um
störf Ölafs Steinars að ferða- og
samgöngumálum íslensku þjóðar-
innar. Með tilliti til þess að minning-
argrein sem þessari er skorinn
þröngur stakkur eru ekki tök á að
gera það hér, en ég er þess fullviss
að þegar sagnfræðingar skrifa sögu
samgöngumála landsins verður
þætti Ólafs Steinars Valdimarsson-
ar í þeirri sögu gerð góð skil.
Ólafur Steinar var mikill gæfu-
maður í fjölskyldulífi sínu. Hann
kvæntist Pjólu sinni þegar þau voru
bæði ung að árum og samheldnari
hjón eru vandfundin. Þau gerðu
allt saman.
Um leið og ég kveð minn góða
yfirmann og starfsfélaga vil ég
þakka honum fyrir samstarfið á
liðnum árum. Ólafur Steinar var í
samskiptum okkar ætíð gefandi en
ég þiggjandi.
Fjóla mín. Harmur þinn og sökn-
uður er mikill. Ég veit hversu góður
eiginmaður og félagi Ólafur Steinar
var. Við Kristín vottum þér og börn-
um þínum einlæga samúð okkar.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem.)
Halldór S. Kristjánsson.
Fom talsháttur segir, fjórðungi
bregður til fósturs, og er vitnað til
hans við hin aðskiljanlegustu tæki-
færi. Hver og einn getur sagt sér
sjálfur, að uppvaxtarárin hafi nokk-
ur áhrif á þroska og mótun sér-
hvers manns, fylgi honum allt lífið
meðvitað, ómeðvitað. Þetta kom
einna fyrst upp í hugann er ég frétti
andlát æskuvinar míns Ólafs Stein-
ars Valdimarssonar, einnig orðtæk-
ið, að menn viti ekki hvaða vini
þeir eigi fyrr en örlögin gerast þeim
andsnúin. Þetta verða ófáir að
reyna, einnig ungur drengur er
hann missti mikilvægasta útvörð
skilningarvitanna í upphafi seinni
heimsstyijaldarinnar. Það varð til
afdrifaríkra hvarfa í lífi hans og
framtíðin hefði getað þróast á hvorn
veginn sem var og þá frekar til ein-
angrunar. Að svo varð ekki, en
hann samlagaðist heimi hinna heyr-
andi er öðru fremur umhverfinu að
þakka, hans nánustu og þeim fóst-
bróður æskunnar, sem í dag er
kvaddur hinstu kveðju. Engir skólar
né kennarar geta komið í stað þessa
þáttar uppvaxtarins, né hins
ákveðna innsæis á lífið og tilveruna
sem smám saman seytlar inn í sál-
arkirnuna og eflir undirvitundina.
Þess sem ekki er sýnilegt og ekki
verður kennt, en er sjálfur kraftbirt-
ingur lífsins.
Þessu vildi ég öðru fremur koma
að, er ég minnist þessa æskuvinar
míns er var mér svo hollur haukur
á bergi, stóð svo dyggilega við hlið
mér á erfiðum og mikilvægum
mótunarárum og ég á svo mikla
skuld að gjalda. Lýsir öðru fremur
upprunalegum mannkostum hans
og fordómaleysi.
Við vorum nágrannar, en lóð föð-
ur míns náði frá Rauðarárstíg 3,
seinna 19, og svo til að húsdyrum
þrílyfta hússins í Þverholti 7, þar
sem Steinar átti heima á efstu hæð
og enn stendur. Á svæði þar sem
nú er útibú Búnaðarbankans við
Hlemm og bílastæði hans, stóðu
fyrrum sex hús með misstórum lóð-
um og var sú er faðir minn átti
sýnu stærst. Á þeim árum var
hverfið í útjaðri Reykjavíkur, svo
stutt var í opin svæði til margra
átta og þetta var leikvöllur æskuár-
anna, en leiðir okkar Steinars lágu
saman einhvern tímann fyrir styij-
öldina. Afar lífrænt svið með ein-
staka jarðávaxtagarði, fiðurfé, glás
af hestum, jafnvel mjólkurkúm og
svínum og svo var ógnvænlegur
hundahreinsari í nágrenninu og frá
kofum hans bárust ámátleg spangól
reglulega. Og ekki ýkja langt í
Vatnsgeyminn gamla er yfir trónaði
í óbyggð, Sunnuhvol og Klambra.
Faðir Steinars, Valdimar A. Jóns-
son, var fram að stíðsárunum efna-
lítill verkamaður sem lengstum
vann á Garnastöðinni við Rauðarár-
stíg, sem var ævintýralegur staður
fyrir unga, þaðan sem ilmur af
hangiketi barst og kindahausar í
stórum stíl voru sviðnir á haustin.
Minnist einnig heimilisins á Þver-
holtinu þar sem ég var lengstum
eins og einn af fjölskyldunni, hinnar
vitðalsfrómu og hjartahlýju móður
hans Kristinar Ólafsdóttúr og yngri
bróðurins Axels. Hann hafði mjög
ungur fengið heilahimnubólgu og
aldrei náð sér til fulls, en var með
hrekklausustu, einlægustu kátustu
og ljúfustu mönnum. Þar fyrir utan
einstaklega hlýr og kátur er fundum
okkar bar saman á förnum vegi,
hafði að auki alveg sérstakan hátt
að veifa opineygður og geislandi til
mín úr fjarlægð. Hann fór á undan
eldri bróður sínum eftir að hafa
orðið fyrir ýmsum áföllum, daprast
mjög sjón og var hættur að bera
kennsl á fólk.
Steinar var einn af mörgum vin-
um mínum fyrir veikindin og sá sem
reyndist tryggastur eftir þau og og
var mér nánastur allt fram á full-
orðinsár. Við vorum meira að segja
saman í fyrirhleðsluvinnu við Mark-
arfljót, sem Vegagerðin sá um, og
var það eftirminnilegt sumar. Einn
snjófagran vetur vorum við enn-
fremur samtíða í Ósló, þar sem við
báðir vorum við nám, hann í hag-
fræði en ég í fagurlistum.
Ekki veit ég fullkomlega undan
hvaða riíjum það var runnið, en
þegar Steinar skyldi hefja nám í
Menntaskólanum gerði faðir hans
Birting afmælis- og
minningargreina
MORGUNBLAÐIÐ tekur afmælis- og minningargreinar til birtingar
endurgjaldslaust. Greinunum er veitt viðtaka á ritstjórn blaðsins í
Kringlunni 1, Reykjavík, og á skrifstofu blaðsins í Kaupvangsstræti
1, Akureyri. Þá er enn fremur unnt að senda greinarnar í símbréfi
(5691115) og í tölvupósti (minning@mbl.is) — vinsamlegast send-
ið greinina inni í bréfinu, ekki sem viðhengi.
Um hvern látinn einstakling birtist ein uppistöðugrein af hæfi-
legri lengd, en aðrar greinar um sama einstakling takmarkast við
eina örk, Á-4, miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd, - eða
2200 slög (um 25 dálksentimetra í blaðinu). Tilvitnanir í sálma eða
ljóð takmarkast við eitt til þijú eriridi. Greinarhöfundar eru beðnir
að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
'ií K 1 el íb 1 lil
í stórum og rúmgóðum sýningarsal okkar
eigum við ávallt fyrirliggjandi margar gerðir
legsteina og minnisvarða úr íslenskum og
erlendum steintegundum.
Verið velkomin til okkar eða hafið
samband og fáið myndalista.
SKEMMUVEGI 48, 200 KÓP., SIMI: 557-6677/FAX: 557-8410
OLAFUR STEINAR
VALDIMARSSON