Morgunblaðið - 16.09.1997, Side 41

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
ÞRIÐJUDAGUR 16. SEPTEMBER 1997 41
sér erindi til föður míns. Held ég
að það hafi verið í fyrsta skipti sem
hann bankaði upp á hjá embættis-
manninum, skrifstofustjóra vega-
mála, og var ég áhorfandi að því,
þar sem ég var að leik í lóðinni.
Erindið var að tilkynna föður mín-
um að sonur hans, Ólafur Steinar,
váeri reiðubúinn til að sitja við hlið
mér í menntaskóla og aðstoða mig
eftir föngum svo ég gæti orðið stúd-
ent eins og sum systkini mín voru
þegar, og hin öll yrðu væntanlega.
En fyrir atburðarás sem ekki skal
tíunduð hér, hafði ég fengið áhuga
á listnámi og þó ég hefði ekki gef-
ið mig mikið að teikningu hafði
faðir minn fest í sig að listamaður
skyldi þessi sonur hans verða.
Kannski minntist hann nú áranna
er hann var félagi þeirra Tómasar
Guðmundssonar, Sigurðar frá Holti
og Laxness, en þeir lásu á sama
tíma undir stúdentspróf. Féllu allir
nema Sigurður, Tómas tók það árið
eftir, Laxness kærði sig ekki um
það, en faðir minn sá sér það ekki
fært, sem efldi með honum metnað
fyrir hönd barna sinna sem hann
seinna eignaðist.
Tímar liðu og við Steinar eignuð-
umst nýja félaga og vini í ólíkum
skólum, en við héldum áfram að
vera mjög nánir langt fram á full-
orðinsár. En eins og fara vill fyrir
ýmis atvik, hjónabönd, ólík störf
og skyldur í þjóðfélaginu fjarlægð-
umst við hvor annan sem var án
efa miður fyrir báða.
Hugstæðar minningar leita á og
ef ætti að gera þeim nokkur skil
væri allt blaðið ekki nóg, ekki einu
sinni mörg Morgunblöð. Hér skyldi
einungis frá einni hlið brugðið upp
mynd af miklum mannkostamanni,
konu hans og niðjum vottuð hlut-
tekning við fráfall hans.
Bragi Asgeirsson.
Kæri frændi.
Það er skammt stórra högga
milli. Það er aðeins rúmt ár frá því
við kvöddum yngri bróður þinn að-
eins 61 árs að aldri og nú ert þú
kvaddur aðeins 66 ára.
Við fráfall þitt velta minningarn-
ar upp í hugann. Ég er fjórum árum
yngri en þú og auðvitað leit ég allt-
af upp til þín. Ég man hvernig stór-
fjölskyldan kom ætíð saman ájólun-
um þegar við vorum ungir drengir
og þú varst í því öfundsverða hlut-
verki að lesa á alla jólapakkana og
afhenda þá og hvernig þú lést mér
það hlutverk stoltur í hendur þegar
ég þótti nægjanlega læs til að valda
því. - Ég man þegar þú komst í
heimsókn austur í Hveragerði í
sumarbústað foreldra minna. Þú
komst nefnilega á hjóli og það þótti
mér ekkert smá afrek eins og veg-
irnir voru þá. - Ég man þegar þú
komst í heimsókn í fyrsta sinn eftir
námsdvöl í Noregi með konuefni
þitt, Fjólu Magnúsdóttur, sem and-
aði frá sér fjöri, ferskleika og feg-
urð. Já, ég man, ég man, ég man.
Við vorum systrasynir en örlög
þeirra systra voru einkennileg. Þær
eignuðust báðar þijá syni. Fyrstu
synir þeirra beggja dóu reifabörn.
Þeir næstu, ég og þú, eru báðir
með sömu menntun og þeir síðustu,
yngri bræður okkar, voru báðir ör-
yrkjar.
Með þeim þjóðfélagsbreytingum
sem átt hafa sér stað síðustu ára-
tugi hafa fjölskyldubönd riðlast. Við
sáumst æ sjaldnar, þótt við fylgd-
umst hvor með öðrum og vissum
nokkurn veginn hvað öðrum leið.
Það eru nú tveir, þrír mánuðir síðan
við töluðum síðast saman. Auðvitað
vissi ég að þú varst mikið veikur,
en þú varst ekki að kvarta og
kvaddir með orðunum: Heyrumst
fljótléga aftur.
Ég veit að konan þín, börn og
barnabörn reyndu að gera þér lífið
bærilegt í veikindum þínum.
Konan þín sagði mér að þú hefð-
ir sjálfur verið búinn að skipuleggja
útför þína í smáatriðum. Skipu-
leggjandi fram í andlátið, það var
þér líkt.
Ég votta þínum nánustu samúð
mína og kveð þig að sinni.
Hittumst heilir,
Bjarni Garðar Guðlaugsson.
SIGMUNDUR
KARLSSON
+ Sigmundur
Karlsson fædd-
ist í Grindavík 17.
maí 1918. Hann lést
eftir stutta legu á
Sjúkrahúsi Suður-
lands aðfaranótt 8.
september síðast-
liðinn. Foreldrar
hans voru Agúst
Karl Guðmunds-
son, f. 20. ágúst
1891, d. 22. október
1942, og Guðrún
Steinsdóttir, f. 30.
september 1888, d.
5. júní 1983. Sig-
mundur átti 9 systkini, þau
voru: Eyrún, f. 1912, látin,
Ingibergur, f. 1917, látinn,
Þorgeir, f. 1917, látinn, Guð-
mundur, f. 1919, Karl Gunnar,
f. 1921, látinn, Ingólfur, f.
1924, látinn, Sveinbjörg, f.
1927, Guðjón, f. 1929, og Bára,
f. 1930, látin.
Sigmundur kvæntist Ingfi-
björgu Frímannsdóttur 31. des-
ember 1944. Hún fæddist 5.
desember 1924, lést 7. nóvem-
ber 1994. Þau slitu samvistir.
Sigmundur og Ingibjörg eign-
uðust þrjú börn: 1) Ágúst Karl,
f. 5. febrúar 1945. Kvæntist
Ágústínu Ólafsdóttur, f. 1. des-
ember 1947. Þau
eiga þijú börn, Sig-
mund Rúnar, Ölöfu
Ástu og Ingibjörgu.
2) Frímann Krist-
inn, f. 7. júlí 1947.
Kvæntist Herdísi
Rögnu Þorgeirs-
dóttur, f. 12. nóv-
ember 1949. Þau
eiga tvær dætur,
Helenu og Öldu. 3)
Margrét Bára, f. 4.
júlí 1952. Giftist
Ingva Theodór
Agnarssyni, f. 13.
desember 1950, þau
eiga tvö börn, Ólaf Hólm og
Erlu Björk. Barnabarnabörnin
eru 8.
Sigmundur starfaði sem
mjólkurbílstjóri hjá Mjólkurbúi
Flóamanna á Selfossi, en lengst
af sem leigubílstjóri á Bæjar-
leiðum. Síðan sem verkamaður
í Grindavík og við virkjunar-
framkvæmdir. Hann bjó hjá
syni sínum Ágústi Karli og
tengdadóttur Ágústinu í Hrauk,
Þykkvabæ, í 25 ár eða þar til
hann fiutti á Dvalarheimilið
Lund, Hellu, 1994.
Útför Sigmundar fer fram í
Grindavíkurkirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 14.00.
Við sjáum, að dýrð á djúpið slær,
þó degi sé tekið að halla.
Það er eins og festingin færist nær
og faðmi jðrðina alla.
Svo djúp er þögnin við þína sæng,
að þar heyrast englar tala,
og einn þeirra blakar bleikum væng,
svo brjóstið þitt fái svala.
Nú strýkur hann barm þinn blítt og hljótt,
svo blaktir síðasti loginn.
En svo kemur dagur og sumarnótt
og svanur á bláan voginn.
(Davíð Stefánsson)
Guð blessi þig, elsku Simbi Karls.
Þín dóttir,
Bára.
Með fáum línum langar mig að
minnast móðurbróður míns, Sig-
mundar Karlssonar frá Karlsskála
í Grindavík. Systkinin frá Karls-
skála voru 10 talsins og nú við
andlát Simba, eins og hann var
ávallt nefndur, lifa aðeins þijú.
Við úr þessari ætt höfum líka á
þessu ári þurft að horfa á eftir
tveimur úr „ættinni" sem voru ung
að árum og er söknuðurinn á
kveðjustund ávallt sár.
Elsku frændi minn, ég sá þig svo
hressan og kátan 20. júlí í sumar
þegar ég heimsótti þig að Lundi á
Hellu. Þar var þitt heimili sl. tvö
ár. Bæði heimilisfólkið og starfs-
fólkið hafði orð á því að þú héldir
svo sannarlega uppi fjörinu á því
heimili. Þú varst svo sérlega léttur
og kátur. Þennan dag bauðst þú
okkur Ella inn til þín, við skoðuðum
myndirnar þínar sem voru allt í
kringum þig og varst þú að grínast
mikið þann dag. Þú minntist á
mörg orðatiltæki sem voru þér svo
kær í gamla daga og naut ég þess-
arar samverustundar okkar svo
sannarlega.
Með tryggð til máls og manna
á mátt hins góða og sanna
þú trúðir traust og fast.
Hér er nú starfsins endi.
í æðri stjómar hendi
er það, sem heitt í hug þú barst.
(Einar Benediktsson)
Þú veiktist og varst lagður inn á
Sjúkrahús Selfoss í lok ágúst. Sl.
sunnudag fórum við mæðgur,
mamma, ég og Inga, til þín á
sjúkrahúsið í heimsókn og var okk-
ur þá tjáð um líðan þína. Við áttum
yndislegan dag í nærveru þinni
þennan síðasta dag þinn í lifanda
lífí.
Það var svo vel tekið á móti okk-
ur af starfsfólkinu. Þú varst svo
vel snyrtur og allt fallegt í kringum
þig. Ökkur var boðið upp á kaffi
og meðlæti, líka logaði á kerti sem
veitti okkur ró. Hér með vil ég
þakka starfsfólki Sjúkrahússins á
Selfossi þær hlýlegu móttökur í
okkar garð og þá góðu umönnun
sem það veitti Simba hans síðustu
daga. Þið veittuð okkur sannarlega
hugarró á þessari kveðjustund.
Simbi bjó lengi á Hrauk í
Þykkvabæ hjá Kalla syni sínum og
Lillu ásamt þeirra börnum. Á því
heimili fékk _ Simbi mikla ást og
umhyggju. Á því myndarheimili
störfuðu allir jafnt saman enda
mikið að gera. Heiðarleikinn og
umhyggja gagnvart öllu og öllum
er þar ávallt í fyrirrúmi. Svo er líka
að segja um Kidda og Báru og
þeirra fjölskyldur. Söknuður ykkar
er nú mikill.
Innilegar samúðarkveðjur til
ykkar allra og annarra aðstandenda
frá mömmu og pabba, mér undirrit-
aðri, sonum mínum, systkinum mín-
um og fjölskyldum. Við biðjum góð-
an guð að vera með ykkur og
styrkja í sorg ykkar.
Elskulegi frændi minn, þegar ég
hélt í höndina þína og sat hjá þér
síðasta daginn sem þú lifðir og
horfði á lífið vera að yfírgefa þig
komu margar fallegar minningar
um þig upp í huga mér. Og þessar
ljóðlínur skáldsins lýsa vel hvernig
mér leið þá.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinimir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fyigi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Elsku Simbi.
Ég kvaddi þig með kossi og bað
guð að taka vel á móti þér. Við
vorum ávallt góðir vinir. Minning
um þig er ljós í lífí mínu. Hvíl í friði.
Þín systurdóttir,
Guðrún Pétursdóttir.
Morgunblaðið/Ámi Sæberg
SIGURGLAÐIR bikarmeistarar að loknum erfiðum úrslitaleik.
Frá vinstri eru Hermann Friðriksson, Guðmundur Halldórsson,
Sveinn Aðalgeirsson og Hlynur Angantýsson.
Óvænt úrslit Bikarkeppninnar í brids
Óþekktir
Húsvíkingar
unnu bikarinn
BRIDS
B r i d s h ö 11 i n
BIKARKEPPNIN
Úrslit Bikarkeppni Bridssambands
íslands voru lielgina 13.-14. septem-
ber í húsnæði Bridssambandsins,
Þönglabakka 1, Reykjavík.
ÞAÐ urðu óvænt úrslit í Bikar-
keppni Bridssambandsins um helg-
ina þegar fjórir ungir Húsvíkingar
unnu sveit Samvinnuferða-Land-
sýnar í 64 spila úrslitaleik mótsins.
Sveit Sveins Aðalgeirssonar frá
Húsavík tók forystuna strax í fyrstu
16 spila lotunni af fjórum í leiknum,
og hafði 42 stiga forskot þegar leik-
urinn var hálfnaður. Samvinnuferð-
ir náðu að minnka muninn í þriðju
lotunni og virtust vera að vinna
hann upp í byijun þeirrar fjórðu og
síðustu, en Húsvíkingunum tókst
að snúa leiknum við aftur, og unnu
að lokum 154-115.
Bikarmeistararnir heita Sveinn
Aðalgeirsson, Guðmundur H. Hall-
dórsson, Hermann Friðriksson og
Hlynur Angantýsson. Þeir hafa til
þessa ekki sett mark sitt á brids-
mót hérlendis og má geta þess að
þeir hafa samanlagt um 140
meistarastig. Það lætur því nærri
að með bikarmeistaratitlinum á
sunnudag hafi þeir tvöfaldað
meistarastigaeign sína.
í sveit Samvinnuferða spiluðu
Helgi Jóhannsson, Guðmundur Sv.
Hermannsson, Guðmundur Páll
Arnarson, Karl Sigurhjartarson og
Þorlákur Jónsson.
Spennandi undanúrslit
Undanúrslit bikarkeppninnar
voru spiluð á laugardag og þá
mættust sveitir Sveins og Dags-
Tímans annars vegar og sveitir
Antons Haraldssonar og Samvinnu-
ferða hins vegar. Sveinn og félagar
hans unnu öruggan sigur á sveit
Dags-Tímans, en hinn leikurinn var
jafn og spennandi eins og búist
hafði verið við. Samvinnuferðir tóku
strax forystuna og juku hana smátt
og smátt og var munurinn 24 stig
fyrir síðustu lotuna.
I henni tóku íslandsmeistaramir
í sveit Antons á sig rögg og þegar
Qórum spilum var ólokið í leiknum
höfðu þeir skorað 43 stig án þess
að Samvinnuferðamönnum tækist
að svara fyrir sig. En í þessum fjór-
um síðustu spilum náðu Samvinnu-
ferðir að skora 42 stig, meðal ann-
ars með hjálp velheppnaðra hindr-
unarsagna, og jöfnuðu því lotuna.
Hindrunin brást
Flestir bjuggust við auðveldum
sigri Samvinnuferða í úrslitaleikn-
um en Sveinn og félagar hans höfðu
enga minnimáttarkennd gagnvart
andstæðingunum. Húsvíkingarnir
voru farsælir í ákvörðunum sínum
en liðsmenn Samvinnuferða áttu
ekki góðan dag. Og hindrunarsagn-
irnar voru þeim ekki hliðhollar að
þessu sinni, eins og sást í þessu spili:
Vestur gefur, enginn á hættu.
Norður
♦ KD107
V K97
♦ ÁD642
♦ 2
Vestur Austur
♦ G84 ♦ 952
♦ 85 ♦ 6432
♦ 108 ♦ K973
♦ KDG1096 ♦ 84
Suður
♦ Á63
♦ ÁDG10
♦ G5
♦ Á753
Við annað borðið sátu Guðmund-
ur Páll og Þorlákur NS og Sveinn
og Guðmundur AV:
Vestur Norður Austur Suður
SA ÞJ GH GPA
pass 1 tfgull pass 1 hjarta
2 lauf dobl pass 3 lauf
pass 3 spaðar pass 4 hjörtu//
Dobl Þorláks á 2 lauf sýndi 3-lit
í hjarta og Guðmundur Páll valdi m
hjartageimið framyfír 3 grönd.
Guðmundur Páll fékk svo 12 slagi
en hjartaslemman virtist býsna ólík-
leg í sögnum. En við hitt borðið
fengu NS hjálp. Þar sátu Hermann
og Hlynur NS og Karl og Guðmund-
ur Sv. AV:
Vestur Norður Austur Suður
GSH HF KS HA
3 lauf dobl pass 4 grönd
pass 5 tíglar pass 6 hjörtu//
Þetta var sjálfsögð hindrun-
aropnun að mati Guðmundar en
eftir að Hermann úttektardoblaði,
og sýndi þar með hina litina og
góðan opnunarstyrk, spurði Hlynur
einfaldlega um ása og sagði svo4>
hjartaslemmuna.
Guðmundur spilaði út laufakóng
og Hlynur þurfti að velja spilaleið.
Ein leið er að taka laufás, trompa
lauf með níunni og spila tígli á
gosann, en kóngurinn er líklega í
austur eftir sagnir. Eins og spilið
liggur hefði þetta leitt til auðvelds
vinnings en Hlynur valdi að rúlla
tígulgosa yfir í öðrum slag.
Karl drap á kóng og hefði nú
best spilað trompi eða tígli til baka.
Þá nær sagnhafí ekki að trompa
nema eitt lauf í blindum og þarf
að gera upp við sig hvort hann á
að henda tígli eða spaða úr borði
þegar hann tekur trompin af austri.
Staðan var hins vegar ekki ljós, og
Karl valdi að lokum að spila laufi.
Þá var eftirleikurinn auðveldur fyr-
ir sagnhafa. Hlynur trompaði í
borði, fór heim á spaðaás, trompaði
lauf með kóng, tók trompin og átti
12 slagi.