Morgunblaðið - 11.12.1997, Side 65

r
MORGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 11. DESEMBER 1997 65
AÐSENDAR GREIIMAR
hann, viðtal, sýni úr nefkoki, nýtt
lyf = 3. 800. Hinum batnar ekki
heldur, lyf fyrir hann kr. 2.000.
Samtals kr. 16.600. Enn fá þeir
vírusa og sýkingar og eftir sjö vikna
veikindi þora foreldrarnir ekki ann-
að en að láta lækna líta á nýju vírus-
ana og útbrotin og alltaf aukast
útgjöldin. Komugjald á bráðavakt,
hver rannsókn (blóðprufur,
þvagprufur, röntgenmyndir, strok)
reiknuð sér, hvar endar þessi vit-
leysa? Vonandi er þessu lokið nú,
samlagið? spyr Sigríð-
ur Gunnarsdóttir. Hún
j vill heldur hækka skatta
en að févana fólk
geti ekki leitað sér
læknishjálpar.
en þetta er orðið meiriháttar áfall
fyrir heimilisfjárhaginn, eins og
þvottavélin hafi bilað eða eitthvað
þess háttar, en fyrir því er hægt
að tryggja sig! Þá þarf ekki að nefna
brotna framtönn (kr 30.000, að
mestu greitt af tryggingu leikskól-
ans), sár í auga, nokkrar ferðir á
bráðavaktina og ýmislegt annað
sem tilheyrir því að eiga lítil börn,
sem við elskum og viljum allt hið
besta. Höfum við ekki gengið of
langt í kostnaðarhlutdeild sjúklings
þegar fólk (þó það sé bara sumt
fólk) getur ekki lengur leitað nauð-
synlegrar læknisþjónustu vegna
kostnaðar? Velferðarþjóðfélag styð-
ur barnafólk, langveikt fólk og ör-
yrkja. Þessi umtöluðu ungu hjón
eru vel menntuð og með sæmilegar
tekjur en það eru ekki allir. Ef hér
á að taka upp bandaríska kerfíð
væri þá ekki rétt að
spyija almenning hvort
hann vilji það? Þarf þá
ekki að breyta trygg-
ingakerfínu og lækka
skatta? Ég hef þá skoð-
un að þetta eigi að vera
kosningamál, en ekki
breytt og lagað sífellt
með einhveijum reglu-
gerðum, sem almenn-
ingur í þessu svokall-
aða lýðræðisþjóðfélagi
getur ekki haft nein
áhrif á. Ef ekki er
hægt að fá fleiri til að
borga sanngjarna
skatta þá svara ég
sjiurningunni þannig:
Sigríður
Gunnarsdóttir
Ég vil heldur borga hærri skatta
heldur en að búa í þjóðfélagi þar
sem févana fólk getur ekki leitað
sér læknishjálpar. Ef
ég væri í þessari að-
stöðu og með lág laun,
þá held ég að ég gæti
vel hugsað mér að
flytja t.d. til Danmerk-
ur, þar sem heilsu-
gæsla er greidd með
sköttum og hægt er
að fara með börnin sín
til læknis án þess að
fá lán hjá bróður sínum
eða afa. Ég var nú svo
vitlaus að ég hélt að
við værum líka búin
að greiða okkar heilsu-
gæslu með sköttunum,
eða hvert fór sjúkras-
amlagið?
Höfundur er talsímavörður og í
stjóm Gigtarfélags.
Tuttugu þúsund
króna kvefið
NÚ ER mér orðið svo ofboðið
að ég get ekki orða bundist lengur,
því um hríð hefur ríkt undarlegt
ástand í heilbrigðismálum okkar
Islendinga og mig undrar mjög að
I ekki skuli koma fram um það at-
hugasemdir í fjölmiðlum (ef undan
er skilin ritstjórnargrein í DV
mánudaginn 1. des. sl.). Það gleður
mig stórlega að ég skuli ekki leng-
ur vera á barneignaraldri, því ég
kem ekki auga á að hinn almenni
borgari með þungt heimili og fólk
með lágar tekjur hafi lengur efni á
I því að fara með bömin sín til lækn-
I is, hvað þá að fara sjálft. Þetta
hlýtur líka óhjákvæmilega að sjást
I innan tíðar í heilbrigðisskýrslum og
ef til vill sættum við okkur bara
við það á þessum góðæristímum að
þeir sem eru svo óheppnir að eiga
veik börn eða vera sjálfir með ein-
hveija dýra og ólæknandi sjúkdóma
geti bara átt sig. Við getum ef til
vill komið upp einhveijum fátækr-
arstofnunum þangað sem þeir geta
I leitað, sem alls ekki geta greitt fýr-
j ir þjónustuna eins og hún kostar
. hinn almenna borgara í dag. Ekki
' er að heyra að verið sé að reyna
að semja milli sérfræðinga í hinum
ýmsu stéttum og Tryggingastofn-
unar og mig gmnar að ríkið sé að
Hvað varð um sjúkra-
Á Shellstöðvunum fá jóla-
sveinamir mikið úrval af ódýrum
og fallegum gjöfum sem smá-
fólkið kann vel að meta...
...sérstaklega á morgnana.
reyna að svelta þá til hlýðni og
hveijum er svo beitt fyrir vagninn?
Sjúklingnum auðvitað! Ég verð allt-
af svo öskureið yfír þessu óréttlæti
því ég þekki svo marga með erfíða
og langvinna sjúkdóma og þeir hafa
ekki allir góða fyrirvinnu og kjör
þeirra hafa versnað stórlega á und-
anförnum árum, hvað sem hver
segir! Afsláttarkortið er betra en
ekkert en alltaf þarf að borga a.m.k.
800 kr. fyrir hvert viðtal, jafnvel
þótt fara þurfi í hverri viku. Mestu
munar þó í lyfjakostnaði, því Trygg-
ingastofnun tekur sífellt minni þátt
í lyfjakostnaði og virðist ekki gera
neinar undantekningar. Sumir sem
ég þekki fara ekki til læknis, því
þeir vita að þeir geta ekki leyst út
lyfseðilinn.
Nú ætla ég að taka dæmi sem
mér er skylt: Ung hjón með tvíbura-
drengi, sem voru fyrirburar við
fæðingu. Þeim var sagt að þeir yrðu
viðkvæmir fyrstu árin, annar varð
t.d. að vera i öndunarvél og er sér-
lega næmur fyrir sýkingum og með
viðkvæm lungu. Þeir fá kvef og
hósta dag og nótt í þijár vikur,
foreldranir vilja helst ekki að þeir
fái sýklalyf og bíða því og láta reyna
á hvort þeir komast ekki yfir þetta
sjálfír. Þeim batnar ekki og nú er
farið til læknis. Viðtal fyrir tvo,
röntgenmyndir fyrir tvo, lyf fyrir
tvo = 10.200, úrskurður sýking í
ennisholum.
Tryggingastofnun greiðir að
sjálfsögðu ekkert í sýklalyfjum og
löngu var búið að fá afsláttarkort.
Nú taka þeir lyfið í tvær vikur og
batnar ekkert. Annar fær háan hita
og útbrot, ef til vill penisillín-
ofnæmi. Aftur farið til læknis með
-kjarai málsins!