Morgunblaðið - 18.03.1998, Blaðsíða 48

48 MIÐVIKUDAGUR 18. MARZ 1998
MORGUNBLAÐIÐ
FÓLK í FRÉTTUM
Alætur á
pólitík
Kveðið hefur við nýjan tón í íslenskum
grínheimi síðan Fóstbræður hófu
þáttagerð á Stöð 2. Ivar Páll Jónsson
hitti meirihluta þeirra yfír kaffíbolla
og vatnsglasi 1 hádeginu.
Sko, við mæt-
um klukkan
níu á morgn-
ana og það
eru mjög
ströng viður-
lög við því að
mæta of
seint. S í
kladdann.
JÁ, ÍSKRAR svona í tækinu
hjá þér? Þetta er lélegt
tæki,“ segir Sigurjón við
blaðamann þegar þeir hafa
sest niður við gluggann á Hótel
Borg. „Nei, þú misskilur, Sigur-
jón,“ segir þá Þorsteinn. „Hann er
blaðamaður, þetta er ekki útvarps-
viðtal. Hljómgæðin skipta engu
máli.“ Þeir Fóstbræður eiga við
leiðigjörn óhljóð úr segulbands-
tæki blaðamanns, en sem betur fer
hætta þau fljótlega.
Undirritaður er semsagt staddur
á Hótel Borg í hádeginu, með
þremur af Fóstbræði-unum fímm:
Sigurjóni Kjartanssyni, Þorsteini
Guðmundssyni og Jóni Gnarr.
Helga Braga Jónsdóttir og Bene-
dikt Erlingsson eru fjarri góðu
gamni. Uti er leiðindaveður sem
oftar og kaffið yljar mönnum vel
eftir að þeir koma inn úr kuldan-
um.
Býr maður til plokkfísk?
Eruð þið, Jón og Sigui-jón,
æskuvinir?
Sigurjón: Nei, nei, nei, nei.
Jón: Erum við vinir?
Sigurjón: Nei, nei, nei, nei. Við
kynntumst bara þegar við vorum
átján ára.
Jón: Hvar kaupir maður plokk-
físk?
Sigurjón: I Hafnarkránni.
Jón: Nei, ég ætlaði að kaupa
plokkfisk í Hagkaupi.
Þorsteinn (í hneykslunartón):
Kaupa plokkfisk?
Blaðamaður: Hráan?
Jón: Já, er það ekki?
Sigurjón: Nei, nei, maður býr til
plokkfísk.
Jón: Ur hverju?
Sigurjón: Úr hverju? Fiski.
Þorsteinn: Það er ekki sama
hvaða fiskur það er. Er það ekki
saltfískur og kartöflur eða eitthvað
svoleiðis?
Sigurjón (enn í hneykslunartón):
Nei, nei, nei, nei. Það er hægt að
gera plokkfisk úr öllum físki. Tök-
um til dæmis ýsu. Þið getið steikt
hana eða soðið hana, síðan bara
plokkað hana.
Blaðamaður: Er boðið upp á
plokkfisk héma?
Jón: Já, en ég vildi fá að gera
plokkfisk, ekki kaupa hann heitan.
Þorsteinn: Ég ætlaði nú bara að
fá eappucino.
Þjónn (greinilega vonsvikinn,
enda búið að hafa mikið fyrir því að
leggja á borð): Nú, þið ætlið ekki
að fá hádegismat?
Þorsteinn: Já. Megum við vera
héma?
Sigurjón: Nei, þið eruð að gera
grín að mér, er það ekki? Þið
vissuð þetta með plokkfiskinn?
Hvernig er dæmigerður dagur í
lífí Fóstbræðra?
Sigurjón: Sko, við mætum
klukkan níu á morgnana og það
em mjög ströng viðurlög við því að
mæta of seint. S í kladdann. Þá
byrjum við að skrifa, fjögur saman.
Skiptum okkur í tvö lið. Þess vegna
er mjög mikilvægt að við höfum
tvær skiifstofur til umráða.
Hvemig skiptast liðin?
Jón: Venjulega erum við Sigur-
jón saman og Helga og Þorsteinn
hinum megin.
Engin óeðlileg kvenhylli
Hafa Fóstbræður notið óeðli-
legrar og aukinnar kven- og karl-
hylli síðan þættirnir byrjuðu?
Siguijón: Ég hef ekki tekið eftir
því.
Jón: Nei, það er svo furðulegt.
Við getum náttúrulega ekki talað
fyrir Helgu og Benedikt, en við
höfum ekki orðið vaiir við neitt
slíkt. Nú er það staðreynd að í við-
tölum segja konur alltaf, þegar
þær eru spurðar hvaða kostir karl-
manna kveiki í þeim: Húmor,
húmor, húmor og aftur húmor.
Konur hafa engan húmor.
Sigurjón: Helga verður nú ekki
ánægð með þetta.
Jón: Helga er ekki hér. Engin
kona hefur komið til mín og sagt:
Þú ert svo fyndinn, ég dáist svo að
skopskyninu hjá þér. Hins vegar
koma nördar, feitir með barta, að
manni og segja: Ég má til með að
kyssa þig.
Siguijón: Kvennagullin eru
akkúrat ekki húmoristar.
Jón: Ja, Pálmi Gestsson.
Þorsteinn: Hilmir naut nú mikill-
ar kvenhylli á sínum tíma.
Jón: Jú, þættimir gerðu úr hon-
um mikið kvennagull.
Skellir fólk uppúr þegar það
hittir ykkur eða sér ykkur dags
daglega?
Jón: Nei. Ég man hins vegar eft-
ir því þegar ég kom einu sinni í
Þjóðleikhúsið þegar ég var fjórtán
ára og mætti Sigga Siguijóns. Ég
hló alveg rosalega mikið, en Siggi
var bara að athuga hvort hann ætti
nóg af matarmiðum. Mér fannst
þetta svo ógurlega fyndið að ég
varð að hlaupa inn á klósett.
Jón er klikkaður
Nú ætla ég að biðja ykkur um að
koma með eitt lýsingarorð um
hvem Fóstbróður. Byrjum á Sig-
urjóni.
Jón: Stjómsamur.
Jón?
Sigurjón: Klikkaður.
Þorsteinn ?
Sigurjón: Slæmur fatasmekkur.
Jón: Góður strákur.
Helga?
Þorsteinn: Snillingur.
Jón: Gríngella.
Benedikt?
Jón: Sköllóttur.
Hvernig unnuð þið þættina?
Þorsteinn: Þetta var þriggja
mánaða vinna; í september, októ-
ber og nóvember.
Sigurjón: Við voram reyndar að
vinna að Tvíhöfða, útvarpsþáttun-
um okkar, á sama tíma. Það var
mjög erfitt og ég vil taka fram að
það verður ekki gert aftur. Eitt
kemur niður á öðra. Þegar maður
er að gera of mikið í einu verður
eitthvað undan að láta.
Jón: Þetta er eins og með konur.
Maður er með eina konu, kannski
líka aðra, viðhald þú skilur, það
verður alltaf erfitt.
Kvikmynd
á leiðinni
Ætlið þið að gefa þættina út á
myndbandi?
Sigurjón: Það er sérlega við-
kvæmt mál sem við viljum ekki
ræða.
Hvað með að gera kvikmynd?
Sigurjón: Jú, það er aftur á móti
frábær hugmynd.
Þorsteinn: Það er draumurinn.
Við ættum bara að stofna hlutafé-
lag, Fóstbræður hf. Jafnvel opna
reikning í Landsbankanum.
Sigurjón: Þetta er mjög góð hug-
mynd hjá þér. Við hringjum í þig.
Jón: Það verður Fóstbræðra-
mynd, Fóstbræðraleikrit...
Þorsteinn: Fóstbræðrasjóv, í
Þjóðleikhúsinu.
Jón: Nei, á Þingvöllum ...
Þorsteinn: Árið 2000.
Jón: Svo gefum við út Fóst-
bræðratölvuleikinn.
Hafíð þið lent í misskilningi
vegna nafnsins?
Sigurjón: Jú, það er alltaf verið
að spyrja okkur hvort við séum að
fara að koma fram með Stuðmönn-
um.
Þorsteinn: Þetta er hræðilegt
nafn.
Sigurjón: Þakka þér fyrir að
snúa hnífnum í sárinu. Þetta nafn
var málamiðlun á sínum tíma og
svo fengum við ekki að breyta því.
En hver veit hvort komi einhvern
tímann að því að við verðum fræg-
ari en Karlakórinn Fóstbræður?
Þá geta meðlimir þess ágæta kórs
farið að naga sig í handabökin.
Jón: Þá fara þeir í mál við okkur.
Sigurjón: Það væri mjög gott. Þá
yrðum við lausir við þetta leiðin-
lega nafn.
Þorsteinn: Þá gætum við kallað
okkur Geysi.
Jón: Eða Pólýfonkórinn. Jafnvel
Kór Menntaskólans við Hamrahlíð.
Sigurjón: Já.
Þorsteinn: Já.
Sigurjón er hættur í tónlistinni
Sigurjón, ert þú alveg hættur í
tónlistinni?
Sigurjón: Já, ég er hættur í tón-
listinni.
Er það hægt, bara svona einn
tveir og þrír?
Sigurjón: Já, ég komst að því.
Þorsteinn: Þú semur nú Fóst-
Christi-
an Slat-
er lát-
inn laus
►LEIKARINN Christian
Slater var látinn laus úr
fangelsi um helgina. Hann
hafði þá afplánað 59 daga
af þriggja mánaða fangels-
isdómi sem hann fékk fyr-
ir neyslu eiturlyfja og bar-
smíðar. Slater, sem þótti
hér áður fyrr vera einn af
efnilegri Ieikurum í
Hollywood, var látinn laus
vegna góðrar hegðunar.
Fangelsisyfirvöld segja að
hegðun hans meðan á af-
plánunni stóð hafi verið til
fyrirmyndar. Slater var
settur í steininn eftir að
hann barði unnustu sína í
ágúst sl. og hrinti lög-
reglumanni niður stiga.
bræðrastefíð, sem allir kannast við
og fólk hummar á götum Reykja-
víkur.
Siguijón: Og svo kemur líka Tví-
höfðaplatan út í vor og þar er tón-
list í bland við skemmtiefni.
Jón: Ég var í Nefrennsli.
Þorsteinn: Já, sú sveit kom fram
á safnplötu, var það ekki?
Jón: Nei, mamma hans Hannes-
ar á upptökur. Svo var ég líka í
annarri hljómsveit sem hét Við-
bjóður.
Hvert var hlutverk þitt?
Jón: Ég söng og spilaði á bassa.
Jú, jú, það muna allir.
Þorsteinn: Ég var í lúðrasveit.
Jón: Ég man eftir því þegar
Union Carbide ætlaði að fara að
opna álver hérna og það var hald-
inn mótmælafundur á Lækjartorgi.
Þá kom ljósmyndari frá Moggan-
um, stillti sér upp alveg við sviðið
og tók mynd af ræðumönnum með
aðdráttarlinsu. Daginn eftir kom
frétt á baksíðu Morgunblaðsins
með fyrirsögninni „Mjög fámennur
fundur á Lækjartorgi". í Þjóðvilj-
anum var hins vegar notuð fyrir-
sögnin „Islendingar mótmæla" og
með fréttinni fylgdi loftmynd.
Eruð þið pólitískir?
Jón: Nei, alls ekki. Við gætum til
að mynda aldrei verið með þætti
eins og Spaugstofumenn, um mál-
efni líðandi stundar, einfaldlega
vegna þess að við vitum ekki neitt
og fylgjumst ekki með neinu.
Sigurjón: Við eram alætur á
pólitík.