Morgunblaðið - 19.06.1999, Síða 53

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
LAUGARDAGUR 19. JÚNÍ 1999 53
GUÐLAUG
EINARSDÓTTIR
tGuðlaug Ein-
arsdóttir fædd-
ist á Siglufirði 29.
mars 1932. Hún lést
á Sjúkrahúsi Kefla-
víkur 10. júní síð-
astliðinn.
Foreldrar hennar
eru Dóróthea Jóns-
dóttir, f. 6. maí
1904, og Einar Ás-
grímsson, f. 6. nóv-
ember 1896, d.
október 1979.
Systkini Guðlaug-
ar eru Jón, Ásta,
Ásgrímur, Sólveig,
Brynjar Óli, sem ei ia,um
Stella. Einar átti _ son fyrir
hjónaband, Eystein Óskar.
Guðlaug giftist 29.12. 1963
Sigurjóni Jóhannessyni, f.
21.12. 1925, d. 17.12. 1970. For-
eldrar Sigurjóns voru Ragn-
heiður Helgadóttir og Jóhann-
es Eiríksson, Híðarhúsum,
Sandgerði. Börn Guðlaugar og
Sigurjóns eru: 1) Einarma, f.
8.4. 1956, gift Jens Tómassyni,
f. 15.6. 1953. Þau
eiga þrjú börn á
lífi; sonur f. 29.10.
1990, d. 30.10.
1990. Þau eiga eitt
barnabarn. 2)
Ragnheiður, f. 8.8.
1958, gift Rúnari
Ágúst Arnbergs-
syni, f. 7.8. 1959.
Þau eiga þrjú börn.
3) Jóhannes Einar,
f. 13.10. 1961,
kvæntur Rebekku
Magnúsdóttur, f.
29.12. 1968. Þau
eiga tvo syni. 4) Ás-
grímur, f. 2.11. 1965, í sambúð
með Þuríði Magnúsdóttur, f.
1.6. 1966. Þau eiga tvö börn.
Lauga átti son áður, Jóhann
Kristján Harðarson, f. 5.8.
1953, sem er kvæntur Sólrúnu
Önnu Símonardóttur, f. 27.2.
1957. Þau eiga þrjú börn og
eitt barnabarn.
títför Guðlaugar fer fram frá
Hvalsneskirkju í dag og hefst
athöfnin kl. 14.
alltaf svo jákvæð og þakklát. Fyrir
fáum árum vorum við staddar á
Sigló, veðrið var eins gott o'g það
best gat orðið. Við fórum upp í
kirkjugarð með Ásgrími bróður
okkar. Við vorum allan daginn að
hreinsa og snyrta í kringum leiði
horfinna skyldmenna. Svo sett-
umst við niður, horfðum á spegil-
sléttan sjóinn, kyrrðin var mikil,
margt var rifjað upp af liðnum at-
burðum. Ekki gleymi ég ferðinni
sem við fórum í júlí 1994 til Finn-
lands á norræna kvennaráðstefnu.
Við vorum í tíu daga. Solla systir
okkar og Dóra dóttir hennar voru
með okkur. Við flugum til Stokk-
hólms, þaðan fórum við með stóru
skipi frá Viking Line til Finnlands.
Þetta var ævintýri allan tímann.
AHtaf eitthvað nýtt að sjá, 30 stiga
hiti suma dagana. Lauga með hvíta
hattinn, svo flott og ánægð. Það er
eins og ég hugsi bara um ferðalag í
sambandi við minningu Laugu.
Síðast þegar ég kvaddi Laugu,
veifaði hún í kveðjuskyni til mín af
veikum mætti. Ekki leið á löngu
þar til hún fór í ferðina sem bíður
okkar allra.
Æ, vertu sæll, þú sefur vel og rótt,
hér sit ég einn og minningunni fagna.
Og ég skal brosa og bjóða góða nótt
uns brosin dvína og vinarkveðjur þagna.
Langur og erfiður tími, heilt ár,
er að baki. Kær systir hefur barist
við krabbamein allan þennan tíma
með ótrúlegri seiglu og trú á bata,
vitandi að beðið var fyrir henni
vikulega. Því var hún þakklát.
Bömin hennar stóðu þétt saman að
létta henni þessa byrði, um helgar
tóku þau hana heim þegar hún
hafði krafta til og síðustu vikuna
voru þau til skiptis yfir henni þar
til hún mætti örlögum sínum að
morgni 10. júní, er líf hennar
slokknaði. Það er viss léttir þegar
þessu stríði lýkur en sár söknuður
hjá þeim sem eftir eru. Lauga var
fjórða í röð sjö systkina og er hún
annað sem kveður. Hún ólst upp á
Siglufirði hjá góðum foreldrum
sem hlúðu að börnum sínum. Fað-
irinn aflaði til heimilis og móður-
hlutverkið var stórt. Mamma er
trúuð og bænin er hennar styrkur
og trúuð er hún á það góða sem
fylgir bæninni. Veit ég að þó að
hún sé orðin háöldruð og minnið að
mestu farið þá hafa bænir hennar
fylgt Laugu gegnum veikindi henn-
ar.
Minningar. Hvar á að byrja? Það
er af mörgu að taka. Lauga hlæj-
andi kát stelpa í stórum systkina-
hópi. Komin út á vinnumarkað að
passa lítinn dreng, þeir voru fleiri
sem hún passaði. Henni var hlýtt
til þeirra og talaði um þá eftir að
þeir voru orðnir fullorðnir menn.
Síðan voru stærri verkefni, Lauga
fór að vinna hjá Prentsmiðju Siglu-
fjarðar, hún fór einn vetur í iðn-
skóla. Síðan tók skóli lífsins við er
hún fór suður í vinnu 18 ára. Eftir
að suður var komið vann hún hjá
nunnunum á Landakoti. Breyting-
ar verða hjá Laugu, hún kemur aft-
ur heim 1953; þar eignast hún
fyrsta barn sitt, Jóhann. Lauga
dvelur um tíma heima, fer alfarin
til Sandgerðis 1954. Jóhann var
tekinn í fóstur hjá fóðurforeldrum
sínum, Jóhanni og Jóhönnu, á
Hæðarenda, Sandgerði. Stutt var
fyrir soninn að hitta móður sína því
stutt var á milli húsa og var hann
henni góður sonur og bróðir systk-
inum sínum. Lauga hóf sambúð
með Sigurjóni Jóhannessyni í Hlíð-
arhúsum í Sandgerði, þar bjó
einnig Ragnheiður móðir Sigur-
jóns. Það mun vera um 1963 sem
þau flytja í sitt eigið hús að Hlíðar-
götu 27. Siggi var ljúfur maður í
umgengni, það fór ekki mikið fyrir
honum. Móttökurnar voru alltaf
svo góðar þegar komið var í heim-
sókn. Siggi var línumaður hjá
hemum á Keflavíkurvelli. Hann
var oft við erfiðar aðstæður uppi í
stórum möstrum. I einni slíkri ferð
er hann var kominn áleiðis upp
varð hann bráðkvaddur. Þetta var
ekki talið slys og engar slysabætur
fengust. Þetta gerðist 17. desem-
ber 1970 og 22. desember var hann
jarðaður. Erfið voru þessi jól hjá
systur minni og börnunum hennar,
Lauga orðin ekkja 38 ára. En
aldrei heyrði ég hana kvarta.
Lauga á bamaláni að fagna.
Börnin voru ekki gömul þegar þau
fóru að draga björg í bú. Óll búa
þau myndarlega og í nálægð við
móður sína og var daglegur sam-
gangur mikill þar sem ömmuböm-
in og langömmubömin fengu góðar
móttökur. Lauga fór að vinna úti
eftir að Siggi dó, fyrst í frystihúsi
hjá Miðnesi seinna í mötuneyti hjá
hemum, þar sem hún vann í 16 ár
og fékk viðurkenningu fyrir vel
unnin störf þegar hún hætti störf-
um 1997.
Margar ferðir fórum við Palli
suður í Sandgerði að hitta Sigga,
Laugu og bömin. Siggi var þaul-
kunnugur Miðnesheiði og þegar
krían fór að verpa, var farið í
eggjatínslu. Síðan var farið heim,
settur upp pottur og eggin soðin og
áttum við skemmtilegar stundir.
Þessu héldum við áfram gegnum
árin, síðast á sjómannadaginn fór-
um við Palli suður á Heiði og tínd-
um nokkur egg. En eitthvað vant-
aði, Lauga var á sjúkrahúsi, þetta
var svo tómlegt og söknuður vegna
þess sem var og kemur ekki aftur.
Lauga hélt tryggð við æsku-
heimili sitt, kom oft norður með
börnin. Drengimir Jóhannes og
Ásgrímur voru oft á sumrin hjá afa
sínum og ömmu. Margar ferðir fór-
um við Lauga saman til Siglufjarð-
ar. Góður ferðafélagi var Lauga,
+ Árni Guðmundsson málara-
meistari fæddist í Reykjavfk
20. nóvember 1933. Hann lést á
krabbameinsdeild Landspítal-
ans 4. júní síðastliðinn og fór út-
för hans fram frá Arbæjar-
kirkju 11. júní.
Það var síðsumars í ágúst, sól og
blíða, farfuglar og aðrir fuglar
syngja okkur kveðjusöngva í kjarr-
inu kringum vatnið. Hreinustu tón-
arnir hljóma í morgunkyrrðinni.
Hreinni hljóð heyrast vart í þessari
jarðnesku vist okkar þegar þeir
þeyta kerlingar á lognsléttu vatn-
inu. Nokkrir sæludagar líða fljótt
en lifa lengi. Við deilum þessum
dögum með Árna og Rúrý. Það er
margt talað og enn meira sungið
þegar líður á kvöldin, kannski ekki
allir með jafn hreina tóna en reyna
að gera sitt besta. Þessi mynd lifir
eins og myndin af Árna sem við
kveðjum nú alltof fljótt. Árni var
Með þessu fallega ljóði Stephans
G. Stephanssonar kveð ég kæra
systur mína. Við andlát hennar er
mér efst í huga söknuður og þakk-
læti fyrir öll árin sem við áttum
saman. Við höfum öll mikið misst,
en þeim sem stóðu henni næst,
móður okkar, börnum Laugu og
fjölskyldum þeirra og systkinum,
votta ég og fjölskylda mín okkar
innilegustu samúð.
Ásta Einarsdóttir.
í dag er borin til grafar elskuleg
móðursystir okkar, hún Lauga
frænka í Sandgerði. Líf Laugu
frænku var enginn dans á rósum.
Ung missti hún manninn sinn og
vora bömin þeirra ung. Þurfti hún
því að vinna mikið alla tíð en aldrei
kvartaði Lauga. Alltaf var gleði og
hlátur þar sem hún var. Minningar
frá heimsóknum, ættarmóti og
ekki síst þegar hún kom í sumar-
bústað foreldra okkar, þá var nú
aldeilis glatt á hjalla. Það var ótrú-
legt hve margt skemmtilegt gerð-
ist í kringum hana Laugu.
Missir mömmu er mikill því það
var svo kært og gott á milli þeirra
systra.
Elsku Lauga, við eigum öll
margar minningar um þig sem við
munum geyma og orna okkur við
alla tíð.
Elsku Hanni, ína, Lilla, Jói,
Bóbó og fjölskyldur. Guð styrki
ykkur á þessari erfiðu stundu.
Ragnheiður, Dóra, Matthild-
ur, Harpa og fjölskyldur.
einstakur drengskaparmaður og ef
einhverjir hröktust vegvilltir um
vindkaldan skóg lífsins lét hann
dómaranum sem öllum dómum ræð-
ur það eftir að dæma. Hann kunni
líka að gleðjast með glöðum, nátt-
úrabarnið frá Hvallátrum. Við höf-
um kynnst Árna að öllu góðu eftir
að vinkona okkar Rúrý og hann
gengu saman á lífsins leið. Á milli
þeirra sáust ekki skuggar og eftir
erfið veikindi Árna stóðu þau enn
þéttar saman. Eg veit að hún tekur
undir þessi orð með Bubba og
Snorra Hjartarsyni:
Vakir vakir, þrá mín
og von mín og trú mín
bakvið þrárogþrautir
og þokuslunginn veg
bak við óð og ástir
ástin, þú og ég.
Við biðjum þann guð er skapti sól
og stjörnur að lýsa þér og þínum.
Sigfús og Barbara.
ÁRNI
GUÐMUNDSSON
+
Ástkær móðir okkar, fósturmóðir og amma,
GRÓA HERDÍS BÆRINGSDÓTTIR
frá Bjarnarhöfn,
Aðallandi 6,
Reykjavík,
sem lést sunnudaginn 13. júní sl., verður
jarðsungin frá Fossvogskirkju mánudaginn
21. júní kl. 13.30.
Þórður Haraldsson, Þórdís Harðardóttir,
Helga Sigurbjörnsdóttir, Stefán Gunnarsson,
Bæring Sigurbjörnsson, Kolbrún Jónsdóttir,
Sigurbjörg Sigurbjörnsdóttir, Þórir Halidórsson,
fósturbörn og barnabörn.
t
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
ALEXANDERJÓHANNESSON,
Háholti 10,
Keflavík,
lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur miðvikudaginn 9. júní sl.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey.
Alda Magnúsdóttir,
Kolbrún Alexandersdóttir,
Olga Alexandersdóttir, Óskar S. Óskarsson
og barnabörn.
+
Hjartkær föðursystir okkar,
ODDNÝ SÆUNN SANDBERGH-STOUGE,
fædd Björnsdóttir, 4. janúar 1907,
Kornsá, Vatnsdal,
lést í Kaupmannahöfn þriðjudaginn 20. apríl.
Útförin fór fram frá Sankt Ansgar Kirke
27. apríl sl.
Fyrir hönd aðstandenda,
Guðrún Birna Hannesdóttir,
Halldór Ingi Hannesson,
Helga Heiður Hannesdóttir,
Hannes Þór Hannesson.
+
Hugheilar þakkir fyrir samúð, vinsemd og virðingu við minningu eigin-
konu minnar, móður okkar, tengdamóður og ömmu,
ÞÓRUNNAR C. ÞORKELSDÓTTUR,
Stigahlíð 75,
er lést sunnudaginn 30. maí.
Tómas Helgason,
Helgi Tómasson, Anna Sigurmundsdóttir,
Þór Tómasson, Gunnhildur Þórðardóttir,
Kristinn Tómasson, Þorbjörg Jóh. Gunnarsdóttir
og barnabörn.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför eiginmanns míns og
föður okkar,
SNORRA SVEINS FRIÐRIKSSONAR
myndlistarmanns,
Þverási 55,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á gjörgæslu-
deild Landspítalans.
Fyrir hönd annarra aðstandenda,
Dagný Gísladóttir
Orri Snorrason,
Styrmir Snorrason,
Hjörný Snorradóttir.
+
Hjartans þakkir fyrir hlýhug og vináttu við and-
lát og útför móður okkar,
ÞÓRU PÁLSDÓTTUR,
síðast dvalarheimilinu Höfða,
Akranesi.
Margrét Sigrfður, Sigrún,
Guðmundur, Aldfs,
Ragnar, Sigþóra
og fjölskyldur þeirra.
t