Morgunblaðið - 19.08.1999, Qupperneq 58
58 FIMMTUDAGUR 19. ÁGÚST 1999
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
M£R PÆTTT GAMAN AÐ SJA
ÞO EKKIVÆRINEMA EINU
SINNI„EINHVERN
FRAMBJOÖANDA SEM
SEGIR SANNLEIKANN!
Grettir
$IDAN SETJUM VIÍ) PQTTINN
IOFNINN OG LÁTUM RETTINN
BAKAST í 45 MÍNÚTUR
PESSILIDUR PATTARINS ER
OFTAST MJÖS LEIUINLESUR
Hundalíf
Ljóska
Ferdinand
Smáfólk
CAMP7NO, I PON'T WANT T0 60 TO YOUR CAMP..5TOP CALLIN6 ME.. 6-30 FÆáyS I TOLDTHEM I TöOOP^fc DIDN'T WANTTO FOR 1 meanthatt^T™"^ 600D FOR ME!
Sumarbúðir? Nei, - Ég sagði þeim að mig iangaði í alvöra? Áttu við að ég hefði Gott þjá mér!
mig langar ekki að ekki til að fara f gert rétt?
fara í sumarbúðirnar sumarbúðimar þeirra.. - Fullkomlega!
ykkar..hættið að - Gott hjá þér..
hringja í mig..
JlfotgtitilHröife
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Hvert liggur leið 7?
Frá Erlu Hlynsdóttur:
ÞETTA er nú víst ekki í fyrsta skipti
sem SVR er gagnrýnt hér á þessum
síðum. Hingað til hef ég haldið mig
utan við þær umræður, en nú get ég
ekki orða bundist. Þannig er mál með
vexti að ég er að vinna nálægt
Reykjavíkurflugvelli og tek jafnan
strætó í vinnuna. Þykir mér mjög
miður að leið 1, sem fór upp að Loft-
leiðum, hafi verið lögð niður, en það
er hins vegar ekki efni þessa bréfs,
enda mikið búið að fjalla um það.
Mitt hugðarefni er leið 7, sú hin sama
sem tekið hefur að hluta við leið 1 og
þjónar nú m.a. þeim farþegum sem
leggja leið sína að Loftleiðum. Eins
og einhverjir sjálfsagt vita ekur leið 7
milli Lækjartorgs og Ártúns. Hvort
sem vagninn er á leið niður á Torg
eða uppeftir beygir hann inn Flug-
vallarveg á leið sinni. Semsagt, sú
leið 7 sem er á leið niður í bæ kemur
akandi sömu götu, úr sömu átt og leið
7 sem síðan fer upp í Ártún. Þetta
væri kannski ekki mikið vandamál ef
vagnarnir kæmu með hálftíma milli-
bili en þar sem á virkum dögum fyrir
kl. 19, eru 5 mínútur á milli þess sem
þeir eiga að koma að Loftleiðum og 7
mínútur á kvöldin og um helgar, þá
er þetta þegar orðið vandamál. Sér-
staklega þar sem strætisvagnar eru
nú ekki alltaf fullkomlega stundvísir.
Eitt hefur SVR þó reynt að gera
til að koma í veg fyrir þennan mis-
skilning, og það er að setja blað af
stærðinni A4 neðst í framrúðuna þar
sem stendur með ekkert allt of stór-
um stöfum hvort vagninn er á leið
uppeftir eða niðureftir. Þetta er að
mínu mati ekki nógu góð lausn, þótt
ekki væri nema bara það að vagn-
stjórnarnir virðast vera gjarnir á að
ýmist gleyma að setja þetta blað
upp, eða þá að gleyma að skipta um
blað eftir því á hvorri leiðinni þeir
eru. Sjálf hef ég tekið vagn upp í Ár-
tún þegar ég ætlaði mér að fara nið-
ur á Torg og er ég ung, með óskerta
athyglisgáfu og sjónina enn í fínu
lagi. Mikið af útlendingum sem gista
á Loftleiðum ferðast að sjálfsögðu
með SVR og fá þeir væntanlega þær
leiðbeiningar að taka leið 7. Eins og
áður hefur komið fram þá tek ég iðu-
lega strætó í vinnuna og oftar en
ekki era útlendingar að bíða eftir
vagni eins og ég. Margsinnis hefur
komið fyrir að þeir fara að spyrja
mig um Reykjavík og merkisstaði
þar á meðan á biðinni stendur og
margoft hef ég orðið vitni að því að
ferðalangar sem eru á leið niður í
Miðbæ ætla að æða inn í þann vagn
nr. 7 sem er á leið í Ártún. Þetta er
það slæmt að ég er farin að spyrja
útlendinga sem ég sé í strætóskýlinu
hvert þeir séu að fara og segi þeim
síðan að það séu tveir vagnar nr. 7
sem séu væntanlegir og að öruggast
sé að spyrja vagnstjórann í hvora
áttina vagninn fari, til að komast nú
á fyrirhugaðan áfangastað íyrr en
seinna. Eg fór síðan að velta því íyrir
mér hvað yrði nú um aumingja út-
lendingana sem ætluðu að taka
strætó þegar ég væri ekki til staðar.
En auðvitað eru þetta ekki bara út-
lendingar sem gera þessi mistök, því
ég myndi telja að þetta væri fremur
óljóst fyrir hvern þann sem ekki hef-
ur heyrt um þetta fyrirkomulag hjá
SVR. Ef þetta kallast þróun til hins
betra, hvað verður þá næst? Verður
hreinlega hætt að merkja strætis-
vagnana og fólk látið alfarið um að
spyrja vagnstjórana hvert þeir séu
að fara? Nei, ég held að betri og
sýnilegri merkingar sem alltaf eru til
staðar séu mun vænni kostur. Það er
varla mikið mál að merkja vagnana
7A og 7B, eða eitthvað álíka, eftir því
hvert leið þeirra liggur. Annar
möguleiki gæti verið að hafa blaðið í
framrúðunni mun stærra þannig að
eftir því sé tekið, þó held ég nú að
fæstir sem eru að taka strætó séu að
velta því fyrir sér hvað standi fram-
an á vagninum svo lengi sem það
stendur 7 þar sem tíðkast að hafa
númer vagnsins, nema það sé því
meira áberandi. Hvað sem því líður
þá verða forsvarsmenn SVR í þess-
um málum að láta til sín taka og
sýna okkur það í verki að Strætis-
vagnar Reykjavíkur hafi farþegann í
fyrirrúmi.
ERLA HLYNSDÓTTIR,
Snorrabraut 32, Reykjavík.
Afsökunarbeiðm til
Reynis Axelssonar
Frá Ólínu Kristínu Jónsdóttur:
HINN 31. júlí síðastliðinn birtist hér
í Morgunblaðinu bréf frá mér sem
hafði yfirskriftina ,Af yfirgangi
hestamanna frá Hellissandi“. I lok
bréfsins segi ég frá hesti sem fannst
með fullum reiðtygjum og átti að
hafa tilheyrt fólki því sem hafði verið
að nota kartöflugarðinn okkar sem
hestarétt fyrr um daginn. Því miður
voru þessar upplýsingar sem ég fékk
ekki réttar. Hesturinn tilheyrði ekki
fólkinu sem hafði verið með átroðn-
inginn í garðinum heldur Reyni Ax-
elssyni, hestamanni á Hellissandi.
Reynir hringdi í mig strax og hann
sá greinina. Krafðist hann þess að ég
skrifaði afsökunarbeiðni í blaðið, þar
sem allir vissu að hann hefði verið að
leita að týndum hesti þennan dag og
því héldi fólk að hann hefði verið að
traðka í títtnefndum kartöflugarði.
Engin nöfn voru nefnd í bréfinu. Ég
bað hann að sjálfsögðu innilega af-
sökunar í símann en tók hann hana
ekki gilda. Sagði að mannorði hans
væri stefnt í hættu vegna þessa og
því myndi hann lögsækja mig fyrir
meiðyrði skrifaði ég ekki afsökunar-
beiðni og leiðréttingu, í Morgunblað-
ið, sem hefði jafnstóra fyrirsögn og
fyrrnefnt bréf. Að sjálfsögðu ræð ég
engu um hvernig menn setja upp
Morgunblaðið, ég vona bara að
Reynir sætti sig við leturstærðina.
Vegna alvarlegs hjartasjúkdóms
sem faðir minn fékk þann sama dag
og Reynir hringdi gafst mér hvorki
tími né kostur til að setjast niður og
skrifa bréf. Hringdi því Reynir aftur
þann 11. ágúst og endurtók hótanir
sínar um lögsókn ef ég birti ekki
bréfið að nokkrum dögum liðnum. Sá
ég mér þann kost vænstan að skrifa
þetta bréf.
Mér er bæði ljúft og skylt að biðja
Reyni Axelsson innilegrar afsökunar
fyrir þennan leiða misskilning. Mér
var einfaldlega sagt vitlaust frá, og
hafði ég enga ástæðu til að efast um
réttmæti þess sem mér var sagt.
Enn og aftur: Fyrirgefðu Reynir, ég
vona að mannorð þitt bíði fullar bæt-
ur er fólk les þetta bréf.
ÓLÍNA KRISTÍN JÓNSDÓTTIR,
Veghúsum 31, Reykjavík.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.