Morgunblaðið - 02.09.1999, Qupperneq 54

54 FIMMTUDAGUR 2. SEPTEMBER 1999
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
SIGRUN SOLBJORT
HALLDÓRSDÓTTIR
+ Sigrún Sólbjört
Halldórsdóttir
fæddist í Reykjavík
18. september 1980.
Hún varð bráð-
kvödd á Spáni 19.
ágúst síðastliðinn
og fór útför hennar
fram frá Kópavogs-
kirkju 31. ágúst.
Það er ekki sann-
gjarnt að Sigrún Sól-
björt, þessi litskrúð-
uga stelpa sé farin frá
okkur. Eg mun sakna
hennar í Bakarínu og á rúntinum,
þessarar brosmildu stúlku. Sól-
björt var hún, hún var svo björt á
alla vegu, í bleiku fötunum og með
glimmer í andlitinu og ekki má nú
gleyma tyggjókúlunum.
Foreldrar, systkini, skyldmenni
og vinir, megi Drottinn gefa ykkur
styrk til að takast á við missinn,
sorgina og söknuðinn.
Guð blessi ykkur öll.
Sigurlaug M.
Hinn 19. september var sorgar-
dagur í lífi mínu. Eg frétti að Sig-
rún Sólbjört, vinkona mín, væri dá-
in. Ég trúi þessu ekki enn því ég er
nýbúin að fá póstkort frá henni þar
sem hún lýsir því hvað það var
gaman á Benidorm. Ég einhvern
veginn býst alltaf við henni heim og
í bakaríið þar sem við unnum sam-
an og kynntumst fyrst. Nafnið Sig-
rún Sólbjört átti vel við því að í
kringum Sigrúnu var alltaf sól.
Hún var alltaf í góðu skapi og hún
geislaði af fegurð og góðvild. Hún
vildi alltaf allt fyrir alla gera og
hafði alltaf nægan tíma fyrir vinina
þrátt fyrir skólann, vinnuna, skíðin
og önnur áhugamál. Hún stóð sig
vel í öllu sem hún tók sér fyrir
hendur og sést það til dæmis á góð-
um einkunnum og íslandsmeist-
aratitli á gönguskíðum.
í dag kveð ég góða vinkonu.
Elsku Sigrún, ég mun varðveita
minninguna um þig að eilífu. Ég
sakna þín, en trúi því að við mun-
um sjást aftur.
Elsku Guðrún, Halldór og börn,
ef ég gæti gefið ykkur eitthvað
myndi ég kjósa ykkur frið og kyrrð
við innstu hjartarætur, svo þið meg-
Persónuleg,
alhliða útfararþjónusta.
Áratöng reynsla.
Sverrir Olsen,
útfararstjóri
Sverrir Einarsson,
útfararstjóri
Utfararstofa Islands
Suðurhlið 35 ♦ Sími 581 3300
Allan sólarhringinn. www.utfararstofa.ehf.is/
ið verða örugg og róleg
hvað sem á dynur.
Guð veri með ykkur.
María Lárusdóttir.
Elsku Sigrún. Við
eigum svo erfitt með
að trúa því að þú skulir
vera farin frá okkur að
eilífu. Þú svo ung og
glæsdeg, umvafin
hlýju og kærleik for-
eldra þinna, systkina
og vina og áttir alla
framtíðina fyrir þér.
Við söknum þín svo
sárt en reynum að ylja okkur við
allar þær fallegu og skemmtilegu
minningar sem við eigum eftir og
ekki verða frá okkur teknar. Elsku
Sigrún, nú þegar komið er að
kveðjustund lifir þú áfram í hjört-
um okkar og eins og lítil stúlka
sagði: „Hún Sigrún verður alltaf
hjá okkur, við bara sjáum hana
ekki“.
Elsku Gunna og Dóri, Jóhanna,
Óskar og Ómar, megi guðsblessun
og minningin um yndislega dóttur
og systur vera ykkur styrkur í
sorginni.
Legg ég nú bæði líf og önd
Ijúfi Jesú í þína hönd
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér.
Vaktu, minn Jesú, vaktu í mér,
vaka láttu mig eins í þér
sálin vaki þá sofhar Itf,
sé hún ætíð í þinni hlíf.
(HaUgr.Pét.)
Kolbrún og Guðlaugur,
Jón Örn, Þorsteinn Már
og Guðrún Ósk.
Vegna þín fann ég mig
og einhvemveginn fékkst þú mig
til að finna tilganginn í lífrnu.
Þú gafst mér tíma til að fmna drauma
mína.
Þú munt aldrei vita hvers virði það er.
Það em engin orð til að lýsa þér sem vini.
Þú fékkst mig til að brosa, þegar það var
sárt.
Þegar ég var glöð - þegar ég var döpur,
þegar mig vantaði hláturinn - þar varst
þú.
Ég og þú verðum aldrei aðskildar,
vegna þess að frá þessu augnabliki
mun ég hugsa til þín,
í hvert skipti sem hjarta mitt slær.
(Ásta Soffía)
Það eru engin orð til að lýsa því
hversu yndisleg manneskja Sigrún
var. Þess vegna ákváðum við að
birta þetta ljóð sem er samið til
hennar og segir flest sem segja
þarf.
Við samhryggjumst fjölskyld-
unni í Neðri-Breiðadal og biðjum
Guð að veita þeim styrk í gegnum
sorgina.
Ásta Soffía og Sylvía
Rós Ástþórsdætur.
Það haustar snemma í ár. Ást-
kær frænka og vinkona er hrifsuð
frá okkur svo langt, langt fyrir ald-
ur fram. Hún bar nafnið Sigrún
LEGSTEINAR
?í-
í rúmgóðum sýningarsölum okkar
eigum við ávallt fyrirliggjandi margar
gerðir legsteina og minnisvarða úr
íslenskum og erlendum steintegundum
Verið velkomin til okkar eða
hafið samband og fáið myndalist:
Ig S.HELGASON HFÆ,
ISTEINSMIÐ JA W____________________
SKEMMUVEGI 48, 200 KÓP. SÍMI 557 6677 / FAX 557 8410
Sólbjört. Svo hljómþýtt og fagurt
og hæfði þessari ljúfu, fallegu
stúlku algjörlega. Björt sem sólin
lýsti hún upp líf okkar og gaf af sér
hverjum sem á vegi hennar varð.
En nú hefur birt til í annarri ver-
öld. Þar hljómar hlátur hennar, þar
skín bjarta brosið hennar.
Við hér eigum dýrmæta minn-
ingu um yndislega sjúlku sem við
hefðum svo gjarnan viljað fylgja
lengri leið.
Elsku Dóri, Gunna, Jóhanna,
Óskar og Ómar. Við biðjum góðan
guð um að styrkja ykkur og hugga í
þessari miklu sorg.
Engin framkvæmd er nógu mátt-
ug, ekkert orð nógu skýrt, en
hjörtu okkar eru hjá ykkur.
Ragnheiður, Asgeir og börn.
Elsku Sigrún Sólbjört, frænka
mín. Þú varst í svo miklu uppáhaldi
hjá mér. Þú varst alltaf svo blíð og
góð við mig og alla sem í kringum
þig voru. Þú áttir ekki að deyja
svona ung. En ég veit að þú ert á
góðum stað núna með fullt af kát-
urn börnum í kring um þig.
Ég man þegar við lentum einu
sinni í vandræðum með kókosbollu-
bakstur heima í Breiðadal og við
hringdum til að spyrja þig ráða. Þá
komstu bara og hjálpaðir okkur. Þú
varst alltaf tilbúin að hjálpa öllum.
Þú varst svo mikill engill og núna
ertu orðinn engill. Sá allra falleg-
asti og besti.
Ég sakna þín svo mikið, elsku
Sigrún. Guð veri með þér.
Þín frænka,
Iðunn.
Hjarta mitt missti úr nokkur slög
þegar ég heyrði að Sigrún vinkona
væri dáin. Éftir að hafa velt fyrir
mér spumingum sem engin svör
fást við og mörg felld tár er það
ljóst fyrir mér að Sigrúnu sé ég
ekki í bráð. Það geta engin orð lýst
því hve erfitt og sárt það er að
missa vinkonu svo skyndilega. Við
kynntumst fyrir þremur árum þeg-
ar við vorum að vinna saman á ísa-
firði og urðum strax góðar vinkon-
ur. Þar sem ég bý í Reykjavík skrif-
uðumst við mikið á og bréfin sem
fóru okkar á milli skipta tugum og
ekki voru símtölin færri. Sigrún var
mjög listræn og bréfin frá henni
voru oft margra blaðsíðna listaverk.
Myndskreytt og skrautskrifuð. Hún
var dugnaðarforkur í öllu sem hún
tók sér fyrir hendur hvort sem það
var í skóla, íþróttum eða í vinnunni.
Hún var góður námsmaður og vann
alltaf mikið með skólanum. Hún
æfði skíðagöngu í mörg ár, stóð sig
alltaf mjög vel og náði þeim frá-
bæra árangri að verða íslands-
meistari. Metnaðurinn var mikill og
skilaði ætíð góðum árangri. Sigrún
vildi líta vel út, var alltaf mjög
snyrtileg og kom vel fyrir. Upp á
síðkastið var bleiki liturinn í uppá-
haldi og það fór ekki fram hjá nein-
um. Hvort sem það voru föt eða
eitthvað annað, allt átti að vera
bleikt.
Við höfðum ákveðið að hittast í
Reykjavík þegar hún kæmi að utan
og segja hvor annarri ferðasögur
sumarsins. Það verður að bíða
betri tíma. Ekki datt mér í hug að
póstkortin frá Spáni væru það síð-
asta sem ég fengi að heyra frá
henni. Hún var að skemmta sér
alla daga og allt gekk vel. En hlut-
irnir eru fljótir að breytast. Nú
kveðjum við Sigrúnu. Minningin
um góða vinkonu mun alla tíð lifa í
hjarta mínu.
Fjölskyldunni í Neðri-Breiðadal
votta ég alla mína samúð og bið Guð
að gefa þeim styrk í sorginni. Guð
blessi minningu Sigrúnar Sólbjartar.
Ása Björg Tryggvadóttir.
Elsku Sigrún. Aldrei átti ég von á
að fyrsta minningargreinin sem ég
skrifaði væri um þig, mína kæru
vinkonu og frænku.
Svo ung, svo falleg, svo efnileg og
einlæg. Hvers vegna þú? Hver er
tilgangurinn? Þín hljóta að bíða
mikilvæg verkefni annars staðar.
Síðast þegar ég sá þig aðeins fyr-
ir nokkrum vikum sat ég í bílnum
mínum og þú varst að ganga yfir
Hringbrautina með Söllu frænku
þinni. Þú sást mig ekki og ég náði
ekki að kasta á ykkur kveðju. Ég
man þó hvað ég hugsaði.
Mikið væri skrítið að sjá hana
litlu frænku mína sem ég passaði.
Hún var nú orðin falleg, ung og
myndarleg stúlka. Nú fannst mér
þroska- og aldursmunurinn á milli
okkar ekki lengur svo mikill og ég
var farin að hlakka til framtíðarinn-
ar þegar við gætum farið út á lífið
saman og átt skemmtilegar sam-
verustundir.
I dag sitja minningar mínar einar
eftir. Eg rifja upp öll símtölin okkar
á aðfangadagskvöldum, þar sem
þakklæti og gleði skein frá ykkur
systkinunum, enda hef ég alltaf haft
gaman af að færa ykkur smá gjafir.
Þegar ég bjó hjá ykkur varstu
ávallt hjálpleg og hörkudugleg. Að-
gerðaleysi var eitthvað sem þú
þekktir ekki. Þú harkaðir af þér og
gerðir miklar kröfur til þín en það
kom best í ljós þegar þú kepptir í
hlaupi, skíðagöngu eða öðrum
íþróttagreinum. Mamma þín, hún
Gunna frænka, hringir reglulega til
mín og er það stolt móðir sem segir
frá sigrum og frábærri frammistöðu
barna sinna í leik og starfi.
í dag er ég þakklát fyrir að hafa
fengið að kynnast þér bæði sem vin-
konu og frænku. Ég þakka fyrir
þær samverustundir sem við áttum
saman hér í Reykjavík sem og fyrir
vestan. I minningu minni mun ég
ávallt geyma fallega brosið þitt með
spékoppunum þínum. Ég veit að
Asa vinkona þín tekur vel á móti
þér þar sem leiðir ykkar hafa mæst
á nýjan leik.
Guð blessi foreldra þína og systk-
ini og veiti þeim styrk í mikilli sorg
og söknuði.
Þín vinkona og frænka,
Valgerður.
Sigrún Sólbjört er dáin. Þessi
fjögur orð hringsóla í höfði mér, ég
finn engin svör við merkingu þeirra
og hugsa ringluð um fallegu vin-
konu mína sem hrifin var á brott.
Sigrún var sólbjört, hún var sí-
fellt hugsandi um aðra og komandi
manni á óvart með skemmtilegum
kortum eða litlum gjöfum. Hún bak-
aði köku þegar ég átti afmæli og
bauð mér í mat ef foreldrar mínir
voru ekki heima. Það var alltaf jafn
notalegt að koma í Breiðadalinn og
spjalla við fjölskylduna, fara svo
kannski í göngutúr eða bíltúr og
kaupa ís. Með bunka af bréfum sem
innihalda óteljandi falleg orð sem
Sigrún Sólbjört ritaði minnist ég
hennar og veit að Sigrúnu mun ég
aldrei gleyma.
Ég sé þig fyrir mér svo góða og
glaða með prakkaraglampa í augun-
um og falleg orð á vörunum. Ég
hugsa um stundimar sem við lágum
uppi í rúmi og töluðum um heima og
geima í stað þess að fara að sofa.
Eða þegar þið Ómar tókuð mig á
gönguskíði og Ómar gat ekki staðið í
lappimar því hann hló svo mikið
þegar hann sá mig vera að klöngrast
þama upp og niður brekkur. Hugsa
um alla hlutina sem við skipulögðum
að gera einhvem tíma seinna og alla
hlutina sem við gerðum.
Það er langt síðan við komumst
að því að ég yrði agaleg húsmóðir,
kunni ekkert að elda og bara að
baka skúffuköku. Þú ákvaðst að
taka að þér að kenna mér, ég var
orðin sautján ára og því ekki seinna
vænna að hefjast handa við verkið.
Elsku Sigrún, hversu lítilsmegn-
ug eru orð okkar „friends forever".
Gunna, Dóri, Jóhanna, Óskar og
Ómar, ég votta ykkur mína dýpstu
samúð en þakka jafnframt fyrir að
hafa fengið tækifæri til að kynnast
stúlkunni ykkar.
Dóra Hlín.
Enn höfum við verið minnt á
dauðans óvissan tíma. Hópur lífs-
glaðra ungmenna fer saman í stutt
frí en einn þeirra kemur ekki aftur.
Ótrúleg staðreynd sem við eigum
erfitt með að sætta okkur við. Sig-
rún Sólbjört Halldórsdóttir var í
hópi nemenda Framhaldsskóla
Vestfjarða sem fór í stutt sumarfrí
til Spánar. Ferðin var farin rétt áð-
ur en takast skyldi á við námið á 4.
og síðasta ári fyrir stúdentspróf.
Við undirrituð kenndum Sigrúnu
Sólbjörtu líffræði og stærðfræði í
samtals þrjú ár. Hún var falleg
stúlka. Dagsfarsprúð, hlý og gef-
andi manneskja. Hún stundaði nám-
ið af kostgæfni og náði mjög góðum
árangri. Sigrún Sólbjört var vinsæl
af nemendum og kennurum. Hún
var tvímælalaust einn af okkar
bestu nemendum.
Sigrún Sólbjört var mikil íþrótta-
kona. Hún stundaði einkum skíði og
hlaup. Eftir að við fórum að skokka
fyrir tveimur árum gaf hún okkur
mörg góð ráð og var óspar á að
hvetja okkur til dáða.
Sigrúnar Sólbjartar er sárt sakn-
að. Andlát hennar minnir okkur
óþyrmOega á að hverjum og einum
er skammtaður tími. Við þökkum
fyrir að hafa fengið að kynnast
henni og erum ríkari á eftir.
Megi tíminn lina sárustu harma
foreldra, systkina og vina. Blessuð
sé minning Sigrúnar Sólbjartar.
Helga og Smári,
kennarar við Framhalds-
skólaVestfjarða.
Okkur langar til að minnast okk-
ar ástkæru frænku, Sigrúnar Sól-
bjartar Halldórsdóttur, sem lést í
blóma lífsins svo langt fyrir aldur
fram. Það er erfitt að hugsa til þess
að þú svona ung og efnileg stúlka,
full af lífskrafti og orku, skulir ekki
vera á meðal okkar lengur. Það var
svo ótal margt sem þú áttir eftir að
upplifa og kynnast. Þegar þú komst
í heimsókn í Álfabrekkuna kvöldið
áður en þú fórst til Benidorm geisl-
aðir þú af gleði og tilhlökkun og
engan gat órað fyrir því að það væri
í síðasta sinn sem við sæjum bros
þitt og gleði.
Við minnumst þess þegar þú
komst í þennan heim, lítil hnáta, svo
heilbrigð og sæt stelpa. Stoltið
skein úr augum foreldra þinna og
öll ættin fylgdist með og samgladd-
ist þeim. Ékki leið á löngu áður en
þeir eiginleikar sem einkenndu þig
komu í ljós, þessi einstaka hjarta-
hlýja og góðvild sem þú bjóst yfir,
alltaf tilbúin til að aðstoða alla og
hjálpa til eftir fremsta megni.
Þú varst einstaklega heilsteypt
og heilbrigð ung stúlka og hafðir
miklar hugmyndir um hvað þú ætl-
aðir að gera í framtíðinni. Lífsgleði,
vinnusemi og elja kom svo sterkt
fram í fyrirmyndar árangri í námi
og íþróttum. Allt sem þú tókst þér
fyrir hendur, kappkostaðir þú við að
leysa af kostgæfni og á sem bestan
hátt, en þrátt fyrir að þú værir í far-
arbroddi á ýmsum sviðum ein-
kenndist framkoma þín alltaf af
hógværð og lítillæti.
Þú varst ekki gömul þegar þú
eignaðist litla systur. Lítill aldurs-
munur gerði það að verkum að þið
voruð einstaldega samrýmdar og í
raun miklu meira en bara systur því
þið voruð líka bestu vinkonur. Það
var svo sterkt og gott samband á
milli ykkar systranna að þið voruð
alltaf nefndar samtímis, Sigrún og
Jóhanna, þegar við töluðum um
ykkur. Bræðrum þínum, Oskari og
Omari, varstu líka svo góð og alltaf
komstu með glaðning handa þeim
þegar þú komst heim eftir ferðalög.
Foreldrum þínum varstu líka mikils
virði og mikill gleðigjafi og félagi.
Missir þeirra allra er því bæði mik-
ill og sár.
Á öllum þínum ferðalögum varstu
ávallt í sambandi við foreldra þína,
hringdir reglulega heim og sagðir
þeim hvað þú hafðir verið að gera
og hvernig þér væri búið að líða síð-
an þú heyrðir frá þeim síðast. Þú
leyfðir þeim að fylgjast með því sem
þú hafðir fyrir stafni.
Elsku Sigrún Sólbjört, við þökk-
um yndisleg kynni við ljúfa og góða
stúlku og biðjum almáttugan góðan
Guð að vaka yfir þér. Góður Guð,
veittu Dóra, Gunnu, Jóhönnu, Osk-
ari og Omari styrk til að takast á við
þungan harm og vertu ljósið sem
lýsir þeim á þessari erfiðu stundu.
Blessuð sé minning þín.
Ásta, Hildur, Elsa,
Guðrún og fjölskyldur.