Morgunblaðið - 12.11.1999, Blaðsíða 13

Morgunblaðið - 12.11.1999, Blaðsíða 13
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 12. NÓVEMBER 1999 13 FRÉTTIR Níu íslensk verkefni í evrópskum netdögum Hundraðþúsund- asti viðskiptavinur Símans GSM EVA Kristinsdóttir, 19 ára Reykvíkingrir, varð í síðustu viku hundraðþúsundasti viðskiptavin- ur Símans GSM, þegar hún keypti áskrift að GSM-frelsi í Sel- ect-versluninni í Breiðholti. Þór- arinn V. Þórarinsson, forstjóri Landssimans, afhenti henni gjöf frá fyrirtækinu, T-28 GSM-síma frá Ericsson auk 100.000 inn- eignar hjá fyrirtækinu. í tilkynningu frá Landssíman- um segir að á þessu ári hafi hvergi í Evrópu verið hlutfalls- lega jafnmikiil vöxtur á GSM- markaðnum og á íslandi. Um 58% íslendinga eiga nú farsíma og fór ísland nýverið fram úr Svíþjóð í þeim efnum. Einungis Finnar og Norðmenn eiga hlut,- fallslega fleiri farsíma en Islend- ingar, en bilið fer minnkandi. VERKEFNIÐ „Ned@ys“ hefur nú verið starfrækt í þrjú ár á vegum framkvæmdastjórnar Evrópusam- bandsins og helsta markmið þess er að upplýsa menntastofnanir um þá möguleika sem felast í notkun nýrr- ar tækni í kennslu, sérstaklega um Netið. Menntastofnanir í Evrópu hafa verið hvattar til að taka þátt í „Netdays" með því að setja tölvu- og tæknivædd verkefni á Netið. Þannig er hægt að kynna sér úr- val verkefna á aðgengilegan hátt, nú þegar hafa níu íslensk verkefni verið flutt þangað, m.a. frá Mennta- skólanum á Akureyri, Flensborg í Hafnarfirði, Nýbúafræðslunni og Hjallaskóla. Upplýsingar um verk- efni er að finna á eftirfarandi slóð: www.netdays99.org og síðan er far- ið inn á „Projects“ en þar eru vef- imir og upplýsingar um höfunda þeirra. Evrópsku netdagamir (Netd@ys Europe 99) verða opn- aðir í Helsinki í dag, 12. nóvember 1999, og sérstök „Netd@ys“ vika verður haldin dagana 13.-21. nóv- ember 1999. Hægt verður að fylgj- ast með opnuninni á Netinu og uppákomur verða á vefnum alla vikuna. Þúsundir verkefna hafa verið skráðar á „Netd@ys Europe“ heimasíðuna. A opnuninni taka sérfræðingar þátt í umræðum um „menntunarhefðir á næstu þús- öld“. Hægt er að fylgjast með því á Netinu og verður myndband- skrækjum komið fyrir. iviorgun Diaoio/ívrisunn Þórarinn V. Þórarinsson, forstjóri Landssi'mans, afhendir Evu Kristinsdóttur, hundraðþúsundasta viðskipta- vini Si'mans GSM, gjöf frá fyrirtækinu. Lögreglumenn í Reykjavík Bíða niðurstöðu end- urskoðunarnefndar UM átta til níu lögreglumenn hafa sagt upp störfum af ýmsum ástæð- um hjá lögreglunni í Reykjavík á undanfömum vikum og mánuðum að sögn Óskars Bjartmarz, for- manns Lögreglufélags Reykjavík- ur. Á orðum Óskars snemma í haust mátti hins vegar skilja að von væri á fleiri uppsögnum meðal lögreglumanna í Reykjavík m.a. vegna óánægju með kjaramál enda var talað um að um 75 lögreglu- menn væm að leita að nýjum störf- um á hinum almenna vinnumai-k- aði. Óskar sagði í samtali við Morg- unblaðið í vikunni að ástæða þess að fleiri lögreglumenn í Reykjavík hefðu ekki sagt upp störfum væri m.a. sú að enn væri ekki útséð um bætt launakjör til handa lögreglu- mönnum. Á hann þar við að nefnd, svokölluð endurskoðunarnefnd, skipuð m.a. fulltrúum lögreglunn- ar og fjármálaráðuneytisins, sé nú að vinna að því að bera saman launaþróun lögreglumanna sl. fjögur ár saman við launaþróun annarra stétta í opinbera geiran- um. Að sögn Jónasar Magnússonar, formanns Landssambands lög- reglumanna, má búast við því að niðurstöður nefndarinnar liggi fyr- ir um næstu mánaðamót. „Þá kem- ur í ljós hvort laun lögreglumanna hafi dregist aftur úr launum opin- berra starfsmanna," segir hann. En eru líkur á því að laun lögreglu- manna verði hækkuð komi í ljós að þau hafí dregist aftur úr öðrum launum? „Já,“ segir Jónas, „í [kjarajsamningnum er kveðið á um ákveðná hækkun komi í ljós að við höfum sannanlega dregist aftur úr.“ Opið bréf til ríkis- stjórnar Islands Reykjavík, 10. nóvember 1999 Davíð Oddsson Stjórnarráðshúsinu við Lækjartorg Hæstvirtur forsætisráðherra. Við, undirritaðar, erum konur sem fórum í vettvangskönnun á nektardansstaðina í Reykjavík og hófst hún í öndverðum október- mánuði er ráðstefnan Konur og lýðræði var haldin að tilstuðlan ríkisstjórnar íslands. Ástæða könnunarinnar er klámbylgjan sem nú dynur yfir íslenska þjóð í mörgum myndum af rriiklum þunga og eirir engu. Börn og ung- menni eru þar síst undanskilin. Fyrsti nektardansstaðurinn í Reykjavík var opnaður í ársbyrjun 1995, síðan hafa bæst við sex, þar af þrír á þessu ári. Enginn veit hversu margir þessir staðir verða áður en yfir lýkur. Við fórum á nektardansstaðina til þess að sjá með eigin augum hvað þar fer fram. Við vildum kanna, að því marki sem unnt væri, þann kima klámiðnaðarins sem þessir staðir eru og oftar en ekki tengjast vændi, eiturlyfjasölu og -neyslu. Nokkrar okkar heimsóttu alla sjö nektardans- staðina í Reykjavík og eftir þá reynslu teljum við rétt að segja tíðindin þeim sem völdin hafa, handhöfum framkvæmdavalds og löggjafarvalds. Við sáum engan eðlismun á nektardansstöð- unum sjö, þótt sýnilegur munur sé á ytri bún- áði þeirra. Hvergi sáum við dansgólf fyrir gest- ina en hinar svokölluðu listdansmeyjar stigu á pall hver af annarri, fettu sig og brettu við súl- urnar um leið og þær tíndu af sér hverja spjör og að lokum sáum við margar þeirra glenna sig með klúrum tilburðum framan í kúnnana sem sátu næst pallinum. Framganga stúlknanna kom okkur nokkuð á óvart, því satt að segja vissum við ekki fyrirfram að nektardansstað- irnir væru svo grímulausir kjötmarkaðir, þar sem söluvaran er sýnd á palli með súlu sem hjálpartæki, og hver krókur og kimi mannslík- amans er sýndur umbúðalaus. Athæfi stúlknanna virtist okkur niðurlægj- andi fyrir þær sem og þá sem á horfðu. Gestir stinga seðlum í skorur nektardansmeyjanna eða undir tiltækar teygjur. Einnig sáum við fá- klæddar dansmeyjar hverfa með kúnnum inn í svokallaða einkadansklefa. Hvað þar fór fram var hulið augum okkar, en samkvæmt verðlista á einum staðnum kostar einn dans kr. 3.000-, 20 rriínútur kr. 15.000-, og 30 mínútur kr. 25.000-. Á sama stað kostar dýrasta kampavínið kr. 50.000- á meðan sams konar flaska kostar kr. 14.800- hjá umboðinu, en til að dansmeyjar setj- ist við borð gesta þarf að veita þeim kampavín. ; Á öðrum nektardansstað urðum við vitni að svokölluðum sófadansi sem samkvæmt verð- lista staðarins kostar kr. 1.000,- en þá sat „lista- konan“ í sófa í kjöltu viðskiptavinarins og ók sér. Þetta gerðist í salnum fyrir allra augum. Á þriðja staðnum sáum við tvær hálfnaktar stúlkur í lostafullum leik uppi á sviði. Þá heyrð- ist karlmannsrödd í hátalara sem sagði: „Þær ganga lengra ef þið borgið meira.“ Vitað er að víða nýtir klám- og vændisiðnað- urinn sér neyð þeirra sem eiga ekki annan val- kost og kanna þarf hvað er í raun verið að selja í afkimum þessara staða. Þessar stúlkur koma inn í landið á undanþáguákvæði sem vísinda- menn og listamenn njóta, en hvernig nokkrum ábyrgum aðila dettur í hug að kenna þessar brjóstumkennanlegu fettur og glennur stúlkn- anna við list er óskiljanlegt. Eftir að hafa farið í vettvangskönnum á nekt- ardansstaðina fáum við ekki séð að sú starfsemi sem þar fer fram hafi öll stoð í lögum. I Almenn- um hegningarlögum, 206. gr., stendur: „Hver sem stundar vændi sér til framfærslu skal sæta fangelsi allt að tveimur árum. Hver sem hefur atvinnu eða viðurværi sitt af lauslæti annarra skal sæta fangelsi allt að fjórum ái-um. - Hver sem stuðlar að því með ginningum, hvatningum eða milligöngu að aðrir hafi holdlegt samræði eða önnur kynferðismök gegn greiðslu eða gerir sér lauslæti annarra að tekjulind, svo sem með útleigu húsnæðis eða öðru, skal sæta fangelsi allt að fjórum árum en sektum eða fangelsi allt að einu ári ef málsbætur eru.“ Hvers vegna hefur lögreglan ekki fyrir löngu fengið heimildir, fyrirmæli og fjármagn til þess að kanna ofan í kjölinn starfsemi nektardans- staðanna? Lögreglan hefur með afgerandi hætti sýnt hvers hún getur verið megnug í glímunni við eiturlyfjavandann, þegar mann- skapur og fé er sett i baráttuna. Er þess ekki að vænta að lögreglunni verði innan skamms falið að rannsaka klám- og vændisiðnaðinn af svipaðri alvöru og eiturlyfjasöluna, en alkunna er að klám- og vændisiðnaðurinn er næsti bær við eiturlyfjavandann og samtvinnaður honum. Hvenær verða lög og reglugerðir aðlagaðar þörfum dagsins í dag, svo lögreglan geti óhindrað unnið sín störf og tekist á við vandann sem stafar af klám- og vændisiðnaðinum ? Þar sem nektardansmeyjarnar koma inn í landið á undanþáguákvæði 14. greinar í lögum nr. 133 um atvinnuréttindi útlendinga frá 1994 eni þær undanþegnar læknisskoðun. Erlendir verkamenn sem t.d. vinna við línulagnir á há- lendinu fara í gegnum nákvæma læknisskoðun, en þessar stúlkur, sem eiga svo náin samskipti við fólk, eru undanþegnar læknisrannsókn við komuna til landsins. Auk þess eru þessar stúlk- ur undanþegnar allri skráningu hjá Utlend- ingaeftirliti og skattyfirvöldum, þurfa hvorki atvinnu- né dvalarleyfi í landinu þótt flestar þeirra komi frá svæðum sem eru utan EES. Hafa hlutaðeigandi jdirvöld leitt hugann að því að alvarlegir smitsjúkdómar kynnu að berast til landsins með þessum stúlkum, svo sem eyðni eða lyfjaþolnar berklabakteríur, sem Alþjóða- heilbrigðisstofnunin varaði við fyrir sex árum og nú er talin hætta á að breiðist út í Vestur- Evrópu og Norður-Ameríku. Hafa heilbrigðisyfírvöld ekki áhyggjur af þessari ógn? Hafa þau áætlanir um einhverjar öryggisráðstafanir og þá hverjar og hvenær? Klám og vændi er sem kunnugt er ekki sérís- lenskt fyrirbæri heldur hluti alþjóðlegrar hol- skeflu. Á ráðstefnunni Konur og lýðræði vöktu ummæli dr. Vaira Vike-Freiberga, forseta Lett- lands, mikla athygli en hún gerði að umræðu- efni hina hættulegu og niðurlægjandi verslun með manneskjur eða nútímaþrælahald, sem er mikið vandamál í heimalandi hennar sem og annars staðar í Austur-Evrópu. Teljið þér, herra forsætisráðherra, ekki ástæðu til þess að láta kanna ofan í kjölinn hvort einhver angi þessarar starfsemi eða ann- arrar af svipuðum toga hafí borist hingað til lands, þar sem vissir aðilar græða á því að senda stúlkur á milli landa til starfa í klám- og vændisiðnaðinum? Hinn 18. júlí 1985 öðlaðist gildi á íslandi samningurinn um afnám allrar mismununar gagnvart konum sem samþykktur var á alls- herjarþingi Sameinuðu þjóðanna í New York 18. desember 1979. í sjöttu grein þessa samn- ings segir: „Aðildarríkin skulu gera allar við- eigandi ráðstafanir, þ.á m. með lagasetningu, til að hamla gegn hvers konar verslun með konur og gróðastarfsemi tengdri vændi kvenna." Hvaða ráðstafanir hafa verið gerðar af ís- lands hálfu til þess að uppfylla skuldbindingar þessa samnings? Að lokum viljum við minna á að næsta ár verður Reykjavík ein af menningarborgum Evrópu. Skyldi það eiga eftir að vefjast fyrir einhverjum að útskýra fyrir erlendum gestum hina nýju ásýnd miðborgarinnar sem líkist æ meira erlendum „rauðljósahverfum", enda blasa skilti nektardansstaðanna við vegfarend- um sem leggja leið sína um Fischersund, Aust- urstræti, Hafnarstræti, Hverfisgötu og Lauga- veg, að viðbættu Brautarholti og Grensásvegi. Er þetta sú ásýnd höfuðborgarinnar sem okkur sjálfum líkar og við viljum að böm okkar og barnabörn alist upp við? Afrit af bréfi þessu verður sent ráðherrum, alþingismönnum og fjölmiðlum. Virðingarfyllst, Rannveig Jónsdóttir, cand.mag. /framhaldsskólakennari Margrét Guðmundsdóttir, kennari Ingibjörg Guðmundsdóttir, hjúkrunarfræðingur Sr. Auður Eir Vilhjálmsdóitir, sérþj ónustuprestur Vilborg Harðardóttir, framkvæmdastjóri Elísabet Þorgeirsdóttir, ritsljóri Guðný Guðmundsdóttir, kaupkona Hólmfríður Árnadóttir, talmeina- fræðingur/kennsluráðgjafi Sigrún Gunnlaugsdóttir, kennari Rósa Guðmundsdóttir, deildarstjóri María Bergmann, MGA Arndís Ó. llauksdóttir, hjúkrunar- fræðingur/guðfræðinemi Ásdís Helgadóttir, hjúkrunarfræðingur Björg Gísladóttir, starfskona Stígamóta Eliria Hrund Kristjánsdóttir, guðfræðinemi Guðrún Þorkelsdóttir, launafulltrúi Hólmfríður Hilmisdóttir, deildarstjóri Kolbrún Erna Pétursdóttir, leikkona/ starfskona Kvennaathvarfsins Magdalena Ósk Einarsdóttir, bókhaldari Margrét Hákonardóttir, þjúkrunarfræðingur Margrét Ó. ívarsdóttir, grunnskólakennari Sigríður Magnúsdóttir, þýðandi Sigríður Erla Jónsdóttir, viðskiptafræðingur Sólveig Jónsdóttir, þýðandi Steinunn Pálsdóttir, vefnaðarkennari Svanhvít Hallgrímsdóttir, tónlistarkennari Svala Jónsdóttir, jafnréttisfulltrúi Þóra Björnsdóttir, hjúkrunarforstjóri á Vogi
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.