Morgunblaðið - 24.12.1999, Blaðsíða 46

Morgunblaðið - 24.12.1999, Blaðsíða 46
46 FÖSTUDAGUR 24. DESEMBER 1999 MORGUNBLAÐIÐ LISTIR Arfsagnir Tolkiens BÆKUR Þýdd skáldsaga SILMERILLINN eftir J.R.R. Tolkien. Þorsteinn Thorarensen fslenskaði. Fjölvi, Reykjavík 1999.384 bls. SKOÐANAKÖNNUN sem Water- stones bókakeðjan breska gerði meðal viðskiptavina sinna árið 1997 leiddi í ljós að í hugum tugþúsunda bókakaupenda var Hringadróttins- saga eftir J.R.R. Tolkien mesta bók- menntaverk aldarinnar. Þó svo að framkvæmd könnunarinnar hafí ver- ið gagnrýnd gefur niðurstaðan vel til kynna hversu vinsæl bókin enn er, rúmum fjörutíu árum eftir að hún kom fyrst út. Hylli Hringadróttins- sögu þarf samt engan að undra, um er að ræða einstakt verk og því fögn- uðu margir þegar Fjölva-útgáfa gaf það út í þremur bindum á árunum 1993-95 í íslenskri þýðingu Þor- steins Thorarensens. Silmerillinn, sem nú birtist einnig í þýðingu Þorsteins, er eins konar forsaga Hringadróttinssögu. Þar segir frá sköpun heimsins, Forn- dægrunum og hetjutímanum. Hér er tilkomu álfa, dverga og manna lýst, miklum skapadómum og baráttunni gegn Morgot hinum illa. Eitt af hlut- verkum þessarar bókar er því að vera goðafræði innan söguveraldar Tolkiens. Tolkien vann að Silmerlinum stór- an hluta ævi sinnar, var sífellt að 55$ r Fróbærir Isamkvæmiskjóiar og dragtir til sölu eða leigu, í öllum stærðum. Ath! eitt í nr. Fataleiga Garðabæjar Sími 565 6680 Opið 9-16, lou. 10-12 bæta við og endurskrifa, en sonur hans Christopher bjó verkið til út- gáfu að föður sínum látnum, eða eins og Christopher segir í formálanum: „Við fráfall föður míns kom það í minn hlut að reyna að koma öllu þessu efni í frambærilegt form. Mér varð ljóst að það væri vonlaust að birta innan spjalda einnar bókar allt hið margbreytilega efni - að sýna all- an Silmerilinn sem áframhaldandi og þróandi sköpunarverk í meira en hálfa öld - slíkt myndi aðeins leiða til ruglings og færa í kaf eða byrgja að- alatriðin.“ Honum lá mikið starf fyr- ir höndum, sérstaklega hvað varðaði frásagnarlegt samræmi Silmerilsins við aðrar áður útgefnar bækur Tolk- iens, einkum Hringadróttinssögu. Öllu því „margbreytilega efni“ sem Christopher fjallar um hér að ofan hefur að vísu verið reynt að koma í frambærilegt form. Einar tólf bækur hafa komið út að Tolkien látn- um í ritröðinni Saga Miðgarðs en hálfgerð Hobbitafræði hafa sprottið af þeim bálki. Silmerillinn er þó vafa- laust lykilverk í söguheimi Tolkiens og ýmsum spurningum sem kunna að hafa vaknað meðal lesenda Hringadróttinssögu er þar svarað í formi arfsagna eða goðsagna en þess utan er stórlega aukið við sögulega dýpt þríleiksins. Tolkien var mikill mál- og mið- aldafræðingur og Silmerillinn ber þess merki. Bókin er á köflum eins og goðsöguleg sagnfræði, lesandi fær það jafnvel á tilfínninguna að hún endurspegli einhvern sannan heim, svo raunverulega vinnur höf- undur úr fyrirmyndum sjnum, Art- húrssögum, Bjólfskviðu, Islendinga- sögum, Tristanssögu og Eddunum, ásamt kristnum trúarritum, svo nokkuð sé nefnt af því sem liggur að baki sköpun Miðgarðs. Landafræði Miðgarðs er einnig lýst með fjölda korta og sjálfstæður tungumálaheimur skapaður. Sögu- veröld Tolkiens er því að mörgu leyti óviðjafnanlegt sköpunarverk þó margir hafi síðar líkt eftir því. Sil- merillinn lýsir atburðum sem eiga sér stað tugþúsundum ára fyrir tímabil Hobbitans og þríleiksins sem þar fylgdi á eftir. Söguþráðurinn nær í raun aftur í tómið, handan tímatalsins sem hefst þegar heimur- inn er skapaður úr tónaflóði Æn- úanna. Stærsti hluti verksins er þó Silmerlasaga sem greinir írá sköpun gimsteinanna þriggja, Silmerlanna, úr ljósi lífsins og hvernig þeim er stolið frá álfum af myrkraöflunum. Styrjaldh' eru háðar í kjölfarið þar sem reynt er að endurheimta dýr- gripina og heimurinn nær lagður í rúst. Atök góðs og ills, ljóss og myrkurs eru burðarásar Hringadróttinssögu og Silmerilsins. Guðspeki er þó meira áberandi í Silmerlinum, enda viðfangsefnið af því tagi. Níðingur- inn Morgot, sem eitt sinn var mestur Valanna en fylltist drambi og gerði uppreisn gegn Alföður, verður þess valdandi að stærstur hluti álfanna heldur út úr Valalandi, sem er eins konar Eden, til Miðgarðs og stríðir síðan leynt og ljóst gegn sköpunar- verkinu. Þarna vísar Morgot til Lúsifers biblíunnar. Andstæðurnar ódauðleiki og dauðleiki skipa einnig sérlega mikilvægan sess í trúfræði verksins. Álfar (Hinir Árbomu) era fyrstu börn Alföður og ódauðleg, því þótt þau geti fallið í orrustu hrjá sjúkdómar og elli þau ekki. Menn (hinir síðbornu) eru hins vegar dauð- legir og undrast álfar og fyrirlíta í fyrstu þetta skammlífa kyn. Álfar samsvara að mörgu leyti kristnum hugmyndum um hinn óspillta mann fyrir fallið, fyrir erfðasyndina. Fallið í verki Tolkiens tengist síðan Sil- merlunum og mikilli örlagabölvun sem á þeim hvílir. Skammlífir og veikburða menn koma fram í kjölfar þess og reynast sérlega veikir fyrir freistingum Morgots. Mikið ímyndunarafl og sköpunar- þróttur liggur að baki Hringadrótt- inssögu og Silmerillinn staðfestir það og skýrir hugmyndaheim Tolk- iens. Bókin er þó ekki aðeins áhuga- verð vegna tengslanna við þríleikinn heldur er hún afskaplega heillandi og skemmtileg á eigin forsendum. Hún minnir að mörgu leyti á safn arfsagna sem varðveist hafa í munn- legri geymd og er þar goðsagna- bragurinn sérlega vel tilfærður. Einnig sýnist mér þýðing Þorsteins á afar erfiðu verki hafa heppnast ág- ætlega. En þótt allir geti notið Sil- merilsins er þessi bók hreinlega ómissandi fyrir þá sem þegar hafa töfrast inn í heim Tolkiens og vilja kynnast honum enn betur. Björn Þór Vilhjálmsson Amma grípur til sinna raða AMMA hennar Dísu í Töfrahólunum býr hinumegin á hnettin- um - í Astralíu. Ammau hefur mikla unun af ferðalögum og má ekki missa af neinu, síst af öllu þegar von er á nýju ömmubarni. Þá gríp- ur hún til sinna ráða og flýgur á töfra- teppi alla leið til Is- lands. Frá þeim Dfsu, önunu hennar og öðrum fjölskyldum- eðlimum segir í nýút- kominni barnabók Sólveigar Kr. Ein- arsdóttur, Amma mín kann að fljúga. Bókin er myndskreytt af ástralska listamanninum Evelyn Barber. Sjálf býr Sólveig í Ástralíu og neitar því ekki þegar hún er spurð hvort pmulítill skyldleiki sé með henni og ömmunni á teppinu. Aðspurð um kveikjuna að bókinni segir hún að það sé löng og gömul saga. „I gamla daga, þegar ég átti lítinn strák, áttum við heima í einni af háu blokkunum í Sólheimunum. Tengdamamma mín átti ekki bfl og kunni ekki að keyra og ég ekki heldur. Það var dálítið langt á milli okkar, þar sem hún bjó vestast í vesturbænum. Við töl- uðum oft saman í síma þegar ég var heima með litla barnið og þá sagði hún alltaf: „Ó, ég vildi að ég ætti þyrlu og gæti lent á þak- inu hjá ykkur í Sólheimunum.“ Hana dreymdi alltaf um að geta flogið. Að láta sig dreyma um töfrateppi og þyrlur Þegar ég flyt svo til Ástralíu fyrir tíu árum á ég tvö barna- börn heima á Islandi og sakna þeirra auðvitað alltaf mjög mik- ið. Þegar von er á því þriðja fer nú að fara um mig, því ég er eina amman þeirra,“ segir Sólveig, sem tók þann kostinn að fara að skrifa fyrir börnin og láta sig dreyma um töfrateppi og þyrlur. Þetta er önnur barnabók Sólveigar en árið 1997 kom út eftir hana Snædís í sólskinslandinu, þar sem sagði frá Ástra- líu og dýrunum þar. Handritið að þeirri þriðju er þegar til- búið en þar segir frá ævintýrum hjá ömmu í sveitinni í Ástralíu. Bókin Amma mín kann að fijúga er til- einkuð Ni Ni, litlum kínverskum dreng, sem Sólveig hefur gengið í ömmu stað í Ástralíu. „Hann er búinn að eiga heima héma í fimm eða sex ár með foreldrum sfnum en hann á enga ömmu hér, því hún er í Kína. Svo ég er íslenska amman hans Ni Ni, sem þekkir orðið alla íslensku jólasveinana," segir hún. Dísa mín, ertu að horfa á kassann?“ spurði mamma. „ Já, þátturinn er alveg að verða búinn.“ Stundum kvartar mamma. Seg- ir karlinn sinn fastan í tölvuheim- inum og stóra stúlkan hennar heillum horfin í köldum kassa- heimi. „Þú hefur mig,“ segir Rósa þá. Og þær hverfa í álfheima eða þangað sem óskasteinninn býr. Þar sem ævintýrafuglar fljúga eða skessur verða að steini. Þær mæðgur semja sögur sem ævin- lega enda vel. Þetta er góður heimur sem ég þekki líka. Eg leit á mömmu í laumi. Hún blómstrar. Mamma á nefnilega von á þriðja barninu. Mér þykir það alveg stórkostlegt. Rósa syst- ir er ekki eins spennt fyrir nýja barninu og ég. Afar uppvæg einn daginn en vill svo ekkert um það tala þann næsta. Kannski vill hún bara eiga töfraheiminn sinn ein með mömmu. Úr Amma mih kann að fljúga Sólveig Kr. Einarsdóttir W te; Gleðileg jól og farsælt komandi ár Opið í dag frá kl. 8-15 Jóladagw:..........lokað Annar íjóhtm......kl. 9-19 Öðmvísi SCómaSúð blómaverkstæði INNAfe .Skólavörðustíg 12, Bergstaðastrætismegin. Sími 551 9090 Utan hringsins BÆKUR Skáldsaga í SKUGGA HEIMSINS eftir Eystein Bjömsson. Ormstunga 1999.253 bls. UNGUR maður, fullur af réttlætis- tilfinningu og sannleiksást, tekur það á sínar herðar að fullnægja rétt- lætinu, berjast fyrir sannleikanum. Hann verður fyrir mótbyr, er vina- laus, atvinnulaus og talinn geðveikur af venjulegu fólki, verður ástfanginn og kvelst af ástarsorg. Þetta getur hljómað eins og hver önnur klisja en gengur upp og vel það. Eysteinn Björnsson færist mikið í fang með fyrstu persónu frásögn sinni af Páli Höskuldssyni því að hann er að birta okkur hugmynd um Jesú Krist á ís- landi á sjöunda og áttunda áratugn- um og fer með vísanir sínar vitt og breitt. Sagan er hrein og bein eins og aðalpersóna hennar en býður upp á djúpa túlkun, opnar heilan heim heimspekilegra hugmynda ef lesandi kærir sig um. Rétt eins og persónan Páll er vitrari en gengur og gerist. Páll er fyrirmyndamemandi að vestan, gengur í verslunarskóla á Akureyri en hrökklast þaðan til Reykjavíkur, lýkur námi með sóma, fær vinnu, lifir nokkuð tilbreytingarlitlu lífi á ytra borðinu, verður ástfanginn. Það er hinn ytri rammi sögunnar. Páll lýsir umhverfi sínu og sjálfum sér nokkuð nákvæmlega með rannsakandi auga þess gagnrýna. Hann er ein- farinn sem finnst hann ekki eiga heima í sam- félagi venjulegs fólks en lítur á sig sem hálf- gerðan þræl réttlætis- ins. Hann tekur upp hanskann fyrir þá sem eru beittir órétti og hann tekur að sér að segja kirkjunnar mönnum til synd- anna. Talsmáti hans og hugsana- gangur eru með sérvitringsbrag en um leið er hann venjulegur óharðn- aður ungur maður sem hægt er brosa að. Persónusköpun þessi verð- ur trúverðug og heillandi og fyrstu persónu sjónarhornið og stfllinn mynda með atburðunum spennandi framvindu sem tekur á sig ýmsar óvæntar myndir. Það sem kemur einna mest á óvart er að með svo eldfímt og viðkvæmt efni sem ádeilu á spillingu, lygi og fals í þjóðkirkjunni fer höfundur aldrei yfir strikið. Lesandi fær aldrei þá tilfinningu að verið sé að prédika, það er Páll sem heldur sínar eld- heitu, sannfærandi ræður þá sjaldan að hann er inntur eftir skoðunum sínum. Samt sem áður er það ekkert vafamál að í bókinni er þungur og djúpt hugsaður straumur ádeilunnar og hún getur auðveld- lega vakið fólk til um- hugsunar og jafnvel einhverja löngun til að láta gott af sér leiða. Löngun til að endur- nýja kynnin við skáldið Stein Steinarr vaknar líka við lestur bókar- innar því að ljóðabók hans Ferð án fyrirheits er notuð á [ i mjög skemmtilegan hátt sem nokk- ~ i urskonar leiðarstef í sögunni og öðl- b ast ljóðin nýjar víddir. Það er ekki fjarri lagi að ætla ljóðin hafi kveikt hugmyndir Eysteins að bókinni. Það er líka góð tilfinning að sjá vel smíð- aða tengingu við einn af merkilegri köflunum í verkum Shakespeares. Það er gott að lesa skáldsögu Eysteins. Hún er vel byggð, með sannfærandi persónusköpun og sýn- ir trúverðugan íslenskan raunveru- j leika. Síðast en ekki síst sýnir hún sí- 8 gilt efni heimsbókmenntanna á heimspekilegum og vel læsilegum nótum. Hrund Ólafsdóttir Eysteinn Björnsson
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.