Morgunblaðið - 31.12.1999, Blaðsíða 10

10 FÖSTUDAGUR 31. DESEMBER 1999
MORGUNBLAÐIÐ
FRÉTTIR
Lífeyrissjóður blaðamanna samein-
ast Lífeyrissjóði verslunarmanna
Morgunblaðið/Ámi Sæberg
Frá undirritun samningsins. Sitjandi frá vinstri Hjálmar Jónsson, í stjórn LB, Haraldur Sveinsson, formaður
stjórnar LB, Víglundur Þorsteinsson, formaður stjórnar LV, og Magnús L. Sveinsson, varaformaður stjórnar
LV. Standandi frá vinstri Þórarinn Gunnarsson, í stjórn LB, Kristján Már Unnarsson, í stjórn LB, og Þorgeir
Eyjólfsson, framkvæmdastjóri LV.
SKRIFAÐ var undir samning í gær
um sameiningu Lífeyrissjóðs blaða-
manna við Lífeyrissjóð verslunar-
manna. Sameiningin miðast við 1. jan-
úar og skal hún vera frágengin 1. apríl
næstkomandi, en samningurinn er
undirritaður með íyrirvara um að að-
ildarsamtök og félög þeirra samþykki
sameininguna. Við sameininguna tek-
ur Lífeyrissjóður verslunarmanna við
eignum og skuldbindingum Lífeyris-
sjóðs blaðamanna og sjóðurinn hættir
sjálfstæðri starfsemi.
í samþykkt stjómar Lífeyrissjóðs
blaðamanna þegar ákveðið var að
ganga til sameiningarviðræðna við
LV segir að stjóm sjóðsins hafi síð-
ustu misserin haft til athugunar fram-
tíðarhorfur og möguleika Líf-
eyrissjóðs blaðamanna á að starfa
sjálfstætt eftir setningu nýrra laga
um lífeyrissjóði. Þar séu innleidd skil-
yrði um lágmarksstærð lífeyrissjóða
sem geri það að verkum að lífeyris-
sjóður fær ekki starfsleyfi ef hann tel-
ur ekki að lágmarki 800 virka sjóðfé-
laga nema að hann tryggi áhættu-
dreifingu þannig að jafngilt sé þátt-
töku í 800 manna sjóði. Virkir sjóð-
félagar í Lífeyrissjóði blaðamanna
era rúmlega 300.
Stjóm Lífeyrissjóðs blaðamanna
komst að þeirri niðurstöðu að þær
leiðir sem sjóðnum stóðu til boða á að
starfa áfram sjálfstætt væru annað
hvort of dýrar eða áhættusamar til að
skynsamlegt væri að fara þær fyrir
lítinn lífeyrissjóð. Stjóminn kannaði
einnig þá kosti sem fyrir hendi vora á
sameiningu við aðra sjóði og komst að
þeirri niðurstöðu að öll rök mæltu
með því að Lífeyrissjóður blaða-
manna sameinaðist Lífeyrissjóði
verslunarmanna. Þar væri um að
ræða stærsta og öflugasta lífeyrissjóð
landsins sem hafí allar forsendur til
þess að geta varðveitt þær eignir sem
blaðamenn hafa safnað til að standa
undir lífeyrisréttindum sínum og
ávaxtað þær í framtíðinni. Jafnframt
er sjóðurinn með sambærilegt rétt-
indakerfi og Lífeyrissjóður blaða-
manna.
Vara for-
eldra við
gosdrykk í
kampavíns-
umbúðum
ÁFENGIS- og vímuvamaráð,
Heimili og skóli, SAMFOK og
Vímulaus æska vara foreldra
eindregið við gosdrykk í
kampavínsumbúðum sem tals-
vert hefur verið auglýstur að
undanförnu. I auglýsingunum
er hvatt til að þetta gos verði
keypt handa bömum svo þau
geti fengið „að skjóta tappa úr
flösku“.
„Áfengis- og vímuvarnaráð,
Heimili og skóli, SAMFOK og
Vímulaus æska lýsa yflr van-
þóknun á auglýsingum sem
þessum. Þær beinast að börn-
um og hvetja til að þau temji sér
ákveðinn lífsstíl löngu áður en
það er tímabært og þau fær um
að velja og hafna fyrir sig sjálf.
Foreldrar!
Leyfum bömunum okkar að
njóta æsku sinnar sem lengst.
Veram með þeim á nýársnótt
og leggjum okkar af mörkum til
að endurminningar frá þessum
tímamótum verði ánægjulegar.
Það er hægt að gera á ýmsan
annan hátt en með því að skjóta
tappa úr flösku," segir í tilkynn-
ingu frá samtökunum.
Yfírlýsing bæjarstjórn Garðabæjar
Vona að Agnes
Löve fái tækifæri
BÆJARSTJÓRN Garðabæjar hefur
sent frá sér eftirfarandi yfírlýsingu
um málefni Tónlistarskólans þar
sem segir að ákveðið hafi verið að
ráða utanaðkomandi aðila til að
stjóma framtíðarverkefnum og voni
stjómin að Agnes Löve fái tækifæri
til að sinna því starfi, sem hún hafi
verið ráðin tÚ:
„Bæjarstjóm Garðabæjar harmar
mjög þær umræður, sem farið hafa
fram á opinberum vettvangi undan-
farna daga um ráðningu skólastjóra
við Tónlistarskóla Garðabæjar. Þar
hafa því miður mörg orð fallið, sem
byggjast á misskilningi og rang-
færslum.
Af þessu tilefni er nauðsynlegt að
taka fram, að bæjarstjóm hefur þá
skyldu samkvæmt sveitarstjórnar-
lögum að ráða stofnunum bæjarins
forstöðumenn. Við þær aðstæður
leita bæjarfulltrúar víða álits og ráð-
gjafar. Endanleg ákvörðun er á
ábyrgð bæjarstjórnar og hún þarf að
standa reikningsskil gerða sinna
gagnvart kjósendum.
Bæjarstjóm kýs í upphafi kjör-
tímabils fjölmargar nefndir sér til
ráðgjafar í ýmsum málaflokkum.
Fulltrúar í slíkum nefndum era
kosnir hlutfallskosningu í bæjar-
stjóm, og era þeir því pólitískt
kjörnir fulltrúar einstakra stjóm-
málaflokka. Skólanefnd tónlistar-
skólans er ein þeirra nefnda, og er
hún bæjarstjóm til ráðgjafar um má-
lefni skólans. Nefndin getur ekki tal-
ist fagnefnd í hefðbundnum skilningi
þess orðs, þar sem skilyrði fyrir til-
nefningu manna í fagnefnd era jafn-
an bundin við það faglega efni, sem
nefndinni er ætlað að fjalla um. Það á
ekki við um kjör fulltrúa í skólanefnd
Tónlistarskóla Garðabæjar.
í reglugerð Tónlistarskóla Garða-
bæjar kemur skýrt fram, að bæjar-
stjóm ráði skólastjóra að fengnum
tillögum skólanefndar, og er það í
samræmi við það hlutverk nefndar-
innar að vera ráðgefandi nefnd um
málefni skólans. Samkvæmt sveitar-
stjómarlögum teljast ályktanir
nefnda tillögur til sveitarstjórnar, þó
svo þær séu orðaðar sem ákvarðanir
eða samþykktir. Slíkar tillögur geta
ekki talist bindandi fyrir sveitar-
stjóm, enda ber sveitarstjóm lögum
samkvæmt ákvörðunarvald um mál-
efni sveitarfélagsins og skyldur til
þess að fara með stjóm þess. Þær
skyldur og það vald verður ekki falið
öðrum.
Akvörðun um ráðningu skóla-
stjóra tónlistarskóla er háð mörgum
álitaefnum. Þar nægir ekki að leggja
eingöngu til grandvallar tónlistar-
hæfileika eða rekstrarlega þekkingu,
stjórnunarkunnáttu eða samskipta-
hæfni svo fátt eitt sé nefnt. Þar þarf
að vega marga þætti saman, auk
þess sem taka þarf tillit til þeirra
meginatriða, sem bæjarstjóm vill ná
fram í rekstri bæjarfélagsins í heild,
þar á meðal samvinnu við aðrar
stofnanir bæjarfélagsins. Bæjar-
stjórn er ætlað lögum samkvæmt að
taka slíka ákvörðun, og ber hverjum
bæjarfulltrúa að fara þar eftii- lög-
um, sannfæringu sinni og bestu vit-
und með heildarhagsmuni bæjarfé-
lagsins í huga.
Smári Ólason hefur skilað ágætu
starfi sem yfirkennari Tónlistarskól-
ans í Garðabæ undir stjóm Gísla
Magnússonar, skólastjóra, en Gísli
hefur verið afar farsæll stjómandi
skólans um árabil og lætur nú af
starfi fyrir aldurs sakir. Starf yfir-
kennara er annað en starf skóla-
stjóra, og þar reynir í ýmsum tilvik-
um á ólíka þætti. Bæjarstjóm
Garðabæjar hefur áhuga á því að
byggja tónlistarskólann upp á því
ágæta starfi, sem þai' hefur verið
unnið af hálfu kennara og stjórnenda
skólans, en framundan eru ýmis
verkefni, sem bæjarstjóm hefur
áhuga á að fylgja eftir. Þar má til
dæmis nefna endurskipulag á starfi
skólans á grandvelli aðalnámskrár
tónlistarskóla, sem menntamála-
ráðuneytið gefur út, og aukið sam-
starf við grannskóla bæjarins á sviði
tónmennta. Bæjarstjóm kaus að fá
utanaðkomandi aðila að þessu verki,
og var hún einhuga um það, að úr
hópi umsækjenda væri Agnes Löve
best til þess fallin, en hún hefur bæði
farsæla réynslu sem skólastjóri og
tónlistamaður. Það er von bæjar-
stjómar, að Agnes fái tækifæri til
þess að sinna því verkefni, sem hún
hefur verið ráðin tíl, og að velunnar-
ar skólans taki höndum saman um að
gera veg hans sem mestan.“
Hallveig Olafsdóttir lætur af störfum hjá Morgunblaðinu
Var heimagangur á
Mogganum frá barnsaldri
HALLVEIG Ólafsdóttir,
starfsmaður í áskriftar-
deild Morgunblaðsins,
lætur af störfum nú um
áramótin fyrir aldurs
sakir. Hún hefur starfað
á Morgunblaðinu í meira
en fjörutíu ár og segir í
samtali við blaðamann
Morgunblaðsins að það sé
ósköp indælt að hætta
eftir öll þessi ár. „Nú get
ég byrjað að sinna áhuga-
málum minum,“ segir hún
dreymin og svarar for-
vitnum blaðamanni því til
að hún ætli m.a. að nota
tímann framundan til að
læra betur á nýju heimil-
istölvuna og Netið, mála
á silki og postulín og fara
í göngutúra í Elliðaár-
dalnum með eiginmanni
sínum, Sigurþór Sig-
urðssyni, fyrrverandi
afgreiðslu- og lagerstjóra
Morgunblaðsins, en hann lét af
störfum á blaðinu fyrir þremur
árum eftir nær 49 ára starfsald-
ur.
Hallveig, eða Halla eins og hún
gjarnan er kölluð, hóf störf á
Morgunblaðinu vorið 1947 þá
sautján ára gömul en áður hafði
hún verið nánast heimagangur á
blaðinu sem þá var í húsnæði
Morgunblaðsins við Austurstræti
í Reykjavík. „Ég er fædd og
uppalin í miðbæ Reykjavíkur,“
segir hún og skýrir frá því að
hún hafi komið í heiminn í Lands-
bankanum í Austurstræti 11, en
þar var faðir hennar húsvörður
til margra ára. Móðurbróðir
hennar, Sigfús Jónsson, var á
þeim tíma framkvæmdastjóri
Morgunblaðsins og átti því litla
telpan greiða leið um ganga
Morgunblaðshallarinnar. „Ég
man til dæmis eftir því að ég
horfði andaktug á þegar verið
var að prenta blaðið á þessum
tíma. Ein örk var lögð í einu í
prentvélina og svo þurfti að snúa
örkinni við til að prenta hinum
megin á síðuna," segir hún og
bætir hugsi við að þá hafi tæknin
ekki verið meiri. Halla á greini-
lega góðar minningar frá þessum
árum og einnig frá þeim tíma er
hún hóf störf á Morgunblaðinu.
Fyrst í afgreiðslunni eins og fyrr
sagði, síðar á næturvöktum við
pökkun á blaðinu og að endingu
aftur í afgreiðslunni.
„Eins og
eitt heimili"
Eins og gefur að skilja hefur
margt breyst á Morgunblaðinu
frá því Halla hóf þar störf; tækn-
inni hefur fleygt fram og starfs-
fólkinu hefur fjölgað. Halla minn-
ist þess að andrúmsloftið hafi
verið afar notalegt, jafnvel heim-
ilislegd, á Morgunblaðinu þegar
hún hóf þar störf og það sama,
segir hún, má segja um miðbæ
Reykjavíkur. „Þetta svæði var
eins og eitt heimili," segir hún
þegar hún rifjar þessa tíma upp,
„enda þekktu allir alla.“ Halla
kunni góð skil á öllum þeim skrif-
stofumönnum sem komu við á
Mogganum til að ná í blaðið á
hverjum degi og þá segist hún
hafa kynnst mörgum kynlegum
kvistinum í hópi útigangsmanna
sem gjarnan fengu að ylja sér á
hlýjum bekk í afgreiðslunni þeg-
ar kalt var í veðri. „Við sögðum
ekkert við þá og lofuðum þeim að
vera enda gerðu þeir engum
mein og voru aldrei með nein
læti,“ segir hún. Af starfsmönn-
um Morgunblaðsins á þessum
tima segir Halla að Aðalsteinn
Ottesen, afgreiðslustjóri til
margra ára, sé sá pcrsónulciki
sem henni sé hvað minnisstæðast-
ur. „Hann stóð stundum í dyra-
gættinni á blíðviðrisdögum og
horfði á fólkið ganga hjá,“ segir
hún „og þegar barnshafandi kona
átti leið hjá sagði hann: Hvílík
dásemd að sjá svona fallega konu
með kúlu. Þetta fannst mér alveg
frábært."
Þegar Halla er spurð að því
hvort einhverjir ákveðnir atburð-
ir í tengslum við fréttaflutning
blaðsins séu henni minnisstæðari
en aðrir kveðst hún muna sér-
staklega vel eftir flugslysinu á
Vatnajökli haustið 1950. Milli-
landaflugvél Loftleiða, Geysir,
hafði ekki komið fram til lending-
ar á Reykjavíkurflugvelli, með
sex manna áhöfn, á tilsettum
tíma og eftir að árangurslaus leit
hafði staðið yfir í þrjá daga barst
loks sú gleðifrétt að vélin væri
fundin á Vatnajökli. „Þegar flug-
vélin fannst var fréttaspjald sett
framan á Morgunblaðshúsið þar
sem stóð stórum stöfum að flug-
vélin væri fundin og áhöfnin væri
á lífí,“ segir Halla og tekur fram
að fréttin á Moggahúsinu hafi
vakið mikla athygli og að sjálf-
sögðu mikla gleði meðal fólks á
götunni.
í sumar lét einnig af störfum
Hulda Sigurbjörnsdóttir, en hún
starfaði í fjölmörg ár við pökkun
Morgunblaðsins. Morgunblaðið
færir þessum tveimur starfs-
mönnum þakkir fyrir langt og
gott samstarf.