Morgunblaðið - 23.02.2000, Side 42

Morgunblaðið - 23.02.2000, Side 42
2 MIÐVIKUDAGUR 23. FEBRÚAR 2000 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ + Þorsteinn Helgi Björnsson fæddist á Siglu- fírði 30. maí 1929. Hann lést á Fjórð- ungssjúkrahúsinu á Akureyri 14. febrúar síðastliðinn. Foreldr- ar hans voru Eiríks- ína Kristbjörg Ás- grímsdóttir frá Hóla- koti í Fljótum, f. 11.4. 1898, d. 18.9. 1960, og Björn Zophanías Sigurðsson frá Vík í Héðinsfirði, f. 14.11. 1892, d. 30.8. 1975. Björn var skipstjóri á skipum frá Siglufirði, m.a. á mb. Hrönn. Þor- steinn átti níu systkini, en þau voru: Sigurður, f. 27.5. 1917, d. 12.2. 1944, Ásbjörg Una, f. 19.5. 1919, d. 4.9. 1972, Halldóra Guð- rún, f. 5.7. 1921, Sveinn Pétur, f. 27.6. 1924, d. 18.12. 1998, Ásgrím- ur Guðmundur, f. 22.2.1927, d. 14. 1. 1999, Björn, f. 9.8. 1930, María Stefanía, f. 13.9. 1931, Svava Kristín, f. 10.11. 1932, og Sigríður dag kveðjum við elskulegan tengdafóður minn Þorstein Bjöms- son eða Steina Björns eins og hann var oftast kallaður. Kynni okkar hófust fyrir rúmum 20 árum er ég kynntist ungri stúlku úr Ólafsfirði. Þessi stúlka, sem síðar varð eiginkona mín, var dóttir þeirra Hófu og Steina. Alveg frá fyrstu tíð tóku þau mér ákaflega vel, hvort á sinn hátt. Hófa með sinni glaðværð og krafti en Steini með rólegu og traustu fasi sem einkenndi hans ersónu alla tíð. Allir er kynntust Steina muna hann sem þennan hægláta og trausta mann. Alltaf var gott að leita til hans og maður gat treyst því að ekki væri það á torg borið sem honum var trúað fyrir. Aldrei man ég eftir því að Steini legði hnjóðsyrði til nokkurs manns heldur reyndi hann alltaf að sjá kosti hvers og eins. Hann reyndi ætíð á sinn hógværa hátt að laða fram það besta í fari sinna samferða- manna. Kom þetta ekki síst fram á sjónum, sem var starfsvettvangur Steina nær alla tíð. Hann var ákaf- lega farsæll á sínum skipstjórnar- ferli og bast þar órjúfanlegum vin- áttuböndum við marga af þeim mönnum er voru með honum til sjós. ^Steini hefur eflaust miðlað af þekk- ingu sinni og reynslu til sér yngri manna á sinn yfirvegaða og ná- kvæma hátt. Mér eru minnisstæð hlý orð eins af aflaskipstjórum yngri kynslóðarinnar í garð Steina. Hann minnist þess tíma er hann sem ungur maður var að stíga sín fyrstu skref sem skipsstjórnandi um borð í Sig- urbjörgu ÓF 1. Þá þótti honum gott að hafa Steina sér við hlið því sá gamli fór þetta allt á rólegu nótun- um. Bjamey, f. 17.8. 1934. Hinn 30. júní 1950 kvæntist Þorsteinn Hólmfríði Magnús- dóttur, f. 18.12. 1926 í Ólafsfírði. Börn Þorsteins og Hólm- fríðar eru: Magnús, skipstjóri, f. 18.10. 1950, kvæntur Erlu Báru Gunnarsdóttur og eiga þau þrjú böm og eitt barna- bam; Bjöm, sjómað- ur, f. 8.6.1953, í sam- búð með Sylviu Kimwoin, hann á þrjár dætur; Ei- ríksína, f. 16.6. 1960, gift Bessa Skímissyni tannlækni, þau eiga tvö börn. Fyrir átti Hólmfríður dótturina Onnu Freyju, 16.5. 1944, gifta Karli G. Þorleifssyni. Þau eiga þijú börn og þrjú barna- börn. Anna Freyja ólst upp hjá þeim Þorsteini og Hólmfríði. Útför Þorsteins fer fram frá Akureyrarkirkju í dag og hefst at- höfnin klukkan 13.30. Fjölskyldan var Steina alltaf mjög mikils virði. Hann var tengdur systkinum sínum frá Siglufirði mjög traustum vináttuböndum. Ég veit að það var honum erfiður tími þegar bræður hans, Sveinn og Ásgrímur, létust með stuttu millibili fyrir rúmu ári. Blessuð sé minning þeirra. Fjölskyldum bama sinna sýndi tengdafaðir minn einstaka ástúð og ræktarsemi. Alltaf var hann hringj- andi til að fá fréttir af sínu fólki. Hann fylgdist vel með uppvexti afa- bamanna sem hann vildi hafa sem mest hjá sér. Heimilið í Gunnólfsgöt- unni stóð okkur alltaf opið og oft var mannmargt við eldhúsborðið. Nú hin síðustu árin hefur fækkað í Gunnólfsgötunni. Börnin flutt frá Ólafsfirði og skuggi alvarlegra veik- inda lagst yfir. Hófa, tengdamóðir mín, veiktist af Alzheimersjúkdómi fyrir nokkmm ámm. Þegar sjúk- dómurinn ágerðist og Hófa þurfti meiri hjálp, komu mannkostir tengdaföður míns enn betur í Ijós. Sú þolinmæði, hjálpsemi og hlýja sem hann sýndi Hófu í veikindum hennar vom einstök. Það var honum þung- bært þegar hann, sökum eigin heilsubrests, gat ekld lengur hugsað um hana heima. Þrátt fyrir aðskilnað þeirra var hugur hans stöðugt hjá henni og hann var vakinn og sofinn yfir velferð hennar. Sorg hans og söknuður var mikill og það snart okkur öll. Kæri vinur, að lokum vil ég þakka þér fyrir samfylgdina. Við geymum öll hlýjar og góðar minningar um þig- Hvíl í friði. Bessi. Elsku afi, nú er komið að kveðju- stund. Við sem héldum að þú yrðir lengur hjá okkur. En margt fer öðm- vísi en ætlað er. Þótt við vissum að þú værir mjög lasinn þá óraði okkur ekki fyrir því að þú myndir fara svona fljótt frá okkur. Við héldum alltaf í vonina um að þér myndi batna og þú myndir koma heim til okkar, ekki síst vegna þess að þú kvartaðir aldrei, þótt oft værir þú mjög veikur, heldur sýndir ótrúlega þrautseigju og lífsvilja. Tilhugsunin um að við sjáum þig ekki aftur er sár og við fyllumst tómleika og söknuði. Það var alltaf notalegt að koma í Gunnólfsgötuna og finna hvað ömmu og afa þótti vænt um okkur. Afa- og ömmubömin vora sólargeislamir í lífi ykkar. Við voram umvafin hlýju og kærleika sem ykkur var svo eðlis- lægur. Allt frá því að við vomm h'til böm hefur heimili ykkar staðið okk- ur bamabömunum opið hvenær sem á þurfti að halda og fyrir það verðum við ætíð þakklát. Þegar við hugsum til baka hlýtur þetta stundum að hafa verið líkast innrás að fá þessa fjörkálfa í heim- sókn. Hoppað í sófum og rúmum, Legókubbar, Playmo, bílar og bíla- brautir út um öll gólf. En þú og amma vomð ekkert að æsa ykkur út af svona hlutum. Það var nú víst nóg- ur tími til að laga til seinna. Ekki má heldur gleyma skrifstofuleikjunum okkar í litlu skrifstofunni þinni þegar við voram orðin aðeins eldri. Þar var hamrað á reiknivélina, skrifaðir reikningar, skýrslur og margt fleira. Jafnvel sátu stundum eftir hefti í litl- um puttum. Sjálfsagt hefur aðkoman oft ekki verið góð. En þú, elsku afi, varst nú ekkert að æsa þig út af þessu og hafðir bara gaman af öllu saman. Eitthvað þurftu bömin nú að hafast að. Það var sama hversu ófrið- lega við létum, ekkert gat haggað þér. Lífsstarf þitt var sjómennska og þú varst stoltur af því. í nær hálfa öld varst þú sjómaður, oftast stýri- maður eða skipstjóri á fiskiskipum. Lengst varstu til sjós á Sigurbjörgu ÓF 1, og áttir þú farsælan feril að baki þegar þú hættir vegna heilsu- brests fyrir tíu áram. Við fundum oft hve sjómannsstarfið var samofið lífs- göngu þinni og mótaði skoðanir þín- ar og viðhorf til lífsins. Sjómanna- dagurinn var t.d. einn hátíðlegasti dagur ársins í þínum huga. Þú hafðir sérstaklega hlýja og góða nærvem. Okkur leið alltaf vel að hafa þig nálægt okkur. Fram á síðasta dag varstu vakinn og sofinn yfir velferð okkar. Ekki leið sá dagur að við heyrðum ekki í þér í síma og seinustu mánuðina dvaldir þú oft hjá okkur. Þú fylgdist vel með öllu sem við tókum okkur fyrir hendur. Sér- stakan áhuga hafðir þú á því að við stæðum okkur vel í skólanum og hvattir okkur áfram. Þú gerðir þér vel grein fyrir gildi góðrar menntun- ar fyrir ungt fólk í dag. Elsku afi, ætíð bjóst þú yfir sér- stöku jafnaðargeði og þolinmæði. Þessir eiginleikar þínir komu best í ljós þegar heilsu ömmu fór að hraka. Hlýja þín og nærgætni í hennar garð var einstök. Fyrir það eram við þakklát. Við afabömin söknum þín sárt. En minning þín lifir í hjörtum okkar um ókomin ár. Við minnumst þín með hlýju og þakklæti. Guð geymi þig. Hjördís Yr og Þorsteinn Máni. Elsku afi Steini, það er svo skrýtið að þú skulir vera farinn. Við voram vön að heyra frá þér nánast á hveiju kvöldi. Þú að fá fréttir af pabba á sjónum og þegar hann var í landi að heyra í honum og tala um sjóinn og fiskirí. Þið voram alltaf eitthvað að spá og sekúlera þar sem þið vorað báðir sjómenn. Þegar ég heyrði í þér bað ég alltaf að heilsa ömmu Hófu og þú varst svo ánægður að ég myndi eftir henni þar sem hún var orðin svo veik. En þú, elsku afi minn, gleymdir sjálfum þér því þú varst svo dugleg- ur að hugsa um hana ömmu mína. Ég er þakklát fyrir að hafa átt þessar stundir með þér þegar þú komst og varst hjá okkur um ára- mótin. Magnús Kristófer var svo hrifinn af þér. Hann var alltaf að kalla á afa Steina, því honum fannst svo skrýtið að eiga allt í einu tvo afa. Hann hljóp og leitaði að afa Steina og þegar hann fann þig knúsaði hann þig og kyssti. Ég veit að þú varst búinn að ramma inn mynd af þér og Magnúsi Kristófer sem ég sendi þér. Það verður gaman fyrir hann að eiga hana þar sem hann á kannski ekki eftir að muna eftir þér og því hversu hrifinn hann var af þér. Það er svo sárt að hugsa til þess að þú sért far- inn og ég eigi aldrei eftir að heyra í þér eða sjá þig aftur. Elsku afi Steini, ég veit að þú ert á góðum stað og núna líður þér vel. „Þó ég sé látinn, harmið mig ekki með táram. Hugsið ekki um dauðann með harmi og ótta, ég er svo nærri að hvert ykkar tár snertir mig og kvelur. En þegar þið hlæið og syngið með glöðum hug, lyftist sál mín upp í mót til Ijóssins. Verið glöð og þakklát fyrir allt sem lífið gefur, og ég tek þátt í gleði ykkar.“ (Höf. ók.) Ég kveð að sinni, elsku afi minn. Hólmfríður og Magnús Kristófer. Eins og fram kemur hér að fram- an var Þorsteinn mágur minn sjötti í röð tíu systkina. Hann ólst upp í for- eldrahúsum á Siglufirði á þeim áram þegar Siglufjörður var að geta sér nafn í atvinnusögu landsins og það má gera sér í hugarlund að þetta um- hverfi hafi heillað unga dugmikla stráka, spennan í kringum síldina, síldveiðiskipin íslensk og erlend, fólkið sem streymdi til staðarins í at- vinnu- og ævintýraleit og aukin fjár- ráð hjá fólki. Og ekki má gleyma því að faðir hans Bjöm Sigurðsson var fengsæll skipstjóri á mb. Hrönn á þeim áram þegar Þorsteinn var að mótast. Ég geri ráð fyrir því að Þor- steinn og bræður hans hafi fylgst grannt með aflabrögðum og mér er ekki granlaust um að það hafi verið svo lítill metingur í strákunum um það hvort pabbi þeirra kæmi með meiri afla að landi en aðrir. Og oft gátu þeir glaðst og verið stoltir af föður sínum. Þessar aðstæður mót- uðu unga manninn. Þorsteinn hóf sjómennsku 17 ára gamall, með Ásgrími Sigurðssyni föðurbróður sínum, sem þá var skip- stjóri á Kristjönu EA. Þorsteinn lauk fiskimannaprófi frá Stýri- mannaskólanum í Reykjavík árið 1953 og var stýrimaður og skipstjóri á ýmsum skipum eftir það. Síðustu árin var hann stýrimaður á togaran- um Sigurbjörgu frá Ólafsfirði. Þorsteinn var góður sjómaður og vel látinn af samstarfsmönnum og vinnuveitendum og farsæll í starfi. Hann var á sjó til ársins 1989 að hann fór í land þá sextugur. Eftir það vann hann um nokkur ár við fisk- mat og á hafnarvigtinni í Ólafsfirði. Þorsteinn lét af störfum 1999. Enda þótt við Þorsteinn væram báðir nemendur í Stýrimannaskólan- um á sama tíma, ég hóf þar nám árið sem hann lauk því, kynntist ég hon- um ekkert að ráði fyrr en ég tengdist fjölskyldu hans árið 1956. Þá kynnt- ist ég mannkostamanninum Þor- steini Bjömssyni betur og lærði að meta kosti hans eftir því sem árin liðu. Það var gott að hafa Þorstein nálægt sér, það var enginn hávaði í kringum hann en maður fann að þar var traustur maður þar sem hann fór. Hann var sérstakt prúðmenni eins og allt hans fólk, gat verið svolít- ið drjúgur með sig á góðum stundum og góðlátlega stríðinn en umfram allt var Þorsteinn heiðarlegur og traust- ur maður. Þorsteinn giftist Hólm- «! Birting afmælis- og minningargreina MORGUNBLAÐIÐ tekur afmælis- og minningargreinar til birtingar endurgjaldslaust. Greinunum er veitt viðtaka á ritstjóm blaðsins í Kringlunni 1, Reykjavík, og á skrifstofu blaðsins í Kaupvangsstræti 1, Akureyri. Þá er enn fremur unnt að senda greinarnar í símbréfi (569 1115) og í tölvupósti (minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið greinina inni í bréfínu, ekki sem viðhengi. Um hvera látinn einstakling birtist ein uppistöðugrein af hæfilegri lengd, en aðrar greinar um sama einstakling takmarkast við eina örk, A-4, miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd, - eða 2.200 slög (um 25 dálksentimetra í blaðinu). Tilvitnanir í sálma eða ljóð takmarkast við eitt til þijú erindi. Greinarhöfundar era beðnir að hafa skírnamöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum. Við birtingu aftnælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru birtar grein- ar um fólk sem er 70 ára og eldra. Hins vegar era birtar afmælisfréttir ásamt mynd í Dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra. Mikil áhersla er lögð á, að handrit séu vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprent- uninni. Það eykur öryggi í textameðferð og kemur í veg fyrir tvíverknað. Auðveldust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa sem í daglegu tali era nefndar DOS-textaskrár. Þá eru ritvinnslukerfin Word og Wordperfect einnig auðveld í úrvinnslu. ÞORSTEINN _ HELGIBJÖRNSSON fríði Magnúsdóttur frá Ólafsfirði ár- ið 1949 og stofnuðu þau heimili þar. Síðustu árin hefur Hólmfríður átt við vanheilsu að stríða en hefur getað verið heima þar sem Þorsteinn hefur annast hana af einstakri nærgætni og umhyggjusemi og sýnir það enn einn af kostum hans. Nú er aðeins rúmt ár síðan tveir af bræðram Þorsteins, þeir Sveinn og Ásgrímur, létust, Sveinn lést 18. des- ember 1998 og Ásgrímur lést 14. jan- úar 1999. Við fjölskyldan vottum þessum heiðursmönnum öllum virð- ingu. Ég vil að lokum votta Hólmfríði, bömum hennar og barnabörnum og öðram ættingjum samúð. Hrafnkell Guðjónsson. Elsku frændi, nú er komið að því að kveðja. Þú hefur lokið hlutverki þínu hér en þó ekki, því minningin mun lifa með okkur um ókomna tíð. Mér fannst þetta svo ótímabært, þegar mamma hringdi og sagði mér að þú værir dáinn. Þriðji bróðirinn á einu ári, þú sem varst búinn að búa svo vel í haginn fyrir efri árin. Ætl- aðir að njóta þess að vera hættur að vinna og vera með fjölskyldunni. Fyrst man ég eftir þér sem lítil stelpa, sem kom í heimsókn til þín og fjölskyldu þinnar á Ólafsfirði með pabba og mömmu. Þar var ávallt tek- ið vel á móti okkur og era minning- amar margar og góðar. Þú varst sér- staklega vel liðinn af öllum sem þig þekktu, blíður og barngóður maður, réttsýnn og laðaðir alltaf það besta fram í öllum. Það var alltaf stutt í brosið hjá þér sem við fengum að njóta. Þú komst mikið í heimsókn á heimili foreldra minna í Kópavogi. Þú og mamma vorað mjög samrýnd systkin. Þú varst ætíð til sjós. Oft þegar landlegur vora, þá komst þú í heimsókn til okkar og alltaf með fisk með þér. Ávallt réttir þú okkur systkinum eitthvert góðgæti. Ef ég gerði þér smágreiða eða keyrði þig, varðst þú alltaf að gera mér einhvem greiða í staðinn. Mér fannst ég alltaf vera betri manneskja eftir að hafa talað við þig. Ef einhverjir erfiðleik- ar voru, gast þú alltaf dregið fram það jákvæða og sagðir að maður þroskaðist við það að takast á við erf- iðleika, sem er svo sannarlega rétt hjá þér. Stundum hringdi mamma í mig eftir að ég flútti að heiman og sagði að þú værir í heimsókn og að þig langaði að hitta mig. Þú hafðir ánægju af því að spjalla um lífið og tilverana. Þú fylgdist vel með fjöl- skyldu þinni, vildir vita hvað allir væra að sýsla. Ef þú fékkst kveðju frá mér þá áttir þú það til að hringja í mig og þakka mér fyrir kveðjuna. Þá töluðum við oft lengi saman. Þú varst ekki bara frændi minn, heldur einnig góður vinur. Ég man alltaf þegar ég sagði þér fyrir sex áram, að ég væri að verða amma, þá sagðir þú við mig: Sigur- veig mín, þá verðurðu rík, því að það er svo yndislegt að eiga barnabörn. Þú fylgdist alltaf með mér, eftir að ég stofnaði fjölskyldu. Ég hlakkaði svo til að segja þér að María mín væri að fara að gifta sig í sumar, en ég veit að þú verður hjá okkur þá. Ég minnist ættarmótsins sem var fyrir tæpum þremur áram á Siglufirði. Hvað það var gaman að við skyldum öll hittast og eiga góða helgi saman. Þú varst stoltur af þínu fólki og upp- rana. Við verðum öll ævinlega þakk- lát fyrir að ættarmótið skyldi haldið. Nú hafið þið þrír bræðurnir kvatt þennan heim, Sveinn fyrir rétt rúmu ári og Ásgrímur þrem vikum síðar. Þið vorað samhentur og stoltur hóp- ur systkina. Það var yndislegt að vera með ykkur þessa helgi. Það er svo líkt þér að ákveða að þú yrðir jarðsettur á Akureyri. Þú hefur auð- vitað verið að hugsa, hvað það gæti orðið erfitt fyrir skyldmenni þín að komast út í Olafsfjörð á þessum árs- tíma. Svona varst þú alltaf að hugsa um aðra. Minningarnar um þig era svo margar og góðar að þær munu ylja mér og lifa með okkur um alla ókomna tíð. Á þessari kveðjustund bið ég góðan guð að gæta þín og styrkja ástvini þína í þessari miklu sorg. Þín frænka Sigurveig.

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.