Morgunblaðið - 02.03.2000, Qupperneq 47

b
MORGUNBLAÐIÐ
PIMMTUDAGUR 2. MARS 2000 47
-----------------------fL
T
MINNINGAR
ur var tíl Alþingis eða bæjarstjómar
og það munaði um hana.
Þeir eru býsna margir landsfundir
og vorþing ásamt öðrum ráðstefnum
sem við höfum setíð saman „systra-
settin“ úr Hafnarfirði, því þar sem
Guðnin var var Margrét systir henn-
ar ekki langt undan. Stundum var
tekist á um málefni á þessum stund-
um en samstaðan brást ekki og mikið
skemmtum við okkur og hlógum.
, Reykjanesangi Kvennalistans fjöl-
mennti gjaman á þessar samkomur
og naut samvemnnar og höfðu aðrar
0 fundarkonur á orði: „nú hlær Reykj-
anes“ eða „det glade Reykjanes" og
líkaði okkur vel þær athugasemdir.
Þau hjón vora einstaklega sam-
hent. Ekki lá Jón á liði sínu og tók
hann af heilum hug þátt í starfinu
með Guðrúnu.
Mikill harmur er kveðinn að fjöl-
skyldunni í Gerðinu.
Við kveðjum Guðrúnu með söknuði
og sendum Jóni, börnum þeirra, Sig-
Surveigu og ástvinum öllum innilegai-
samúðarkveðjur.
Blessuð sé minning Guðrúnar Sæ-
mundsdóttur.
Ingibjörg og Guðrún.
I

Það er alltaf hryggilegt, þegar fólk
á besta aldri og í fullu starfi fellur frá.
Við sem höfum þekkt Guðrúnu allt frá
æsku, þar sem hún var okkur bæði
vinur og félagi, með bömum okkar í
leik, hljótum að sakna hennar alveg
sérstaklega, þar sem hún síðar var fé-
lagi okkar í starfi. Eftir að við hjónin
fluttum aftur til bæjarins að loknu
áratuga starfi úti á landsbyggðinni,
vora ekki aðeins tekin upp aftur hin
nánu vináttubönd, heldur urðum við
fljótt samferða í stjóm sóknarfélags-
ins okkar. Þar gegndi hún hin síðari
ár ritarastarfi með afbrigðum vel, auk
þess tók hún fullan þátt í hinum ýmsu
störfum stjómarmeðlima íyrir St.
Jósefssöfnuð í Hafnarfirði. Einnig
var hún virk í öllu safnaðar- og
kirkjustarfi. Skulu henni færðar al-
veg sérstakar þakkir fyrir það allt
saman, nú að leiðarlokum. En eins og
svo oft vill gerast, má ef til vill segja
nú, að „enginn veit hvað átt hefir, fyrr
en misst hefir“. Það er vandfyllt tóm-
arúm í þeirri stjóm og söfnuði.
Guðrún tók við stóram arfi er hún
og Jón maður hennar hófu að búa í
Gerðinu við Hverfisgötu í Hafnar-
firði. Þar hafði áður búið Thorsteins-
son-fjölskyldan og foreldrar Guðrún-
ar, frú Sigurveig Guðmundsdóttir og
Sæmundur L. Jóhannesson, sem nú
er látinn. Það var ánægjulegt að fylgj-
ast með er þau Jón og Guðrún juku
þar við og fegraðu Gerðið.
I öllu sínu starfi gerði Guðrún
meira en við var búist, svo að ekki
varð í raun betur gert. Fyrir allt þetta
og vináttu hennar og góð kynni skulu
hér færðar innilegar þakkir.
Móður hennar, frú Sigurveigu
Guðmundsdóttur, sem dvelur í hárri
elli á Hrafnistu í Hafnarfirði, eigin-
manni hennar og bömum, systkinum,
venslafólki og ættfólki, vottast einlæg
samúð við heimför hennar.
Torfhildur og Sigurður H.
Þorsteinsson og fjölskylda.
svæðinu voram að leita að nýjum
starfskrafti og réðst hún tU vinnu hjá
Sjálfsbjörgu í ágúst 1996.
Guðrún var samviskusöm og vand-
virk svo af bar og vora það mörg sím-
tölin sem ég fékk frá henni fyrir utan
vinnutíma þegar hún var að velta hinu
og þessu fyrir sér sem hugsanlega
gæti verið tU hagsbóta fyrir félagið.
Guðrún fann fyrir veikindum sín-
inn íyrst síðasta sumar og um haustið
fékk hún úrskurð um sjúkdóm sinn.
Hún barðist við hann af æðraleysi og
fullvissu um bata eins og henni var
eiginlegt.
Guðrún kom til okkar á jólahluta-
veltuna í desember og þá sagði hún
mér að Uklega kæmi hún tU vinnu um
miðjan janúar. Ekki varð það nú
raunin því almættíð var með annað á
pijónunum fyrir hana.
Vil ég íyrir hönd fjölskyldu minnar
og stjómar Sjálfsbjargar á höfuð-
borgarsvæðinu senda fjölskyldú
hennar innUegar samúðarkveðjur.
Megi Guð vera með þeim og
styrkja.
Jóhannes Þór Guðbjartsson,
framkvæmdastjóri.
Kveðja frá Kvennalista-
konum í Kópavogi
Við minnumst Guðrúnar Sæ-
mundsdóttur sem einnar af þeim
sterku konum sem settu svip sinn á
starf í Reykjanesanga Kvennalistans.
Hún var með í starfi Kvennalistans
frá upphafi, ein í hópi Hafnarfjarðar-
kvenna sem var einstaklega gefandi
að vinna með og þá var oft glatt á
hjalla. Guðrún var hlý kona en ákveð-
in og íylgin sér á hljóðlátan hátt. Hún
hafði einnig þann sérstaka eiginleika
að geta leitt það hjá sér þegar tilfinn-
ingarótið reLs sem hæst en hafði þá
yfirsýn sem hjálpaði öðram að sjá
málin í nýju Ijósi. Hún var því mikUs
metin í hópnum. Hún var jafnan
reiðubúin að taka að sér ábyrgðar-
störf fyrir Kvennalistann. Nú síðast
fyrir rúmu ári sat hún í nefnd fyrir
Kvennalistann þar sem undirbúið var
sameiginlegt framboð Samfylkingar í
Reykjanesi. En Guðrún stóð ekki ein í
starfi að málefnum Kvennalistans.
Fjölskylda hennar tók virkan þátt
með henni. Álfheiður dóttir hennar
var virk Kvennalistakona og Jón eig-
inmaður hennar var ötull að mæta
með henni á fundi fyrir allar kosning-
ar, í því birtist m.a. samheldni þeirra
hjóna. Samúðarkveðjur sendum við
þeim báðum svo og fjölskyldunni allri.
Minning um góða konu lifir.
Hinsta kveðja frá
safnaðarfólagi Jósefskirkju
Rúnu í Gerðinu Ijósið lýsi
áleiðsemenginnsér.
Góðu konuna guð minn hýsi V”
því gekk svo veginn hér.
Guðrún var virkur þátttakandi í
lífi kaþólsku kirkjunnar í Hafnarfirði
og sat í stjóm safnaðarfélags Jósefs-
kirkju undanfarin ár. Fyrir allt
hennar starf í þágu kirkjunnar og
safnaðarins viljum við þakka.
Jóni Rafnari og börnum þeirra
Guðrúnar biðjum við guðs blessunar.
Einnig vottum við Sigurveigu og
systkinum Guðrúnar samúð okkar.
Drottinn veiti Guðrúnu eilífa hvfld
og láti hið eilífa ljós lýsa henni. Hún
hvfli í friði. ?
Stjórn safnaðarfélags
Jósefskirkju.
Skiptu yfir í nútímalegra greiðsluform!
Frá og með mánaðamótunum mars-apríl hætta blaðberar að innheimta
áskriftargjöld. Þess í stað geta áskrifendur valið um að greiða
áskriftina að Morgunblaðinu með greiðslukorti eða beingreiðslu.
Þannig verður innheimtan einfaldari og þægilegri fyrir áskrifendur.
Hafðu samband við okkur í síma 800 6122.
Við hlökkum til að heyra í þér.
'vl
Ég kynntist Guðrúnu í gegnum
systur mína, Hönnu Björt, er bjó með
syni hennar, Sæmundi, um nokkum
tíma og eiga þau eina dóttur saman.
Guðrún reyndist henni og dætram
hennar tveimur frá fyrra hjónabandi
vel og vora þær alltaf velkomnar á
heimili hennar. Sýndi það hug þeirra
til hennar að alltaf kölluðu þær hana
ömmu.
Guðrún talaði oft um hve vænt
henni þættí um sonardóttur sína sem
var nafna hennar og Ágústu, konu
minnar, og var það henni mikið
áhyggjuefni hvað yrði um Guðrúnu
litlu ef hún félli frá.
Guðrún var glæsileg kona og bar
sig með reisn svo eftir var tekið. Var
hún mjög virk í félagsmálum og starf-
aði mikið að jafnréttismálum kvenna
ásamt fleira.
Guðrún og Jón, eiginmaður henn-
ar, vora mjög samrýnd og mikið fyrir
fjölskyldu sína. Mátti segja víst að ef
maður sæi annað þeirra væri hitt ekld
langt undan.
Eg var svo heppinn að hafa af því
spum að hún væri í atvinnuleit, þegar
við hjá Sjálfsbjörgu á höfuðborgar-
ÁSKRIFTARDEILD
Sfmi: 569 1122 • Bréfasími: 569 1115 • Netfang: askrift@mbl.is
Áskriftardeildin er opin kl. 8-20 mánudaga, 6-20 aðra virka daga, 6-21 á laugardögum og 8 -14 á sunnudögum.
Best er að breyta greiðsluforminu með einu símtali í gjaldfrjálst númer
800 6122