Morgunblaðið - 19.08.2000, Page 51
’
Heildsöludreifing, s. 897 6567
MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
tir
ar
Smiðjuvegi 9 • S. S64 1475
Gefín virðing er
engin virðing
Frumskilyrði allra sem
vinna á geðdeildum,
segir Guðmundur Sæ-
var Sævarsson, og sjálf-
sagt eina ástæðan fyrir
því að færir starfsmenn
endast í þessu starfí er
umhyggjan fyrir skjól-
stæðingum spítalans.
sem þeir eru ófaglærðir starfsmenn,
hjúkrunarfræðingar eða læknar,
hvert svo sem þeirra starfsheiti er,
þá eiga allir starfsmenn geðdeildar
Landspítalans, ótakmarkaða virð-
ingu skilið.
Ófaglærðir starfsmenn eiga, þó
væri ekki nema vegna lágmarks
mannréttinda, að fá borguð mann-
sæmandi laun samkvæmt menntun
sinni, starfsreynslu og getu sam-
kvæmt þeim starfsvettvangi sem
unnið er við.
Greinarhöfundur hefur unnið í
þrjú ár á geðdeild Lsp og á þeim tíma
hitt fyrir einstaklinga, bæði ófag-
lærða og faglærða, sem hafa unnið í
yfir þrjátíu ár við að hjálpa öðrum.
Sumir ófaglærðir á kjörum sem fær
þá til að hvísla skömmustulega ef
þeir eru spurðir um launakjör sín.
Frumskilyrði allra sem vinna á
geðdeildum og sjálfsagt eina ástæðan
fyrir því að færir starfsmenn endast í
þessu starfi er umhyggjan fyrir
skjólstæðingum spítalans. Hefur það
sýnt sig að þeir sem sýna starfi sínu
virðingu er sýnd virðing og gefin
áheym af öllum stéttum spítalans.
Hver og einn verður að vinna fyrir
sínu. Starfsvirðing getur aldrei verið
gefin, fyrir henni er unnið.
Eitt er það þó sem aldrei má
gleymast í hvaða baráttu sem það er,
öryggismál, launakjör eða önnur at-
riði sem efst eru í huga manna.
Skjólstæðingar spítalans hafa og
eiga ávallt að hafa forgang.
Höfundur er vaktmaður,
starfsmaður geðdeildar.
Rýmingarsala
með allt að 50% afslætti!
ÞÓTT skoðun sé sett
niður á blað og birt á
prenti er þar með ekki
sagt að það þurfi að
vera hinn heilagi sann-
leikur.
Nýlega hafa verið
birtar tvær greinar um
málefni starfsmanna á
geðdeildum.
Báðar hafa haft mik-
ið til síns máls um mál-
efni sem var löngu orðið
tímabært að rætt yrði
um.
Eru ýmsum málefn-
um sem varðar starf-
semi geðdeilda landsins
gerð góð skil í grein
sem birt var þann 13. ágúst þar sem
farið er ofan í ýmis atriði sem góð
ástæða er til að athuga.
Því er frekar leiðinlegt þegar vel er
gert að ein mistök í annars góðri
grein skuli standa ofar öðru og allt
annað skuli falla í skuggann.
En þegar birt er álit á framkomu
fagstétta í allri heild sinni gagnvart
öðru samstarfsfólki og hún dæmd
eins og um sé að ræða tvo einstakl-
inga er umræðan komin út í þá sálma
sem engan veginn er hægt að rök-
styðja málefnalega.
Allir eru svertir sem einn, sem
endurspeglar engan veginn vitræna
hugsun og á ekki við rök að styðjast í
heildarmynd sinni.
Þetta sýnir einungis þá réttlátu
reiði sem er farin að skjóta rótum hjá
ófaglærðu starfsfólki vegna launa-
mála og annarra kjara.
Þægilegt virðist að herja á þeim
sem næstir eru sem er ljótur blettur
á góðri grein og hefur ýtt í burtu allri
málefnalegri umræðu milli stétta og
sett vinnufélaga í vamarstöður.
Samfélög og hópar byggjast upp af
einstaklingum og ekki er hægt að
setja alla undir sama hattinn, eins og
er vitað þá er misjafn sauður í mörgu
fé og hefur einstaklingsbundin pers-
ónugerð ekkert með menntun að
gera.
Ástæðuna fyrir reiði starfsmanna
verður að komast til skila og gera
verður það ljóst að hún hefur ekkert
með hjúkrunaifræðinga eða lækna
aðgera.
I gegnum árin hefur ófaglærðu
starfsfólki verið sýndir miklir for-
dómar eins og getið er í greininni og
megn vanvirðing.
En hverjir eru það sem sýna ófag-
lærðu starfsfólki geðdeilda þessa óv-
irðingu? Greinilega eru
skiptar skoðanir um
það.
Sumir myndu hugs-
anlega benda á að þeir
sem ráða launamálum
starfsmanna ættu að
skammast sín. Það ætti
að vera Ijóst að ef full-
orðnu fólki er sýnd sú
skömm sem það fær
sent heim til sín í hverj-
um mánuði í formi
launaseðils, þá að lok-
um slær það frá sér eða
gefstupp.
Hver og einn ætti að
þakka sínum Guði fyrir
að svo er ekki. Grunur
læðist að manni að öll starfsemi á
geðdeildum landsins myndi lamast ef
allir sem einn myndu einfaldlega gef-
ast upp og kúldrast heima hjá sér á
atvinnuleysisbótum.
Því má bæta við að það er frekar
kaldhæðnislegt að atvinnuleysisbæt-
urnar eru hæm fyi-ir fjölskyldufólk
en laun ófaglærðra starfsmanna.
Athyglisvert er að skoða það stétt-
arfélag sem á að vera í forsvari fyrir
ófaglærða starfsmenn á geðdeiidum.
Sá sem hér ritar getur varla annað en
brosað að sjálfum sér fyrir að vera
slíkur erkibjáni að vera neyddur til
að vera í stéttarfélagi sem ekkert
getur né vill aðstoða félagsmenn þess
starfandi innan geðdeilda. Slíkur vilji
hefur að minnsta kosti ekki verið
sýndur.
í dag er varla starfandi ófaglærður
starfsmaður innan geðdeildar Land-
spítalans sem hefur ekki sýnt áhuga
á því að komast inn í annað stéttarfé-
lag. Ekki einungis vegna launamála.
Mætti nefna til viðbótar áhugaleysi
og vanvirðing sem félagsmönnum
þess er sýnd ef starfsmenn leita til
þeirra um aðstoð í launabaráttu sinni.
Það eru heitar tilfinningar í gangi
hjá starfsmönnum og ófaglærðum
starfsmönnum líður eins og í lausu
lofti án viðunandi stuðnings síns fé-
lags.
Umrætt stéttarfélag þarf þó ekki
að óttast því launin eru svo lág að
enginn heilvita maður endist við
þetta starf, enda horfir maður stund-
um spyrjandi á sjálfan sig í spegli,
hvort maður sé hreinlega búinn að
missa vitglóruna að standa í þessari
vitleysu, eftir að hafa fengið launa-
seðihnn í hendurnar.
Sannleikurinn er sá, að þeir sem
vinna á geðdeildum landsins, hvort
Guðmundur Sævar
Sævarsson
kerfisins í náinni framtíð
• draga úr óþægindum einstakl-
inga sem annars hefðu glímt við af-
leiðingar langvinnrar sýkingar
• bæta vinnuþrek þeirra sem að
öðrum kosti hefðu þjáðst af afleið-
ingum sýkingarinnar.
Með góðri samvinnu Landlæknis-
embættisins, sóttvarnalæknis, SAA
og smitsjúkdómadeildar Landspít-
ala - háskólasjúkrahúss hefur verið
ráðist í gerð fræðsluefnis til handa
almenningi og heilbrigðisstarfsfólki
og liggur það frammi á sjúkrastofn-
unum, heilsugæslustöðvum og
læknastofum. I ágústmánuði vekur
landlæknir sérstaka athygli á lifr-
arbólgu C sem samfélagsvanda.
Sérfræðingar hérlendis hafa á
undanförnum misserum meðhöndl-
að nokkra tugi einstaklinga með
lifrarbólgu C. Búast má við að
kostnaður vegna meðferðar aukist í
framtíðinni vegna vaxandi fjölda
einstaklinga er greinast með sjúk-
dóminn. Eins og að framan greinir
er þeim fjármunum vel varið. Miklu
varðar að heilbrigðis- og fjárveit-
ingayfirvöld hafi í huga að útgjöld í
þessum málaflokki í dag eru sparn-
aður í framtíðinni.
Höfundur eryfirlæknir
smitsjúkdómadeildar Landspítala -
háskólasjúkrahúss íFossvogi.
www.mbl.is
Fingur
tannbursti
Wem&li
i r^j tz>5?
AorpxAÆ/
Iðnbúð 1,210 Garðabœ
sími 565 8060
Geddeildir
Opið í dag, laugardag frá kl. 11-16
Opið á morgun, sunnudag frá kl. 13-16
Smiðjuvegi 6D - Rauð gata
200 Kópavogur- Sími 554 4544
fiífí^l ffíflol ÍÍTffSI fTTfT^l fTTFM fíífíHl (TíTf^l
LAUGARDAGUR 19. ÁGÚST 2000 51
ffl°) (200 M°) fuBS QÍH3 QI03 Offlsr
Við flytjum!
og seljum á
fádæma lágu verði
eldhúsinnréttingar sófasett LHJ
borðstofusett eldhússtóla 1
baðinnréttingar eldhúsborð 1 |oJ
staka sófa staka stóla
fataskápa og úrval af n 1
skrifborð gjafavöru. I U I
tágastóla