Morgunblaðið - 19.08.2000, Side 56

<#6 LAUGARDAGUR 19. ÁGÚST 2000
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
+
Ástkær faðir minn,
GUÐMUNDUR E. KRISTINSSON,
Vancouver,
Kanada,
lést þriðjudaginn 8. ágúst sl. í Vancouver. Jarðarförin hefur farið fram.
Fyrir hönd aðstandenda,
Díana Kristinsson.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
KATRÍN SÆMUNDSDÓTTIR,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Eir föstudaginn
11. ágúst, verður jarðsungin frá Laugarnes-
kirkju mánudaginn 21. ágúst kl. 13.30.
Agnes S. Eiríksdóttir, Marinó Ó. Gíslason,
Guðjón Eiríksson,
Þröstur Eiríksson, Ane Holme,
Guðrún K. Eiríksdóttir, Jóhannes Brynjólfsson,
Gísli E. Marinósson, Bára D. Guðjónsdóttir,
Bjarki D. Guðjónsson, Ingvar Ö. Þrastarson,
Agnes S. Þrastardóttir, Hanna Þrastardóttir,
Eiríkur Þrastarson, Katrín Þ. Jóhannesdóttir,
Brynjar Jóhannesson.
t
Ástkær eiginmaður minn, sonur okkar, bróðir,
bamabarn og tengdasonur,
SIGURBJÖRN FANNDAL ÞORVALDSSON,
Karlagötu 1,
Reykjavfk,
sem lést á heimili sínu 13. ágúst, verður
jarðsunginn frá Víðistaðakirkju í Hafnarfirði
þriðjudaginn 22. ágúst kl. 15.00.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir, en þeim sem vilja minnast hans
er bent á krabbameinsdeild Landspítalans, deild 11E.
Ása Lára Þórisdóttir,
Þorvaldur Skaftason,
Hafdís Þorvaldsdóttir,
Jónas Fanndal Þorvaldsson,
Skafti Fanndal Jónasson,
Sigurbjörn Sigurðsson,
Guðríður Ásgrimsdóttir,
Þórir Bjarnason,
Erna Sigurbjörnsdóttir,
Björgvin Bragason,
Ragna Magnúsdóttir,
Jóna Guðrún Vilhjálmsdóttir,
Margrét Árnadóttir,
Anna Filippía Sigurðardóttir.
+
Útför
GUÐRÚNAR PÁLSDÓTTUR
söngkennara frá Hrfsey,
fer fram frá Dómkirkjunni mánudaginn
21. ágúst kl. 15.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á
Heimahlynningu Krabbameinsfélagsins.
Starfsfólki í Lönguhlíð 3 og Heimahlynningu
Krabbameinsfélgsins eru færðar sérstakar
þakkir.
Laufey Sigurðardóttir, Þorsteinn frá Hamri,
Guðrún Theódóra Sigurðardóttir, Lan Shui,
Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir, Ágúst Hilmisson
og fjölskyldur.
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Sjáum um alla þá þætti sem hafa ber í huga
er andlát verður
Útfararstjórar okkar búa yfir áratuga reynslu af störfum við
útfararþjónustu.
Sjáum um útfarir á allri landsbyggðinni.

Útfararstofa íslands, Suðurhlíð 35, Fossvogi.
Sími 581 3300. Þjónusta allan sólarhringinn.
www.utfararstofa.ehf.is
+ Sigurður Sveinn
Magnússon
fæddist í Amþórs-
holti í Lundarreykja-
dal í Borgarfirði 4.
ágúst 1915. Hann lést
á Héraðssjúkrahús-
inu á Blönduósi 6.
ágúst síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
hjónin Magnús B.
Jónsson, f. 18.6.1887,
d. 17.5. 1962, og Sig-
rún Sigurðardóttir, f.
21.4. 1895, d. 8.2.
1981. Þau bjuggu
nær allan sinn bú-
skap á Brekku í Þingi í A-Hún. Sig-
urður átti fjóra bræður: Jósef, f.
22.5.1919, bóndi í Steinnesi; Þórir,
f. 3.1. 1923, bóndi á Syðri-Brekku;
Haukur, f. 1.9.1926, bóndi og kenn-
ari á Brekku, og Hreinn, f. 28.5.
1931, bóndi á Leysingjastöðum.
Sigurður kvæntist 18. janúar
1948 Guðrúnu Jónsdóttur, f. 17.1.
1916 frá Hnjúki í Vatnsdal í A-Hún.
Foreldrar hennar voru hjónin Jón
Hallgrímsson og Steinunn Jósefs-
dóttir ábúendur þai\
Böm Sigurðar og
Guðrúnar eru:l) Jón
Þórhallur, f. 23.3.
1947, kona hans er
Alda Bjömsdóttir, f.
15.1. 1946, d. 20.2.
1994. Þau ólu upp fóst-
urdóttur Rögnu Guð-
mundsdóttur, f. 31.8.
1970. Sambýliskona
Jóns er Þórhalla Sig-
urgeirsdóttir. 2)
Magnús Rúnar, f. 7.2.
1951. Hann kvæntist
Maríu Kristínu Guð-
jónsdóttur, f. 5.12.
1958. Þeirra böm era Guðjón f.
12.3. 1978, Sigurður Rúnar, f.
27.10. 1981, Jóhanna Guðrún, f.
22.3. 1987 og Steinunn Hulda, f.
12.12. 1988. Þau slitu samvistir.
Sambýliskona Magnúsar er Mar-
grét Benjamínsdóttir, f. 8.10.1954.
3) Stefán Steindór, f. 11.3. 1955,
var í sambúð með Emu Þormóðs-
dóttur, f. 14.9. 1957. Þeirra böm
era Valur, f. 25.12. 1976, og Sig-
urður Sveinn, f. 9.1.1980. Þau slitu
samvistum. Þá ólu Sigurður og
Guðrún upp frá fimm ára aldri
Laufeyju Sigurðardóttur, f. 24.11.
1960. Hún á eina dóttur Sigríði
Erlu Jónsdóttur, f. 1.7.1981.
Sigurður fluttist tveggja ára
með foreldram srnum að Brekku
og ólst þar upp. Hann gekk í Reyk-
holtsskóla í Borgarfirði og útskrif-
aðist þaðan 1939 eftir tveggja ára
dvöl. Á yngri áram stundaði Sig-
urður ýmis störf svo sem brúar-
vinnu, uppsetningu á sauðfjárvarn-
argirðingum og var vetrarmaður á
ýmsum bæjum í Sveinsstaðahreppi.
Um átta ára skeið vann hann hjá
Ræktunarsambandi Kjalames-
þings.
Árið 1955 hóf hann ásamt konu
sinni búskap á Hnjúki í Vatnsdal og
bjó þar til 1994 en 1. janúar það ár
fluttu þau til Blönduóss. Þar
keyptu þau sér hús að Mýrarbraut
25. Sigurður tók mikinn þátt í fé-
lagsstörfum. Hann var um árabil í
sljórn Sölufélags Austur-Húnvetn-
inga. Hann var mikill áhugamaður
um hestamennsku og hrossarækt
og sat lengi í sljóm Hestamannfé-
lagsins Neista. Sigurður keppti
fyrir hönd íslands á fyrsta Evrópu-
móti íslenskra hesta 1970.
Utför Sigurðar fer fram frá
Þingeyrarkirkju í dag og hefst at-
höfnin kl. 14.
SIGURÐUR SVEINN
MAGNÚSSON
Þegar mamma sagði mér og
Steinunni að þú værir dáinn þá trúði
ég henni ekki af því að þú sagðir
mér að þú ætlaðir ekki að deyja
strax! Ég var farin að hlakka til að
segja þér hvernig mér hafði gengið
að keppa fyrir vestan og éghlakkaði
líka til að segja þér hvemig það var
að fara með Bliku í hestaferð (í
kringum Vatnsdalinn) en ég segi þér
það bara núna. Eins og þú vissir þá
var Blika að koma frá Stóðhest og
hún var ekki í mjög góðu formi en
hún komst þetta samt. Þú hafðir
hreint yndi af hestum og þú varst
nýbúinn að vera á hestamannamóti
og þá varstu svo hress. En afi ég
mun alltaf muna það þegar þú vaktir
með okkur í sauðburðinum og gafst
okkur nammi. Núna þegar ég kom
að vestan þá fannst mér skrítið að
tipla ekki inn til þín inn í sjónvarps-
herbergi og vekja þig. Ég mun alltaf
muna hláturinn þinn, elsku afi minn.
Kveðja, þín afatelpa,
Jóhanna G. M.
Elsku besti afi minn.
Það streyma fullt af minningum
um þig. Mér finnst ósanngjarnt að
þú hafir farið frá mér, ég sem var
búin að hlakka til að hitta þig eftir
keppnina og segja þér hvemig mér
gekk en þú varst þá farinn frá mér
kæri afi. En lífið er bara svona, ég
hefði viljað tala við þig áður en þú
fórst um Dimmu, hestinn sem við
eigum saman. Ég man þegar þú
komst heim í Hnjúk þá baðstu mig
alltaf að koma með þér til að skoða
hrossin og ég fór alltaf með þér þótt
ég væri að gera eitthvað annað. Og
þegar ég svaf hjá þér þá komstu allt-
af til að kyssa mig góða nótt. Og síð-
an varstu alltaf að spyrja mig hvort
að Rós væri búin að læra brokkið og
svo einu sinni þá sýndi ég þér þér og
þú varst svo glaður. Og ég man líka
þegar þú vaktir með mér yfir kind-
unum þegar þær voru að bera og þú
gafst mér alltaf kúlupoka. Ég man
líka þegar randaflugumar komu inn
þá tókst þú alltaf viskustikki og
hentir því yfir hana og fórst með
hana út og drapst hana og nú er
enginn til að taka randaflugurnar.
Ég sakna þín elsku besti afi minn.
Og kveð þig hér með söknuði. Guð
geymi þig, þín afastelpa
Steinunn H. M.
Vinur minn Sigurður Sveinn
Magnússon, fyrrum bóndi á Hnjúki í
Vatnsdal, er látinn eftir skamma
r Bló*nabí\Am N
, v/ FossvogskiVkjugarS J
Símii 554 0500
legu kominn hátt á níræðisaldur.
Það er orðið alllangt síðan við
kynntumst eða rösklega fimmtíu ár.
Þá var Sigurður búsettur í Reykja-
vík en hann hafði ásamt konu sinni
Guðrúnu Jónsdóttur og tengdafor-
eldrum Jóni Hallgrímssyni og Stein-
unni Jósefsdóttur flutt til Reykja-
víkur árið 1947 þegar þau létu af
búskap á Hnjúki.
Kynni okkar urðu með þeim hætti
að haustið 1949 hóf ég nám við
Kennaraskóla íslands. Ég auglýsti
eftir herbergi og fæði og fékk inni
hjá þessu ágæta fólki. Þau héldu
saman heimili og bjuggu á Eiríks-
götu 35 og ég leigði hjá þeim meðan
ég var í Kennaraskólanum. Síðan þá
hefur verið mikill og góður vinskap-
ur á milli okkar og fjölskyldna okk-
ar.
Á þessum tíma þegar við Sigurður
kynntumst vann hann við skurðgröft
á Suðvesturlandi. Vinnudagurinn
var þá oft langur en starfið gaf góð-
ar tekjur. Jón Hallgrímsson tengda-
faðir Sigurðar hafði selt frænda sín-
um Hnjúk þegar hann flutti til
Reykjavíkur en eftir fá ár kom jörð-
in aftur í sölu. Jón gat ekki hugsað
sér að jörðin færi úr eigu ættarinnar
og þá réðust þau í það Sigurður og
Guðrún að kaupa hana. En sama ár
og þau kaupa þá brennur íbúðarhús-
ið á Hnjúki. Ekki lét Sigurður það á
sig fá en hóf byggingu á íbúðarhúsi
og útihúsum af miklum stórhug.
Ekki leist öllum á þessar miklu
framkvæmdir, byggja stórt íbúðar-
hús með tveimur íbúðum og síðan öll
útihús, hlöðu, fjós og fjárhús. En
maðurinn var ódeigur og áræðinn og
kotbóndi vildi hann ekki vera.
Vorið 1955 flytja þau svo í Hnjúk
og tengdaforeldramir með. Forfeð-
ur Guðrúnar höfðu lengi búið á
Hnjúki og var Guðrún fimmti ættlið-
urinn sem þar bjó.
Þau höfðu blandað bú. Sigurður
var snjall búmaður og hafði góðar
afurðir af skepnum sínum. Hann var
bóndasonur sem gerþekkti til allra
verka og harðduglegur. Bóndaeðlið
var mjög ríkt í honum og lengst af
hafði hann unnið við búskap. For-
eldrar hans Magnús B. Jónsson og
Sigrún Sigurðardóttir voru bændur
á Brekku í Þingi og synir þeirra
fimm urðu allir bændur £ Sveins-
staðahreppi. Sigurður hafði sótt sér
menntun á æskuslóðir móður sinnar
er hann fór til náms í Reykholt í
Borgarfirði en afi hans hafði verið
prestur í Lundi í Lundarreykjadal.
Sá vélabúskapur sem var að ryðja
sér til rúms þegar Sigurður hóf bú-
skap gerði það kleift að auka rækt-
unina. Þar tók Sigurður til óspilltra
málanna og jók heyfenginn til muna.
Jörðin var nokkuð vel til ræktunar
fallin með þeim vélakosti sem nú var
til kominn þó þar væri nokkurt
brattlendi. Þá voru engjar nytjaðar
til heyskapar og gáfu oft góða upp-
skeru. Fljótlega var Sigurður kom-
inn með allstórt kúabú á þeirra tíma
mælikvarða og gott fjárbú. Þá hafði
hann talsvert stóð enda hestamaður
af lífi og sál. En Sigurður var ekki
einn um þessa uppbyggingu. Þau
hjón voru mjög samhent um rekstur
búsins og Hnjúksheimilið annálað
fyrir myndarskap. Þangað þótti
mönnum gott að koma.
Sigurður var vakandi fyrir öllum
velferðarmálum sveitarinnar og tók
mikinn þátt í félagsstörfum bæði
hvað varðaði verslunarmál, ræktun-
armál og veiðimál en Hnjúkur á
veiðirétt í Vatnsdalsá. Þá tók hann
mikinn þátt í sönglífi sveitarinnar.
Hann hafði ákveðnar skoðanir í
stjórnmálum, var sjálfstæðismaður
á gamla vísu. En Sigurður átti aldrei
í erfiðleikum að ræða við pólitíska
andstæðinga sín. Hann var góður
fundarmaður og setti skoðanir sínar
skýrt fram og hafði enga minnimátt-
arkennd þó við þjóðkunna menn
væri að etja. Bæði var það að hann
var mjög hreinskiptinn og svo hitt
sem var svo stór þáttur í skapgerð
Sigurðar en það var hans góði og
mikli húmor. Hann var orðheppinn í
viðræðum og geislaði af honum
bjartsýnin við hverja framkvæmd.
Við fáa menn hef ég haft meiri
ánægju af að eiga orðastað en Sig-
urð enda urðu samtöl okkar mörg
gegnum tíðina bæði í heimsóknum
hvor til annars svo og langar lotur í
síma. Mest ræddum við um hross og
svo um landsmálin og þó við fylgd-
um andstæðum flokkum í pólitík
fóru skoðanir okkar oft vel saman.
Sigurður var vel greindur og
sanngjam í umfjöllun sinni um
menn og málefni. Þó gat hann verið
snöggur upp á lagið og hlífði mönn-
um þá ekki ef honum fannst rang-
indum beitt.
Þó Sigurður hefði ánægju af flest-
um skepnum þá voru það þó hest-
amir sem umfram allt áttu hug
hans. Hann hafði gott auga fyrir
hrossum og var góður tamninga-
maður meðan honum entist aldur til.
Frá honum hafa margii' gæðingar
komið gegnum árin. Hann var lag-
inn að selja hross og kunni vel þau
klókindi sem beita þurfti þegar
þannig viðskiptamenn voru annars
vegar. Hann verðlagði hross sín eftir
gæðum, setti hátt verð á góð hross
en miðlunga og þar íyrir neðan gaf
hann oft fala fyrir lítið. Hann gætti
þess í hrossabúskap sínum, sem
margir mættu taka sér til fyrir-
myndar í dag að vera aldrei með
mjög stórt stóð. Hann var duglegur
að skera úr hópnum enda oft auð-
veldara á þeim ámm að losna við
hross til slátrunar. Hrossabúska-
pnum hélt hann áfram til dauðadags
þótt hann væri íluttur frá Hnjúki.
Þess er gaman að minnast nú að
þegar úrtaka fyrir fyrsta Evrópu-
mót íslenskar hesta fór fram, en það
var á Þingvöllum 1970 þá sigraði
Sigurður A-flokkinn og var í fyrsta