Morgunblaðið - 21.09.2000, Blaðsíða 46

46 FIMMTUDAGUR 21. SEPTEMBER 2000
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
+
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
PÁLL GUÐMUNDSSON
fyrrv. verkstjóri,
Unnarbraut 6,
Seltjarnarnesi,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunnni mánu-
daginn 25. september kl. 13.30.
Blóm og kransar afþakkaðir, en þeim, sem vilja
heimahlynningu Krabbameinsfélagsins.
Sveinbjörg Kristjánsdóttir,
Margrét Pálsdóttir, Alfreð Bóasson,
Guðmundur Þ. Pálsson, íris Dungal,
Magnús Pálsson, Laura Sch. Thorsteinsson,
Björg Pálsdóttir,
Hildur Pálsdóttir, Aðalsteinn Sigurþórsson,
Kristján Pálsson, Erna Kettler,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær móðir, tengdamóðir, amma og iang-
amma,
VILBORG JÓHANNSDÓTTIR,
Sólvangsvegi 3,
áður Sléttahrauni 23,
Hafnarfirði,
sem lést á St. Jósefsspítala sunnudaginn
10. september, verður jarðsungin frá Fríkirkj-
unni í Hafnarfirði föstudaginn 22. september kl. 13.30.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á St. Jósefsspítalann í Hafnar-
firði.
Gunnar V. Andrésson, Anna Ágústsdóttir,
Þorbjörn J. Sveinsson, Bergdís Sveinsdóttir,
Guðrún Sveinsdóttir, Friðrik Harðarson,
Særún Sveinsdóttir,
Borgþór Sveinsson, Ásdís Garðarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
tú
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
JÓNÍNA STEINUNN ÞÓRISDÓTTIR,
Múlavegi 1,
Seyðisfirði,
sem lést á Sjúkrahúsi Seyðisfjarðar mánu-
daginn 18. september, verður jarðsungin frá
Seyðisfjarðarkirkju laugardaginn 23. septem-
ber kl. 14.00.
Sigríður Friðriksdóttir,
Svava Friðriksdóttir, Magnús Gehringer,
Þórir Dan Friðriksson, Sigríður V. Sigurðardóttir,
Helga Ósk Friðriksdóttir, Guðni H. Kristinsson,
íris Brynja Pétursdóttir, Tom Tychsen,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og lang-
afi,
BÖÐVAR ARI EGGERTSSON,
Selvogsgrunni 13,
Reykjavík,
lést þriðjudaginn 19. september.
Jarðarförin auglýst síðar.
Guðjón Böðvarsson, Guðríður Sveinsdóttir,
Sigrún Böðvarsdóttir, Lúðvík Bjarnason,
barnabörn og barnabarnabörn.
Gylfi Jónsson, Solveig Lára Guðmundsdóttir,
Jón Gunnar Gylfason.
KRISTJÁN
BJÖRNSSON
+ Kristján Björns-
son fæddist í
Reykjavík 5. maí
1972. Hann lést á
gjörgæsludeild
Landspítalans í Foss-
vogi 10. september
síðastliðinn. Foreldr-
ar hans eru Sigrún
Oddgeirsdóttir, f. 18.
maí 1937 í Reykjavík,
og Björn B. Krist-
jánsson, f. 25. mars
1933 í Reykjavik.
Unnusta Kristjáns er
Helga Berglind Val-
geirsdóttir, f. 12. júlí
1974. Foreldrar hennar eru Soffía
Ragnheiður Ragnarsdóttir, f. 26.
ágúst 1950, og Valgeir Ingi Ólafs-
son, f. 29. nóvember 1952, kona
hans er Kristín Anný Jónsdóttir.
Bróðir Helgu er Jón Ómar Val-
geirsson.
Systkini Kristjáns eru: 1) Odd-
geir Björnsson, f. 27. janúar 1957,
maki Rósa I. Jónsdóttir. Sonur
Oddgeirs er Sigurður Björn, móð-
ir hans er Laufey Sigurðardóttir.
Börn Rósu og Oddgeirs eru Sig-
rún og Oddgeir Hlífar. 2) Matthías
Björnsson, fæddur 26. febrúar
1960, maki Anna Elínborg Gunn-
arsdóttir. Dætur
þeirra eru Brynja og
Diljá. 3) Birna Rún
Björnsdóttir, f. 29.
maí 1966. Sonur
hennar er Isleifur
Kári, faðir hans er
Helgi Einarsson. 4)
Hildur Rún Björns-
dóttir, f. 27. október
1969, maki Hallur G.
Hilmarsson. Sonur
þeirra er Ágúst
Freyr.
Kristján ólst upp í
Breiðholtinu. Hann
lauk stúdentsprófi
frá Fjölbrautaskólanum í Breið-
holti í júní 1995. Starfaði hjá
Breiðholtssundlaug á árunum
1993-1995 og hjá málarameistur-
um árin 1996-1998. Hóf störf á
auglýsingadeild Morgunblaðsins í
september 1998 og hóf samhliða
þvi nám við Háskóla Islands I
löggildingu fasteigna-, skipa- og
fyrirtækjasölu. Lauk prófi sem
löggiltur fasteignasali í desember
1999. Hóf störf hjá fasteignasölu í
júlí sl.
Útför Kristjáns fer fram frá
Fossvogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
Þú varst minn vetrareldur.
Þú varst mín hvíta lilja,
bæn af mínum bænum
og brot af mínum vilja.
Við elskuðum hvort annað,
en urðum þó að skilja.
Eg geymi gjafir þínar
sem gamla helgidóma.
Af orðum þínum öllum
var ilmur víns og blóma.
Af öllum fundum okkar
slær ævintýraljóma.
Og þó mér auðnist aldrei
neinn óskastein að finna,
þá verða ástir okkar
og eldur brjósta þinna
og lampi fóta minna.
(Davíð Stef.)
Elsku Krissi minn, ég mun alltaf
elska þig.
Þín
Helga.
Kveðja til bróður.
Það lítill þröstur sagði mér,
ungur maður næstur fer,
annað hlutverk honum ætlað er
á æðri stað í heimi hér.
Með sálu hans mun ég brátt svífa
eigi þarf þó neins að kvíða,
því skapari vor mun hans bíða
og kalli meistarans ber að hlýða.
Ég hváði og spurði hver það er
sem næstur hans kalli hlýða ber?
Best er að vita eigi hver næstur fer
þá þrösturinn litli svaraði mér.
Og nú ert það þú sem ert allur!
Þó eigi lífsdaga saddur,
brátt varstu frá okkur kvaddur,
ég veit þó hvar þú ert staddur.
Sárt mun mér það svíða
að þröstur varð með sál þína að svífa
bróður minn Ijúfa, fagra, blíða,
þú á betri stað munt okkar bíða.
Nú söknuð ber að og einsemd.
Ég bið þig þröstur með vinsemd,
að ástar kveðja verði honum send
kærleikur og gleði verður við Kristján
kennd.
Þakka þér bróðir hin ljúfustu kynni.
Minning þín mun aldrei líða mér úr
minni.
Sæl vorum við í návist þinni,
ég kveð þig í hinsta sinni.
Þröstur litli taktu við kveðju minni.
Þín systir,
Birna Rún.
Hér sit ég og reyni að koma orð-
um á blað, kveðjuorðum til þín
elsku bróðir. En orðin láta á sér
standa og mér finnst engin orð
nógu sterk eða nógu falleg til að
lýsa þér Krissi minn, ég vil þakka
þér fyrir 28 yndisleg ár sem
geyma margar fallegar minningar
um þig.
Fagra haust, þá fold ég kveð,
faðmi vef mig þínum,
bleikra laufa láttu beð
að legstað verða mínum.
(Steingr. Thorsteins.)
Hinsta kveðja.
Þín systir,
Hildur.
Mig langar að skrifa nokkrar
línur um hann Kristján tengdason
minn. Aldrei datt mér í hug að ég
myndi skrifa minningarorð um þig
elsku vinur. Okkar fyrstu kynni
voru þegar þú komst með dóttur
minni heim til mín og upp frá því
varst þú heimagangur hjá mér. Þú
varst alltaf svo góður við mig og
ljúfur, aldrei varð okkur sundur-
orða þennan tíma sem við áttum
saman. Ef ég var í vondu skapi
sagðir þú við mig ósköp rólega: „Á
nú að fara að þenja sig,“ og ég
játti því, þá var orðatiltækið hjá
þér: „Ég elska þig líka Soffía mín.“
Ég man líka þegar þið keyptuð
íbúðina ykkar, hvað hamingjan
blasti við ykkur. Þú varst svo dug-
legur að gera heimilið ykkar snot-
urt, til dæmis þegar þið máluðuð
málverkið ykkar. Þið voruð svo
samhent í einu og öllu. Elsku
Krissi, þín er sárt saknað af okkur
öllum sem þig þekktu. Ég veit að
þú ert á fallegum stað núna og afi
þinn og amma hafa tekið vel á
móti þér, ég veit líka að þú ert
með okkur og fylgist með okkur
eins og þú gerðir í lifanda lífi.
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér.
(H. Pétursson.)
Elsku Helga mín, ég votta þér
innilega samúð á þessari sorgar-
stund en mundu það að þú áttir
góðar og fallegar stundir með
Krissa þínum, ég bið guð að gefa
þér styrk elsku stelpan mín. Elsku
Sigrún, Björn, Oggi, Matti, Birna,
Hilla og aðrir aðstandendur, ég
votta ykkur samúð mína og minn-
ing um góðan dreng mun lifa.
Elsku Krissi, ég bið guð að vera
með þér, drengurinn minn. Ég
geymi minningu þína í hjarta
mínu, blessuð sé minning þín.
Þín tengdamóðir,
Soffía.
Til eru fræ, sem fengu þennan dóm:
að falla í jörð, en verða aldrei blóm.
Eins eru skip, sem aldrei landi ná,
og iðgræn lönd, er sökkva í djúpin blá,
og von, sem hefir vængi sína misst,
og varir, sem að aldrei geta kysst,
og elskendur, sem aldrei geta mæst,
og aldrei geta sumir draumar ræst.
Til eru ljóð, sem lifna og deyja í senn,
og lítil börn, sem aldrei verða menn.
(Davíð Stef.)
Þegar maður er ungur heldur
maður alltaf að maður sé eilífur og
tíminn nægur. En maður gerir sér
ekki grein fyrir hvað bilið milli lífs
og dauða er stutt. Maður gleymir
því líka að gleðin og sorgin eru
systur. Við þökkum fyrir að hafa
fengið að kynnast þér og fyrir þær
stundir sem við fengum notið með
þér. Og við vitum að þú Krissi
værir stoltur að sjá hvað hún
Helga er dugleg og gerir allt til að
varðveita minningu þína.
Elsku Helga, við sendum þér og
öllum öðrum ættingjum og vinum
okkar dýpstu samúðarkveðjur.
Megi guð veita ykkur styrk á þess-
ari stundu.
Þótt ég sé látinn,
harmið mig ekki með tárum.
Hugsið ekki um dauðann
með harmi og ótta.
Ég er svo nærri að hvert ykkar tár
snertir mig og kvelur,
en þegar þið hlæið og syngið
með glöðum hug,
lyftist sál mín upp í mót til ljóssins.
Verið glöð og þakklát fyrir allt
sem lífið gefur.
Og ég, þótt látinn sé,
tek þátt í gleði ykkar yfir lífinu.
(Höf. ók.)
Lísa og Einar.
Krissi, þú ert farinn frá mér, ég
sakna þín svo mikið. Ég bið bæn-
irnar mínar á kvöldin og bið fyrir
Helgu systir minni og þér.
Mamma segir að þú sért hjá guði
og englarnir passi þig. Ég skal
lofa þér því að passa Helgu fyrir
þig. Ég vil þakka þér hvað þú
varst góður við mig og allar sam-
verustundirnar sem við áttum
saman. Ég gleymi því aldrei þegar
þú kallaðir mig ófriðinn þegar ég
var óþekkur og það átti við mig.
Elsku Krissi, ég bið guð að vera
með þér, kæri vinur, ég skal passa
kisurnar fyrir þig. Ég gleymi þér
aldrei. Blessuð sé minning þín.
Þinn vinur,
Jón Ómar.
Nýr dagur, allt er breytt, ekkert
verður eins og áður. Elsku Krist-
ján, þér hlýtur að vera ætlað eitt-
hvert mikilvægt hlutverk, fyrst þú
ert tekinn í burtu svo fyrirvara-
laust.
Vel ég man
hvar vin hef átt
þótt venjulega
segi fátt.
En þegar burt
hann frá mér fer
fínn ég best
hvað hann var mér.
(Gunnar Dal.)
Ég man það eins og það hafí
gerst í gær, þegar Matthías kynnti
mig fyrir móður sinni og Kristjáni
bróður sínum. Ég man þegar við
köstuðum kveðju hvort á annað,
bæði jafn feimin. Það var notalegt
að fínna hversu náið samband var
á milli þín og móður þinnar.
Fyrstu árin eftir að sambúð okkar
Matthíasar hófst hittumst við ekki
oft, en þegar við urðum vinnufé-
lagar hittumst við nær daglega og
töluðum oft saman.
Ég var svo glöð en samt kvíðin,
þegar þú tókst þá ákvörðun að
hefja störf á auglýsingadeild
Morgunblaðsins. Kvíðinn var frá
fyrsta degi óþarfur. Mér fannst
svo gaman þegar vinnufélagarnir
voru að uppgötva hvernig við vær-
um tengd. Ég var svo stolt að
segja þeim að þú værir bróðir
Matthíasar mannsins míns. Mér
fannst svo gaman að segja Matt-
híasi hvað þú stæðir þig vel í vinn-