Morgunblaðið - 22.10.2000, Side 9

MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 22. OKTÓBER 2000 B 9
Samlandar Cathy Freeman af frumbyggjaættum fagna sigri hennar.
loknum
Þegar Cathy hljóp 400
m af leiðinni til sátta
Dagbókarbrot
Hripað á heybagga 25.9.2000
Bolinn beið mín óþreyjufullur við
hliðið. Óðinn heitir hann, meira en
400 kg á þyngd.
Ætti með réttu sæti á Ólympíu-
leikunum. Ég var sein. Hann var
svangur.
Hitinn var rúmlega 30 gráður og
ekki hafði komið svo mikið sem
dropi úr lofti í meira en mánuð.
Samt hengdi ég þrumuguðinn Þór
um háls mér samviskusamlega dag
hvern.
Vorið rétt barði að dyrum hinn 1.
september en var svo stokkið á
brott. Gat samt varla kvartað þegai'
bændur í Suður-Drottningarlandi
hafa mænt til himins í meira en
heilt ár í von um regn og búfénaður
þar allur á gjöf.
Moldrykið þyrlaðist upp er pall-
bíllinn nam staðar. Ég opnaði hlið-
ið, ók í gegn, sagði Öðni að bíða.
Naut þess valds sem ég hafði yfír
þessu fallega dýri sem enga hug-
mynd hafði um styrkleika sinn.
Lokaði hliðinu. Hlóð nokkrum
böggum úr hlöðunni á pallinn og ók
til baka.
Gaf Óðni fyrstum. Þegar ég hafði
lokið við að gefa kúnum og spjalla
við kálfana, settist ég á heybagga
og notaði annan fyiir skrifborð.
Ekkert heyrðist nema kvak í
Villa trúðagríp og jórtrið í kúnum.
Grasið var gráleitt og brúnt. Hvítir
kakadúar kepptust við að tína æti.
Kornið á landi nágrannans draup
dapurlega höfði. Gulleit slikja hafði
færst yfir það þessa viku. Skyldi
Ólympíugyðjan ekki geta látið rigna
á landsbyggðinni? Sydney þurfti
ekkert regn en þar rigndi í gær.
En þetta var hinn óvægni hvers-
dagsleiki Astralíu, þurrustu álfu
heimsins. Varð að taka því.
í kvöld hlypi Cathy Freeman 400
metrana. Hlaupið sem allir biðu eft-
ir. Hinir einstaklega íþróttaáhuga-
sömu Astralar dáðu þessa ungu
Ein fyrstu gullverðlaun Ástrala voru fyrir „trap shooting"
sem Michael Diamond hlaut. Það voru önnur gullverðlaun hans.
konu; hún var Cathy „okkar“! Þessi
hetja Ástrala sem hefur kennt
frumbyggjunum að vera stoltir af
uppi-una sínum. Ein glæsilegasta
frjálsíþróttakona Astralíu. Sem
feimin og hlédræg smástelpa sendi
hún eftir bókinni „Hvernig læra má
að hlaupa hratt“. Síðan hefur sjálfs-
traust hennar og frægð aukist með
ári hverju.
í hjarta mínu var ég sannfærð
um sigur hennar en vissi vel að allt
getur gerst á vettvangi íþróttanna.
Ög að hlaupa með drauma heillar
þjóðar á herðunum var ekki heigl-
um hent.
Stundin rann upp seinna um
kvöldið. Við héldum niðri í okkur
andanum en sem betur fer gerði
Cathy það ekki. Hún hljóp ekki að-
eins fyrir sjálfa sig, heldur fólkið
sitt, heila heimsálfu svartra og
hvítra sem þráir að láta drauminn
rætast um sátt og samlyndi allra
kynstofna landsins.
A áhorfendapöllunum þar sem
mesti fjöldi áhorfenda sem nokki-u
sinni hafði sést á Ólympíuleikum
var saman kominn, ríkti dauðaþögn
þar til skotið reið af. Hvatningar-
og sigurhróp breiddist
síðan eins og skógar-
eldur meðal rúmlega
eitt hundrað þúsunda
áhorfenda.
49 sekúndum
seinna vissum við að
sigur Cathy var vís.
Draumur hennar um
að vinna gull á ÓI-
ympíuleikunum
hafði ræst. Léttirinn
var mikill yfir að
vonir okkar allra
höfðu ekki vegið of
þungt á herðum
hennar.
Enginn var
hissa á því að
þjóðin öll hafði
staldrað við
til þess að
fylgjast
með þessu
hlaupi. ►
Cathy
Freeman
11 ára.