Morgunblaðið - 21.11.2000, Side 78

Morgunblaðið - 21.11.2000, Side 78
78 ÞRIÐJUDAGUR 21. NÓVEMBER 2000 MORGUNBLAÐIÐ FÓLK í FRÉTTUM Victor McLaglen, sem hinn írski Júdas Ískaríot, í Uppljóstraranum sem færði leikaranum og leikstjóranum þeirra fyrstu Oskarsverðlaun. Henry Fonda, John Carradine og John Qualen virða fyrir sér eyðilegg- ingu þurrkanna í Oklahoma, áður en lagt er útá þjóðveginn til fundar við örlögin í Kaliforniu - í meistaraverkinu Þrúgur reiðinnar. HÆGLÁTI Bandaríkjamaðurinn John Ford (1895-1973) var ekki að- eins frumkvöðull, heldur einn ör- fárra leikstjóra sem settu mark sitt á kvikmyndalistina, lyftu henni til hæða, mótuðu hana og meitluðu í það form sem hún er og verður um alla framtíð. Það má segja að hans sérgrein, öðrum fremur, sé vestrinn. Sjálfur var hann hugfangnastur af þeim þætti í stórbrotinni sögu lands síns, er landnemamir lögðu undir sig heillandi óbyggðir vestursins ijheð öllum sínum ævintýrum og átökum við land, íríimbyggjana og hver annan. Leitandi að betra lífi fyrir sig og sína, þó frelsi fyrst og síðast. Skilur eftir sig ógleymanlega, sígilda vestra einsog Stagecoach (’39), She Wore a Yellow Ribbon (’49), The Searchers (’56) og The Man Who Shot Libery Wailace (’62). Ford á einnig meistaraverk í öðrum greinum kvikmyndanna, líkt og sögulegar stórmyndir á borð við YoungMr. Lincoln (’39), dramatísk- samtíðarmyndir; Þrúgur reiðinn- ar-Grapes ofWrath (’40) og Grænn varstu dalur - How Green Was My Valley(’41), jafnvel grínaktugar stríðsmyndir - Mr. Roberts (’55). Frábær sögnmaður Ford er einn af hæfileikaríkustu leikstjórum Bandaríkjanna, ásamt Huston, Welles og fáeinum öðrum. Setti svip sinn á kvikmyndaheiminn hálfa öldina - frá því um miðjan ann- an áratuginn til 1966, er hann stjórn- aði sinni síðustu mynd. Lagði jafnan áherslu á þau gildi sem landar hans höfðu í mestum hávegum, heiðar- leika og réttlæti. Frábær sögumaður sem fjallaði gjaman um átök þess góða og illa í samfélaginu og ekki "’teíður um baráttu einstaklingsins við umhverfi sitt, sem oft varð honum um of. Myndum hans fylgir jafnan mannleg reisn og mikilfengleiki. Sonur írskra innflytjenda sem settust að í Nýja-Englandi, nánar tiltekið í bænum Cape Elizabeth í Maine, og var yngstur 13 systkina. Einn bræðra hans, Francis, flutti til- tölulega snemma til kvikmynda- borgarinnar á vesturströndinni, og litli John fylgdi í kjölfarið. Sjálfsagt um leið og hann átti fyrir fargja- ldinu, því John Ford var sestur að í Hollywood aðeins 19 ára gamall. Francis hafði vakið athygli á Broa- dway og gerðist í framhaldi af því leikari og leikstjóri í Hollywood. John byrjaði á að breyta nafni sínu JOHN úr Sean Aoysius O’Feeney, eft- irnafnið fékk hann hjá stóra bróður. Til að byrja með tók Ford þau störf sem til féllu, var aukaleikari hjá D. W. Griffith, var t.d. einn af kufl- klæddum Ku Klux Klan-mönnum í Fæðingu þjóðar- A Birth of A Nat- ion (’15). Eftir tvö ár sem áhættu- og aukaleikari, snúningastrákur o.fl. fékk Ford að spreyta sig sem leik- stjóri í fyrsta sinn. Viðfangsefnið var Straight Shootin’ (’17), B-vestri, þó er álitið að hann hafi jafnvel gert Lucilie the Waitress, mynd í fjórum hlutum, þrem árum fyrr. Á þessum byrjendaárum gerði Ford einar 30 myndir fyrir Universal. Flestarvoru vestrar með Harry Carey í aðal- hlutverki. 1925 flutti Ford sig um set, yfir til Fox, þar sem afköstin voru svipuð. Flestar af þessum myndum hafa verið álitnar glataðar, en hafa verið að skjóta upp kollinum, jafnvel á ólíklegustu stöðum einsog í Austur-Evrópu. Ford vann í nokkur ár til viðbótar í ýmsum störfum, svo sem handritshöfundur og aðstoðar- leikstjóri. I nálægð vestursins Fyrsta myndin hjá Fox var Heart of Gold (’24), og vakti enga sérstaka eftirtekt. Það gerði hinsvegar The Iron Horse (’24), næsta mynd hans fyrir kvikmyndaverið. Hún er fyrsta afrek Fords sem leikstjóra og önnur tveggja merkisverka hans frá tímum þöglu myndanna. Hin er sögð Four Sons (’28). í millitíðinni gerði leik- stjórinn fjölda mynda, m.a. Three Bad Men (’28), sem stórlega jók við orðspor hans. Hróður Fords sem eins virtasta leikstjóra allra tíma stafar þó ein- göngu af fjölda meistaraverka sem hann skapaði eftir að hljóðið kom til sögunnar. Hélt sig jafnan í nálægð vestursins en gerði þess á milli myndir af margvíslegum toga. Þ. á m. Arrowsmith (’31), kvikmynd gerð eftir kunnri skáldsögu Sinclairs Lewis; stríðsmyndin The Lost Patr- ol (’34), grípandi persónuskoðun úr fyrri heimsstyrjöldinni, og The In- former (’35), sem m.a. færði Ford fyrstu óskarsverðlaunatilnefning- una. Árið 1939 gerði Ford rómaða mynd, byggða á sögulegum atburð- um, YoungMr. Lincoln. Fjallar, FORD gerist í hitabeltinu. Fjallar um ágreining yfirvalda og ungra hjóna (Dorothy Lamour og John Hall), þau vandamál öll fá snöggan endi í ham- förunum sem nafn myndarinnar er dregið af. Jan Troell gerði ægilega endurgerð með sama nafni, 1979. Stagecoach (’38), var mesta afrek Fords til þess tíma, sígildur vestri með öllum bestu eigindunum í sögu- þræðinum sem einkenna verk leik- stjórans. Kom Monument Valley á landakortið og John Wayne á stjömuhimininn. Ári síðar kom ann- ar stórvestri, Drums Along the Mohawk, um átök ungra landnema- hjóna í Mohawk-dal (Henry Fonda og Claudette Colbert) við náttúruna og frumbyggjana. Þessar þrjár myndir settu Ford í hásæti í kvikmyndaborginni. Þær eru sígilt dæmi um stórkostlega sögumennsku og hrífandi frásagnar- máta og töku. Enn í dag komast fáir ef nokkrir í hálfkvisti við hann við að skapa slíka veislu fyrir augað sem Ford tókst að galdra fram í aldar- fjórðung. Tök hans á Ieikurum sín- um voru orðlögð, en Ford vann mik- ið með þeim sömu og hafði eigið gengi í aukahlutverkum. Allir bestu kostir hans koma skýrt fram í stór- virkinu Þrúgur reiðinnar (’40), einni dáðustu mynd kvikmyndasögunnar, þar sem allt hjálpast að, saga, gerð, leikur, taka og tónlist. i John Ford 1 blóma lífsins á fjórða áratugnum. einsog nafnið bendir til, um yngri ár forsetans, sem Henry Fonda er sagður leika af miklu innsæi. Áður hafði leikstjórinn gert Mary of Scot- land (’36), með stórleik Katherine Hepburn í titilhlutverkinu. Hún var einnig söguleg, myndin um lækninn sem hjúkraði John Wilkes Booth, morðingja Abrahams Lincoln. Læknirinn hét Samuel Mudd, var fangaður og settur í lífstíðarafplán- un á hinni illræmdu eyju Shark Is- land. Mudd var sannur heiðursmað- ur og öðlingur, sem hætti lífi sínu fyrir samfanga sína í gulufaraldri sem upp kom, heillaði jafnt fangana sem yfirvöldin og var fljótlega látinn laus. Wamer Baxter fer óað- finnanlega með hlutverk læknisins. Ein þeirra sem taldar eru í hópi bestu mynda Fords er The Hurri- cane (’37), þar sem kveður við nýj- an tón í ævin- týramynd sem Hér er Wayne ásamt Claire Trevor, mót- leikara sínum, í Stagecoach. Sígild myndbönd ÞRÚGUR REIÐINNAR - THE GRAPES OF WRATH (1940) ★★★★ EITT af stórvirkjum Johns Steinbecks og bókmenntanna, Ford og kvikmyndanna, segir frá rauna- legum búferlaflutningi Oklahóma- búa til fyrirheitna landsins, Kali- forníu. Persónumar em upp- flosnað, allslaust bændafólk á tímum þurrkanna og kreppunnar miklu. Á ekkert nema vonina og ■ fötin sem það stendur í. Ekki er allt gull sem glóir, raunveraleikinn jafnvel enn óbærilegri í glóaldin- fylkinu þar sem sá sterki er enn miskunnarlausari og misjafnari mannanna kjörin. Ógleymanleg mynd og saga með ógleymanlegum persónum og leikuram. Þau Henry Eonda, Jane Darwell og Charles Grapewine túlka Joad-fjölskylduna ógleymanlega, svo og John Carradine sem ærður presturinn, þetta er ódauðlegt fólk í sígildri mynd. Myndin er ferðalag sem fylgir manni á leiðarenda. STAGECOACH (1939) ★★★★ Sígildur tímamótavestri, og einn sá besti sem nokkru sinni hefur verið gerður, segir frá farþegum í póstvagni, mislitri hjörð skúrka og heiðursmanna. Þeir eiga ekkert sameiginlegt annað en að þrauka saman í þröngum vagninum. I þess- ari veröld, umsetinni frambyggjum og óþjóðalýð, er konan með vafa- sömu fortíðina (Claire Trevor), ung kona sem væntir sín (Louise Platt), vafasamur bankamaður (Thomas Mitchell), drykkfelldi læknirinn, og ekki má gleyma The Ringo Kid, út- laganum, sem John Wayne túlkar af slíkum krafti og myndarskap að hann varð stórstjama upp frá þessu, allt til dauðadags. Jafnframt var leikarinn lengst af „vöramerki“ leikstjórans, sem treysti hinum vörpulega Wayne manna best til að halda um taumana í flestum sínum vestram. Fleiri lífga uppá félags- skapinn; John Carradine, George Bancroft o.fl. Myndina prýðir uppá- haldstökustaður Fords, Monument Valley í Arizona, sem átti eftir að koma ámóta mikið við sögu vestr- anna og leikarinn. Hlaut fjölda til- nefninga og nokkur Óskarsverð- laun. THE INFORMER (1935) ★★★★ Ford var af írskum ættum, líkt og kemur fram í mörgum verka hans, ekki síst í þessu hárbeitta drama sem gerist í uppreisninni, kenndri við Sinn Fein, á þriðja ára- tugnum. Victor McLaglen leikur listavel dryllfelldan IRA-mann, sem gerist svikahrappur. Uppljóstrari sem selur yfirvöldum upplýsingar um vin sinn, á 20 pund sterling. Þau hyggst hann nota fyrir farseðli vestur um haf en iðrast óhæfunnar og drekkur Jjau út og fær makleg málagjöld. Áleitin mynd og kraft- mikil sem færði m.a. Ford og McLaglen Óskarsverðlaunin. Sæbjörn Valdimarsson MYNPBOND Stjörnu- hrap Barnastjarnan (Hayley Wagner, Star) Unglingamynd ★★ Leikstjóm og handrit: Nell Scovell. Aðalhlutverk: Bethany Richards, Priscilla Presley og Bill Fager- bakke. (90 mín) Bandaríkin, 1999. Sam myndbönd. Leyfð öllum aldurshópum. HEYLEY Wagner er engin venju- leg stúlka. Hún hefur leikið í lcvik- myndum frá því að hún var uppgötv- uð fimm ára gömul. En líkt og margar bamastjömur á undan henni, lendir hún í krísu þegar hún kemst á kyn- þroskaskeiðið. Þá er hún ekki lengur sæta litla stelpan sem hún var og til- boðin hætta að ber- ast. Þá verður Hayley að aðlagast lífi venjulegrar unglingsstúlku og lærir þar meðal annars að umgangast fólk eins og jafningja sína. Þetta er ágætlega gerð unglingamynd og í raun nokkuð dæmigerð sem slík. Fjallað er um félagslífið í skólanum, nýja vini, fyrstu ástina og tengslin við fjölskylduna. Heyley ski-áh' sig m.a. í leiklistarklúbb skólans sem setur á svið Rómeó og Júlíu. Mikið mæðir á aðalleikkonunni Bethany Richards sem stendui' sig mjög vel. Ekki veit ég hvort það er viljandi sem hún nær að verða jafnpirrandi týpa og raunin er, en sá eiginleiki á allavega vel við í þessu hlutverki. Heiða Jóhannsdóttir Breskir bófar Gómaður (Busted) Spennumyn d ★ ★VÍ! Leikstjórn og handrit Andrew Goth. Aðalhlutverk Goldie, David Bowie, Andrew Goth. (100 min.) Bretland 1999. Myndform. Bönnuð innan 16 ára. HÉR áður fyrr stóðust fáir Bret- um snúning þegar kröftugar og óvægnar glæpamyndir voru annars vegar. Nægir að nefna myndina Get Carter því til sönnunar. Með vel- gengni Lock, Stock and Two Smoking Barrels hafa bresku bófarnir hlotið uppreisn æru og nú er að sjá hvort henni verður fylgt eftir. Gómað- ur er sannarlega óvægin glæpa- mynd. Terry og Ray snúa heim í gamla hverfið í Norður-London eftir að hafa afplán- að fangelsisvist. Refsingin hefur virkað þveröfugt á þá. Ray getur ekki hugsað sér að lenda aftur inni og ákveður að snúa baki við glæpum en Terry þráir hinvegar ekkert heit- ara en fyrri iðju og er æði hamslaus og grimmur. Hann getur þó engan veginn sætt sig við að Ray hafi í hyggju að snúa við sér baki. Goth dregur upp ófagra mynd af neðanjarðarlífi Norður-Lundúna. Ekki skal segja hvort sýn hans sé raunsönn eða blönduð reynslu úr bíóheimum. Helsti gallinn er ansi misjöfn frammistaða leikara, þótt poppararnir tveir sleppi fyrir horn. Þrátt fyrir klisjukennda framvindu tekst Goth að skapa óhugnanlegar aðstæður sem halda manni föngnum allt frá upphafi til enda. Skarphéðinn Guðmundsson

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.