Morgunblaðið - 23.11.2000, Síða 56

MORGUNBLAÐIÐ
.56 FIMMTUDAGUR 23. NÓVEMBER 2000
UMRÆÐAN
Gleymdir þú
nokkuð að signa
þig í morgun?
SÚ einfalda en
markvissa og inni-
haldsríka athöfn að
signa sig kvölds og
morgna, eða þegar við
á, er gamall og góður
siður sem hefur fylgt
' kristnum mönnum og
þjóðum um aldir, þar á
meðal Islendingum.
Hvort signingin sé á
undanhaldi á meðal ís-
lendinga skal ekki
dæmt um hér, en full
ástæða er til að minna
á hana því hún er dýr-
mæt gjöf og hjálpar-
tæki til daglegra verka.
Veistu að þú mátt
signa þig í nafni Guðs föður, sonar og
heilags anda, kvölds og morgna og
um miðjan dag eða hvenær sem þér
hentar og falið þig þannig Guði á
vald?
Signingin er ekki eitthvert mark-
: laust handapat út í loftið, heldur
hljóðlátt en kröftugt tákn hlaðið
innihaldi og djúpri alvöru.
án þess að þú hefðir
nokkuð til unnið. Þú ert
hans og ekkert fær slit-
ið þig úr kærleiksríkum
faðmi hans. Þú ert hans
um eilífð.
Verum ófeimin við
að signa okkur
Verum því ófeimin
við að signa okkur og
leggja okkur þannig í
Guðs almáttugu hend-
ur. Þannig biðjum við
hann meðvitað og
markvisst en hljóðlát-
lega um blessun, varð-
veislu og styrk. Þannig
getum við þakkað hon-
um allt sem við fáum að lifa og reyna,
Ijúft og sárt. Þakkað honum að hann
skuli hafa verið með í verki. Með
signingunni játumst við Jesú í lotn-
ingu og með þakklæti fyrir það sem
hann hefur fyrir okkur. Gert með því
að gera dauðann að engu og tileinka
okkur lífið.
Sigurbjöm
Þorkelsson
Bæn og þakkargjörð
Signingin er bæn um fyrirgefn-
ingu Guðs og helgun. Hún er bæn
um blessun hans og varðveislu. Bæn
um að hann sé með í verki og að verk
okkar þóknist honum. Hún er bæn til
þess Guðs sem við treystum og vilj-
um tilheyra, Guðs föður, sonar og
heilags anda. Signingin er hljóðlát
bæn án orða en hlaðin innihaldi og
alvöru, djúpt tákn.
Signingin getur einnig verið þakk-
argjörð til Guðs fyrir daginn og lífið,
varðveislu hans og fyrir hvaðeina
sem við kunnum að vilja þakka hon-
um fyrir. Bæn um fyrirgefningu,
helgun, æðruleysi og styrk.
Trúaijátning
Signingin er trúaijátning. Við ját-
umst hinum þríeina Guði og minnum
okkur þannig á hver við erum og
hverjum við tilheyi-um og viljum til-
heyra og treysta. Hinum upprisna og
lifandi frelsara, Jesú Kristi.
Signingin er vitnisburður. Hún er
vitnisburður í umhverfinu um lífið
sem hefur sigrað. Signingin, kross-
markið, er sigurtákn lífsins.
Með því að signa okkur vitnum við
fyrir þeim sem við umgöngumst,
sýnum hvert við viljum sækja styrk-
inn til daglegra verka og mannlegra
samskipta. Þannig sjá samferða-
menn okkar hverjum við treystum
fyrir lífi okkar og hverjum við viljum
tilheyra í gleði og sorg, lífi og dauða.
Krossmarkið er sigurtákn hins
krossfesta og upprisna. Hins lifandi
frelsara, Jesú Krists. Þess sem vill
viðhalda lífinu í okkur um alla eilífð.
Frelsarans sem hefur rist þig á lófa
sína og skráð nafn þitt í bók lífsins.
Hann tók þig að sér í heilagri skím,
Signing
Full ástæða er til að
minna á signinguna,
segir Signrbjörn
Þorkelsson, því hún er
dýrmæt gjöf og hjálpar-
tæki til daglegra verka.
Signingin er ekki bæn um happ-
drættisvinning eða sigur í íþrótta-
keppni. Heldur bæn um leiðsögn og
vilja Guðs. Bæn um styrk hans í
meðlæti sem mótlæti. Bæn, trúar-
játning og vitnisburður um að þú ját-
ist honum og viljir vera hans. í því
trausti að hann muni vel fyrir sjá.
Lifum lífinu, lifum honum sem
sigraði dauðann og gaf okkur lífið.
Minnumst þess hver við erum og
hvers við erum. Signum okkur og
sækjum þannig styrk, fyrirgefningu,
æðruleysi og frið til hans í djúpri
þögn, hlaðinni innihaldi og alvöru í
amstri dagsins. Með bæn, þegar við
komum ekki orðum að því sem við
vildum biðja um.
Mætti líf okkar allt, hvert fótmál,
hver andardráttur og hvert æðar-
slag vera ein samfelld signing, bæn
til Guðs, bæn um blessun hans og
vilja. Þannig verðum við meðvitaðri
um lífið, okkur sjálf, náungann og
umhverfið. Sú trúarjátning, vitnis-
burður og bæn sem fylgir því að
signa sig mun því örugglega gera líf-
ið betra og mannlífið fegurra.
Höfundur er rithöfundur.
Betra starf
www. rad n i ng.is
RYKSUGUR
SKEIFUNNI 3E-F • SlMI 581 2333
FAX 568 0215 ■ rafver@simnet.is
Hræddir við hvað?
ÞAÐ ER með ólík-
indum hvað hann Krist-
ján Ragnarsson vaknar
með jöfnu millibili til að
gera grein lyrir vanda
útgerðarmanna og
biðja um skilning þess
að marglofaði sjávarút-
vegsgeirinn eigi um
sárt að binda. Þetta er
sami maðurinn og hefur
ávallt sagt að útgerð-
inni sé best borgið í
stórum útgerðareining-
um, að fiskveiði-
stjórnunarkerfið sé það
besta í heimi o.s.frv.
Þessi maður, ásamt
lærisveinum sínum, er
búinn að koma því þannig fyrir í dag,
að öll útgerðareggin eru komin í
sömu körfuna, og sökum hækkandi
olíuverðs er nú aukin hætta á að sú
karfa fari að láta undan. Það þarf því
ekki að undra að maðurinn bölvi sjó-
mannasambandinu fyrir skilnings-
leysi, enda skilja þeir sjálfsagt ekki
frekar en ég þessar svakalegu olíu-
hækkanir. Fækkun sjómanna á stór-
um skipum er ekki ný rulla þeirra
LÍÚ-manna. Þeir hafa borið þessa
hugmynd og von lengi, enda tæknin
alltaf að aukast og þörfin fyrir hand-
aflið að minnka. Sjómannasambandið
ætti að styðja núverandi fiskveiði-
stjóm aðeins betur en þeir hafa
gert... og hafa þeir nú gert nóg. Þeir
virðast alltaf fyrstir á eftir LIÚ að
mótmæla mótbárum á kerfið, en átta
sig ekki á því að þeir eru í stórhættu
ef fer sem horfir.
Maður fær nú þær fréttir að olíu-
verð sé að auka útgerðarkostnað-
arliðinn úr 10 prósentum í rúm 20
prósent. Þarna hefði nú betur farið ef
Islendingar væru ekki svo auðginntir
af LÍ Ú. Það er nefnilega svo, að ríkis-
stjómin, undir forystu LÍÚ-manna,
hefur miðað að því, frá því kerfinu
var komið á, að útiýma
smábátaútgerð sem
mest hún mátti og troða
öllum veiðiheimildum á
stóru olíuíreku dallana
sína. Stór mistök segi
ég, enda nota smábát-
arnir einungis olíu þeg-
ar þeir sigla frá og til
lands. Annars er bátur-
inn stopp á meðan
dregið er, og hlýtur það
að spara olíukostnað
veralega. Togaramir
hljóta að brenna meiri
olíu þegar þeir draga,
enda um aukið átak að
ræða og það veldur allt-
af meiri orkubrana.
Þama er kominn stór punktur sem
dregur það veralega í efa að stórút-
gerðir séu hagkvæmastar.
Fiskveidistjórn
Þegar þeir tala eru þeir
einungís að verja sína
eigin hagsmuni, segir
Kristján Ragnar As-
geirsson, en ekki hags-
muni þjóðarinnar.
Þar að auki era stór skip mun dýr-
ari í viðhaldi og ef marka má Kristján
Ragnarsson, þá munu þau stækka at-
vinnuleysisskrá okkar velmegunar-
ríkis veralega eftir næstu kjara-
samninga. Eg tel að minni einingar
með fleira fólki séu heppilegri leið að
fara.
Það virðist einnig brenna heitt í
brjósti Kristjáns, sem og ritstjóra
Morgunblaðsins, ef marka má leiðara
Morgunblaðsins fostudaginn 10. nó-
vember, að Evrópusambandið komi
ekki nálægt úthlutunum fiskveiði-
heimilda. Þetta þýðii’ semsagt nei við
inngöngu í það ágæta samband, en ég
er algjörlega ósammála þeirri skoð-
un.
Sjávarútvegsráðherra ESB hefur
sagt það að úthlutun myndi algerlega
fara eftir ráðleggingum okkar ágætu
Hafrannsóknastofnunar og skil ég
því ekki við hvað menn eru hræddir.
Séu þeir hræddir við að þessar reglu-
legu undanþágur frá ráðleggingum
Hafró hverfi, þá spyr ég bara: Var
ekki kvótakerfið sett á til að vernda
fiskinn fyrir ofveiði?
Þessi hræðsluáróður stjórnvalda,
LÍÚ og síðast enn ekki síst hans
Kristjáns Ragnarssonar hefui- að
miklu leyti snúist um að ef við göng-
um í ESB fái útlendingar auknar
veiðiheimildir í íslenskri lögsögu.
Þessu var neitað í fjórða þættinum
um fiskveiðistjómunina við ísland,
sem Ríkissjónvarpið sýndi um dag-
inn, og staðfesti það sem ég vissi fyr-
ir. Hver heldur í raun og vera að
ESB, lýðræðissamband 380 milljóna
einstaklinga fari að taka upp á þeim
óskunda að ryksuga einu veralegu
náttúraauðlind okkar? Haldið þið að
þetta séu villimenn? Auk þess þyrfti
að stokka upp allt kerfið innan ESB
til að úthluta okkur heimildum ann-
ars staðar, og það vill enginn, hvorki
við né þeir.
Ég loka alltaf eyranum þegar
Kristján Ragnarsson og hans félagar
opna munninn. Enda granar mig það
að þegar þeir tala séu þeir einungis
að verja sína eigin hagsmuni, en ekki
hagsmuni þjóðarinnar. Ég vona að
við göngum í ESB sem allra fyrst, þó
ekki nema til að tekið verði fram fyrir
hendurnar á þessum fyrirgreiðslu-
púkum sem nú stjóma.
Höfundur er nemi við Við-
skiptaháskólann á Bifröst.
Kristján Ragnar
Ásgeirsson
Skattaafsláttur vegna
rannsókna og þróunar
MIKIÐ er rætt og
ritað um hið nýja hag-
kerfi, sem nefnt hefur
verið svo. Undirstaða
þessa nýja hagkerfis er
þekking. Til þess að afla
þeirrar þekkingar þarf
að efla fyrirtæki til auk-
innar þátttöku í rann-
sóknum og þróun enda
er nýsköpun í atvinnu-
lífi forsenda efnahags-
legra og félagslegra
framfara. Islensku at-
vinnulífi er nauðsynlegt
að auka framleiðni en
nauðsynleg forsenda
þess að framleiðsla
verði verðmætari er að
fyrirtæki stórauki rannsókna- og þró-
unarstarf. Með því styrkist staða á
heimamarkaði, innflutningur minnk-
ar og útflutningur eykst. Það hefur í
íbr með sér bætta afkomu fyrirtækj-
anna og hærri laun starfsmanna. Til
þess að fyrirtæki treysti sér í slíka
vinnu er nauðsynlegt að veita þeim
skattalegt hagræði vegna rannsókna
og þróunar.
Lög um skattaafslátt
Undirritaður hefur lagt fram
frumvan) til laga á Alþingi til breyt-
iiiga á lögum um tekju- og eignaskatt
og lögum um Rannsóknarráð íslands.
Tilgangur frumvarpsins er að hvetja
fyrirtæld til nýrrar sóknar á sviði ný-
sköpunar- og þróunarverkefna. Hug-
mynd frumvarpsins gengur út á að
gefa fyrirtækjum tækifæri til að
draga helming kostnaðar af rann-
sóknar- og þróunarverkefnum frá
tekjum fyrirtækisins við álagningu
skatta. Hér er um að ræða nýjan frá-
dráttarlið, sem kemur til viðbótar frá-
drætti sem fyrirtæki hafa þegar.
Þannig veiti ríkið í raun stuðning
við rannsóknir og þró-
unarstarf fyrirtælqa í
formi skattaafsláttar. í
gildandi skattalögum er
ekki að finna neina
hvatningu fyrir fyrir-
tæki til að leggja út í
slíka vinnu.
Fyriifram samþykkt
rannsóknarverkefni
I frumvarpinu er
einnig lagt til að Rann-
sóknarráði Islands
verði falið að fara yfir
rannsóknar- og þróun-
Páll aráætlanir og samþykki
Magnússon ráðsins verði forsenda
þess að til skattaafslátt-
ar komi. Þannig verði fyrirtækjum
veitt aðhald og það skilyrði sett að
RANNÍS hafi fyrh-fram viðurkennt
verkefni sem raunveruleg rannsókna-
og þróunarverkefni. Ekki er gert ráð
fyrir að það verði sett sem skilyrði að
verkefnið hafi notið styrks úr sjóðum
RANNÍS, og einnig getur afsláttur-
inn komið ofan á opinbera styrki,
hvort sem þeir koma úr sjóðum ís-
lenska ríkisins eða t.a.m. úr vísinda-
áætlunum Evrópusambandsins.
Staða rannsókna á íslandi
Útgjöld til rannsókna og þróunar
sem hlutfall af vergri landsfram-
leiðslu hafa aukist nokkuð á liðnum
áram. Það var um 0,8% árið 1987 en
fór í um 1,8% árið 1997. Framlag hins
opinbera hefur verið stöðugt síðustu
ár, en það er framlag fyrirtækjanna
sem hefur aukist. Heildarútgjöld til
þessara mála námu innan við fjórum
milljörðum króna árið 1987, en vora
um tíu milljarðar árið 1997. Þó ísland
sé meðal þjóða, sem hvað mest hafa
aukið útgjöld til rannsókna og þróun-
ar á liðnum áram, er Island enn undir
Frumvarp
Hugmynd frumvarps-
ins, segir Páll Magnús-
son, er að gefa fyrir-
tækjum tækifæri til að
draga helming kostnað-
ar af rannsóknar- og
þróunarverkefnum frá
tekjum fyrirtækisins við
álagningu skatta.
meðaltali OECD-landa. Með því
framvarpi til laga, sem hér er gert að
umtalsefni, er bent á leið sem myndi
stuðla enn að auknum útgjöldum ís-
lendinga til rannsókna og þróunar.
Skynsamleg leið ríkisvaldsins
Það er hlutverk ríkissvaldsins að
skapa íslensku atvinnulífi bestu
mögulegu skilyrði til vaxtar og ái-ang-
urs í rekstri. Margoft hefur heyrst
talað um nauðsyn þess að ríkið hvetji
fyrirtæki í almennum rekstri til auk-
innar áherslu á rannsóknir og þróun,
en lítið orðið úr þeim orðum. Nauð-
synleg forsenda þess að íslensk fram-
leiðsla verði verðmætari er að stórefla
rannsókna- og þróunarstarf, ekki síst
beina þátttöku fyrirtækjanna sjálfra.
Verði umrætt framvarp að lögum
yrði það tvímælalaust íslenskum fyr-
irtækjum hvatning til frekari rann-
sóknaogþióunar.
Höfundur er varaþingmaður Fram-
sóknarflokksins í Reykja-
neskjördæmi.