Skírnir - 01.01.1829, Page 1
Fr é 11 i r 1829.
Vcduráttufar { álfu vorri á J»essu tímabili var
inargbreytiligt; vorid var blídt og hagstædt,
en sumarid var í nordrhluta hennar óvenjuliga
regnasarnt, í sudrpartinum parámóti gengu purk-
ar og hiti fram úr hófi; haustid var alihag-
stædt, J)ó vetradi vída snemma, og þegar kom
fram um jól, gjördist vetur hvervetna en hard-
asti, med miklu frosti og snjókomu, sem ennú
(í midgóu) vidhelzt. Sumarveduráttan hafdi
óhollar aíleidíngar á heilsufar manna , einkum í
þeim nordlægu löndum, hvarköldusóttir og kránk-
leikar gengu venju framar, og urdu mörgum ad
hana; í sydra hlutanum gekk en austrlenzka
drepsótt, og í Gíbraltar sú vestrlenzka, hvar
slík landplága var ádr óþekkt; jardskjálftar og
fellibyljir hreifdu sér allvída, og ollu sumstadar
stórskerndum; náttúrau var því Jretta ár hvörki
blíd né kyrrlát, en gekk svo ad kalla í berhögg
vid manneskjurnar.
En einsog Jrad var á Jiessu ári venju framar
ókyrrlált í ríki náttúrunnar, svo var ad hinu
leitinu ekki heldur med öllu fi'idsamt medal