Skírnir - 01.01.1829, Qupperneq 7
7
ari rak med fjórum þúsundum manns, 20 {>ús-
undir Tyrkja á flótta, sem ekki liöfdu minna í
liyggju, enn ad flæma Rússa úlúr fursladæmun-
um, en flýdu nú sjálfir í mestu óreglu, og
leitudu sér athvarfs fyrir sunnan Dóná.
þannig báru Rússar hærra ldut af Tyrkjum
i Evrópu, og ekki var lukkan peim óblídari í
Asíu, hvar strídid einnig var hád á þessu tíma-
bili undir hersljórn þess mikla hershöfdíngja
Paskevitsh, er nú hefir fengid heidursnafnid
Erívansky, (af kastalanum Erívan, er hann í
fyrra tók frá Persum); þegar strídinu var lokid
vid Persa, og fridr ákominn, hélt hann í svip
vestr yfir takmörk þau, er skilja Persíu og {)á
tyrknesku Armeníu, og rédist pegar á borgina
Kars, og tók hana í áblaupi {>. 25 júní, ásamt
kastala peim er ver borgina, og haldinn var
þvíuær óvinnandi; varnarlid þad, er fyrir var í
borginni, og ad tölunni ekki varRússum fámenn-
ara, leitadi forgefins varnar, því á svipstundu
voru {teir annadhvört drepnir edr teknir liönd-
um af Rússum, og brást pannig Tyrkjum ílla
von sín, ad geta hér tafid fyrir Kússum, unts
peir fengi dregid saman meiri lids-afla , og aL-
gjörliga hrakid {)á aptr yfir landamærin. Um
sama leiti nádi fnrstinn Mentshikoff med litlum
lier kastalanum Anapa, er liggr austanmegin
vid Svartahafid, og nokkru seinna gafst Potísíne
upp fyri Rússum, sem þarvid fengu fastan fót í
Míngrelíu- og Imerelíu-hérödum. Medan þessu
fór fram, hafdi Paskcvilsh fengid fregn um ad