Skírnir - 01.01.1829, Page 24

24
mörgum og |>úngum ordum um ofríki J>ad og
ofbeldi, er nú var talid, og kvad konúngi sínum
mundi slíkt allítt gedjast, |>ar sem hann væri
skyldr til ad sjá fyri J>ví, ad eigi yrdi á keisara
Pétur gengid, samkvæmt vináttu og varnarsamn-
íngum þeim, er þeirra hefdu á milli farid.
jþólti sem ord fulltrúans hefdu fengid á Miehael,
en þó mun J>ad reyndar hafa gengid helzt
til, ad Lamb lét ódar aptur hverfa til Eng-
lands skip nokkurt, er þadan var nýkomid
med 500,000 punda sterlíngs, er Michael hafdi
ad láni tekid hjáRothschildi enum audga; gjörd-
ist hann ad þessu audmjvíkr í ordi, en brádum
kom Jiad upp, ad haun J)ó reyndar var eins
lyndr og ádur ; var þad nokkud til merkis, ad
hann vildi eigi vera nærstaddr, þar er haldin
var sorgarhátíd í minníng dauda födur hans.
Líka afsetti hann herforíngjann da Caula, bann-
adi hann og dátunum ad sýngja kvædi þad, er
keisari Pétur bródir hans hafdi orkt, og hlýddi
uppá ena nýu ríkisskipun, og fleira þvílíkl: en
beriigast mátti sjá fyrirætlun hans, er hann
litlu sídar baud ad leggja nidr bádar málstof-
urnar; hafdi þar komid í rædur ad stjórnar-
herrana skyldibeida nokkurrarskírslu á óspektum
þeim, er þegar fyri skömmu vóru utn gard
gengnar, og fyrr var getid. Nú var enginn efi
á því framar, ad ekkjudrottníngin rédi öllu,
og Michael sjálfr duldist nú og eigi leingur vid,
ad eigi hefdi hann svarid enni nýu ríkisskipun
nokkurn triinad edr holluslu. Rédist nú íulltrúi