Skírnir - 01.01.1829, Page 30
30
sem margir af þeim voru þegar dæindir til
danda ednr útlegdar og aleigumissirs. Fór og
líkt fram ánnarstadar; margir þeir er ginnast
létu af fagurmælum Michaels, en ádur höfdu
farid liuldu höfdi, voru þegar gripnir og fjrir
dóm dregnir, og var þeim annattveggja ákvedin
aflaka edur æfinlig þrælkun og aleigumissir, og
hefir þessu stjórnleysi farid fram í Portúgal þar
sem enn er kpmid. Margir komust undan og af
landi, og leitudu einkum hælis í Englandi, og
vildu þó Enskir eigi leyfa þeim þar stadfestu til
langframa. Margir af flóttainönnum þessum, er
þeir höfdu gengid frá öllu sínu, komust í vand-
rædi mikil, svo þess er getid ad adalsmenn frá
Portúgal hafi sézt ad steinhöggi á vegum úti í
Englandi. Franskir, er láu med nokkrum her-
skipum vid land í Portúgal, veittu og flóltamönn-
um styrk þann allan er þeir máttu, og hirdtu
lítt um ógnanir Michaels og vina hans.
Ad álidnu sumri kom en únga Portúgals
drottníng, Donna María, nordur híngad til álfu
vorrar, hafdi fadir hennar, keisari Pétur, ádur
enn hún fór ad heiman, frétt þad er til tídinda
hafdi gjörzt í Oportó, og lét þann þá svo fyr-
irmælt, ad dóttir sín á ferdinni skyldi nefnast
hertogainna af Oporló, og skyldi þad tii heidurs
og heídar hollvinum enuar nýu ríkisskipunar
þar. I fyrstu var þad mælt ad drottníngin
mundi halda til Vínar í Austuriíki, og setjast
um kyrrt þar ad sinni, unz hagr Portúgals yrdi
á nokkurn hátt skipuligri; en eigi vard ad því,