Skírnir - 01.01.1829, Page 63

63
íramar; lá J>á Eyrarsund allt undir ísi, svo aka
málti á sledum mod hestum fyrir beinlínis hedan
frá höfninni og yfir til Skáneyar í Svíaríki um
Jivínær 2 mánudi, edr frá 25 jan. til 20 marzí-
mánadar, er Jiókti nýúngum skipta. Yard J>á
her í borginni eldividr svo dýr, ad einn fadmr
brennis kostadi 16 til 20 i’bd. urdu J>á og nokk-
rir fei'damenn úti. Gekk vetrarríki J>etta , einsog
nærri má geta, mjög ad almenníngi yfirhöfud,
einkum í höfudborginni, hvar rnargr alls á vid
þraungan fjárhag ad búa. Var J>ad nokkud til
merkis, er óvenjuliga margir urdu til J>ess í
dagblödum, ad frambera naudjmrft sína, og heita
á annara gódgirni og adstod, og lýsli J>ad ser
nú sem optar, ad gódgirni Dana er mikil, og
enn eigi aptrfarid. Almennt heilsufar var í
Danmörku á J>essu ári, einsog annarstadar í
nordrhluta álfu vorrar, varla í medallagi; einkum
gekk her í höfudborginni í haust og á vetr
fram mislíngasótt allmannskæd , og J>vínæst skar-
latssótt, en bádum er nú J>egar aflétt. Dóu hér
J>ví margir á J>essum vetri, og fleiri enn tala
rennr almennt til; J>ví eigi var J>ad sjaldan á
mcdan hér var sóltnæmast, ad tala enna dánu
yfirsteig J>eirra fæddu med 30 til 50 á viku
livörri. Hreifdu sér og annarstadar í ríkinu
kránkleikar venju framar, og leiddu marga til
bana. J>arámóti naut Danmörk á þessu tímabili
fridar og innbyrdis rósemi, í öllum umdæmum
sínum, og urdu gædi þau einkum bersýnilig
vid styrjaldar og ofridarfregnir þær, er bárust