Skírnir - 01.01.1890, Page 70

70
ENGLAND.
um við Portúgal er sagt í Afríku-þætti. Egyptaland er að
verða að ensku fylki, og Stanley hefur sjálfsagt gert samn-
inga við höfðingja á Afríkuferð sinni. Englendingar eiga því
heljarmikið ríki í Afríku.
Frá hinu mikla verkfalli í Lundúnum er sagt í verk-
manna-þætti.
Viktoría drottning varð sjötug 24. maí, og hefur nú ríkt
í 53 ár. Elzta sonardóttir hennar, Louise, dóttir prinzins af
Wales, giptist um sumarleytið hertoganum af Fife, skozkum
aðalsmanni. þingið veitti henni fé 1 heimanmund, og voru
sumir Gladstoningar móti því, en hann var sjálfur með því,
og varð þeim það að sundurþykkju.
Tennyson varð áttræður 9. ágúst, og var hann hylltur
alstaðar, þar sem ensk tunga er töluð, sem skáldkonungur
Englendinga. Hann hefur verið hirðskáld eða lárviðarkrýnt
skáld (Poet Laureate) á Englandi síðan 21. nóvember 1850,
eða í nærri 40 ár, lengur en nokkur annar síðan þetta em-
bætti var stofnað 1591. En hann hefur verið meira. Hann
hefur 1 hér um bil 30 ár, 1840—1870, verið höfðingi og leið-
arstjarna ensks skáldskapar og enskra skálda. Yms önnur
skáld taka honum fram að einhverju leyti, en hann er, þegar
á allt er litið, sá, sem fyllilegast felur í sér tímabil Viktoríu
drottningar, hið viktoríanska tímabil.
Hann er sams konar skáld og Virgilíus, Tasso og Jónas
Hallgrímsson. Formið er ætíð hjá honum þýtt og ljúft, leik-
andi lipurt, fagurt og fullkomið sem fremst má verða. Hann
getur, eins og sagt var um Jónas, látið steina og stál falla sam-
an í stuðla.
Jeg get ekki lýst honum betur en ineð því að bera hann
saman við Byron. Skáldskapur þeirra er ólíkur bæði að formi
og efni. Byron brúkar sterk, brennheit, svifamikil orð. Hann
kærir sig ekkert um, þó nokkuð só of eða van, og hnitmiðar
aldrei niður. Skáldskapur hans er eins og beljandi, fossandi
straumur, sem stundum flóir yfir bakkana og missir kraptinn
í lautum og á engjum. Skáldskapur Tennysons er eins og fríð-
ur og sterkur straumur, sem rennur í hægðum; í honum eru
engir drynjandi fossar, engar hringiður, engin sker. Tennyson
brúkar að eins þau orð, sem bezt og fullkomnast láta í ljósi
það sem hann vill segja; hann skreytir og skrýðir aldrei of né
van; það ór honum lagið, enda verður ekki einu orðu burt