Skírnir - 01.07.1891, Qupperneq 33

Evrópa 1831.
33
um sumarið til Venedig og kom Úmbertó konungur um borð. Var honum
fagnað vel og voru haldnar ræður fyrir bandalagi þjóðanna beggja. Síðan
sigldi ílotinn til Fiume, sem liggur í Austurríki við Adriahaf. Þar steig
Austurríkiskeisari líka á skipsfjöl og létu hvorirtveggja mjög vina-
lega.
Ekki gat hjá jm farið, að Frökkum þætti þetta illur vogestur
í Miðjarðarhafinu, enda voru þeir og Rússar að færa sig saman betur og
betur árið 1891. Um vorið sendi Rússakeisari Carnot, forseta hins franska
þjóðveldis, heiðursmark Andrésar postula. Nokkru siðar hittust, rússneskt
og franskt herskip á Ajacciohöfn á Korsiku. Héldu hinir frönsku og
rússnesku sjóforingjar hvorir öðrum veizlur og féllust í faðma og sórust í
fóstbræðralag.
Þeir sýndu þó enn betri Iit á, hvað þeim bjó í brjósti. Enginn veit
hvað stjórnunum hefur farið á milli, en nokkuð var það, að 18. júní sigldi
frönsk brynskipadeild á haf út frá Cherbourg og var ferðinni heitið til
Pétursborgar. Gervais aðmíráll, mesti trúnaðarmaður Carnots, var fyrir
henni. Lentu Frakkar fyrst i Höfn og var tekið þar með blíðu mikilli.
Dvöldu þeir þar í viku og sigldu síðan síðan til Stokkhólms. Var þeim
engu síður tekið þar, með veizlum, ræðum og fögnuði. Hinn 23. júlí
kom flotinn til Kronstadt fyrir utan Pétursborg. Það, sem gerðist, meðan
hann lá þar, vakti eptirtekt og furðu manna um alla Evrópu.
Þýzk blöð höfðu klifazt á því, að Rússar mundu ekki bregða vana
sinurn, þó Frakkar kæmu, til dæmis að ekki mætti nefna nafnið þjóðveldi
um Frakkland og að ekki mætti leika La Marseillaise (Marseljuljóð), þjóð-
söng Frakka, því hann væri frá stjórnarbyltingunni miklu. En öllu þessu
fór svo fjarri, sem engan varði, og ekkert af þvi rættist.
Rússar sigldu út á móti Frökkum, úi og grúi af þeim. Rússakeisari og
drottning hans stigu 25. júlí um borð i „Marengo", skip Gervais að-
míráls. Síðan voru Gervais og sjóliðsforingjar og hinn franski sendiherra
með sínum embættismönnum boðnir til dagverðar á skemmtiskútu keisara,
„Dersjava". Þar drakk keisari og mælti fyrir minni Carnots, forseta
hins franska „þjóðveldis11. Stóð hann upp og hlustaði standandi á Mar-
seljuljóð, er voru leikin. Hann sendi Carnot hraðfrétt og kvað vináttuna
milli Rússlands og Frakklands vera byggða á traustum kletti. Carnot
sendi honum að vörmu spori hraðskeyti aptur og þakkaði innilega, kvað
hann vináttuna vera óbilandi og þar fram eptir götunum. Hinn 28. júlí
hélt keisari hinum frönsku sjóforingjum veizlu á hallargarði sínum Peter-
3
Skírnir 1891.